Εκπαίδευση ως Θεσμός και Περιεχόμενο

Ο θεσμός της εκπαίδευσης αποτελείται από ένα σύνολο δομών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που σκοπό έχουν την εκπαίδευση. Συνήθως λειτουργεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, και έχει ορισμένους κανόνες και πλαίσιο.

Η εκπαίδευση, ως δράση, περιλαμβάνει τα μαθήματα, τις δραστηριότητες, τις μεθόδους διδασκαλίας και τις μορφές εκπαίδευσης.

Συνολικά, τα μαθήματα, τα περιεχόμενα και οι γνώσεις που καλύπτονται στην εκπαίδευση.

Το προϊόν της εκπαίδευσης, που παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων και της μαθησιακής διαδικασίας.

Η εκπαίδευση που γίνεται σε κάθε στάδιο της ζωής, από την προσχολική ηλικία μέχρι τις γηρατειές.

Η συνηθισμένη εκπαίδευση στα σχολικά ίδρυματα, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο.

Η εκπαίδευση που αφορά τα παιδιά πριν από την ενταξή τους στο νηπιαγωγείο.

Η εκπαίδευση που αφορά την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, συνήθως σε σχολές ή επαγγελματικά κέντρα.

Η εκπαίδευση που αφορά τους ηλικιωμένους, με στόχο να διατηρήσουν ή να βελτιώσουν τις νοητικές τους ικανότητες και να χαρούν τη ζωή τους.

Η επιστημονική μελέτη των εκπαιδευτικών διαδικασιών και του πλαισίου που τις περικλείει σε σχέση με τους εκπαιδευόμενους.

Η συγκριτική έρευνα δεν περιορίζεται στην περιγραφή εκπαιδευτικών συστημάτων, αλλά διερευνά και ερμηνεύει εκπαιδευτικά φαινόμενα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.

Η ικανότητα του νηπιαγωγού να ερμηνεύει και να επικοινωνεί τις ανάγκες, τις ιδέες και τα επιτεύγματα των παιδιών, συνδέοντας το σχολείο με άλλα πλαίσια της καθημερινής ζωής.

Η συγκριτική έρευνα λαμβάνει υπόψιν τις κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες που επηρεάζουν την εκπαίδευση.

Η νηπιαγωγός αναπτύσσει βαθιά γνώση για τα περιεχόμενα της μάθησης, τις αρχές και τις στρατηγικές του Προγράμματος Σπουδών, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των παιδιών, το σχολικό περιβάλλον και τους περιορισμούς.

Η συγκριτική έρευνα δε στοχεύει στην μεταφορά βέλτιστων πρακτικών από άλλες χώρες.

Η συγκριτική έρευνα επικεντρώνεται στην ανακάλυψη των σχέσεων μεταξύ εθνικής και διεθνούς εκπαίδευσης.

Ο νηπιαγωγός , έχοντας ατομική και επαγγελματική υπόσταση, ισορροπεί μεταξύ προσωπικών και επαγγελματικών ρόλων, τηρώντας ηθικές αξίες και συναισθηματική ευαισθησία στη σχέση με τα παιδιά και τους ενήλικες.

Ενισχυτικό στυλ ηγεσίας εφαρμόζεται όταν τα μέλη της ομάδας έχουν μέτριο επίπεδο ετοιμότητας σε μια συγκεκριμένη εργασία.

Ο νηπιαγωγός, μέσα σε ένα συνεργατικό περιβάλλον, αναζητά νέες οπτικές για την αντιμετώπιση προβλημάτων, ενθαρρύνοντας την κριτική σκέψη.

Αποτελεσματικός ηγέτης επικοινωνεί αποτελεσματικά, δημιουργεί θετικό κλίμα και ενδιαφέρεται για την επαγγελματική ανάπτυξη του προσωπικού.

Η νηπιαγωγός αναστοχάζεται στη δράση της, δίνοντας σημασία στην επίδραση των επιλογών της στα παιδιά και αναζητώντας νέες στρατηγικές.

Η διεύθυνση περιλαμβάνει δραστηριότητες όπως προγραμματισμός, οργάνωση, καθοδήγηση, έλεγχος και λήψη αποφάσεων.

Η/Ο νηπιαγωγός, μέσα σε μια σχολική μονάδα, ενθαρρύνει την ανάληψη ευθύνης, την συνεργασία και τη δημιουργική εξέλιξη των εκπαιδευτικών.

Ο χαρακτηριστικός ρόλος διοίκησης είναι η διαχείριση της ομάδας και η εξασφάλιση αποτελεσματικότητας.

Οι επιστήμες της εκπαίδευσης εξηγούν το φαινόμενο της εκπαίδευσης με διαφορετικά πρίσματα και ερευνητικές προσεγγίσεις.

