Bell Paralizisi: Patogenez ve Tanı

Giriş

• Bell paralizisi, idiyopatik yüz siniri felcinin en yaygın türüdür.
• Çoğu Bell paralizisi vakasında viral bir etiyoloji (herpes simpleks virüsünün aktivasyonu) olduğundan şüphelenilmektedir.
• Bununla birlikte klinik uygulamada viral bir mekanizmayı doğrulamak için yerleşik veya yaygın olarak kullanılan bir yöntem yoktur.
• Bu inceleme Bell paralizisinin patogenezi, klinik özellikleri ve tanısını ele alacaktır.
• Bell paralizisinin tedavisi ve prognozu ayrı olarak ele alınmaktadır: Bell paralizisi: Erişkinlerde tedavi ve prognoz.
• Çocuklarda yüz siniri felcinin klinik özellikleri, tanı ve tedavisi başka bir yerde ele alınmaktadır: Çocuklarda yüz siniri felci.

Yüz Sinirinin Anatomisi

• Yüz siniri, aşağıdakileri içeren karma bir sinirdir:
• Yüz kaslarını innerve eden motor lifler.
• Lakrimal, submandibular ve sublingual tükürük bezlerini innerve eden parasempatik lifler.
• Dilin ön üçte ikisindeki tat reseptörlerinden gelen afferent lifler.
• Dış işitme kanalı ve pinnadan gelen somatik afferentler.
• Yüz sinirinin seyri, ventrolateral ponstaki yüz çekirdeğindeki orjininden yüzdeki otonom gangliyonlara ve nöromüsküler veya nöroglandüler bağlantılara kadar izlenebilir.
• Yüz siniri, farklı anatomik bölgelere ayrılabilir.

İntrakraniyel Segment

• Yüz sinirini oluşturacak olan efferent lifler, ventral pontin tegmentumdaki yüz çekirdeğinden ve superior salivatory çekirdeğinden çıkar.
• Yüz siniri, nervus intermedius olarak bilinen bir motor kökü ve visseral karma kökten oluşur.
• Beyin sapından yaklaşık 10 mm uzunluğunda, pontomeduller kavşaktan laterale doğru, serebellopontin açıyla birlikte vestibulocochlear sinir boyunca uzanır.
• İç işitme meatusunda, yüz siniri periosteum ve perineurium içinde bulunur.

Fallop Segmenti

• Kemikli yüz (fallop) kanalı, iç işitme meatusu ve stilomastoid foramen ile sınırlanmıştır.
• Yaklaşık 33 mm uzunluğundadır ve üç ardışık segmentten oluşur: labirent, timpanik ve mastoid.
• Kanal labirent segmentinde en dar olduğu için (ortalama 0,68 mm çapında), sinirin herhangi bir şişliği burada kompresyona neden olma olasılığı en yüksek olan yerdedir.
• Sinir, keskin bir şekilde geriye doğru kıvrıldığı epytimpanik resesin medial duvarına doğru lateral olarak uzanır.
• Kıvrımın (veya genu) olduğu yerde, kanalın labirent segmentinde bulunan geniculate ganglion bulunur.
• Daha sonra sinir geriye ve aşağı doğru geçerek stilomastoid foramen'deki ekstrakraniyal yüzeye ulaşır.
• Fallop segmenti içinde yüz sinirinden çıkan dallar şunlardır:
• Greater petrosal sinir, geniculate ganglionda yüz sinirinden ayrılır, orta kraniyal fossa'ya ektradural olarak girer ve foramen lacerum yoluyla pterygopalatine ganglionuna doğru çıkar.
• Lakrimal ve palatin bezlere kan sağlar.
• Stapedius'a giden sinir, sinir aşağı doğru orta kulağın timpanik boşluğuna doğru inerken bir sonraki daldır.
• Chorda tympani, yüz sinirinin en büyük dalıdır ve stilomastoid foramen'in yaklaşık 6 mm üzerinde yüz sinirinin ana gövdesinden çıkar.
• Chorda tympani, sublingual ve submandibular bezlere secretomotor lifler ve tat için visseral afferent lifler içerir.
• Timpanik membrandan geçer, orta kulak boşluğundan sadece bir mukoz membranla ayrılır ve daha sonra yüz sinirinin ana gövdesine katılır.
• Unipolar afferent gustatory nöronların hücre gövdeleri geniculate ganglionda bulunur.

