Antik Tıp Tarihi

Antik Çin Tıbbı

• Hastalık, vücuttaki meridyen kanallarında akan Chi enerjisinin dengesinin bozulmasıyla ortaya çıkar.
• Meridyenlerde enerji akışı bozulursa, Ying-Yang dengesi de bozulur.

Antik Hint Tıbbı

• Vata, pitta ve kapha denge bozukluğu hastalıklara neden olur.
• Bazı durumlarda hastalığa günahların sebep olduğu düşünülür.
• Hekimler teşhis için gözlem, dinleme, dokunma ve dışkı muayenesi kullanırlar.

İskenderiye Tıbbı

• İnsan diseksiyonu önemli bir yöntemdi.
• Herophilus, anatomi çalışmalarında öncüydü.
• Erasistratus, fizyoloji çalışmalarında öncüydü.

Roma Tıbbı

• Pliny the Elder önemli bir ansiklopedik eser olan Naturalis Historia adlı kitabı yazdı.
• Soranus kadın hastalıkları ve doğum uzmanlığı alanında öncüydü.
• Celsus, antik dönemde Latince yazılmış en önemli tıbbi metin olan De Medicina adlı eserin yazarıdır.
• Galen, Yunan tıbbının Roma'daki en önemli temsilcisidir.
• Galen'in hayvanlar üzerinde yaptığı çalışmalar Rönesans'a kadar kabul gördü.
• Galen'in çalışmaları insan anatomisi hakkında birçok yanlış sonuca yol açtı.

Mezopotamya Tıbbı

• Tarih öncesi dönemde hastalıkların tanrıların cezası olduğu düşünülürdü.
• Karaciğer falı (hepatoskopi): Kurban edilen bir hayvanın karaciğeri incelenerek hastanın hastalığı tahmin edilirdi.
• Hammurabi Kanunları: Antik dönemde tıp uygulamalarını ve ücretlerini düzenleyen kanunlar.

Mısır Tıbbı

• Papirus Belgeleri: Tıbbi bilgiler papirus üzerine kaydedildi.
• Hastalıklar ilahi veya doğal nedenlere bağlanıyordu.
• Mumyalama işleminde iç organlar çıkarılıyordu ancak kalp vücutta bırakılıyordu.
• Beyin önemli olarak görülmüyordu ve çıkarılıyordu.
• Mısırlılar vücut sıvılarını (idrar, dışkı) ve gözlemi kullanarak teşhis koymada ustalaşmışlardı.
• Ameliyatlar oldukça ileri düzeydeydi.
• İlaçlar bitkilerden ve minerallerden elde ediliyordu.
• Tedavi yöntemleri arasında dualar, bitkisel ilaçlar ve büyücülük yer alıyordu.

Antik Çin Tıbbı (Devamı)

• Yin-Yang: Vücudun sağlığının Yin ve Yang enerjilerinin dengesiyle ilgili olduğuna inanılıyordu.
• 5 Element/Organ: (ağaç, ateş, toprak, metal ve su/akciğer, kalp, dalak, böbrek ve karaciğer)
• Chi (hayati enerji): Vücuttaki enerji akışı.
• Meridyenler: Enerji kanalları.
• Hastalık: Enerji akışının dengesizliği hastalığa yol açar.
• Akupunktur ve bitkisel ilaçlar: Yaygın tedavi yöntemleri.
• Doktorlar: Standartlaştırılmış tıbbi sınavların ilk kullanımı.
• İlaç: 5 kategoriye ayrıldı: bitkiler, hayvanlar, mineraller, metaller ve yiyecekler
• Tıbbi Bitkiler: Ginseng ve diğerleri önemliydi.

Antik Hint Tıbbı (Devamı)

• Veda (Bilgi): Hindu kutsal metinleri.
• Makrokozmos ve Mikrokozmos: Evren ve insan vücudunun paralel olduğu düşünülüyordu.

Orta Çağ Tıbbı

• Manastır Tıbbı:
  • Tıbbın ortak dili Latince idi.
  • Manastırlarda çalışan rahibeler/rahipler eczacı olarak adlandırılıyordu.
  • Hristiyanlıkta hastalık günahlar için bir ceza veya kötü güçlerin bir sonucu olarak görülüyordu.
  • Tedaviler arasında dua, tövbe etme ve azizlere yalvarma yer alıyordu.
  • Rahipler için kan alma yasaktı, bu yüzden berber/cerrahlar ameliyat yapıyordu.
• Berber/Cerrahların Özellikleri:
  • Uzun, kare şapkalar giyiyorlardı.
  • Kısa kollu cüppeler giyiyorlardı.
  • Cüzzam Orta Çağ'da yaygın bir hastalıktı.
  • Cüzzamlılar, insanların kendilerini haberdar etmesi için özel giysiler giymek veya çan taşımak zorunda bırakıldılar.
  • Kara Ölüm (veba) Orta Çağ'ın çok ölümcül bir hastalığıydı.

Rönesans Tıbbı

• Anatomi ve Cerrahi:
  • Galen'in anatomi üzerine çalışmaları yaygın olarak kabul görüyordu, ancak bazı...