Άσκηση και Σωματικές Αλλαγές στην Εγκυμοσύνη

Τα οφέλη που προσφέρει η άσκηση στον άνθρωπο, είναι γενικώς αναγνωρισμένα.

Υπάρχουν άφθονα αντικειμενικά στοιχεία για την επίδραση της άσκησης στη μητέρα, το έμβρυο και την πορεία της εγκυμοσύνης.

Η έγκυος πρέπει να αξιολογείται και η άσκηση να εξειδικεύεται με βάση την πορεία της εγκυμοσύνης.

Ποια στοιχεία πρέπει να έχει ως βάση ένα πρόγραμμα άσκησης για μια έγκυο γυναίκα;

Κρίνεται απαραίτητο η έγκυος γυναίκα να αξιολογείται λεπτομερώς, πριν να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε πρόγραμμα άσκησης.

Η προγεστερόνη και τα οιστρογόνα προκαλούν σημαντικές επιδράσεις στο σώμα της εγκύου.

Η προγεστερόνη συμβάλλει στην χαλάρωση των μυών της μήτρας, ώστε να μπορεί να μεγαλώνει καθώς αναπτύσσεται το έμβρυο.

Η χαλάρωση των λείων μυϊκών ινών του γαστρεντερικού σωλήνα αυξάνει την κινητικότητα του εντέρου.

Η μειωμένη κινητικότητα του εντέρου, κατά την εγκυμοσύνη, αποτελεί αιτία εμφάνισης δυσκοιλιότητας.

Ποιο από τα παρακάτω ΔΕΝ περιλαμβάνεται στις επιδράσεις της προγεστερόνης;

Τα οιστρογόνα μειώνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Ποιος από τους παρακάτω ΔΕΝ αποτελεί ρόλο των οιστρογόνων;

Η υπερτροφία του θυρεοειδούς αδένα, η αύξηση της παραγωγής της θυροξίνης, η αύξηση της αδρεναλίνης και η αύξηση του μεγέθους της υπόφυσης, είναι μεταβολές που παρατηρούνται στο ενδοκρινικό σύστημα, κατά την εγκυμοσύνη.

Η αύξηση του μεγέθους της μήτρας, κατά την εγκυμοσύνη, είναι η πιο σημαντική μεταβολή στο γεννητικό σύστημα.

Η αύξηση του βάρους της μήτρας φτάνει στα 1.100 γραμμάρια κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η μήτρα έχει διαστάσεις 35 εκατοστά μήκος και 20 εκατοστά εγκάρσια διάμετρο, στο τέλος της εγκυμοσύνης.

Η μάζα του ενδομητρίου μειώνεται κατά την εγκυμοσύνη.

Η συσταλτικότητα της μήτρας μειώνεται σταδιακά κατά την εγκυμοσύνη.

Η αιμάτωση της μήτρας μειώνεται μόνο στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης.

Το σχήμα της μήτρας δεν μεταβάλλεται κατά την εγκυμοσύνη.

Στις ωοθήκες παρατηρείται μείωση του ωχρού σωματίου κατά την εγκυμοσύνη.

Ο κόλπος της εγκύου δεν υφίσταται καμία μεταβολή κατά την εγκυμοσύνη.

Οι κολπικές εκκρίσεις μειώνονται και γίνονται πιο αλκαλικές κατά την εγκυμοσύνη.

Η αυξημένη οξύτητα του κόλπου συμβάλλει στη διατήρηση της προστασίας από ανιούσες λοιμώξεις.

Μετά τον τοκετό, οι αναερόβιοι μικροοργανισμοί μειώνονται πολύ.

Η μεταβολή των συγκεντρώσεων των οιστρογόνων και της προγεστερόνης προκαλεί μείωση του μεγέθους του μαζικού αδένα.

Οι μαστοί γίνονται υπεραιμικοί και λιγότερο ευαίσθητοι, κατά την εγκυμοσύνη.

Τα φυμάτια του Montgomery είναι μια φυσιολογική αλλαγή που παρατηρείται στα μαστούς κατά την εγκυμοσύνη.

Η αύξηση του μεγέθους του μαζικού αδένα και η αύξηση της ευαισθησίας τους, είναι οι πιο σημαντικές μεταβολές στα μαστούς.

Η προετοιμασία των μαστών για το θηλασμό δεν επηρεάζει το μέγεθος των θηλών.

