Biologie - Sponzen en Insecten

Sponzen profiteren van overvloedig organisch materiaal, maar dit kan leiden tot een toename van sponzen, die dan meer koraalriffen kunnen afbreken.

Toxines worden door sponzen gebruikt als verdedigingsmechanisme tegen roofdieren en als concurrentievoordeel.

Filefish, angelfish, schildpadden en zeenaaktslakken zijn roofdieren van sponzen. Filefish zijn immuun voor de toxines van sponzen.

Sponzen kunnen zich geslachtelijk en ongeslachtelijk voortplanten. Ongeslachtelijke voortplanting gebeurt via budding en fragmentatie.

Tijdens seksuele voortplanting worden zaadcellen geproduceerd door choanocyten en eicellen door archaeocyten of gedifferentieerde choanocyten. Na bevruchting wordt een embryo gevormd en in het water vrijgelaten als larve.

Het concept dat soorten worden gedefinieerd op basis van genetische en ecologische gelijkenissen, vaak bepaald met behulp van Multi-Dimensional Scaling (MDS) analyse op schelpmetingen.

Het concept dat soorten worden gedefinieerd op basis van hun paaifrequentie (eiafzetting).

Het concept dat soorten worden gedefinieerd op basis van hun fylogenetische relaties, vaak bepaald met behulp van mitochondriaal DNA sequenties (maternaal DNA) en DNA barcoding.

Een tak van de biologie die zich richt op de evolutionaire relaties tussen organismen. Het maakt gebruik van DNA sequenties om deze relaties te bepalen.

Een symmetrie waarbij het lichaam in meerdere vlakken kan worden verdeeld in identieke helften. Voorbeelden zijn Cnidaria (zee-anemonen) en Echinodermata (zee-egels).

Een symmetrie waarbij het lichaam in twee spiegelhelften kan worden verdeeld. Voorbeelden zijn Bilateria zoals zoogdieren, insecten en wormen.

Een holte gevuld met vocht, volledig in en afgesloten door het mesoderm. Het biedt steun, zorgt voor transport en beschermt organen.

Een holte tussen het mesoderm en endoderm, niet volledig afgesloten door het mesoderm. Het is een gevuld met vocht, maar biedt minder steun en bescherming dan een echt coeloom.

De voortplanting van insecten met gescheiden geslachten, waarbij de vrouwtjes eieren leggen.

Vorm van voortplanting bij insecten waarbij de bevruchting van de eieren plaatsvindt in het lichaam van het vrouwtje.

Het proces waarbij een mannetjesinsect zijn geslachtsorganen in het vrouwtje invoegt om sperma over te dragen.

Een orgaan dat door sommige vrouwelijke insecten gebruikt wordt om eieren te leggen. Bij sommige Hymenoptera (bijen, wespen, mieren) is dit orgaan ook een angel met gifklieren.

Een orgaan in het vrouwelijke voortplantingssysteem van insecten dat sperma opslaat.

Een complete gedaanteverwisseling met vier stadia: ei, larve, pop en imago.

Een onvolledige gedaanteverwisseling met drie stadia: ei, nimf en imago.

Een type ontwikkeling waarbij het imago al tijdens de nimf-fase vleugels heeft en er geen pop-stadium is.

Een groep van kleine, planktonische zeedieren die een complexe tuniek (exoskelet) ontwikkelen.

De chordateigenschappen die enkel in een larvaal stadium te zien zijn, zoals een notochord, dorsale zenuwstreng en postanale staart.

De farynx is een belangrijk orgaan in chordaten dat betrokken in gasuitwisseling en filtervoeding.

De postanale staart is een kenmerk van chordaten die achter de anus zit.

De excretiestructuren in chordaten die afvalstoffen uit het lichaam verwijderen.

De voortplanting van ascidiacea gebeurt seksueel en kan op verschillende manieren plaatsvinden.

Metamorfose is de transformatie van een larve naar een volwassen vorm.

Een hypothetisch organisme dat de ancestrale chordaten voorstelt, lijkt op een lancetvisje.

De gastrodermis is de binnenste cellaag van de darmholte van een poliep, die verantwoordelijk is voor de vertering van voedsel. Het bevat spiervezels voor beweging en kliercellen die enzymen produceren om voedsel af te breken.

Een kolonie die verbonden is via stolons, uitlopers die klonen creëren van een oorspronkelijke poliep.

Een kolonie die verbonden is via coenosarc, een dun membraan dat de poliepen met elkaar verbindt.

Een boomvormige kolonie met een centrale as waaruit nieuwe poliepen groeien. Nieuwe poliepen ontstaan langs de zijkant van de as.

Een extern skelet van chitine, een sterke en flexibele stof, dat de poliep beschermt. Dit skelet wordt gevonden bij hydrozoa.

Een extern skelet van aragoniet, een vorm van calciumcarbonaat, dat wordt gevonden bij rifkoralen. Deze skeletten zijn hard en stevig en vormen de basis voor de koraalriffen.

Een intern skelet gemaakt van collageen, een sterk eiwit, dat de poliep ondersteuning biedt. Dit skelet wordt gevonden bij verschillende koraalsoorten.

Een intern skelet dat bestaat uit turgide (vol met water) cellen. Dit type skelet wordt gevonden bij sommige hydrozoa.

Cnidocyten zijn gespecialiseerde cellen die giftige draden afschieten om prooien te verdoven of vijanden af te weren.

De giftige draad van een cnidocyt wordt snel uitgestoten wanneer de cel wordt gestimuleerd, waardoor het slachtoffer wordt geïnjecteerd met neurotoxisch gif.

Er zijn verschillende soorten cnidocyten, die elk een ander type draad uitschieten, zoals nematocysten, spirocysten en ptychocysten.

Budding is een vorm van aseksuele voortplanting waarbij een nieuwe poliep of medusa uitgroeit op de ouder.

Longitudinale fissie is een vorm van aseksuele voortplanting waarbij een organisme zich in de lengte splitst en twee nieuwe individuen vormt.

Zoöxanthellae zijn kleine algen die een symbiotische relatie hebben met koralen.

De zoöxanthellae doen aan fotosynthese en produceren suiker, die ze aan de koralen afgeven. De koralen bieden de algen bescherming.

Koralen kunnen zowel autotroof als heterotroof zijn, wat betekent dat ze zowel energie uit fotosynthese als uit het eten van plankton halen.