Untitled

vertebropleural lig. (lig vetrtebro-pleurale) biegnie od wyrostków poprzecznych kręgu C3 do osklepka opłucnej

współczulne neurony przedzwojowe wysyłające impulsy do splotu płucnego znajdują się w segmentach rdzenia kręgowego C8-Th1

główna lokalizacja współczulnych neuronów zazwojowych splotu płucnego to zwój szyjno-piersiowy i zwoje piersiowe pnia współczulnego

gałęzie tętnicy płucnej nie zespalają się ze sobą, ale tworzą zespolenia z gałązkami tętnic oskrzelowych

bronchial veins (venae bronchiales) położone z dala od wnęki płuca uchodzą do pulmonary veins (venae pulmonales)

descending colon (colon descendens) powstaje z dolnego ramienia pętli pępkowej

z ramienia górnego pętli jelitowej powstaje całe jelito

lesser omentum (omentum minus) jest pozostałością krezki grzbietowej

inferior recess of omental bursa (recessus omentalis inferior) występuje między ścianą przednią i tylną greater omentum (omentum majus) i występuje tylko w życiu płodowym

z części przedniej krezki brzusznej powstaje falciform lig. of liver (lig. falciforme hepatis) i coronary lig. of liver (lig. coronarium hepatis)

septomarginal trabecule /moderator band (trabecula septomarginalis) przebiega między interventricular septum (septum interventriculare) i posterior papillary muscle (m. papillaris posterior)

wszystkie trzy cervical ganglia of sympathetic trunk (ganglia cervicales trunci sympathici) oddają gałęzie do cardiac nerves (nn. cardiaci)

membranous part of interventricular septum (pars membranacea septi interventricularis) leży między drogą napływu do right ventricule (ventriculus dexter) oraz drogą odpływu left ventricule (ventriculus sinister)

atrioventricular triangle (trigonum nodi atrioventricularis) trigonum nodi sinuatrialis) jest ograniczany m.in. przez septal cusp of tricuspid valve (cuspis septalis valvae tricuspidalis)

sulcus terminalis cordis (sulcus terminalis) oddziela wewnątrz right atrium (atrium dextrum) sinus of venae cavae (sinus venae cavae) od części właściwej right atrium (atrium dextrum)

włókna współczulne płuc pochodzą z thoracocervical ganglion (ganglion thoraco-cervicalis)

superior lobe veins of left lung (vv. lobi superioris pulmonis sinistri) często łączą się w jeden wspólny pień uchodzący do brachiocephalic left vein (v. brachiocephalica sinistra)

apex of lung (apex pulmonis) nie przekracza otworu górnego klatki piersiowej a base of lung (basis pulmonis) sięga otworu dolnego klatki piersiowej

sploty przywspółczulne (przedni i tylny) łączą się na przedniej stronie tracheal bifurcation (bifurcatio tracheae)

główny odpływ chłonki z lungs (pulmones) prowadzi przez superior tracheobronchiallymph nodes (nodi lymphatici tracheobronchiales superiores)

powierzchnię tylną oskrzela głównego lewego krzyżuje między innymi: left vagus nerve (n. vagus sinister)

powierzchnię przednią oskrzela głównego lewego krzyżują: pulmonary veins (venae pulmonales)

powierzchnię górną oskrzela głównego lewego krzyżuje: aortic arch (arcus aorticus)

powierzchnię tylną oskrzela głównego lewego krzyżuje między innymi: esophagus

powierzchnię tylną oskrzela głównego lewego krzyżuje między innymi: thoracic duct (ductus thoracicus)

medial arcuate lig. (lig. arcuatum mediale) rozpięte jest nad quadratus lumborum m. (m.quadratus lumborum)

lateral arcuate lig. (lig. arcuatum laterale) biegnie od wyrostka żebrowego pierwszego kręgu lędźwiowego do dwunastego żebra

przez sternocostal triangle (trigonum sternocostale) przebiegają superior epigastric a. (a. epigastrica superior), superior epigastric v. (v. epigastrica superior)

przez szczelinę przyśrodkową lewej odnogi przepony przebiega azygos v. (vena azygos)

right crus of diaphragm (crus dextrum diaphragmatis) jest dłuższa i przyczepia się do trzonów kręgów L1-L3

pobudzenie współczulne drzewa oskrzelowego wzrasta w czasie snu nocnego

pobudzenie włókien współczulnych powoduje skurcz tętnic

pobudzenie n.vagus powoduje skurcz oskrzeli

pobudzenie włókien współczulnych powoduje rozkurcz oskrzeli

pobudzenie n.vagus powoduje skurcz tętnic

Typowy kręg piersiowy posiada 10 powierzchni stawowych

Dołek żebrowy wyrostka poprzecznego łączy się stawowo z guzkiem żebra na tym samym poziomie