Ekstrakraniyal Segmentler

• Yüz sinirinin motor liflerinin çoğu stilomastoid foramenden çıkar, anterolateral olarak döner ve parotis bezinden geçer.
• Bu lifler parotis bezinin derin ve yüzeysel lobları arasında beş sinir grubuna ayrılır ve pes anserinus'ta (Latince "kaz ayağı") yüz kaslarına değişken bir patern içinde dağılır.
• Ekstrakraniyal greater petrosal sinirin hücre gövdeleri, pterygopalatin fossa'daki pterygopalatin ganglionunda bulunur.
• Parasempatik sinir lifleri lakrimal ve palatin bezlere ve yumuşak damağın kısımlarına dallanır.
• Korda timpani'nin ekstrakraniyal segmenti, dilin ön üçte ikisine tat sağlamak için anterior olarak lingual sinir ile birleşir.
• Submandibular gangliona bir dal, submandibular ve sublingual bezlere kan sağlar.

Epidemiyoloji

• Akut idiyopatik periferik yüz siniri felci olarak tanımlanan Bell paralizisi, tüm periferik yüz siniri felci vakalarının yaklaşık yarısını temsil eder.
• Tahmini yıllık insidans oranı 100.000 nüfusta 12 ila 50 vakadır.
• Irk, coğrafi bölge veya cinsiyet eğilimi yoktur.
• Hamilelik sırasında, özellikle üçüncü trimesterde ve doğum sonrası ilk haftada risk üç kat daha fazladır.
• Hipertansiyon bazı gözlemsel çalışmalarda Bell paralizisi riskinin biraz artmasıyla ilişkilendirilmiştir.
• Perinöral ödem, vasa nervosumun trombozuna neden olan hiperkoagülabilite ve hamilelikte göreli immünosupresyon, potansiyel etiyolojik faktörler olarak önerilmiştir.
• Bir çalışma, hamilelikte Bell paralizisi ile preeklampsi ve gestasyonel hipertansiyon arasında bir ilişki bulmuştur.
• Diyabetle ilişkili mikrovasküler hasar ve inflamasyon, Bell paralizisi olan hastaların yaklaşık yüzde 5 ila 10'unu oluşturabilir.
• Bell paralizisinin tekrarlama oranı ayrı olarak ele alınmaktadır.

