Economie: Marktstructuren Quiz

Het aantal potentiële vragers en aanbieders op een markt. Bepaalt of er veel concurrenten zijn of dat één enkele speler de markt domineert.

De mate waarin bedrijven in een sector een groot deel van de totale markt omzet vertegenwoordigen. Een hoge concentratie duidt op een beperkt aantal grote spelers.

De winst maximaliseren door de totale opbrengst (TO) te maximaliseren en de totale kosten (TK) te minimaliseren.

De relatie tussen de hoeveelheid verkochte producten en de totale opbrengst. Wordt beïnvloed door de marktstructuur: hoe meer concurrentie, hoe moeilijker het is om de prijs te verhogen zonder verkopen te verliezen.

Een markt met slechts één aanbieder. De monopolist heeft de macht om de prijs te bepalen, waardoor er geen directe concurrentie is.

Het punt waar de extra opbrengsten (MO) gelijk zijn aan de extra kosten (MK) of de extra opbrengst (=winst) van de laatste eenheid geproduceerde output is gelijk aan nul.

De verandering in totale opbrengsten als gevolg van een kleine toename in de geproduceerde en verkochte hoeveelheid.

De verandering in totale kosten als gevolg van een kleine toename in de geproduceerde hoeveelheid.

De regel die stelt dat de winst maximaal is wanneer MO = MK.

Een markt waarin een groot aantal verkopers en kopers actief is, met een homogeen product, vrije toetreding en perfecte informatie.

Een bedrijf in zuivere mededinging dat geen invloed heeft op de marktprijs.

De vraagcurve voor een individueel bedrijf in zuivere mededinging, die perfect elastisch is.

De hoeveelheid die wordt geproduceerd en geconsumeerd op de markt.

De monopolist kan, door meer te verkopen, minder totale opbrengst realiseren.

De maximale hoeveelheid die een monopolist kan verkopen, waarbij de prijs gelijk is aan nul.

De marginale opbrengstcurve ligt altijd onder de vraagcurve.

De helling van de marginale opbrengstcurve (MO) is twee keer zo groot als de helling van de gemiddelde opbrengstcurve (GO).

Het snijpunt van de marginale opbrengstcurve met de horizontale as is precies de helft van de maximale verkochte hoeveelheid.

De monopolist heeft de macht om prijzen te bepalen, binnen de grenzen van de vraagcurve.

De monopolist maximaliseert zijn winst wanneer de marginale opbrengst (MO) gelijk is aan de marginale kosten (MK).

Wanneer bedrijven in een sector samenwerken om de concurrentie te verminderen, waardoor de gemiddelde rentabiliteit stijgt.

Een bedrijf probeert de laagste gemiddelde kosten in de sector te realiseren om zijn concurrentiepositie te versterken.

De mate waarin de intensiteit van de concurrentie in een sector verandert door verschillende factoren.

De mate waarin bedrijven uit andere sectoren gemakkelijk kunnen toetreden tot een bestaande sector.

Het proces waarbij innovatieve en efficiënte bedrijven inefficiënte bedrijven uit de markt verdringen.

Het fundament van prijsregulering, gebaseerd op het concept van een 'normale prijs'. Bedrijven mogen geen 'abnormale' prijzen rekenen, wat betekent dat de prijzen redelijk en rechtvaardig moeten zijn.

Juridische instrumenten die de overheid gebruikt om prijsontwikkelingen te beïnvloeden en te voorkomen dat prijzen onredelijk stijgen.

Een overeenkomst tussen de overheid en bedrijven over de prijsontwikkeling van producten of diensten.

Een wettelijke regeling die de maximumprijs van bepaalde producten of diensten beperkt.

Een systeem waarbij bedrijven elke prijsverhoging moeten melden aan de overheid. De overheid kan dan besluiten in te grijpen.

Een markt met een beperkt aantal bedrijven en waar er barrières zijn voor nieuwe bedrijven om de markt te betreden.

Het gedrag van bedrijven in een oligopolie is strategisch, waarbij ze voortdurend rekening houden met de acties en reacties van hun concurrenten.

Een situatie in een oligopolie waar één bedrijf dominant is vanwege een kostenvoordeel.

De vraagcurve die het dominante bedrijf in een oligopolie ervaart, rekening houdend met het aanbod van de andere bedrijven.

Het punt waar de extra opbrengst (MO) van de dominante firma gelijk is aan de extra kosten (MK).

De maximale winst voor een verlieslatende onderneming is het minimaliseren van het verlies. Dus, ondanks de naam winstmaximalisatie, betekent dit niet dat de winst altijd positief moet zijn.

De aanbodcurve van een bedrijf op korte termijn is gelijk aan de marginale kostencurve (MK). Dit betekent dat de hoeveelheid die een bedrijf wil aanbieden afhankelijk is van de marginale kosten van het produceren van een extra eenheid.

De prijs waarbij de winst van een bedrijf naar nul daalt. Dit is de prijs waar de totale opbrengsten gelijk zijn aan de totale kosten. De prijs waar het breakeven punt ligt.

Wanneer de prijs daalt tot het punt dat de totale opbrengsten niet meer in staat zijn om de variabele kosten te dekken, is het voor een bedrijf economisch niet meer verantwoord om te produceren. Op korte termijn.

Zolang de prijs hoger is dan de gemiddelde variabele kosten (GVK), is het voor een bedrijf economisch verantwoord om te produceren op korte termijn. De vaste kosten zijn al gemaakt en de opbrengsten dekken de variabele kosten plus een deel van de vaste kosten.

De aanbodcurve van een bedrijf op korte termijn bestaat uit twee delen: 1) een verticale lijn zolang de prijs lager is dan de prijs waar de variabele kosten niet meer gedekt worden (p3), en 2) de marginale kostencurve zolang de prijs hoger is dan die prijs (p3) .

Een bedrijf is economisch verantwoord om te produceren zolang de prijs hoger is dan de gemiddelde variabele kosten (GVK). De vaste kosten zijn reeds geïnvesteerd en de opbrengsten dekken de variabele kosten met een bijdrage aan de vaste kosten.

Eenheden zijn niet rendabel als de prijs lager is dan de marginale kosten (MK) omdat de kosten van het produceren van die eenheid hoger zijn dan de opbrengsten.

Eenheden zijn rendabel om te produceren als de prijs hoger is dan de marginale kosten (MK), omdat de verkoopprijs de kosten van het produceren van die eenheid overstijgt.

De kortetermijn-aanbodcurve voor de hele markt wordt verkregen door de aanbodcurven van alle individuele producenten horizontaal te sommeren.

Op lange termijn kunnen bedrijven hun schaal aanpassen en nieuwe bedrijven kunnen toetreden tot de markt, afhankelijk van de winstgevendheid.

De winst van het typische bedrijf in een industrie is 0 op lange termijn. Dit betekent dat er geen extra winst is na het dekken van alle productiekosten.

De winst die men realiseert nadat alle productiefactoren correct vergoed zijn. Dit betekent dat de winst bovenop het normale rendement op investering is.

De winst wordt berekend als de totale opbrengst (TO) groter is dan de totale kosten (TK). Dit betekent dat de winst de overwinst is plus de normale winst.