Engeland en Ierland 1450-1800

Study Notes

Engeland veroverde Wales rond 1284 en maakte het een onderdeel van het koninkrijk Engeland tussen 1535 en 1542.
Deze integratie resulteerde in een volledige assimilatie.

Het gebied rond Dublin (de Pale) stond al in de Middeleeuwen onder Engelse controle.
De volledige incorporatie van Ierland in het koninkrijk Engeland vond plaats in de tweede helft van de 16e eeuw.

Jacob VI van Schotland werd tevens Jacob I van Engeland, Wales en Ierland (1603-1625).
Dit markeerde een persoonlijke unie tussen Engeland, Schotland en Ierland.
In 1707 werd de Act of Union ondertekend, die een effectieve unie tussen Engeland en Schotland creëerde en Groot-Brittannië vormde.
De Act of Union van 1800 voegde Ierland toe aan het Verenigd Koninkrijk (UK).
Er was een periode van relatieve vrede binnen en buiten het land (1604).
Historische gebeurtenissen zoals de Gunpowder Plot (1605) en de Spanish Match (1623) gebeurden.
De puriteinen hadden invloed op de kerk en de moraal.

Oliver Cromwell was een leider van de parlementaire troepen tegen Karel I (puritein).
Engeland, Ierland, en Schotland werden geregeerd door het parlement als een republiek (Commonwealth, 1649-1653).
Dit werd gevolgd door het Protectoraat (1653-1659), een militaire dictatuur.
Cromwell voerde puriteinse principes uit.
Het koningschap, Hogerhuis, en bisschoppelijke structuren werden afgebroken.
Richard Cromwell kon de macht niet vasthouden en de monarchie werd hersteld.

Charles II werd koning (1660-1685).
Er was geen terugkeer naar het pre-1649 systeem.
James II was zijn opvolger (1685-1688).
Willem III van Oranje en Mary Stuart werden koningen.
Zij regeerden door een Glorious Revolution en vormden een alliantie met anti- katholieke en anti-absolutistische Engelse groepen.
De Battle of the Boyne (12 juli 1690) was een belangrijke gebeurtenis.

Belangrijke documenten en wetten zoals Magna Charta (1215), Petition of Rights (1628), en Habeas Corpus Act (1679) en Bill of Rights (1689) lieten zien dat er een groeiende nadruk op burgerrechten was.
Er was een toename van parlementaire monarchie met tolerantie.
De aristocratie en lage adel hadden nog steeds veel macht.