Tanım ve Patogenez

• Bell paralizisi, idiyopatik olan izole periferik yüz felçli vakaları için kullanılan terimdir.
• Bell paralizisi, yüz sinirindeki inflamasyon periferik fonksiyonu bozduğunda ortaya çıkar.
• Yüz siniri ödemli bir perinoryum ile kalınlaşır ve sinir demetleri arasında ve intraneural kan damarlarının etrafında küçük, yuvarlak, inflamatuvar hücrelerin dağınık infiltrasyonları olur.
• Miyelin kılıfları dejenerasyona uğrar.
• Bu değişiklikler yüz sinirinin kemikli seyrinde görülebilirken, sinir hasarı ödemin sinir kompresyonuna ve gevşek kan akışına zarar verdiği yüz kanalının dar labirent kısmında en büyüktür.
• Çoğu vakada herpes simpleks virüs aktivasyonundan şüphelenilmektedir.
• Yine de bu tür periferik yüz felci olan hastalar, herpes simpleks virüsün mekanizma olarak klinik uygulamada doğrulanması için yerleşik veya yaygın olarak kullanılan bir yöntem olmadığından Bell paralizisi olarak etiketlenir, ancak yüz felcine neden olan inflamatuvar değişiklikler de enfeksiyöz kaynaklar dahil olmak üzere birçok saptanabilir nedenden kaynaklanabilir.
• Yüz felci belirli bir nedenden kaynaklandığında veya ek belirti veya semptomlarla ilişkili olduğunda, sendrom etiyolojiye veya semptoma göre adlandırılır.
• Yüz sinirindeki birçok olası iltihaplanma kaynağı Bell paralizisinin patogenezinde rol oynamaktadır.
• Herpes simpleks: Herpes simpleks virüsünün aktivasyonu, kanıtlar tamamen kesin olmamasına rağmen Bell paralizisinin en sık nedeni olarak kabul edilmektedir.
  • Herpes simpleks aracılı viral inflamatuvar/bağışıklık mekanizması yıllardır tartışma konusuydu, ancak serolojik kanıtlara dayanarak şüpheleniliyordu.
  • Polimeraz zincir reaksiyonu DNA testi, inflamasyona, demiyelinizasyona ve sinir hasarına yol açan reaktive edilmiş nörotropik bir virüsün aksonal yayılması ve çoğalması kavramını desteklemektedir.
  • Bir çalışmada, dekompresif cerrahi geçiren Bell paralizisi olan 14 hastadan 11'inin yüz siniri endonöral sıvısında ve kulak kasında herpes simpleks virüsü tip 1 genomları tespit edilmiş, ancak cerrahi geçirmeyen hastalarda tespit edilmemiştir.
• Diğer viral birliktelikler: Diğer viral enfeksiyonlara bağlı inflamatuvar bir yanıt da yüz felciyle ilişkili bulunmuştur.
• 1701 Bell paralizi vakasının büyük bir serisinde 116'sında herpes zoster bulunmaktadır.
• Akut periferik yüz felcinin diğer potansiyel enfeksiyöz kaynakları arasında sitomegalovirüs, Epstein-Barr virüsü, adenovirüs, kızamıkçık virüsü, kabakulak, grip, koksaki virüsü ve şiddetli akut solunum sendromu koronavirüs 2 (SARS-CoV-2) bulunmaktadır.
• Rickettsial enfeksiyona bağlı iki vaka ve ehrlichiosis vakaları da bildirilmiştir.
• Enfeksiyöz olmayan mekanizmalar: Bell paralizisinin alternatif olası mekanizmaları arasında yüz siniri iskemisi bulunmaktadır.
  • Retrospektif bir çalışmada, Bell paralizisi olan 257 hastadan 190'ının (yüzde 74'ü) yüzündeki zayıflığı ilk olarak sabah fark ettiği bulunmuştur, bu da yüz felcinin gerçek gelişiminin uyku sırasında meydana geldiğini düşündürmektedir; yazarlar, gece başlangıcının iskemik bir mekanizma önerdiğini tahmin etmişlerdir.
  • Ek olarak, diyabetin vasa nervorum yoluyla entrapment nöropatiler ve Bell paralizisi için bir faktör olduğu düşünülmektedir.
  • Bazı aşılara karşı bağışıklık aracılı inflamatuvar yanıt Bell paralizisiyle ilişkili bulunmuştur.
  • 2000 yılında kullanılan (ve o zamandan beri piyasadan çekilen) inaktive edilmiş bir intranazal grip aşısı, İsviçre'de bir vaka kontrol çalışmasında Bell paralizisiyle ilişkili bulunmuştur.
  • Bell paralizisinin en yüksek görülme sıklığı, burun içinden yapılan aşılamadan 31 ila 60 gün sonra olmuştur, bu da felcin doğrudan toksik bir yanıttan ziyade latent herpes simpleks veya varisella zoster virüsünün yeniden aktivasyonu gibi indüklenmiş bir bağışıklık yanıtından kaynaklandığını düşündürmektedir.
  • SARS-CoV-2'ye karşı aşılamayı takiben de Bell paralizisi olduğu bildirilmiştir.
  • Bununla birlikte, aşının nedensel rolü belirsizdir, çünkü bildirilen vaka oranları Bell paralizisinin arka plan oranına benzerdir.
  • Gebelikle ilişkili en belirgin sıvı tutulumu üçüncü trimesterde ve doğum sonrası ilk haftada sinirin veya perinöral ödemin kompresyonuna yol açabilir.
  • Gebelikteki diğer potansiyel etiyolojik faktörler arasında vasa nervorumun trombozuna neden olan hiperkoagülabilite ve göreli immünosupresyon bulunmaktadır.
  • Birkaç çalışma, Bell paralizisi ile preeklampsi arasında bir ilişki bulmuş ve ekstraselüler ödemi de mekanizma olarak önermiştir.
  • Bazı vakalarda genetik bir yatkınlık tespit edilmiştir.

