Fotosynthese Quiz

Fotosynthese is het proces waarbij groene planten, algen en sommige bacteriën lichtenergie gebruiken om kooldioxide (CO2) en water (H2O) om te zetten in glucose (C6H12O6) en zuurstof (O2). Het is cruciaal voor het leven op aarde, omdat het de basis vormt voor de meeste voedselketens en zuurstof produceert, dat essentieel is voor ademhaling van veel organismen.

De chloroplasten in plantaardige cellen spelen de centrale rol bij fotosynthese. Ze bevatten chlorofyl, een pigment dat licht absorbeert. Chloroplasten bevatten de enzymen die nodig zijn voor de omvorming van lichtenergie in chemische energie (glucose).

Tijdens fotosynthese absorberen chloroplasten lichtenergie, die de splitsing van watermoleculen mogelijk maakt (lichtreactie). Dit genereert zuurstof en energierijke moleculen zoals ATP en NADPH. In de donkerreactie (Calvin-cyclus) worden kooldioxide en de energie van ATP en NADPH gebruikt om glucose te synthetiseren.

<p>False (B)</p> Signup and view all the answers

<p>De lichtreactie vindt plaats in de thylakoïdmembranen van de chloroplasten, waarbij lichtenergie wordt omgezet in chemische energie (ATP en NADPH). De donkerreactie (Calvin-cyclus) vindt plaats in de stroma van de chloroplasten en gebruikt ATP en NADPH om CO2 om te zetten in glucose.</p> Signup and view all the answers

<p>De belangrijkste pigmenten zijn chlorofyl a en chlorofyl b, die licht in het blauwe en rode deel van het spectrum absorberen. Chlorofyl is het belangrijkste pigment omdat het de energie van licht het effectiefst kan absorberen voor fotosynthese.</p> Signup and view all the answers

<p>Temperatuur: Fotosynthese versnelt bij hogere temperaturen tot een bepaald optimum; te hoge temperaturen kunnen de enzymen denatureren. (B), Kooldioxideconcentratie: Een hogere concentratie kooldioxide verhoogt de snelheid van de donkerreactie en dus de algehele snelheid van fotosynthese. (C), Lichtintensiteit: Hogere intensiteit verhoogt de snelheid van fotosynthese totdat een verzadigingspunt wordt bereikt. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>De Calvin-cyclus zet CO2 om in glucose door een reeks reacties die energie uit ATP en NADPH gebruiken. Dit is de cruciale fase waarin organisch materiaal wordt opgebouwd.</p> Signup and view all the answers

<p>Zuurstof wordt geproduceerd als bijproduct tijdens de lichtreacties van fotosynthese, wanneer watermoleculen worden gesplitst (fotolyse) om elektronen en waterstofionen vrij te maken, en zuurstof wordt als restproduct afgegeven.</p> Signup and view all the answers

<p>Monosachariden (bijv. glucose) zijn eenvoudige suikers, disachariden (bijv. sucrose) bestaan uit twee monosachariden, en polysachariden (bijv. zetmeel) zijn lange ketens van monosachariden. Vetten zijn opgebouwd uit glycerol en vetzuren, en vetzuren zijn lange ketens van koolstofatomen met waterstof en een zuur-groep aan het uiteinde. Eiwitten bestaan uit aminozuren, die door peptidebindingen met elkaar verbonden zijn.</p> Signup and view all the answers

<p>Monosachariden, disachariden, en polysachariden: C, H, O Vetten en vetzuren: C, H, O Eiwitten: C, H, O, N, S (voor sommige aminozuren)</p> Signup and view all the answers

<p>Dissimilatie is het proces waarbij organische stoffen (zoals glucose) worden afgebroken om energie vrij te maken. Dit verschilt van assimilatie, waarbij cellen stoffen opbouwen, zoals de vorming van glucose uit CO2 en H2O tijdens fotosynthese.</p> Signup and view all the answers

<p>Glucose wordt afgebroken via glycolyse (in het cytoplasma), gevolgd door de citroenzuurcyclus en oxidatieve fosforylering in de mitochondriën, waarbij ATP en andere energierijke moleculen worden geproduceerd.</p> Signup and view all the answers