Η διαφοροποίηση του σώματος της εγκύου δεν επηρεάζει τις μηχανικές αλλαγές στην κίνηση.

Η αύξηση του βάρους του στήθους, της μήτρας και του εμβρύου συμβάλλει στη μετατόπιση του κέντρου βάρους του σώματος.

Η μετατόπιση του κέντρου βάρους του σώματος μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ισορροπίας και μείωση του μυοσκελετικού στρες.

Η εμφάνιση μυοσκελετικών αλγών συμβαίνει μόνο στην οσφύ κατά την εγκυμοσύνη.

Η έλλειψη ή η διαταραχή της ισορροπίας μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη κατά την εγκυμοσύνη.

Οι απότομες κινήσεις δεν επηρεάζουν την πιθανότητα τραυματισμού κατά την εγκυμοσύνη.

Η μείωση της δυσφορίας με την άσκηση είναι πιο σημαντική στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης.

Η ρηλαξίνη δεν συμβάλλει στη χαλάρωση των ιστών κατά την εγκυμοσύνη.

Η ρήλαξίνη παράγεται κυρίως στα νεφρά και στη μήτρα.

Η ορμόνη ρηλαξίνη συμβάλλει στη μείωση των διαστάσεων της πυέλου.

Ο τόνος των μυών των κοιλιακών τοιχωμάτων αυξάνεται κατά την εγκυμοσύνη, για να φιλοξενήσει την αυξανόμενη μήτρα.

Η αποκατάσταση των μυών των κοιλιακών τοιχωμάτων δεν είναι πάντα πλήρης μετά τον τοκετό.

Οι ορθοί κοιλιακοί μύες συνεργάζονται με τους πλάγιους μυς στην επιμήκυνση της κοιλιάς, κατά την εγκυμοσύνη.

Η κινητικότητα των αρθρώσεων της πυέλου μειώνεται ως αποτέλεσμα της υπεραιμίας της περιοχής.

Η χαλάρωση των συνδέσμων της πυέλου είναι ένα φαινόμενο που γίνεται φανερό στο περπάτημα της εγκύου, μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις.

Η μεγάλη επιδείνωση της χαλάρωσης των συνδέσμων της πυέλου συμβαίνει μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις.

Η αύξηση του σωματικού βάρους δεν επηρεάζει την επιβάρυνση των κάτω άκρων.

Η τάση για πλατυποδία είναι μικρότερη σε έγκυες, λόγω της αύξησης του σωματικού βάρους.

Η πλατυποδία μπορεί να προκαλέσει πόνο μόνο στα πόδια.

Η αυξημένη συγκέντρωση οιστρογόνων προκαλεί υπεραιμία, οίδημα και μειωμένη παραγωγή βλέννας στον βλεννογόνο του ανώτερου αναπνευστικού.

Η ρινική συμφόρηση, η επίσταξη και η ανάπτυξη πολυπόδων στη μύτη και στους παραρρίνιους κόλπους συνήθως υποχωρούν μετά τον τοκετό.

Οι μύες του θωρακικού τοιχώματος ενισχύονται κατά την εγκυμοσύνη.

Το διάφραγμα παρεκτοπίζεται από την μήτρα προς τα κάτω κατά την εγκυμοσύνη.

Η εγκάρσια διάμετρος του θώρακα μείωται κατά 2 εκ. κατά την εγκυμοσύνη.

Η προγεστερόνη αυξάνει την ουδό του CO2.

Η προγεστερόνη συμβάλλει στη μείωση του αερισμού κατά 40%.

Η συνολική κατανάλωση Ο2 αυξάνεται στην εγκυμοσύνη.

Η συχνότητα της αναπνοής αυξάνεται κατά την εγκυμοσύνη.

Η αναπνοή είναι περισσότερο θωρακική, παρά διαφραγματική, κατά την εγκυμοσύνη.

Το διάφραγμα μετατοπίζεται προς τα κάτω κατά 4 εκατοστά έως 4 εκ. κατά την εγκυμοσύνη.

Η εγκάρσια διάμετρος του θώρακα αυξάνεται κατά 2 εκ. κατά την εγκυμοσύνη.

Κενό χώρο

Διάστημα

Χώρος

Αδειότητα

Άπειρος χώρος

Περιορισμένος χώρος

Γεωμετρικό σχήμα

Διέξοδος

Κλειστό χώρος

Ανοικτος χώρος