ABO Kan Grupları

Study Notes

ABO fenotipi, A veya B antikoru içeren bir antiserumla belirlenir.
Kan hücrelerinin yüzeyinde antijen varsa antikorla reaksiyona girer, kümeleşerek aglünite oluşur.
Dört fenotip vardır: A, B, AB ve O.
A antijeni (A fenotipi), B antijeni (B fenotipi), hem A hem B antijeni (AB fenotipi), ve antijensiz (O fenotipi).
A ve B antijenlerinin özgüllüğü karbonhidrat gruplarının uçlarındaki şekerlerden kaynaklanır.
Kan grubunu tanımlayan Karl Landsteiner'dir.
Decastello ve Sturli, AB kan grubunu tanımlamıştır.
ABO lokusu kromozom 9q34'te bulunur.

Kişinin kendi eritrositlerinde bulunmayan eritrosit antijenine karşı, bağışıklık tepkisi sonucu oluşur.
Anti-A ve Anti-B örnekleridir.

Kendi eritrositlerinde olmayan antijeni içeren eritrositlere maruz kaldığında, bağışıklık sistemi uyarılır ve antijene karşı antikor üretir.

Ana gruplar A, B, AB ve O'dur.
Hücre yüzeyinde A veya B antijeni varsa ilgili grup, yoksa O grubu olarak sınıflandırılır.
O grubu, herkesten kan alabilir, diğer gruplar sadece kendi gruplarından veya O grubundan kan alabilir.
Nadir rastlanan "bombay fenotipi" bireyleri, H antijeni içermeyen donörlerden kan alabilir.

Antijenlerin tespiti için anti-A, anti-B ve anti-AB antikorları kullanılır ve kırmızı kan hücreleri teste tabi tutulur.

A1 ve B kırmızı kan hücreleri kullanılır, serum/plazmadaki antikorlar tespit edilir.

Kırmızı kan hücrelerindeki antijenler ile serum/plazmadaki antikorların bağlanması sonucu oluşan aglütinasyon reaksiyonlarının, jel elektroforezi ile tespiti.

Özel bir doku transplantasyonu olarak tanımlanır.
Kan grubu antijenleri tiplendirme, verici ve alıcının uyumu kontrolü ve kan bileşenlerinin (eritrosit, lökosit, trombosit konsantreleri, plazma, kriyopresipitat) kullanımı içerir.

Tam kan, eritrosit, trombositten zengin süspansiyon, plazma, taze dondurulmuş trombosit süspansiyonu ve sıvı kriyopresipitat.

Kan hacmini yerine koymak, eksik kan hücrelerini (eritrosit, trombosit, lökosit), plazma proteinleri vb. yerine koymak, dolaşımdaki sıvı miktarını, oksijen taşınmasını düzeltmek, bazı kanama veya pıhtılaşma bozukluklarını ve bağışıklık yetersizliklerini ele almak.

Aplastik anemi, hipoplastik anemi, lösemi, MDS, konjenital hemolitik anemi, talasemi, orak hücre anemisi, kronik böbrek yetmezliği gibi durumlarda; kan transfüzyonu gerekebilir.

Hem trombosit sayısının azalması (trombositopeni), hem de trombosit fonksiyon bozukluğu durumlarında kullanılır. Hem konjenital hem de edinsel bozukluklar dahil trombosit fonksiyon bozuklukları için endikasyonlar arasında, ilaçla indüklenmiş trombositopeni, kardiyak by-pass ve bazı metabolik bozukluklar da sayılabilir.

Donörden alınan, işlem görmeden kullanılan kan.
Antikoagülanlarla 21–42 gün arasında kan dolaplarında saklanır; 2 günde fonksiyonlarını kaybetmeye başlar; FV ve FVIII aktiviteleri kaybeder. 24 saatten daha kısa süre beklenmiş kan, "Taze Tam Kan" olarak adlandırılılır. Vericiden alınan kan, 6-8 saat (en fazla 24 saat) geçmeden hastaya verilmelidir.

Tanımı, içeriği, riskleri, saklama koşulları, kullanım endikasyonları (taşikardi, yorgunluk, takipne, serebral hipoksi bulguları, kalp yetmezliği) gibi bilgiler verilir.