Bedrijfsprocessen en Flexibiliteit

Een grafiek die de maximale combinaties van twee goederen of diensten toont die een economie kan produceren met de beschikbare middelen en technologie.

Het punt op de PPF waar de economie alle beschikbare middelen efficiënt gebruikt om beide goederen of diensten te produceren.

Het punt binnen de PPF waar de economie niet alle beschikbare middelen efficiënt gebruikt, waardoor er kansen verloren gaan.

Een verschuiving van de PPF naar buiten, wat betekent dat de economie meer van beide goederen of diensten kan produceren dankzij verbeterde technologie, meer middelen of betere efficiëntie.

De keuzes die een economie maakt om meer van het ene goed te produceren ten koste van het andere.

Het vermogen om nieuwe producten of diensten te introduceren.

Het vermogen om een breed assortiment aan producten of diensten te produceren.

Het vermogen om de productie snel aan te passen aan de vraag.

Het vermogen om de levertijden snel aan te passen.

De relatie tussen efficiëntie en flexibiliteit. Een toename van de flexibiliteit kan leiden tot een afname van de efficiëntie en vice versa.

Een diagram dat de planning van een proces visueel weergeeft, met taken en hun start- en eindtijden.

De volgorde van taken in een project die de totale projectduur bepaalt.

De personen, materialen en middelen die nodig zijn voor een proces.

Een proces dat een consistent resultaat levert.

Een proces dat in de volgorde van de taken wordt gepland.

De eenheid die door een proces stroomt. Bijvoorbeeld: in radiologie zijn patiënten de flow units.

Het aantal flow units dat zich op een bepaald moment in een proces bevindt. In de productie wordt dit vaak 'work-in-progress' (WIP) genoemd.

De tijd die een flow unit nodig heeft om het hele proces te doorlopen, inclusief wachttijden.

De middelen die worden gebruikt in een proces, zoals arbeid, kapitaal en materialen.

Een proces dat bestaat uit verschillende stappen die in een specifieke volgorde worden uitgevoerd.

De hoeveelheid flow units die zich momenteel in het proces bevinden.

De tijd die een flow unit nodig heeft om het hele proces te voltooien.

De snelheid waarmee een proces zijn output levert.

De maximale flow rate die een proces kan bereiken.

De tools en methoden die managers gebruiken om processen en activiteiten te optimaliseren.

Het gebruik van middelen op de best mogelijke manier, zonder verspilling.

Het nastreven van optimale resultaten door het vinden van een evenwicht tussen tegengestelde doelstellingen.

De grens die de maximale combinaties van efficiëntie en flexibiliteit voorstelt die een bedrijf kan bereiken.

Het aanpassen van de productie aan de vraag.

Beheer om vraag en aanbod te matchen.

Wiskundige modellen die numerieke input & output gebruiken.

Strategieën die kwalitatieve adviezen geven.

Het doel van operationeel beheer is om zo goed mogelijk vraag en aanbod te matchen.

Als meerdere patiënten tegelijk dezelfde schaarse hulpbron nodig hebben, zoals een specifieke arts of apparatuur, ontstaat wachttijd. Zelfs als het ziekenhuis genoeg capaciteit heeft voor meerdere patiënten, kan dit gebeuren.

Als de tijd die nodig is om het hele process te doorlopen (inclusief wachttijden) te lang is, dan is het process inefficiënt. Dit kan leiden tot vertragingen in de behandeling, vertragingen in het gebruik van apparatuur en kostenverhoging.

De tijd die een patiënt wacht tijdens een medisch traject, bijvoorbeeld voor een diagnose of behandeling.

Het onvoorspelbare karakter van medische behandelingen, wat leidt tot variërende behandelingstijden.

De idealistische voorstelling van een proces, waarbij er sprake is van een soepele doorstroom zonder vertragingen.

De twee perspectieven op een proces, waarbij de focus ligt op zowel de patiënt (de vraag) als de beschikbare middelen (het aanbod).

Een proces dat kan worden gezien als een zwarte doos waar inputs (bijvoorbeeld patiënten) worden omgezet in outputs (bijvoorbeeld diagnoses) door middel van middelen.