Klinik Özellikler

• Bell paralizisi olan hastalarda tipik olarak yüz felcinin ani başlangıcı (genellikle birkaç saat içinde) görülür.
• Bell paralizisi ayrıca sıklıkla tat duyusunun bozulmasıyla ilişkilidir.
• Bazı hastalar ipsilateral hiperakuzi veya gözde azalmış yırtılma bildirebilir.
• Bell paralizisinin özelliklerini belirlemek için klinik muayenede spesifik teknikler kullanılabilir.
• Bell paralizisinin, yüzdeki şekil bozukluğunun mental sağlık üzerinde, kaygı ve depresyon dahil olmak üzere olumsuz etkileri vardır.

Yüz Zayıflığı Modeli

• Bell paralizisi, yüz üst ve alt kısımlarının zayıflığı ile karakterize periferik bir sinir sendromudur.
• Klasik bulgular arasında kaş sarkması, gözü kapatamama, nazobial kıvrımın kaybolması ve etkilenen ağız köşesinde çekilme yer alır.
• Yüz zayıflığından önce gelen bir yüz seğirmesi veya spazmı öyküsü, sinir tümöre bağlı tahrişini düşündürür ve görüntülemeyi tetiklemelidir.
• Semptomlar tipik olarak tek taraflıdır, ancak bilateral Bell paralizisi vakaları da olabilir.
• Akut bilateral yüz zayıflığı olan hastalar Lyme hastalığı ve bilateral semptomların diğer yaygın nedenleri açısından değerlendirilmelidir.

Zamansal Özellikler

• Bell paralizisinde yüz zayıflığının başlangıcı birkaç saatten 72 saate kadar sürebilir.
• Semptomlar günlerce, üç haftaya kadar kötüleşebilir, ardından iyileşmek üzere stabilize olur.
• Semptomlar aniden ortaya çıktığında veya dört ayda en azından kısmen düzelmezse, alternatif tanılar düşünülmelidir.

Muayene Bulguları

• Bell paralizisi olan yüz zayıflığı tipik olarak yüzün sadece alt değil, üst kısmını da etkiler, çünkü sinir hasarı tipik olarak yüzdeki kas gruplarını ayıran yere proksimaldir.
• Aksine, inme veya tümör gibi unilateral üst motor nöron durumlarına bağlı yüzün merkezi nedenleri, yüz sinirinden göz kapağına ve alına dallanan lifler bilateral kortikobulbar liflerden kan aldığı için yüz zayıflığını yüzün sadece alt kısmıyla sınırlar.
• Atypical sunumlar da bazı hastalarda görülebilir.
• Göz kapağını ve alın kaslarını koruyan alt yüz zayıflığı genellikle merkezi bir lezyona bağlıdır, ancak distal periferik bir hastalıktan da kaynaklanabilir.
  • Örneğin, frontal kas dalını koruyan parotis bezinin (derin ve yüzeysel loblar arasında) distal yüz sinirinde parsiyel bir lezyon, frontal kas dalı ile ilgili bir durumda, hastanın yine de alnını kırıştırabilmesiyle sonuçlanır.
  • Bununla birlikte, alın korunarak görünen yüz zayıflığı vakaları olası bir merkezi etiyoloji için daha fazla değerlendirmeyi teşvik etmelidir.

Duyusal ve Otonomik Disfonksiyon

• Bell paralizisinde duyusal disfonksiyon, yüz sinirine afferent duyusal liflerin katılımından kaynaklanır.
• Hastalar ipsilateral tat bozukluğu, göz yaşı ve/veya salgı azalması ve hiperakuzi bildirebilir.
• Korda timpani dalı tat ve tükürük lifleri taşır, petrosal sinir dalları lakrimal lifleri taşır ve stapediusa giden sinir ses dalgalarını söndürür ve hiperakuzi sağlar.
• Bazı hastalar ayrıca stapedius sinirinin yakınında veya biraz disfonksiyona bağlı olduğu varsayılan kulak ağrısı (disakuzi) prodromu bildirmektedir.
• Duyusal ve otonomik disfonksiyon, lezyonu fallop kanalına yerleştirmeye yardımcı olur ve daha ciddi bir seyrin göstergesi olabilir.

