بیولوژی: باکتری های گرم مثبت

طبقه بندی رسمی موجودات زنده در زیست شناسی به صورت سلسله مراتبی (طبقه بندی رسمی): سلسله، شاخه، رده، راسته، تیره، جنس و گونه. گروه  یک طبقه بندی غیر رسمی شامل چندین جنس با خصوصیات مشترک است.

هر موجود زنده دارای یک نام علمی دو قسمتی است. بخش اول نام جنس و بخش دوم نام گونه است. هر جنس شامل تعداد زیادی گونه با خصوصیات مشترک است.

گروه باسیل های گرم مثبت بدون اسپور شامل تعدادی جنس مانند جنس کورینه باکتریوم، لیستریا، اریزیپلوتریکس (اینها نام جنس هستند!) است. همه این جنس ها ویژگی هایی مانند شکل میله ای، گرم مثبت بودن و عدم وجود اسپور مقاوم دارند.

کورینه باکتریوم یک باکتری میله ای شکل و چماقی شکل است. (کورینه: چماقی). باکتری های چماقی برخلاف باکتری های میله ای مستقیم (که کاملا منظم هستند)، شکل نامنظم دارند.

در باکتری هایی که گرم مثبت هستند، رنگ بنفش دیده می شود و در باکتری هایی که گرم منفی هستند رنگ قرمز

کورینه باکتریوم ها هوازی - بی هوازی اختیاری هستند، یعنی در شرایط هوازی هم رشد می کنند و در شرایط بی هوازی هم، اما شرایط هوازی را ترجیح می دهند.

کورینه باکتریوم ها دانه های متاکروماتیک (متا: زیاد، شدید، کروم: رنگ) دارند. این دانه ها در باکتری پراکنده اند و معمولا در دو طرف باکتری فراوان تر هستند.

گونه ای از کورینه باکتریوم به نام کورینه باکتریوم دیفتریایی، عامل بیماری دیفتری است.

دانه هاي متاکروماتیک در باکتری هاي كورينه باکتريم، دانه هايي هستند که با رنگ آميزي متيلن بلو، رنگ آبي تيره تا سياه به خود مي گيرند. اين دانه ها از پلی فسفات ساخته شده اند و نقش ذخيره اي دارند.

کورينه باکتريم ها، باکتری هايي هستند كه به طور معمول به صورت گروهي از باکتري هاي چوب پنبه اي شکل يا حرف V قرار می گیرند.

کورينه باکتريم ها، باکتری هايي هستند كه فاقد حرکت هستند و کاتالاز مثبت هستند. بعضي از آنها به محيط غني از ليپيد نياز دارند.

کورينه باکتريم ديفتري، یک باکتری گرم مثبت است که در سطوح مخاطی دستگاه تنفسی، پوست و زخم ها یافت می شود. منتقل شدن آن از طریق هوا، ترشحات تنفسی و تماس مستقیم با زخم ها صورت می گیرد. این باکتری می تواند در غشاهای مخاطی يا پوست آسيب ديده رشد کند و به طور معمول با ترشح توکسین ديفتري، بیماری ديفتری را ایجاد می کند.

توکسین ديفتري یک اگزوتوکسین دو قسمتی است که از دو زیر واحد A و B تشکیل شده. زیر واحد B به غشاء سلول هدف می چسبد و زیر واحد A وارد سیتوپلاسم سلول می شود و با غیر فعال کردن فاکتور طویل سازي 2 (EF II) ، سنتز پروتئین سلول را متوقف می کند و باعث مرگ سلول می شود.

توکسین ديفتري به گیرنده ای به نام فاکتور رشد اپیدرمی متصل می شود که روی غشاء سلول هاي قلبی و عصبی وجود دارد.

فاکتور طویل سازي 2 (EF II) یک فاکتور ضروری برای سنتز پروتئین است و وظیفه ی جابجایی زنجیره پلی پپتیدی در حال ساخت را در ریبوزوم به عهده دارد.

متوقف شدن سنتز پروتئین توسط توکسین ديفتري باعث مرگ سلول می شود. عدم تولید پروتئین های ضروری، عملکرد طبیعی سلول را مختل کرده و در نهایت منجر به مرگ سلول می شود.

باکتری که در دمای 37 درجه سانتیگراد حرکت ندارد، اما در دمای 22 درجه سانتیگراد حرکت می کند. این باکتری می تواند در دستگاه گوارش بیماری ایجاد کند و حتی داخل سلول های فاقوسیتی مثل ماکروفاژها تکثیر پیدا کند.

یکی از ویژگی های باکتری لیستریا تحمل دمای پایین است. این باکتری در دمای 4-8 درجه سانتی گراد (دمای یخچال) زنده می ماند، در حالی که سایر باکتری ها می میرند. به همین دلیل، از این ویژگی برای غنی سازی آن استفاده می شود.

باکتری لیستریا در محیط های سرد مانند آب، سبزیجات و خاک وجود دارد. این باکتری از طریق مصرف این مواد غذایی به انسان منتقل می شود.

باکتری اریزوبلوتریکس یک نوع دیگر از باکتری هایی است که به طور معمول غیرمتحرک است و کاتالاز منفی است و از نظر اکسیژن میکروآئروفیل است. این باکتری می تواند بیماری های موضعی مانند پوستی و سپتیسمی ایجاد کند.

