Hiponatremi ve Potasyum Düzeyi Quiz

Hiponatremi (hipo): Kandaki sodyum miktarı azalması. Nedenler: aşırı terleme, kusma vs. Diyabetik glukozüri, tubüler disfonksiyon vs. Endokrin hastalıklar: adrenal korteks yetmezliği (Addison).

Potasyum (K): Intrasellüler sıvının başlıca katıonlarından biridir. Plazmaya geçer, toplam vücut K'u 300 mmol kadardır. Hücre dışı K konsantrasyonları düşüktür.

Potasyumun Fonksiyonları: 1) Kalp kasına etki ederek kalbin ritmik çalışmasını sağlar. 2) Asid-baz dengesinde, ozmotik basıncın düzenlenmesinde vücutta su miktarının kontrolünde görev alır. 3) Bir çok enzimin aktivatörüdür. 4) Fosforilasyon reaksiyonlarında önemlidir. 5) Hücre içi ve dışı sıvılar arasındaki sodyum ve potasyum dağılımı hücre membranına yerleşmiş Na + K + –ATPaz enzimi tarafından sağlanır. 6) K, Mg ve Ca iyonları ile etkileşerek iskelet ve kalp kasının kasılması ve sinir iletisinde görev alır. 7) Vücutta yanık veya travmaya bağlı bir doku hasarı oluştuğunda K iyonları hücre dışına çıkarak Na iyonları içeriye girer.

Hipokalemi (hipopotasemi): Serum K düzeyi, 3 mmol/L'nin altına inmiştir. Az K alımına bağlı, açlık, diyare vs. Ekstrasellüler kompartmandan intrasellüler'e kayma: alkaloz, hipotermi. Renal K tutulumu: akut ve kronik böbrek yetmezlikleri. Merkezi sinir sisteminde depresyon: mental konfüzyon, halsizlik, işitme kaybı, ekstremitelerde paralizi, solunum kaslarında zayıflık.

Klor (Cl): Plazmada klorür iyonlarının normal değerin üstüne çıkmasına hiperkloremi, altına düşmesine hipokloremi denir. Hipokloremi: aşırı terleme, kusma: Cl- ve H+ kaybı, diyare, kronik piyelonefrit, laktik asidoz. Hiperkloremi: dehidratasyon, akut böbrek yetmezliği.

Magnezyum (Mg): Bütün hücrelerde yer alan bir intrasellüler sıvı katyonudur. Mg, ATP ve Mg olan fosfotransferaz enzimlerinin aktivatörüdür. DNA replikasyonu, transkripsiyon ve translasyon için gereklidir.

Fosfor (P): P hücre içi ve hücre dışı kompartmanlar arasında neredeyse eşit olarak dağılır. Hücre içinde P, fosfolipidler ve proteinler gibi makromoleküllerde yapısal bir bileşen olarak bulunur. Az bir kısmı serbest anorganik fosfat halinde ve yüksek enerji gerektiren reaksiyonlarda kullanılır.

Fosfor metabolizması: PTH ve 1.25 dihidroksikolekalsiferol tarafından düzenlenir. Erişkinlerde plazma düzeyi 2.5-5.0 mg/dl'dir.

Hiponatremi (hipo): Kandaki sodyum miktarı azalması. Nedenler: aşırı terleme, kusma vs. Diyabetik glukozüri, tubüler disfonksiyon vs. Endokrin hastalıklar: adrenal korteks yetmezliği (Addison).

Potasyum (K): Intrasellüler sıvının başlıca katıonlarından biridir. Plazmaya geçer, toplam vücut K'u 300 mmol kadardır. Hücre dışı K konsantrasyonları düşüktür.

Potasyumun Fonksiyonları: 1) Kalp kasına etki ederek kalbin ritmik çalışmasını sağlar. 2) Asid-baz dengesinde, ozmotik basıncın düzenlenmesinde vücutta su miktarının kontrolünde görev alır. 3) Bir çok enzimin aktivatörüdür. 4) Fosforilasyon reaksiyonlarında önemlidir. 5) Hücre içi ve dışı sıvılar arasındaki sodyum ve potasyum dağılımı hücre membranına yerleşmiş Na + K + –ATPaz enzimi tarafından sağlanır. 6) K, Mg ve Ca iyonları ile etkileşerek iskelet ve kalp kasının kasılması ve sinir iletisinde görev alır. 7) Vücutta yanık veya travmaya bağlı bir doku hasarı oluştuğunda K iyonları hücre dışına çıkarak Na iyonları içeriye girer.

Hipokalemi (hipopotasemi): Serum K düzeyi, 3 mmol/L'nin altına inmiştir. Az K alımına bağlı, açlık, diyare vs. Ekstrasellüler kompartmandan intrasellüler'e kayma: alkaloz, hipotermi. Renal K tutulumu: akut ve kronik böbrek yetmezlikleri. Merkezi sinir sisteminde depresyon: mental konfüzyon, halsizlik, işitme kaybı, ekstremitelerde paralizi, solunum kaslarında zayıflık.

Klor (Cl): Plazmada klorür iyonlarının normal değerin üstüne çıkmasına hiperkloremi, altına düşmesine hipokloremi denir. Hipokloremi: aşırı terleme, kusma: Cl- ve H+ kaybı, diyare, kronik piyelonefrit, laktik asidoz. Hiperkloremi: dehidratasyon, akut böbrek yetmezliği.

Magnezyum (Mg): Bütün hücrelerde yer alan bir intrasellüler sıvı katyonudur. Mg, ATP ve Mg olan fosfotransferaz enzimlerinin aktivatörüdür. DNA replikasyonu, transkripsiyon ve translasyon için gereklidir.

Fosfor (P): P hücre içi ve hücre dışı kompartmanlar arasında neredeyse eşit olarak dağılır. Hücre içinde P, fosfolipidler ve proteinler gibi makromoleküllerde yapısal bir bileşen olarak bulunur. Az bir kısmı serbest anorganik fosfat halinde ve yüksek enerji gerektiren reaksiyonlarda kullanılır.

Fosfor metabolizması: PTH ve 1.25 dihidroksikolekalsiferol tarafından düzenlenir. Erişkinlerde plazma düzeyi 2.5-5.0 mg/dl'dir.