Economie I: Ondernemingen op Outputmarkten

De kost die wordt gebruikt voor economische beslissingen en de kosten die zijn gemaakt in het verleden niet meerekent.

De extra kosten die je maakt door een bepaalde keuze te maken ten opzichte van de best mogelijke alternatieve keuze.

De periode waarin sommige productiefactoren vast zijn, terwijl andere wel variabel zijn.

De periode waarin alle productiefactoren variabel zijn.

De hoeveelheid output die een onderneming produceert en verkoopt, bij een bepaalde prijs.

Het totale bedrag dat een onderneming verdient door zijn output te verkopen.

De regel die aangeeft wanneer een onderneming winstmaximaliserend handelt.

De hoeveelheid output die een onderneming produceert om zijn winst te maximaliseren.

Kosten die ontstaan bij het zoeken naar en onderhandelen met andere partijen, zoals het vaststellen van de betrouwbaarheid van een tegenpartij, het bespreken van contracten en grote investeringen die nodig zijn voor de samenwerking.

Het voordeel dat ontstaat doordat verschillende partijen zich verenigen in een onderneming, waardoor ze efficiënter kunnen produceren en samenwerken.

Het gebruik van externe partijen, zoals toeleveranciers en outsourcingbedrijven, voor bepaalde taken of diensten.

Het verschil tussen de totale opbrengsten en de totale kosten van een onderneming.

De totale kosten die een onderneming maakt om een bepaalde hoeveelheid output te produceren, inclusief alle kosten voor arbeid, kapitaal, energie en materialen.

De totale opbrengsten die een onderneming ontvangt voor het verkopen van een bepaalde hoeveelheid output.

Het verschil tussen de economische winst en de boekhoudkundige winst. De economische winst houdt rekening met alle kosten, inclusief de opportuniteitskosten, terwijl de boekhoudkundige winst alleen de expliciete kosten omvat.

De verandering in de totale opbrengst (TO) als gevolg van een kleine verandering in de hoeveelheid (q).

De afgeleide van de totale opbrengstfunctie (TO(q)) naar de hoeveelheid (q).

De prijs (p) die een bedrijf voor een extra eenheid product kan krijgen.

De verandering in de prijs (p) als gevolg van een kleine verandering in de hoeveelheid (q).

De hoeveelheid producten die een bedrijf kan verkopen tegen een bepaalde prijs.

Het verband tussen de prijs (p) en de hoeveelheid (q) die een bedrijf kan verkopen.

De afgeleide van de vraagfunctie, die de verandering in de hoeveelheid (q) aangeeft bij een kleine verandering in de prijs (p).

Een onderneming is een economische eenheid die goederen of diensten produceert en verkoopt. Ze heeft een bevelsysteem, waarbij managers en eigenaren beslissingen nemen en werknemers instructies geven.

De theorie van de onderneming probeert te verklaren waarom bedrijven bestaan en hoe ze functioneren. Het bekijkt onderwerpen zoals beslissingsgedrag, eigendom en de rol van managers.

De transactiekosten zijn de kosten die gepaard gaan met het vinden van een partner, het onderhandelen over een contract en het controleren van de uitvoering van een transactie. Deze kosten kunnen lager zijn binnen een onderneming, waardoor het productiever kan zijn dan via de markt.

Een bevelsysteem duidt op een hiërarchische structuur waar managers beslissingen nemen en werknemers instructies volgen. Dit is in tegenstelling tot een markt, waar beslissingen decentraal genomen worden door individuen via prijssignalen.

De outputregels zijn de normen die een onderneming gebruikt om te beslissen hoeveel producten te produceren en verkopen op basis van de winstmaximalisatie. Simpel gezegd: produceer totdat de marginale opbrengsten gelijk zijn aan de marginale kosten.

Marginale kosten zijn de extra kosten die gepaard gaan met het produceren van één extra product. Marginal opbrengsten zijn de extra inkomsten die het bedrijf verdient door één extra product te verkopen.

Economische winst is het verschil tussen totale opbrengsten en alle kansenkosten die aan het ondernemen verbonden zijn. Dit omvat niet alleen directe kosten, maar ook potentiële winst van alternatieve inspanningen.

Een onderneming maximaliseert zijn winst door te produceren tot het punt waar de marginale kosten gelijk zijn aan de marginale opbrengsten. Als de marginale kosten hoger zijn dan de marginale opbrengsten, verliest het bedrijf geld met extra productie.

De extra opbrengst die een onderneming genereert door één extra eenheid product te verkopen.

De totale opbrengst van een onderneming, die wordt berekend door de prijs per eenheid te vermenigvuldigen met de verkochte hoeveelheid.

De extra productie die nodig is om een extra eenheid product te verkopen.

De vraag naar een product op de totale markt. Deze vraag omvat alle consumenten die geïnteresseerd zijn in het product.

De prijs die een onderneming in rekening brengt voor één eenheid product.

De relatie tussen de prijs en de hoeveelheid die consumenten bereid zijn te kopen.

Een situatie waarin een onderneming de enige aanbieder is van een bepaald product. De onderneming kan de prijs bepalen.

De situatie wanneer de prijs gelijk is aan de marginale kosten op lange termijn, de vraag en het aanbod gelijk zijn én de prijs gelijk is aan het minimum van de gemiddelde kosten op lange termijn.

Als de prijs te laag is, waardoor ondernemingen verlies maken en sommigen de industrie verlaten. Hierdoor daalt het aanbod, waardoor de prijs stijgt totdat het minimum van de gemiddelde kosten is bereikt en er geen winst meer wordt gemaakt.

De prijs die gelijk is aan de marginale kosten op lange termijn.

De prijs die ervoor zorgt dat de vraag en het aanbod aan elkaar gelijk zijn.

De situatie waarin alle bedrijven een identieke kostenstructuur hebben en er geen economische winst meer wordt gemaakt.