باکتری لیستریا در دمای 4 درجه سانتیگراد (دمای یخچال ) حدود 4 ماه زنده می ماند و در این مدت سایر باکتری ها از بین می روند.

توکسین دیفتری حساس به حرارت، تک زنجیره ای و دارای سه دومن پلی پپتیدی است که دوز یک دهم میکروگرم به ازای هر کیلوگرم بدن می تواند کشنده باشد. همچنین در نور و عوامل شیمیایی تاثیرش کم می شود.

اندوتوکسین بخشی از دیواره سلولی باکتری های گرم منفی است و در LPS قرار دارد. اندوتوکسین لیپوپلی ساکارید است و معمولاً با مرگ و تجزیه باکتری آزاد می شود. اندوتوکسین به گرما مقاوم است.

اگزوتوکسین ماده ای است که توسط باکتری به بیرون ترشح می شود. اگزوتوکسین می تواند انواع متفاوتی (معمولا پروتئینی) داشته باشد و توسط باکتری زنده ترشح می شود. اگزوتوکسین به گرما حساس است.

توکسوئید سم ضعیف شده است. با حرارت دادن اگزوتوکسین به سمی با سمیت خیلی کمتر تبدیل می شود که در واکسن سازی کاربرد دارد. اندوتوکسین این ویژگی را ندارد.

M.L.D. کمترین میزان سم است که اگر به یک خوکچه هندی بالغ (250 گرم وزن دارد) تزریق شود در عرض کمتر از 4 روز باعث مرگ حیوان می شود.

با آلوده شدن باکتری یا فاژ مربوطه، باکتری به شکل لیزوژنیک و توکسین زا تبدیل می شود و می تواند این خاصیت را به نسل های بعد منتقل کند. پس کسب فاژ منجر به توکسین زایی می شود که این حالت را تغییر لیزوژنیک می نامند.

فاژ، گروهی از ویروس ها هستند که میزبان آنها باکتری است. فاژی که وارد این باکتری ها می شود با باکتری ها زندگی مسالمت آمیز دارد و باعث می شود تا کورینه باکتریوم دیفتری بتواند اگزوتوکسین ترشح کند.

در برخی از بیماری های باکتریایی، باکتری است که بیماری را پیش می برد و حضور باکتری برای اینکه بیماری ادامه پیدا کند، لازم است. یکسری دیگر بیماری های باکتریایی باکتری وقتی سم ترشح کرد دیگر بود و نبودش مهم نیست، سم و سم بیماری را پیش می برد.

اگزوتوکسین کورینه باکتریوم دیفتری دو عامل EF2 را غیر فعال می کند. پس سنتز پروتئین متوقف شده و باعث مرگ سلولی می شود.

ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴﺮﻱ ﺗﻮﻛﺴﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﻴﺰﺍﻥ ﺳﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮﮒ ﻧﺼﻒ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻩ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ 4 ﺭﻭﺯ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.

ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﺭ ﺳﻤﻴﺖ ﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻱ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴﺮﻱ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﺳﻢ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻲ ﺩﺭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ LD50% ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ. ﺑﺮﺍﻱ ﺣﻞ ﺍﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﺟﻬﺎﻧﻲ ﺿﺪ ﺳﻢ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻼﻙ ﺁﻥ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻭﺍﺣﺪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮔﻴﺮﻱ ﺗﻮﻛﺴﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﻼﻙ ﺁﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺿﺪ ﺳﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﺍﻧﺪ MLD 100 ﺳﻢ ﺭﺍ ﺧﻨﺜﻲ ﻛﻨﺪ.

ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ ﺧﺎﺹ · ﻛﻮﺭﻳﻨﻪ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﻮﻡ ﺩﻳﻔﺘﺮﻳﻪ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮﻡ ﮔﻮﺵ ﺕ ﻳﻚ ﺩﻩ ﻡ ﺩﺭﺻﺪ ﮔﻠﻮﻛﺰ ﺍﺳﺖ.

ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ · ﻛﻮﺭﻳﻨﻪ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﻮﻡ ﺩﻳﻔﺘﺮﻳﻪ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻠﻮﺭﻳﺖ ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ﺍﺳﺖ.

ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ · ﻛﻮﺭﻳﻨﻪ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﻮﻡ ﺩﻳﻔﺘﺮﻳﻪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﻳﻔﺘﺮﻭﻳﻴﺪ ﻫﺎ ﺍﻓﺘﺮﺍﻕ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻛﻠﻮﻥ ﻫﺎﻱ ﻧﺮﻡ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﺎﻟﻪ ﺳﻴﺎﻩ ﺭﻭﻱ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺸﺖ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ.

ﺑﺎﻛﺘﺮﻱ · ﻛﻮﺭﻳﻨﻪ ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﻮﻡ ﺩﻳﻔﺘﺮﻳﻪ ﺑﻪ ﺩﻭ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻳﻔﺘﺮﻱ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﻭ ﺩﻳﻔﺘﺮﻱ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.

ﺑﺎﻛﺘﺮﻱ · ﻟﻴﺴﺘﺮﻳﺎ ﻣﻮﻧﻮﺳﺎﻳﺘﻮﮊﻧﺰ ﺑﺎﺳﻴﻞ ﻫﺎﻱ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺩﻣﺎﻳﻲ ﻭﺳﻴﻊ ﺩﺍﺭﻧﺪ.