Η ηγεσία επικεντρώνεται στην έμπνευση, την καθοδήγηση και την δημιουργία μίας κοινής πορείας.

Είναι σημαντικό να ανανεώνουμε και να εμπλουτίζουμε τις γνώσεις και τις εκπαιδευτικές μας πρακτικές για να αντιμετωπίσουμε τις αλλαγές.

Η νηπιαγωγός με την διερευνητική της στάση και την συνέργεια θεωρίας και πράξης, βελτιώνει συνεχώς το έργο της.

Συμπεριφορισμός βλέπει την μάθηση ως μια σχέση μεταξύ ερεθισμάτων και αντίδρασης.

Ο νηπιαγωγός επενδύει σε θετικές σχέσεις, σεβασμό και ενσυναίσθηση.

Στον συμπεριφορισμό, ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι να μεταλαμπαδεύσει γνώσεις επαναλαμβάνοντας, αξιολογώντας και ενισχύοντας.

Η εκπαιδευτική διαδικασία δεν είναι μηχανικό σύστημα αλλά ένα δυναμικό και συνεχώς μεταβαλλόμενο σύνολο παραγόντων.

Ο κονστρουκτιβισμός βλέπει την μάθηση ως μια διαδικασία ενεργητικής οικοδόμησης της γνώσης από το άτομο.

Ανακαλυπτική-διερευνητική μάθηση βλέπει τη μάθηση ως διαδικασία επίλυσης προβλήματος, με έμφαση στην διαδικασία εξερεύνησης.

Ο ρόλος του νηπιαγωγού εξαρτάται από τις νέες κοινωνικές και επιστημονικές εξελίξεις.

Η ανάπτυξη μιας συλλογικής επαγγελματικής ταυτότητας επιτρέπει στους νηπιαγωγούς να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του ρόλου τους.

Στην κοινωνικο-πολιτισμική προσέγγιση, η κοινωνική αλληλεπίδραση και ο πολιτισμός παίζουν καθοριστικό ρόλο στη μάθηση.

Η οικοσυστημική θεωρία βλέπει το άτομο ενσωματωμένο σε μια σειρά από περιβαλλοντικά συστήματα που επηρεάζουν την ανάπτυξή του.

Η μεταμοντερνιστική φιλοσοφία δεν πιστεύει στην υπαρξη απόλυτης αλήθειας ή αξιοπιστία αυτών που πιστεύουμε.

Η σύγχρονη εκπαίδευση πρέπει να προετοιμάζει τους μαθητές για να γίνουν ενεργοί και ευθυνόμενοι πολίτες του κόσμου.

Το πλαίσιο στο οποίο δημιουργείται και εξελίσσεται ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Οι στόχοι , η φιλοσοφία και οι διαδικασίες σχεδιασμού και ανάπτυξης του νηπιαγωγείου.

Ενσωμάτωση κεντρικών αρχών σε διδακτικές παρεμβάσεις για να καλύψουν τις ανάγκες μαθητών και σχολείου.

Εξετάζει τις επιπτώσεις της οικονομίας στην εκπαίδευση.

Εφαρμογή οικονομικών θεωριών στην εκπαίδευση.

Εφαρμογή κοινωνιολογικών θεωριών στην εκπαίδευση.

Συγκρίσεις, κριτικές και ερωτήματα για το εκπαιδευτικό σύστημα και τις ανισότητες που αναπαράγει.

Συνεργασία και ενεργή συμμετοχή διεθνών οργανισμών στην διαμόρφωση εκπαιδευτικών πολιτικών και προγραμμάτων.

Εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε συνεργασία με τα κράτη-μέλη.

Συνδέεται το εκπαιδευτικό σύστημα με την παγκόσμια αγορά εργασίας και τον ανταγωνισμό.

Η εκπαίδευση ως εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης και αντιμετώπισης της ανεργίας.

Η εκπαίδευση ως εργαλείο για ισότητα και κοινωνική συνοχή.

Εφαρμογή μαθηματικών μοντέλων στην έρευνα για την εκπαίδευση.

Περιγραφή της σύγχρονης ιστορίας της συγκριτικής εκπαίδευσης σε στάδια.

Σταδιακή μετάβαση από απλές περιγραφές σε συστηματική έρευνα και ανάλυση των εκπαιδευτικών συστημάτων και των πολιτισμών.

Εντοπισμός των στόχων της συγκριτικής εκπαίδευσης από επιστημονικής, πραγματικής και παγκόσμιας προοπτικής.

Η συγκριτική εκπαίδευση ως εργαλείο για να δούμε το σχολικό σύστημα με πολλές απόψεις.