ایمنی اکتسابی و رسپتور سلول T

ساختار پروتئینی که در سلول های ایمنی T حضور دارد و نقش کلیدی در فعال سازی آن ها ایفا می‌کند.

زنجیره های پروتئینی که به عنوان واحدهای تشکیل دهنده مُجمع پروتئینی ‪CD3‬ عمل می کنند.

یکی از سه زنجیره پروتئینی تشکیل دهنده مُجمع ‪CD3‬.

یکی از سه زنجیره پروتئینی تشکیل دهنده مُجمع ‪CD3‬.

یکی از سه زنجیره پروتئینی تشکیل دهنده مُجمع ‪CD3‬.

بخش هایی از پروتئین های گیرنده های سلولی که در پاسخ های ایمنی نقش مهمی دارند. این بخش ها اغلب در دنباله سیتوپلاسمی گیرنده ها قرار می گیرند.

دنباله سیتوپلاسمی که در گیرنده ها یافت می شود و نقش مهمی در فعال سازی سیگنال های ایمنی دارد. این دنباله اغلب دارای چندین آیتم (ITAM) است.

یک مولکول پروتئینی که در سطح سلول های ایمنی یافت می شود و در فعال سازی سیگنال های ایمنی نقش مهمی دارد.

یک فرآیند بیولوژیکی که در آن سلول ها به یکدیگر چسبیده و سیگنال های ایمنی را منتقل می کنند.

گیرنده هایی که در سطح لنفوسیت ها یافت می شوند و در فعال سازی پاسخ های ایمنی نقش مهمی دارند.

سلول های T که زنجیره های گاما و دلتا دارند.

زنجیره های گاما و دلتا در TCR سلول های T گاما و دلتا وجود دارند.

سلول های T آلفا و بتا دارای زنجیره های آلفا و بتا هستند.

تعداد بسیار کمی از سلول های T گاما و دلتا وجود دارند.

TCR به گیرنده سلول T اطلاق می شود.

اولین سیگنال برای فعال شدن سلول های T به حساب می آید. این سیگنال، به معنای شروع پاسخ ایمنی توسط سلول های T است.

مُجمع پروتئینی CD3، ساختاری است که برای فعال شدن سلول های T ضروری است.

این زنجیره ها، پروتئین های تشکیل دهنده مُجمع CD3 هستند.

اپسیلون، گاما و دلتا، سه زنجیره اصلی تشکیل دهنده مُجمع CD3 هستند.

این زنجیره ها با یکدیگر تعامل دارند و برای شکل گیری مُجمع CD3 ضروری هستند.

مجموعه‌ای از پروتئین ها که در سطح سلول های ایمنی T قرار دارند و نقش کلیدی در فعال سازی این سلول ها دارند.

بخش هایی از مُجمع پروتئینی CD3 را تشکیل می‌دهند.

یکی از زنجیره‌های مُجمع پروتئینی CD3 است که نقش مهمی در فعال سازی سلول T دارد.

یکی از زنجیره‌های مُجمع پروتئینی CD3 است که نقش مهمی در فعال سازی سلول T دارد.

یکی از زنجیره‌های مُجمع پروتئینی CD3 است که نقش مهمی در فعال سازی سلول T دارد.

سلول های T سایتوتوکسیکی که به طور مداوم با آنتی ژن ها برخورد کرده اند، دچار فرسودگی و خستگی می شوند و دیگر توانایی تولید اینترفرون گاما را به طور کامل یا تا حد زیادی از دست می دهند.

اینترفرون گاما یک سیتوکاین مهم است که توسط سلول های T سایتوتوکسیکی ترشح می شود و در فعال سازی سیستم ایمنی نقش مهمی دارد.

سلول های T سایتوتوکسیکی، سلول های ایمنی کشنده و مهمی هستند که ویروس ها ، باکتری ها و سلول های سرطانی را از بین می برند.

خستگی سلول های T سایتوتوکسیکی می تواند باعث ضعف سیستم ایمنی در مقابل عفونت ها و سرطان ها شود.