De gewone wetgevingsprocedure van de EU

De gewone wetgevingsprocedure

• De Europese Commissie doet een wetsvoorstel aan de Raad en het Europees Parlement.
• De Commissie stuurt het voorstel ook naar nationale parlementen voor onderzoek.
• Wetsvoorstellen worden door commissieleden aangenomen, met of zonder discussie.
• In principe kan alleen de Commissie een wetgevingsprocedure starten, maar Parlement en Raad kunnen de Commissie vragen om een voorstel te formuleren.
• In specifieke gevallen kunnen andere instellingen een procedure starten (Europese Centrale Bank, Europese Investeringsbank, Europees Gerechtshof).
• Een kwart van de lidstaten kan een procedure starten voor gerechtelijke of politieke samenwerking.
• EU-burgers kunnen initiatieven starten indien gesteund door minimaal 1 miljoen burgers (Europees Burgerinitiatief).

Eerste lezing

• Het Europees Parlement onderzoekt het voorstel van de Commissie.
• Het Europees Parlement kan het voorstel aannemen.
• Het Europees Parlement kan amendementen (wijzigingen) indienen.
• Na het onderzoek kan de Raad het standpunt van het Parlement aanvaarden en de wet wordt aangenomen.
• Of de Raad kan het standpunt van het Parlement amenderen, waardoor het voorstel terug naar het Parlement gaat voor een tweede lezing.

Tweede lezing

• Het Europees Parlement onderzoekt het standpunt van de Raad en kan het goedkeuren of verwerpen, of amendementen indienen.
• Amendementen indienen leidt tot een terugsturen naar de Raad voor een tweede lezing.
• Als Raad amendementen niet goedkeurt, wordt het verzoeningscomité ingesteld.
• De tweede lezing heeft een deadline van 3 maanden, eventueel verlengbaar met 1 maand.
• Er kan eerder een formeel akkoord komen via trilogen, waarin leden uit Raad, Parlement en Commissie bij elkaar komen.
• Trilogen kunnen technisch of politiek van aard zijn.
• De beslissingen moeten vervolgens intern worden goedgekeurd.

Bemiddeling

• Een bemiddelingscomité wordt ingesteld als de Raad niet alle amendementen van het Parlement (na de tweede lezing) aanvaardt. De leden van dit comité moeten een gezamenlijke tekst over een wet bedenken.
• Er is een gelijk aantal leden van het Parlement en vertegenwoordigers van de Raad.
• Als het bemiddelingscomité het niet eens kan worden, dan wordt de wet niet aangenomen en stopt de procedure.
• Indien akkoord, gaat de tekst naar het Parlement en de Raad voor een 3e lezing.
• De bemiddelingscomités moeten binnen 6 tot 8 weken worden ingesteld. Vervolgens hebben ze 6 weken de tijd om tot een gezamenlijke tekst te komen.

Derde lezing

• Het Europees Parlement onderzoekt de gezamenlijke tekst.
• Het Europees Parlement kan de tekst verwerpen of negeren waardoor de procedure eindigt, of de tekst goedkeuren.
• De Raad onderzoekt de tekst en kan de tekst verwerpen of goedkeuren.
• De wet wordt aangenomen als zowel het Parlement als de Raad de tekst goedkeuren.
• De 3e lezing heeft een deadline van 6 weken, vanaf de goedkeuring van de gezamenlijke tekst.