Ek Kraniyal Nöropatiler

• Bell paralizisi, yedinci kraniyal sinir nöropatisinin izole periferik vakalarını ifade eder.
• Bununla birlikte, alternatif nedenlerin dışlanmasının ardından Bell paralizisi tanısı konulan hastalarda hafif ipsilateral trigeminal duyusal nöropati dahil olmak üzere ek kraniyal nöropatiler nadiren meydana gelebilir.
• Yüz sinirinden maksiller sinirin sfenopalatin ganglion yakınındaki bitişik dallarına lokal viral veya inflamatuvar yayılım, ipsilateral duyusal katılımı açıklayabilir.
• Bell paralizisi olan bir hastanın bir raporuna göre, manyetik rezonans görüntülemede (MRI) hem yüz sinirinde hem de bitişik maksiller sinir dallarında iyileşme saptanmıştır.
• Ek olarak, Bell paralizisi ortamında ipsilateral duyusal kayıp, tek taraflı zayıf yüz kasları ve sarkık cilt dokusuna bağlı anormal duyusal algıya da atfedilebilir.
• Diğer kraniyal sinir disfonksiyonları da Bell paralizili hastalarda bildirilmiştir.
• Bell paralizisi tanısı konulan 51 hastanın prospektif bir vaka dizisinde, 13 hastada ipsilateral trigeminal nöropatiye işaret eden ipsilateral fasiyal duyusal bozukluk görülmüştür.
• Ek olarak, dördü kontralateral trigeminal, glossofaringeal ve hipoglossal nöropatiler dahil olmak üzere ek kraniyal sinir disfonksiyonuyla başvurmuştur.
• Bununla birlikte, bu serilerdeki hastaların çoğu semptomların diğer nedenlerini dışlamak için lomber ponksiyon veya nörogörüntüleme gibi tanısal testlerden geçmemiştir ve takip değerlendirmesi telefon görüşmesiyle sınırlı kalmıştır.
• Yüz paralizisi ve ek kraniyal nöropati kanıtı olan hastalar semptomların alternatif nedenleri açısından değerlendirilmelidir.

Tanısal Değerlendirme

• Teşhis: Bell paralizisi, akut başlangıçlı izole unilateral yüz zayıflığı olan hastalarda düşünülmelidir.
• Klinik tanı, tipik özelliklere sahip hastalarda konulur:
• Yüzün unilateral zayıflığı ve alt (ağız, yanak) ve üst (göz, alın) kaslarının tutulumu, dilin ön üçte ikisinde tat kaybı veya lakrimal ve tükürük bezlerinin salgısının bozulması ile birlikte veya bunlarsız.
• Semptomların akut başlangıcı, bir ila üç gün içinde.
  • Seyir ilerleyicidir ve görünen zayıflığın ilk gününden itibaren üç hafta veya daha kısa sürede maksimum klinik zayıflığa/paraliziye ulaşır.
  • Dört ay içinde bir dereceye kadar iyileşme meydana gelir.
• Lyme hastalığının endemik olduğu bölgelerdeki hastalar için laboratuvar teşhisi Lyme hastalığı için belirtilir.
• Bell paralizi için atipiktir özellikleri içeriri̇:
• Atypical Klinik Değerlendirme. -Akut Bilateral Yüz Zayıflığı. -Ek Kraniyal Nöropati veya Diğer Nörolojik Sinyaller. -Kulak Kanalı içinde veziküller. -Sistemik Sinyaller.
• Atypical Zamansal model. -Maksimum şiddette semptomların ani başlangıcı. -Semptomların sinsi başlangıcı. -Semptomların üç haftadan fazla sürmesi. -Semptomlarda dört ayda iyileşme yok.
• Atypical özeliklere sahip hastalar, semptomlara neden olan diğer tüm durumları ele almak için tanısal değerlendirmeye ihtiyaç duyar.

