Competentieprofiel Kinesitherapeut

De kinesitherapeut heeft kennis, vaardigheden en attitudes om gezondheidsproblemen te behandelen en te voorkomen, zijn eigen rol te reflecteren en samen te werken met andere zorgprofessionals.

De kinesitherapeut identificeert factoren die gezond gedrag beïnvloeden, beschrijft gezondheidsproblemen in het ICF-model, stelt behandelplannen op en stimuleert de patiënt om zelf zijn gezondheid te managen.

De kinesitherapeut werkt effectief samen met andere professionals, respecteert hun competenties en onderhoudt contacten met maatschappelijke instanties.

De kinesitherapeut draagt bij aan innovatieprojecten.

De kinesitherapeut herkent en interpreteert factoren die gezondheid beïnvloeden en betrekt deze in zijn werk.

De kinesitherapeut plant, organiseert en regisseert zijn werk in een interprofessioneel netwerk, neemt deel aan multidisciplinaire teams of leidt deze.

De kinesitherapeut toont zich professioneel, bekwaam, attent, ontvankelijk en gewetensvol in zijn interacties met cliënten en andere professionals.

De kinesitherapeut inventariseert de wensen en behoeften van de cliënt en de naasten en stimuleert de cliënt om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gezondheid.

Een toestand die voortdurend verandert en betrekking heeft op het vermogen van een individu om zich aan te passen aan uitdagingen in het leven.

Een toestand waarin iemand optimaal functioneert in de gegeven omstandigheden.

Een evenwicht dat voortdurend in beweging is, waarbij verschillende aspecten van gezondheid met elkaar in wisselwerking staan.

De mate waarin iemand zijn wensen en ambities in het leven kan realiseren.

Eigenschappen die bepalen hoe iemand reageert op zijn omgeving en zich gedraagt.

Gedrag dat invloed heeft op de gezondheid, zoals lichaamsbeweging, voeding, stressmanagement, roken en alcoholgebruik.

Factoren in de omgeving die invloed hebben op de gezondheid.

De mate van sociale steun die iemand ontvangt.

Factoren die de gezondheid positief of negatief beïnvloeden.

Het vermogen van iemand om belastingen te dragen.

De mate van gezondheid van een individu of een bevolkingsgroep.

Een classificatiesysteem voor het vastleggen van de gezondheidstoestand.

Fysiologische en mentale eigenschappen van het menselijk organisme.

Afwijkingen of verlies van functies of anatomische eigenschappen.

Een classificatiesysteem om ziekten en aandoeningen in te delen.

Een benadering die zich richt op diagnose en behandeling van ziekte, zonder aandacht te besteden aan de gevolgen van handicaps.

Herstelproces dat patiënten helpt omgaan met beperkingen en zo optimaal mogelijk deel te nemen aan de maatschappij.

Een aanpak die kijkt naar de biologische, psychologische en sociale factoren die een rol spelen bij gezondheid.

Het onvoldoende integreren van revalidatie in de gezondheidszorg kan leiden tot langere ziekenhuisverblijven en beperkte participatie in de samenleving voor mensen met een handicap.

Revalidatie moet geen losstaand onderdeel van de zorg zijn, maar geïntegreerd zijn op alle niveaus.

Planmatig en bewust handelen in de kinesitherapie, waarbij evaluatie en kritisch denken een centrale rol spelen.

Het eerste contact met de patiënt, waarbij een voorlopige analyse van de situatie wordt gemaakt.

Een vraaggesprek met de patiënt om informatie te verzamelen over functionele beperkingen, participatieproblemen en belemmerende factoren.

Het toetsen van hypothesen over beperkingen in het bewegend functioneren door middel van observaties, functietests en meetinstrumenten.

De uiteindelijke diagnose die de kinesitherapeut stelt, gebaseerd op het onderzoek.

Een plan dat wordt opgesteld in samenwerking met de patiënt, met doelen, interventies en een behandelschema.

De uitvoering van de behandeling volgens het opgestelde plan, met continue evaluatie en bijsturing.

De evaluatie van de behandelresultaten aan het einde van de behandeling, met aandacht voor het behalen van de doelen.

Een verslag met de behandelresultaten, aanbevelingen en plannen voor verdere zorg, die wordt gedeeld met de verwijzende arts en de patiënt.

Methodisch handelen is gericht op het behalen van tevoren vastgestelde doelen, in samenwerking met de patiënt.

Methodisch handelen volgt een logische volgorde van stappen, gebaseerd op vaste werkwijzen en uitgangspunten.

Methodisch handelen is een voortdurend proces van aanpassen en bijsturen, gebaseerd op eerdere resultaten en verwachtingen.

Methodisch handelen vereist bewustzijn van de eigen rol en de rol van de patiënt in de behandelsituatie.

Revalidatie is een integraal onderdeel van de gezondheidszorg, met focus op functionele verbetering, sociale rollen en welzijn.

Revalidatie integreert traditionele medische modellen met de biopsychosociale benadering, met aandacht voor sociale en psychologische factoren.