<p>Glycolyse bestaat uit 10 enzymatische stappen die glucose (C6H12O6) omzetten in twee moleculen pyruvaat, waarbij ATP en NADH worden gegenereerd.</p> Signup and view all the answers

<p>Aërobe dissimilatie vindt plaats met zuurstof en leidt tot de volledige afbraak van glucose tot CO2 en water, met de productie van veel ATP. Anaërobe dissimilatie vindt plaats zonder zuurstof en resulteert in de productie van minder ATP, met bijproducten zoals lactaat (melkzuur) of ethanol en CO2.</p> Signup and view all the answers

<p>De mitochondriën zijn verantwoordelijk voor de meeste stappen van de dissimilatie van glucose, met name de citroenzuurcyclus en de oxidatieve fosforylering.</p> Signup and view all the answers

<p>Het doel van de citroenzuurcyclus is om de resterende energie van glucose af te halen. De producten van de citroenzuurcyclus zijn CO2, NADH, FADH2 en ATP.</p> Signup and view all the answers

<p>In afwezigheid van zuurstof (anaërobe omstandigheden) ondergaat glucose fermentatie, wat resulteert in de productie van lactaat (in spieren) of ethanol en CO2 (in gisten), en de cel produceert minder ATP.</p> Signup and view all the answers

<p>Enzymen versnellen de reacties van glycolyse, de citroenzuurcyclus en oxidatieve fosforylering. Ze verlagen de activeringsenergie van de chemische reacties, wat de snelheid verhoogt.</p> Signup and view all the answers

<p>Anaërobe dissimilatie vindt plaats zonder zuurstof en resulteert in minder energie (ATP) dan aerobe dissimilatie, die zuurstof vereist voor volledige afbraak van glucose. Dit is relevant voor organismen die in zuurstofarme omgevingen leven of tijdelijk zonder zuurstof kunnen functioneren.</p> Signup and view all the answers

<p>Anaërobe dissimilatie door micro-organismen (zoals bacteriën en gisten) produceert bijproducten zoals melkzuur (in yoghurt) en ethanol (in alcoholische dranken), die bijdragen aan de smaak en conservering van gefermenteerde voedingsmiddelen.</p> Signup and view all the answers

<p>Anaërobe dissimilatie maakt snelle energieproductie mogelijk zonder zuurstof, maar de beperkte ATP-productie leidt tot de ophoping van melkzuur, wat spiervermoeidheid veroorzaakt na intensieve inspanning.</p> Signup and view all the answers

<p>Melkzuur hoopt zich op wanneer spieren intensief werken zonder voldoende zuurstof. Dit kan leiden tot spierpijn en vermoeidheid, wat de prestaties beperkt.</p> Signup and view all the answers

<p>Anaërobe dissimilatie door bacteriën kan worden gebruikt om biogas (methaan) te produceren uit organisch afval, wat een waardevolle hernieuwbare energiebron is.</p> Signup and view all the answers

Fotosynthese is het proces waarbij groene planten, algen en sommige bacteriën lichtenergie gebruiken om kooldioxide (CO₂) en water (H₂O) om te zetten in glucose (C₆H₁₂O₆) en zuurstof (O₂).

Fotosynthese is cruciaal voor het leven op aarde omdat het de basis vormt voor de meeste voedselketens en zuurstof produceert, wat essentieel is voor ademhaling van veel organismen.

Chloroplasten zijn organellen in plantaardige cellen die verantwoordelijk zijn voor fotosynthese. Ze bevatten chlorofyl, een pigment dat licht absorbeert.

Chlorofyl is een pigment dat licht absorbeert en de energie omzet in chemische energie voor de fotosynthese.

Tijdens de lichtreactie van fotosynthese, absorberen chloroplasten lichtenergie, waardoor watermoleculen worden gesplitst. Dit genereert zuurstof en energierijke moleculen zoals ATP en NADPH.

De donkerreactie (Calvin-cyclus) gebruikt de energie van ATP en NADPH om kooldioxide om te zetten in glucose.

Fotosynthese is een endothermisch proces omdat het energie (lichtenergie) vereist om de chemische reacties te laten plaatsvinden, in tegenstelling tot exotherme reacties die energie vrijgeven.

