Hepatit B Virüsü ve Aşılama Bilgisi

Sağlık çalışanlarında HCV enfeksiyonu prevalansı, ülkemizde %0.5 ile %1.8 arasındadır.

İğne batması, kan teması veya vücut sıvılarıyla temas gibi durumlar, sağlık çalışanları için hepatit virüsü bulaşma riskini artırır.

Hepatit B aşısı, hepatit B virüsüne karşı korunmanın en etkili yöntemidir.

HBV temasından sonraki ilk 24 saat içinde uygulanan profilaktik tedaviler, enfeksiyon riskinin azaltılması için etkilidir.

Hepatit A ve B virüsleri, klasik hepatit virüsleri olarak kabul edilir.

Hepatit C, G, E ve D virüsleri, non-A, non-B hepatit virüsleri olarak kabul edilir.

Hepatit A genellikle bulaşıcı hepatit veya salgın hepatit olarak adlandırılır.

Feinstone ve arkadaşları, 1973 yılında hepatit A virüsünü ilk defa tanımladılar.

Hepatit A virüsü, Picornaviridae familyasına ait Hepatovirus cinsinde yer alan bir virüstür.

Hepatit A virüsü, tek sarmallı, pozitif polariteli RNA içeren zarfsız bir virüstür.

Hepatit A virüsü, dışkı yoluyla bulaşır.

Hepatit B virüsü, Hepadnaviridae ailesine ait bir virüstür.

Hepatit B virüsü, DNA içerir ve 42 nm çapında sferik bir partikül olarak bulunur.

Hepatit B virüsü, kan yoluyla ve cinsel yolla bulaşabilir.

Hepatit B virüsü bulaşması, kronik hepatit, karaciğer sirozu ve karaciğer kanseri gibi ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Hepatit B virüs enfeksiyonu, aşı ile önlenebilir.

HBV virüsünün genetik yapısı, Pre-S1, Pre-S2 ve S olmak üzere üç ana bölgeye ayrılır. S bölgesi küçük protein (Small=S) adı verilen HBsAg'i kodlar.

Pre-S1 ve Pre-S2 bölgeleri, S bölgesinden daha büyük proteinleri kodlar. Bu proteinler, virüsün karaciğer hücrelerine bağlanmasında rol oynar.

Pre-S2 bölgesinin okunması, orta protein (Middle=M) adı verilen PreS2 proteininin sentezlenmesine yol açar.

3. kodondan başlayan okuma işlemi, küçük protein (Small=S) olarak adlandırılan S proteininin (HBsAg) üretilmesine yol açar.

Pre-S1, Pre-S2 ve S proteinlerinin birleşmesiyle oluşan büyük protein, virüsün yüzeyinde bulunur ve bağışıklık sistemini uyaran bir antijendir.

HBsAg, virüsün enfeksiyöz olma seviyesini belirleyen bir göstergedir.

HBsAg, virüs parçacıklarının ve tübüllerin 22 nm'lik yapılarını ifade eder ve 'Australia antijeni' olarak da bilinir.

HBsAg, antijeniktir ancak enfeksiyöz değildir. Anti-HBs ise vücudun HBV'ye karşı oluşturduğu koruyucu antikorlardır.

HBV'nin hücreye girişini kolaylaştırır. Heparan sülfat proteoglikanları (HSPG'ler), HBV'nin hücre yüzeyine bağlanmasını sağlar ve viral girişin ilk adımını başlatır.

HBV, karaciğer hücrelerinde çoğalır. DNA serbest kalır, hücre çekirdeğine gider ve DNA polimeraz etkisiyle DNA'nın eksik olan kısmı tamamlanır. Ardından, viral proteinler, DNA polimeraz ve ters transkriptaz gibi enzimler sentez edilir. Yeni virüs partikülleri oluşturulur ve hücreden salınır.

HBV, yeni virüs partiküllerini salmak için hücre zarı aracılığıyla hücre dışına çıkar. Hücre parçalanması olmaz.

HBV, DNA'ya sahip bir virüstür. RNA değil.

HBV, Pre-S1 ve Pre-S2 gibi proteinler üretir. Bu proteinlerden biri de Pre-S2'dir.

Serolojik test sonuçlarının kombinasyonuna göre kronik HBV hepatit tanısı konabilir.

Akut HBV hepatitin karakteristik özelliklerinden birkaçı şunlardır: HBV yüzey antijeni (HBsAg) pozitif, HBV e antijeni (HBeAg) pozitif, anti-HBc antikoru pozitif olabilir. Hepatit belirtileri ve yüksek karaciğer enzim seviyeleri görülebilir.

HBsAg miktarının yüksek olması, bağışıklık sisteminin virüsleri yok etmesini engelleyerek enfeksiyonu sürdürür.

Virüsle mücadele eden, virüsün yok olmasından sonra 2-3 hafta ila 1 yıl sonra ortaya çıkar.

Anti-HBs ve HBsAg'nin bulunamadığı dönem. Bu dönemde sadece Anti-HBc IgM pozitif olur.

HBV ile savaşan, hastalığı geçirenlerde ve aşılananlarda bulunan. Hastalığı geçirenlerin %8-10'unda oluşmayabilir.

Enfeksiyonun başlangıcında saptanan marker. HBV replikasyonunu ve bulaşıcılığı gösterir.

İnfeksiyon başlangıcından kısa bir süre sonra, HBV-DNA ile birlikte bulunur. Viral replikasyonu gösterir fakat rutin tanı testi olarak çok kullanılmaz.

HBV'nin hedef hücreye yapışmasını ve enfeksiyonun başlamasını sağlayan yüzey antijeni. Akut ve kronik hepatitlerde bulunur. Sarılık belirtileri başlamadan önce saptanabilir.

Akut HBV enfeksiyonlarında bulunan bir antijen. Viral replikasyonun bir göstergesidir.

HBV'ye karşı bağışıklık sisteminin ürettiği antikor. Geçmiş HBV enfeksiyonunu veya aşılamayı gösterir.

HBV'nin çekirdeğinde bulunan bir antijen. Geçmiş HBV enfeksiyonunu gösterir.

HBV'nin çekirdeğinde bulunan bir antijen. Akut HBV enfeksiyonunda bulunur.

Hepatit B enfeksiyonunun ilerlemesini takip etmek için kullanılan bir kan testi. Karaciğer fonksiyonlarını değerlendirmek için kullanılır.

HBV enfeksiyonu geçiren bir kişide HBV belirtileri görülmeden önceki dönem. Bu dönemde virüs çoğalıyor ancak kan testlerinde henüz HBV'ye özgü antikorlar saptanamıyor.

HBV taşıyıcısının HDV ile enfekte olması. Kişi zaten HBV taşıyıcısı iken ikinci bir HDV enfeksiyonu geçiriyor.

Aynı anda hem HBV hem de HDV ile enfekte olma. Kişi hem HBV hem de HDV'ye aynı anda yakalanıyor.