Deugdethiek en Aristoteles

Deugdethiek

• Deugdethiek richt zich op het ontwikkelen van een goed karakter.
• De focus ligt op de persoon in plaats van regels of gevolgen.
• Het doel is het ontwikkelen van goede eigenschappen (deugden) die helpen om goed te handelen.

De Grondlegger: Aristoteles

• Aristoteles (384 v.Chr.), een Griekse filosoof, wordt gezien als de grondlegger van de deugdethiek.
• Hij was een leerling van Plato en geïnteresseerd in het menselijk leven.
• Sommigen zien hem ook als privéleraar van Alexander de Grote.
• Volgens Aristoteles is het uiteindelijke doel van het menselijk leven "eudaimonia".

Wat is Eudaimonia?

• Eudaimonia is een Grieks woord dat vaak als 'geluk' of 'welzijn' wordt vertaald.
• Het betekent echter meer dan alleen blij zijn, maar een diepgaand gevoel van vervulling en tevredenheid.

De Gulden Middenweg

• Aristoteles stelde dat deugden een middenweg zijn tussen twee uitersten.
• Dit concept staat bekend als de 'gulden middenweg'.
• Het doel is het vinden van de juiste balans in elke situatie.
• Voorbeeld: moed ligt tussen lafheid (te weinig moed) en roekeloosheid (te veel moed).

Kardinale Deugden

• Plato introduceerde de kardinale deugden in zijn werk 'De Staat'.
• Deze deugden zijn essentieel voor een goed en rechtvaardig leven.
• Dit zijn: Wijsheid, Rechtvaardigheid, Moed en Matigheid.
• Wijsheid: Vermogen om verstandig na te denken.
• Rechtvaardigheid: Eerlijkheid en gelijkheid in omgang met anderen.
• Moed: De kracht om te handelen, zelfs als je bang bent.
• Matigheid: Het under controle houden van verlangens en impulsen.

Deugdethiek in de Praktijk

• Het ontwikkelen van deugden is een continu en levenslang proces, niet iets dat na één handeling is bereikt.
• Het vraagt om oefening, zelfreflectie en bereidheid om te groeien.
• Door bewust te kiezen voor deugdzaam gedrag word je karakter gevormd.
• Dit gedrag heeft een positieve invloed op jezelf en je omgeving.

Kritiek op Deugdethiek

• Vage richtlijnen: Deugdethiek geeft geen duidelijke regels voor gedrag iin complexe situaties.
• Culturele relativiteit: Deugden kunnen variëren per cultuur, wat universele toepasbaarheid bemoeilijkt.
• Beoordeling van karakter: Beoordelen van karakter kan subjectief zijn en vatbaar voor vooroordelen, bemoeilikend ethische beslissingen.
• Gebrek aan actiegerichte focus: Minder praktisch voor directe ethische dilemma's.