Εισαγωγή στη Βιολογία II

Ή φάση της μίτωσης όπου τα χρωμοσώματα συσπειρώνονται, διακρίνονται οι αδελφές χρωματίδες και η πυρηνική μεμβράνη καταστρέφεται.

Η φάση της μίτωσης όπου τα χρωμοσώματα προσανατολίζονται στον ισημερινό του κυττάρου και η μιτωτική άτρακτος σχηματίζεται.

Η φάση της μίτωσης όπου τα χρωμοσώματα διαχωρίζονται και οι αδελφές χρωματίδες μετακινούνται προς τους δύο πόλους του κυττάρου.

Η φάση της μίτωσης όπου τα χρωμοσώματα βρίσκονται στους πόλους, αποσυσπειρώνονται και ο πυρήνας ανασχηματίζει.

Η διαδικασία διαίρεσης του κυτταροπλάσματος μετά τη μίτωση, που οδηγεί σχηματισμό δύο νέων κυττάρων.

Η διαδικασία, με ενεργητικό ρόλο σε διάφορες βιολογικές διεργασίες, κατά την οποία ένα κύτταρο αυτοκαταστρέφεται με συγκεκριμένο τρόπο.

Η φάση μεταξύ της πρόφασης και της μετάφασης στη μίτωση, όπου τα χρωμοσώματα αλληλεπιδρούν με τη μιτωτική άτρακτο και προσανατολίζονται.

Το κέντρο οργάνωσης των μικροσωληνίσκων, όπου μυθριάζονται οι μικροσωληνίσκοι που συνδέονται με τα κεντρομερίδια των χρωμοσωμάτων.

Μια δομή που αποτελείται από πρωτεΐνες και ινίδια, που σχηματίζει την άτρακτο στη μίτωση και συνδέει τα χρωμοσώματα

Ινίδια που σχηματίζουν τη μιτωτική άτρακτο και βοηθούν στη μετακίνηση των χρωμοσωμάτων κατά τη μίτωση

Οι κλεοτιδικές αλυσίδες στο DNA σχηματίζουν μια διπλή έλικα, με τα φωσφορικά οξέα και τις πεντόζες στο εξωτερικό και τις βάσεις νουκλεοτιδίων στο εσωτερικό.

Η αντιγραφή DNA - DNA είναι μια διαδικασία που παράγει δύο ίδια αντίγραφα του DNA, χρησιμοποιώντας κάθε αλυσίδα ως μήτρα.

Η ροή της γενετικής πληροφορίας ακολουθεί τρία βήματα: αντιγραφή, μεταγραφή και μετάφραση.

Όλα τα ζωντανά κύτταρα προέρχονται από άλλα ζωντανά κύτταρα μέσω της κυτταρικής διαίρεσης.

Κύτταρα που δεν διαιρούνται μετά από σχηματισμό τους.

Κύτταρα που διαιρούνται μόνο μετά από διέγερση.

Κύτταρα που διαιρούνται συνεχώς για να ανανεώσουν και αύξουν τον αριθμό τους.

Η διάρκεια της φάσης G1 επηρεάζει την συνολική διάρκεια του κυτταρικού κύκλου.

Η σύνθεση DNA γίνεται στην φάση S, η φάση G2 προετοιμάζει το κύτταρο για την μίτωση.

Η κυτταρική αύξηση και παραγωγή νέων οργανιδίων γίνεται στην μεσόφαση, πριν την κυτταρική διαίρεση.

Η διαδικασία με την οποία τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται. Διακρίνεται σε δύο φάσεις: τη μεσόφαση και τη μίτωση.

Η φάση του κυτταρικού κύκλου κατά την οποία το κύτταρο αναπτύσσεται και πραγματοποιεί όλες τις βασικές του λειτουργίες πριν από τη μίτωση.

Η G1 φάση του κυτταρικού κύκλου. Το κύτταρο αναπτύσσεται και ετοιμάζεται για σύνθεση DNA.

Η φάση S του κυτταρικού κύκλου όπου γίνεται η αντιγραφή του DNA.

Η φάση G2 του κυτταρικού κύκλου όπου το κύτταρο ετοιμάζεται για μίτωση.

Η διαδικασία δημιουργίας αντιγράφου του γενετικού υλικού (DNA).

Οι μιτογόνες ενώσεις προάγουν τη κυτταρική διαίρεση. Είναι ουσίες όπως οι ορμόνες και οι αυξητικοί παράγοντες.

Οι αυξητικοί παράγοντες αποτελούν πεπτίδια που επάγουν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι ο επιδερμικός αυξητικός παράγοντας (EGF).

Κάποιες ορμόνες δεν ΕΠΑΓΟΝΤΑΙ αλλά ΑΝΤΙΚΑΘΙΕΣΤΑΙ από αυξητικούς παράγοντες όπως η ερυθροποιητίνη.

Η ερυθροποιητίνη είναι μια γλυκοπρωτείνη που παράγεται από τους νεφρούς και εκκρίνεται στα ούρα. Δρώντας στα πρόδρομα κύτταρα του αιμοποιητικού συστήματος επάγει τη δημιουργία ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Σε κανονικά κύτταρα, ο κυτταρικός κύκλος μπορεί να διακοπεί σε περιπτώσεις όπως βλάβη του DNA, μη σωστός μορφισμός της ατράκτου ή τελική διαφοροποίηση.

Ο έλεγχος της μετάβασης από τη μία φάση στην επόμενη του κυτταρικού κύκλου βασίζεται σε σύμπλοκα πρωτεϊνών (CDK/cyclin) που μοιάζουν με επιθεωρητές, αλλά μπορεί να 'διαφωνηθούν' από αναστολείς των συμπλόκων CDK/cyclin.

Η μίτωση είναι η διαδικασία διαίρεσης του πυρήνα κατά τη κυτταρική διαίρεση)

Η κυτοκίνηση είναι η διαδικασία διαίρεσης του κυτταροплазмы που οδηγεί στη δημιουργία δυο θυγατρικών κυττάρων.