Efektywność informacyjna rynku finansowego

Podstawowy typ swapu, wymiana płatności między dwiema stronami.

Instrument zamiany stałej stopy procentowej na zmienną w tej samej walucie.

SWAP wymieniający zmienne płatności o różnym czasie odniesienia (np. WIBOR 3M na WIBOR 9M).

Instrument finansowy ustalający płatność w przypadku niewypłacalności.

Kwota, na którą oparty jest swap, niezmienna podczas transakcji.

Stan rynku, w którym ceny odzwierciedlają tylko historyczne informacje.

Rynek, w którym publiczne informacje są odzwierciedlane w cenach natychmiastowo po ich ujawnieniu.

Rynek, na którym ceny uwzględniają wszystkie informacje, w tym prywatne.

Przykład bańki spekulacyjnej z XIX wieku związanej z tulipanami.

Wynagrodzenie za udostępnienie środków pieniężnych na określony czas.

Stopa nominalna to rzeczywisty procent, podczas gdy realna uwzględnia inflację.

Stopy procentowe mają kluczowe znaczenie dla wyceny instrumentów finansowych.

Czas, w którym obligacja zwraca płatności, wyrażony w latach.

Modyfikowana Duration, uwzględniająca zmiany stóp procentowych.

Ekonomia Duration, zmieniająca się przy zmianach stóp rynkowych.

Liczba razy w roku, kiedy wypłacane są kupony.

Średnia ważona Duration indywidualnych obligacji w portfelu.

Obligacje emitowane przez Skarb Państwa, najmniej ryzykowne.

Wskaźnik zysku z obligacji skarbowych uważany za stopę wolną od ryzyka.

Obligacje dla osób fizycznych, bez giełdowego rynku wtórnego.

Obligacje o wyższej rentowności, emitowane przez firmy.

Może być stałe lub zmienne, często z marżą.

Certyfikaty inwestycyjne w obrocie publicznym.

Różne ryzyka, takie jak makroekonomiczne, polityczne czy specyficzne dla spółek.

Pasuje do długoterminowych strategii, w przeciwieństwie do aktywnego, które angażuje częste transakcje.

Strategia koncentrująca się na akcjach, które regularnie wypłacają dywidendy.

Strategia polegająca na kupowaniu niedowartościowanych akcji.

Strategia skupiająca się na spółkach, które mają potencjał do szybkiego wzrostu.

Strategia polegająca na przeciwstawianiu się trendom rynkowym.

Im dłuższy czas do emerytury, tym większa alokacja w akcje.

Inwestowanie w akcje z różnych rynków, szczególnie rozwiniętych.

Długoterminowe inwestowanie, które często nie przewyższa rynkowych stóp zwrotu.

Rentowność obligacji zerokuponowej obliczana na podstawie wartości nominalnej, bieżącej ceny i liczby lat do wykupu.

Wartość nominalna obligacji, która jest wypłacana w momencie wykupu.

Cena, po której obligacja jest aktualnie sprzedawana na rynku.

Ryzyko związane z wpływem zmian stóp procentowych na cenę obligacji.

Ryzyko niewypłacalności emitenta obligacji i związanych z tym płatności.

Potencjalne ryzyko wykupu obligacji przed ustalonym terminem przez emitenta.

Ryzyko związane z obligacjami emitowanymi w obcej walucie.

Możliwość sprzedaży obligacji na rynku wtórnym w dowolnym czasie.

Ryzyko związane z utratą wartości płatności dzięki inflacji.

Segment rynku finansowego, gdzie handluje się krótkoterminowymi dłużnymi instrumentami finansowymi do 1 roku.

Niskie ryzyko, duża płynność, sformalizowane transakcje, nadzór państwa.

Emitenci (np. Skarb Państwa), pośrednicy (agenci, brokerzy) i klienci (banki, fundusze).

Bony skarbowe (13, 26, 52 tyg.) i bony komercyjne.

Dzieli się na pierwotny (przetargi) i wtórny (rynek OTC).

Stopy procentowe wykorzystywane w transakcjach międzybankowych w Polsce i na świecie.

Różnica między rentownością obligacji a obligacjami skarbowymi.

Wykorzystanie nieefektywności rynku w przewidywaniu zmian stóp procentowych.

Odwzorowanie indeksu opartego na cenach obligacji.

Dostosowanie obligacji w celu ochrony wartości przepływów przed ryzykiem stopy procentowej.

Zapewnienie serii płatności z obligacji do pokrycia zobowiązań.

Wykres przedstawiający rentowność obligacji w zależności od czasu do wykupu.

Inwestowanie w obligacje o tym samym terminie wykupu.

Inwestowanie w obligacje o krótkim i długim terminie wykupu.

Zakup obligacji detalicznych przez agentów, jak Bank PKO.

Inwestowanie w obligacje o różnych terminach wykupu.

Miara ryzyka stóp procentowych dla wartości obligacji, pokazująca wrażliwość ceny na zmiany YTM.

Ulepszona wersja duration, uwzględniająca zmiany stóp procentowych w obliczeniach.

Wartość duration uwzględniająca zmiany w rentowności obligacji w odpowiedzi na rynkowe zmiany stóp.

Cena punktu bazowego, określająca, o ile zmienia się cena obligacji przy zmianie YTM o 1 punkt procentowy.

Pierwsza pochodna funkcji ceny obligacji od rentowności, będąca podstawą duration.

Wyższe YTM skutkuje niższym duration, co oznacza mniejszą wrażliwość ceny obligacji.

Dla obligacji zerokuponowych czas trwania jest równy okresowi do wykupu.

Przybliżenie wartości funkcji w punkcie, stosowane w obliczeniach duration.

Średnia ważona duration wszystkich obligacji w danym portfelu.

Możliwość zrealizowania stopy zwrotu niższej niż oczekiwana.

Miara ryzyka określająca względną zmienność stóp zwrotu.

Miara, która wskazuje, jak zmieniają się stopy zwrotu dwóch akcji w czasie.

Akcje spółek dywidendowych są wyceniane wyżej niż inne.

Zakłada dwa etapy wzrostu dywidend: najpierw g0, potem g1.

Wycena wartości całej spółki, uwzględniająca przepływy dla akcjonariuszy i wierzycieli.

Wycena wartości kapitału przypadającego akcjonariuszom.

Wolny przepływ pieniężny do firmy z działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej.

Wartość firmy określona na podstawie przyszłych przepływów dla akcjonariuszy i wierzycieli.

Część kapitałów stałych zaangażowanych w działalność operacyjną.

Wydatki inwestycyjne na rozwój i utrzymanie aktywów.

Ocena przyszłych przychodów na podstawie zdyskontowanych przepływów.

Zmienia się z powodu zmian w działalności operacyjnej.