Biologie Hoofdstuk 3: Cellen

De theorie die stelt dat alle levende organismen zijn opgebouwd uit cellen.

Een microscoop die zichtbaar licht gebruikt om objecten te vergroten.

Een microscoop die elektronen gebruikt om objecten te vergroten.

Een dunne, flexibele laag die de cel begrenst en controleert wat er in en uit de cel gaat.

De vloeistof in een cel die de organellen bevat.

Een blaasje in een cel dat vloeistof opslaat.

Een stevige laag die de cel beschermt en hem vorm geeft, vooral bij planten.

Structuren in een cel die elk een specifieke taak hebben in de cel.

Het besturingscentrum van de cel, dat het genetisch materiaal (DNA) bevat en de celactiviteit reguleert.

Een netwerk van membranen in het cytoplasma die betrokken zijn bij de productie en het transport van eiwitten en lipiden.

Een organel dat energie produceert voor de cel door de afbraak van voedingsstoffen.

Een organel dat fotosynthese uitvoert, waardoor energie uit zonlicht wordt omgezet in suiker.

Twee lagen fosfolipiden die de basis van het celmembraan vormen. De hydrofiele kopjes zijn naar buiten gericht, de hydrofobe staarten naar binnen.

Eiwitten die in het celmembraan zitten en verschillende functies hebben, zoals transport, herkenning en communicatie.

Membraaneiwitten die helpen bij het transport van grotere moleculen, zoals glucose, door het celmembraan.

Een membraaneiwit dat specifieke stoffen uit het extracellulaire milieu herkent en bindt.

Eigenschap van het celmembraan om bepaalde stoffen door te laten en andere niet.

Het celmembraan heeft twee belangrijke functies: begrenzing (bescherming) en uitwisseling (transport van stoffen).

Membraaneiwitten zijn belangrijk voor de specifieke functies van het celmembraan, zoals transport, herkenning, communicatie en bescherming.

Vouwingen in het binnenste membraan van een mitochondrion, die het oppervlak vergroten voor de ademhaling.

De vloeistof binnenin een mitochondrion, waarin erfelijk materiaal en ribosomen aanwezig zijn.

Organellen die alleen in plantencellen voorkomen, met verschillende functies en kleuren.

Zakjes in een chloroplast waar bladgroenmoleculen zich bevinden.

Een stapel thylakoïden in een chloroplast.

Een organel dat bestaat uit stapels platte, membraan-omgeven zakken genaamd Golgi-cisternen. Het verwerkt en verpakt eiwitten en lipiden die door het ER worden geproduceerd, en stuurt ze naar hun eindbestemming.

Een netwerk van membranen in de cel die betrokken is bij de synthese van lipiden, steroïden en het ontgiften van schadelijke stoffen.

Een netwerk van membranen in de cel die bedekt zijn met ribosomen. Het produceert eiwitten en stuurt ze naar het Golgi-apparaat.

Kleine zakjes in de cel, gevuld met verteringsenzymen. Ze breken afvalstoffen, cellulaire onderdelen, en stoffen uit de omgeving.

Het proces waarbij de cel stoffen vanuit de omgeving opneemt door de vorming van blaasjes in het celmembraan.

Het proces waarbij de cel stoffen naar buiten afscheidt door middel van blaasjes die met het celmembraan versmelten.

De afbraak van stoffen die afkomstig zijn van buiten de cel, door lysosomen.

De afbraak van eigen celmateriaal, zoals verouderde organellen, door lysosomen.

Een netwerk van draadjes in de celkern, bestaande uit DNA en eiwitten. Deze draadjes kunnen gekleurd worden.

Geconcentreerde vorm van chromatine, zichtbaar tijdens celdeling. Draagt erfelijke informatie.

Desoxyribonucleïnezuur, molecuul met de genetische code. Liggt opgerold in de celkern en bepaalt de eigenschappen van de cel.

Proces waarbij eiwitten worden gemaakt in de cel. De code voor de eiwitstructuur ligt in het DNA.

Ruww Endoplasmatisch Reticulum. Netwerk van membranen in het cytoplasma waar eiwitten worden gemaakt.

Membraan dat de celkern omsluit en beschermt. Bepaalt welke stoffen de kern in en uit kunnen gaan.

Cel zonder kernmembraan. Het kernmateriaal ligt vrij in het cytoplasma.

Cel met een kernmembraan. Het kernmateriaal ligt omsloten in de celkern.