Klinik Değerlendirme

• Yüz zayıflığının klinik incelemesi, yüzün hareketli ya da hareketsiz değerlendirmesini kapsar.
• Ipsilateral bulgular şunlardır: alt göz kapağının sarkmasıyla birlikte palpebral fissürün genişlemesi, kaş sarkması, nasolabial kıvrımın kaybolması ve ağzın sarkması.
• Yüz yüzeyi değerlendirilmesi şunları kapsar: Gözleri kapama, kaşları kaldırma, kaşlarını çatma, dişlerini gösterme, dudaklarını büzme ve platysma aktivasyonuna bakmak için boyun yumuşak dokularını gerginleştirme komutuna cevap gözlemlemeyi içerir.
• Tat fonksiyonu, dilin ipsilateral yarısının ön kısmındaki küçük bir şeker örneğini (veya şekerli çözeltiyi) tatmasını isteyerek incelenebilir.
• İkinci bir örnek, dilin kontralateral yarısının ön kısmına yerleştirilir.
• Hastaya taraflar arasındaki tadı karşılaştırması istenir ve yana doğru yerleşme bozukluğunun saptanmasına yardım edilir.
• Değerlendirme ayrıca bir genel fizik ve nörolojik muayene içerir.
• Özel dikkat, dış kulağın veziküller veya kabuklanma (zona işaret eder) yanı sıra parotis bezi içindeki kitle lezyonları ve nörolojik muayenedeki ek bulgular için verilmektedir.
• Göz yaşını değerlendirmek için Schirmer testi, stapedial refleks testi veya salgının değerlendirmesi ile lezyonun yerini belirleme girişimleri yalnızca orta derecede doğrudur ve çok az pratik faydası vardır. _Ayrıca, cerrahi olarak incelenen hastalarda, hastaların yalnızca yüzde 6'sında geniculate ganglion distalindeki lezyonlar vardı.

Lyme Hastalığı Testi

• Akut başlangıçlı yüz felci olan hastalar için, özellikle tek yönlü yüz felci olmayan vakalarda seri testler öneriliri

Nörolojik Hastalık Testi

• Nörolojik Hastalık Testi için iki katmanlı strateji izlenilir.
• Enzime duyarlı immünosorban testi veya dolaylı immünofloresan test kullanılır.
• Bu test pozitif ya da şüpheliyse, Western Blot ile takip edilir.
• İlk değerlendirmeniz negatifse ve beyin zarı sinir sistemiyle ilişkili erken nöropati bulgusu olan bir hastaya sahipseniz, hastalığın ilk 4 ila 6 haftası içinde ikinci kez testi yapmayı düşünün. -Takip eden seroloji genel olarak tanısaldır.
• Merkezi sinir sistemi Lyme hastalığı ile sınırlı değilse, bel omurga ucundan sıvı alma sınırlı fayda sağlar.

Atipik Sunumlar İçin Tanı Testi

• Bell paralizisi için atipik özelliklere sahip hastalara diğer olası nedenlere bakmak için tanı değerlendirmesi yapılır. -Test, belirli kilit klinik özellikler ve en olası tanıya yöneliktir ve görüntüleme, laboratuvar çalışmaları, beyin zarı sıvı analizi ve elektrodiyagnostik çalışmaları içerebilir.