Dołek żebrowy dolny łączy się stawowo z częścią głowy własnego żebra

Dołek żebrowy górny łączy się stawowo z częścią głowy żebra leżącego poniżej

typowy kręg piersiowy posiada 6 powierzchni do połączenia z żebrami

Aorta thoracica kończy się na poziomie Th12

Aorta thoracica rozpoczyna się na poziomie Th3 lub Th4

Aorta thoracica oddaje (najczęściej) dwie gałęzie oskrzelowe lewe

do tyłu od aorta thoracica przylega v.azygos

włókna dośrodkowe zaopatrujące serce biegną drogą nerwów współczulnych i gałęzi sercowych NC X

część piersiowa truncus sympathicus leży do przodu od głów żeber

do splotu sercowego włókna współczulne dochodzą jedynie z części piersiowej pnia współczulnego

splot płucny leży na powierzchni przedniej i tylnej struktur tworzących korzeń płuca

od części piersiowej truncus sympathicus odchodzą gałęzie nerwowe do narządów jamy brzusznej

Vena azygos zatacza łuk nad korzeniem płuca lewego tworząc wycisk na jego powierzchni śródpiersiowej

Vena azygos uchodzi do v.brachiocephalica dextra

do vena azygos uchodzi v.intercostalis superior dextra

vena azygos jest bezpośrednim przedłużeniem v.lumbalis ascendens sinistra

vena azygos przechodzi razem z n.splanchnicus major przez odnogę prawą części lędźwiowej przepony

w atrium sinistrum znajduje się w nodus sinuatrialis

w atrium sinistrum cała ściana jest gładka

auricula sinistra jest dłuższe i węższe niż auricula dextra

na tylnej ścianie atrium sinistrum znajduje się wycisk przełyku

Żebra łączą się z kręgosłupem za pomocą stawów głów żeber i stawów żebrowo-poprzecznych

żebra wolne łączą się z mostkiem za pomocą chrząstki wyżej leżącego żebra

żebro VII jest zaliczane do żeber rzekomych

żebra prawdziwe to żebra od I do X

żebra prawdziwe łączą się za pomocą chrząstek żebrowych z mostkiem

rami cardiaci superiores odchodzą powyżej zwoju dolnego n.vagus

n.cardiacus cervicalis superior krzyżuje a.thyroidea inferior

n.cardiacus cervicalis medius jest zwykle silniejszy niż n.cardiacus cervicalis superior

gałęzie sercowe n.błędnego nie prowadzą włókien dośrodkowych

rami cardiaci inferiores odchodzą poniżej n.laryngeus inferior

a.carotid tubercle (tuberculum caroticum ) to anterior tubercle of transverse process of six cervical vertebra (tuberculum anterius processus transversi vertebrae cervicalis VI)

wszystkie kręgi piersiowe posiadają transverse costal facet (fovea costalis processus transversi)

trzon pierwszego kręgu piersiowego posiada tylko jedną parę costal fovea (fovea costalis)

Facies articularis superior vertebrae thoracicae skierowana jest ku przodowi

ramus circumflexus (circumflex branch) odchodzi od a. coronaria dex. (right coronary artery)

część współczulna układu autonomicznego pobudza czynność serca

włókna NC. X hamują czynność serca

węzeł zatokowo - przedsionkowy reguluje automatyzm pracy serca

sinus coronarius (coronary sinus) uchodzi do lewego przedsionka serca

podrażniona pleura diaphragmatica objawia się bólem w okolicy stawu ramiennego czy barkowoobojczykowego

pleura mediastinalis, pleura diaphragmatica i capula pleurae są unerwione czuciowo przez gałęzie nerwu błędnego

pleura costalis jest unerwiona czuciowo przez gałązki nerwów międzyżebrowych

capula pleurae wypełniony jest przez szczyt płuca zarówno podczas wdechu jak i wydechu

włókna współczulne grasicy pochodzą z thoracic cardiac branches (nn. cardiaci thoracici)

