Gevolgen van obesitas en insulineresistentie quiz

Insulineresistentie is wanneer cellen niet meer reageren op insuline zoals ze zouden moeten, met als gevolg dat er meer insuline nodig is voor de opname van glucose in spier- en vetcellen, glycogeensynthese en lipogenese. Dit kan leiden tot vroegtijdig optreden van cardiovasculaire aandoeningen en evolueert vaak naar diabetes type 2.

Dyslipidemie en coronaire hartaandoeningen (bij een BMI van 29 of hoger) en hartfalen.

Dyslipidemie leidt tot verhoogde triglyceriden door vetophoping in de buik, wat kan leiden tot verhoogde productie van triglyceriden en VLDL in de lever, een daling van HDL en een lichte stijging van totaal cholesterol en LDL. Dit komt vaak voor in combinatie met insulineresistentie.

Bij obesitas stijgt het totale bloedvolume en daarmee ook de perifere weerstand, wat leidt tot een hogere bloeddruk. Compensatie door vasodilatatie is niet genoeg, waardoor het hart harder moet werken tegen een hogere weerstand, wat kan leiden tot linkerhartfalen.

Cerebrovasculair accident (CVA) en transient ischaemic attack (TIA) kunnen het gevolg zijn van obesitas, door vroegtijdige atherosclerose, eerder geassocieerd met centrale vetopstapeling dan met een hoge BMI. Middelomtrek is een voorspeller van CVA onafhankelijk van BMI, bloeddruk, enzovoort.