Görüntüleme Çalışmaları

• Yüz zayıflığının klinik özellikleri veya seyri atipik olduğunda, yapısal nedenleri değerlendirmek için nörogörüntüleme yapılır. -Nörogörüntülemenin üstlendiği çoğu hasta için, yüz sinirini ve parotis (kulak önündeki bez) bezini değerlendirmek adına gadolinyum ile beyin MRI'ı önerilir. -Manyetik rezonans görüntüleme ile yüz sinirini ve parotis bezini değerlendirmek, yumuşak doku yapılarını ortaya çıkarabilir, Bell paralizisi ile bağlantılı inflamasyonu ve ödemi belirleyebilir. -Beyin, yüz siniri veya parotis bezindeki beyin enfarktüsü veya kanamaları yahut neoplazm gibi semptomlara neden olan alternatif nedenler de tespit edilebilir. -Zona, veziküler (küçük sıvı dolu kabarcık) görünür bir şekilde patlak vermese de iç kulak yapılarının iyileşimi ile teşhis edilebilir.
• Yüz sinirine özel iyileşme hastaların %57 ile %100'ü arasında (gözükmektedir).
• Bell paralizili hastaların fallopian segmentinin hafif iyileşimi asemptomatik deneklerde normal bir değişken olarak da bulunabilir.
• Bell paralizili hastalarda iyileşme olmaması, iyi bir prognostik işaret olabilir.
• Bilgisayarlı tomografi ile başın ve temporal kemiğin yüksek çözünürlüklü bilgisayarlı tomografisi iyileştirilmiş veya kemikli patoloji şüphesi varsa yapılabilir.
• MRI'a giremeyen hastalar için alternatif çalışma olabilir.
• Akut ani başlayan yüz felci olan hastalar için ve yedi ay içerisinde tamamı tamamlanmasa da gevşek felçte kalırsa yapılan ilk görüntüleme çalışmaları olumsuz ise geç büyüyen neoplazmaları değerlendirmek için tekraralayan görüntüleme gerekir.

Laboratuvar Testleri ve Diğer İncelemeler

• Diğer incelemeler de klinik muayenede neden bulunmadığında laboratuvar testlerinden yararlanılır.
• Laboratuar incelemeleri enfeksiyöz ve/veya inflamatuvar hastalıklara rehberlik eder ve eritrosit sedimentasyon oranı, C-reaktif protein ve kan kültürü gibi testler içerebilir.
• Beyin zarı sıvısı testi omurga ucundan sıvı alma ile meningitis, Guillain-Barré sendromu, sarkoidoz veya herpes zoster gibi diğer durumları da tanımlayabilir.
• Yüz felci olan hastalarda parotis (kulak önündeki) bezinden parça almak (biyopsi) haklı olabilir.

Elektrodiyagnoz (Elektriksel Tanı) Çalışmaları

• Elektriksel Tanı çalışmaları nadiren gerekli olsa da sinir hasarını ciddiyetini belirlemede yararlı olabilirler.
• Ayrıca yüz kası zayıflığı veya yüz sinirin etkilendiği yeri teşhis ederler.
• Elektriksel Tanı testleri genel olarak sinir iletim çalışmalarında ve elektromiyografide kullanılır.
• Yüz siniri iletim çalışmalarında yüz kaslarındaki elektriksel aktivite elektrotlar ile değerlendirilir.
• Elektriksel Tanı Testleri sinirlere ne kadar hasar geldiğini ve iyileşme olasılığını belirler.
• Semptomların başlamasından sonraki ilk günlerde göz kapağının kapanması (supraorbital sinirin uyarılması), zayıflığın periferik (uç) başlangıcını doğrulayabilir ve akson iletim bloğunun derecesini değerlendirebilir.

Ayırıcı Tanı

• Akut izole yüz siniri rahatsızlığı durumunda Bell paralizisi hariç tutulmalıdır.
• Guillaian-Barré sendromu, Herpes enfeksiyonu, Lyme hastalıgı ve tümör olabileceği dikkate alınmalıdır.
• Zona otitinde kulak içindeki sıvıda veziküller bulunur ve yüze de yayılım gösterebilir.
• Lyme hastalığı da fasiyal rahatsızlıklara neden olabilir ve genellikle diğer semptomlar eşlik eder.
• Orta kulak iltahabında mastoid iltihabı veya kolesteom bulunabilir.
• Guillain-Barré sendromunda paralizi tipik olarak bilateraldir ve ilerleyen kas zayıflığı ile yakından ilişkilidir.
• HIV zamanla çeşitli fasiyal paralizilere neden olabilir.
• Sarkoidoz yine benzer şekilde multipl sinir rahatsızlıklarına neden olabilir.
• Cerebellopontin bölgeyi etkileyen lezyonlar, tümör veya beyin zarının tümöral iltihabı yüz paralizisine neden olabilir. *İnmede alın, ağız kasları hasar görür ve yüzde sarkma olur.
• tekrarlayan epizodlar, fasiyal ağrı, iltihaplanma ve oluklu dil görülürse Melkersson-Rosenthal sendromu düşünülebilir.