آسم و اختلالات تنفسی

داروهای سیستم تنفسی

• این اسلایدها در مورد داروهای مورد استفاده در سیستم تنفسی، به خصوص آسم و بیماری مزمن انسداد ریوی (COPD) است.

فیزیوپاتولوژی آسم

• آسم یک اختلال التهابی مزمن مجاری هوایی برونش هاست که باعث انسداد مجاری هوایی در پاسخ به محرک‌های خارجی مانند گرده، هوای سرد و دود تنباکو می‌شود.

• علائم بالینی شامل حملات عودکننده و دوره ای، تنگی نفس، احساس فشار در قفسه سینه و خس‌خس سینه است.

• تغییرات فیزیولوژیک شامل تنگی منتشر و برگشت‌پذیر برونش‌ها و افزایش پاسخ‌دهی برونش‌ها به محرک‌ها می‌شود.

• تغییرات پاتولوژیک شامل تجمع لنفوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌ها در مخاط، تغییر مخاط برونش و رسوب کلاژن در عروق - عضلات است.

فرم کلاسیک آسم

• مواجهه با آلرژن‌ها باعث آزادسازی IgE و اتصال آن به سلول‌های ماست می‌شود.
• واکنش آلرژن با IgE باعث تولید هیستامین، تریپتاز، لکوترین C4 و D4 و پروستوگلاندین‌ها می‌شود.
• این مواد باعث انقباض عضله صاف برونش‌ها و نشت عروقی می‌شوند.
• پاسخ تاخیری باعث فعال شدن لنفوسیت‌های Th2، فعال شدن ائوزینوفیل‌ها و لنفوسیت‌های B می‌شود.
• سایتوکاین‌های التهابی باعث انقباض مستمر برونش‌ها و تولید بیش‌ازحد مخاط می‌شوند.
• عوامل عصبی و همورال نیز در انقباض برونش‌ها نقش دارند.

سمپاتومیمتیک‌ها

• شامل اپی‌نفرین، افدرین و ایزوپروترنول (بتا 2 آگونیست‌ها) هستند.
• اپی‌نفرین و ایزوپروترنول به دلیل تحریک گیرنده‌های بتا 1 محدودیت مصرف در شرایط خاص دارند.
• مکانیسم عمل شامل تحریک گیرنده‌های بتا 2، تحریک آدنیلیل سیکلاز و افزایش cAMP، شل‌کردن عضلات صاف برونش‌ها و مهار ترشح مواد برونكواسپاسم‌زا و مهار نشت عروقی ریز است.
• اپی‌نفرین و تربوتالین به صورت تزریق زیرپوستی در شوک آنافیلاکسی و حملات آسمی شدید استفاده می‌شوند.
• بتا 2 آگونیست‌ها به دو دسته کوتاه‌اثر (مانند سالبوتامول) و بلنداثر (مانند سالمترول و فرموترول) تقسیم می‌شوند.

عوارض جانبی بتا 2 آگونیست‌ها

• تاکی فیلاکسی
• آریتمی قلبی
• لرزش دست

گزانتین‌ها (مثلا تئوفیلین)

• مکانیسم عمل شامل مهار آنزیم فسفودی استراز، افزایش cAMP و cGMP، شل کردن عضلات صاف برونش‌ها، مهار تولید سایتوکاین‌های التهابی و مهار گیرنده‌های آدنوزینی است.
• عوارض جانبی شامل برانگیختگی سیستم عصبی مرکزی (CNS) افزایش هوشیاری و تشنج، افزایش ضربان قلب و نیروی انقباضی، آریتمی قلبی، افزایش جریان خون، تحریک ترشحات معده و ادرارآور بودن هستند.
• در درمان آسم حاد اثر مشخصی ندارند.

آنتی‌کولینرژیک‌ها (مثلا ایپراتروپیوم)

• مکانیسم عمل شامل مهار استیل کولین در گیرنده‌های موسکارینی در عضلات صاف برونش‌ها و کاهش انقباض عضلات و ترشح مخاط است.
• در آسم در صورت عدم تحمل بتا آگونیست‌ها مفید هستند و اثرات آنها را در شرایط مقاوم افزایش می‌دهند.
• بیشتر در بیماران COPD کاربرد دارند.
• عوارض جانبی شامل خشکی مخاط، ترشحات برونش‌ها می‌شوند.

کورتیکواستروئیدها

• مکانیسم عمل شامل اثر ضدالتهابی وسیع (مهار تولید سایتوکاین‌های التهابی)، کاهش واکنش‌پذیری عضلات صاف، افزایش قطر مجاری هوایی، کاهش نشت عروقی و کاهش تعداد حملات آسمی است.
• در فرم حاد آسم کورتون‌ها کاربردی ندارند
• در حالت مزمن در کنار بتا آگونیست‌ها استفاده می شوند

کرومولین و ندوكروميل

• اثر ضدالتهابی دارند و عملکرد کانال‌های کلر در غشا و مهار فعال شدن سلول‌های ماست را تغییر می‌دهند.
• عمدتاً برای کاهش واکنش‌پذیری برونش‌ها و جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک استفاده می شوند.

مهارکننده‌های لکوترین

• نقش مهمی در انقباض برونش‌ها، افزایش واکنش‌پذیری برونش‌ها و افزایش ترشح مخاط دارند
• مهارکننده‌های آنزیم 5- لیپواکسی ژناز (مثلا زیلیوتون) و مهارکننده گیرنده LTD4 (مثلا زافیرلوکاست و مونتلوکاست).

آنتی‌بادی‌های علیه IgE (مثلاً اومالیزوماب)

• مهار اتصال IgE به سلول‌های ماست و دگرانولاسیون آنها.
• کاهش پاسخ‌های برونکواسپاستیک زودرس و تاخیری در مواجهه با آلرژن.
• کاهش شدت و دفعات حملات آسمی.

درمان آسم حاد

• استنشاق بتا 2 آگونیست، تزریق زیر جلدی اپی نفرین
• سالبوتامول + پردنیزولون یا متیل پردنیزولون
• در موارد شدید، لوله گذاری و تهویه مکانیکی

COPD

• بیماری مزمن انسداد ریوی است که مشخصه اصلی آن عدم برگشت‌ پذیری انقباض برونش‌هاست.
• در افراد سیگاری شیوع بیشتری دارد.
• تفاوت قابل توجه با آسم در عدم برگشت پذیری انسداد و پاسخ کمتر به درمان های خاص آسم
• درمان حاد شامل بتا آگونیست کوتاه اثر، آنتی‌کولینرژیک و در موارد شدید تزریق اپی‌نفرین، در درمان مزمن تئوفیلین و کورتیکواستروئیدها و همچنین آنتی‌بیوتیک‌ها نیز استفاده میشوند.

این آزمون به بررسی علائم بالینی، تغییرات فیزیولوژیکی و پاتولوژیک آسم می‌پردازد. همچنین به تعریف آسم به عنوان یک اختلال التهابی مزمن و تعیین عوامل خارجی مؤثر در بروز آن پرداخته می‌شود.