De lichtreactie vindt plaats in de thylakoïdmembranen van de chloroplasten, terwijl de donkerreactie (Calvin-cyclus) plaatsvindt in de stroma van de chloroplasten.

Chlorofyl a en chlorofyl b absorberen licht in het blauwe en rode deel van het spectrum. Chlorofyl a is het belangrijkste pigment omdat het de energie van licht het effectiefst kan absorberen voor fotosynthese.

Een hogere lichtintensiteit verhoogt de snelheid van fotosynthese tot een verzadigingspunt.

Fotosynthese versnelt bij hogere temperaturen tot een optimum, maar te hoge temperaturen kunnen de enzymen denatureren.

Een hogere concentratie kooldioxide verhoogt de snelheid van de donkerreactie en dus de algehele snelheid van fotosynthese.

De Calvin-cyclus zet CO₂ om in glucose door energie van ATP en NADPH te gebruiken. Dit is de cruciale fase waarin organisch materiaal wordt opgebouwd.

Zuurstof wordt geproduceerd als bijproduct tijdens de lichtreactie van fotosynthese, wanneer watermoleculen worden gesplitst (fotolyse).

Monosachariden (zoals glucose) zijn eenvoudige suikers, disachariden (zoals sucrose) bestaan uit twee monosachariden, en polysachariden (zoals zetmeel) zijn lange ketens van monosachariden.

Vetten zijn opgebouwd uit glycerol en vetzuren, en vetzuren zijn lange ketens van koolstofatomen met waterstof en een zuur-groep aan het uiteinde.

Eiwitten bestaan uit aminozuren, die door peptidebindingen met elkaar verbonden zijn.

Monosachariden, disachariden en polysachariden: C, H, O. Vetten en vetzuren: C, H, O. Eiwitten: C, H, O, N, S.

Dissimilatie is het proces waarbij organische stoffen (zoals glucose) worden afgebroken om energie vrij te maken. Dit verschilt van assimilatie, waarbij cellen stoffen opbouwen.

Glucose wordt afgebroken via glycolyse (in het cytoplasma), gevolgd door de citroenzuurcyclus en oxidatieve fosforylering in de mitochondriën, waarbij ATP en andere energierijke moleculen worden geproduceerd.

Glycolyse bestaat uit 10 enzymatische stappen die glucose (C₆H₁₂O₆) omzetten in twee moleculen pyruvaat, waarbij ATP en NADH worden gegenereerd.

Aërobe dissimilatie vindt plaats met zuurstof en leidt tot de volledige afbraak van glucose tot CO₂ en water, met de productie van veel ATP. Anaërobe dissimilatie vindt plaats zonder zuurstof en resulteert in de productie van minder ATP, met bijproducten zoals lactaat of ethanol en CO₂.

Mitochondriën zijn verantwoordelijk voor de meeste stappen van de dissimilatie van glucose, met name de citroenzuurcyclus en de oxidatieve fosforylering.

Het doel van de citroenzuurcyclus is om de resterende energie van glucose af te halen. De producten zijn CO₂, NADH, FADH₂ en ATP.

In afwezigheid van zuurstof (anaërobe omstandigheden) ondergaat glucose fermentatie, wat resulteert in de productie van lactaat of ethanol en CO₂. De cellen produceren minder ATP.

Enzymen versnellen de reacties van glycolyse, de citroenzuurcyclus en oxidatieve fosforylering. Ze verlagen de activeringsenergie, wat de snelheid verhoogt.

Anaërobe dissimilatie vindt plaats zonder zuurstof en resulteert in minder energie (ATP) dan aerobe dissimilatie. Dit is relevant voor organismen die in zuurstofarme omgevingen leven.

Anaërobe dissimilatie door micro-organismen produceert bijproducten zoals melkzuur (in yoghurt) en ethanol (in alcoholische dranken).

Anaerobe dissimilatie maakt snelle energieproductie mogelijk zonder zuurstof, maar de beperkte ATP-productie leidt tot de ophoping van melkzuur, wat spiervermoeidheid veroorzaakt.

Melkzuur hoopt zich op wanneer spieren intensief werken zonder voldoende zuurstof. Dit kan leiden tot spierpijn en vermoeidheid.

Anaërobe dissimilatie door bacteriën kan worden gebruikt om biogas (methaan) te produceren uit organisch afval.