większe żyły drenujące thymus uchodzą z powierzchni przedniej jej trzonu

powierzchnia przednia części szyjnej przylega do blaszki przedkręgowej powięzi szyi

w thymus główne źródło krwi tętniczej pochodzi z subclavian artery (a. subclavia)

septum of heart, membranous part (pars membranacea) od strony lewej lokalizuje się między płatkiem półksiężycowatym i tylnym a prawym

septum of heart, muscular part (pars muscularis) tworzy głównie mięśniówka left ventricule (ventriculus sinister)

superior segment of muscular part (segmentum superior partis muscularis) stanowi “część bezbronną” przegrody serca

po stronie komory lewej membranous part (pars membranacea) w całości położona jest w przyśrodkowej ścianie komory

granica między mięśniówką przegrody a włóknistą częścią błoniastą w left ventricule (ventriculus sinister) zaznacza się jako marginal limbulus (limbulus marginalis)

rhomboideus maior and minor mm. (m.rhomboideus maior et minor) unerwione są przez suprascapular n. (n.suprascapularis)

osłabienie siły mięśniowej serratus anterior m. (m. serratus anterior) jest skutkiem uszkodzenia thoracodorsal n. (n.thoracodorsalis)

upośledzenie ruchów przywodzenia, prostowania i obrotu ramienia do wewnątrz jest skutkiem porażenia latissimus dorsi m. (m.latissimus dorsi)

trapezius m. (m.trapezius) unerwiony jest przez gałęzie długie ze splotu szyjnego

pectoralis maior and minor mm. (mm.pectoralis maior et minor) unerwione są przez medial pectoral nerve i lateral pectoral nerve (n.pectoralis medialis i lateralis) odchodzące od pęczka tylnego

inferior cardiac branches (rami cardiaci inferiores) odchodzą poniżej inferior laryngeal n. (n.laryngeus inferior)

superior cervical cardiac n. (n.cardiacus cervicalis superior) krzyżuje inferior thyroid a. (a.thyroidea inferior)

gałęzie sercowe n.błędnego nie prowadzą włókien aferentnych

superior cardiac branches (rami cardiac superiores) odchodzą powyżej zwoju dolnego vagus n. (n.vagus)

caval opening (foramen venae cave) leży na wysokości Th7

right crus of lumbar part od diaphragm (crus dextrum partis lumbalis diaphragmatis) rozpoczyna się na wyskości pierwszego do trzeciego kręgu lędźwiowego

Diaphragm, costal part (pars costalis) rozpoczyna się od powierzchni wewnętrznej chrząstki VII do XII żebra

aortic hiatus (hiatus aorticus) leży na wysokości Th10

esophageal hiatus (hiatus esophageus) leży na wysokości Th12

sinus coronarius uchodzi do atrium sinitrum

ujście sinus coronarius jest zaopatrzone w zastawkę

sinus coronarius jest pozostałością sinus venosus cordis

sinus coronarius leży na facies diaphragmatica cordi

sinus coronarius jest przedłużeniem v. cordis media

Do powierzchni przedniej oskrzela głównego prawego przylega vena cava superior

Powierzchnię górną oskrzela głównego prawego krzyżuje arcus venae azygos

Powierzchnię dolną oskrzela głównego prawego przykrywają v. pulmonares inferiores dex

Do powierzchni tylnej oskrzela głównego prawego przylega esophagus

Powierzchnię przednią oskrzela głównego prawego krzyżuje nervus vagus dex

trigonum sternocostale zawiera arteria epigastrica superior

szczelina boczna odnogi przepony zawiera truncus sympathicus

trigonum lumbocostale w przeponie zawiwea nervus splanchnicus maior

szczelina przyśrodkowa odnogi prawej przepony zawiera ductus thoracicus

hiatus oesophageus zawiera nervus phrenicus dexter i sinister

arteriae intercostales posteriores są gałęziami arteria thoracica interna

arteriae intercostales posteriores w dolnej części klatki piersiowej odgałęziają się od arteria musculophrenica

arteriae intercostales posteriores w przestrzeniach międzyżebrowych biegną powyżej jednoimiennych żył

arteriae intercostales posteriores, rami dorsales oddaje rami spinales zaopatrujące rdzeń kręgowy

arteriae intercostales posteriores prawe biegną ku tyłowi od ductus thoracicus i vena azygos

musculi intercostales są unerwione przez grzbietowe gałęzie nerwów rdzeniowych Th1 – Th11

musculi intercostales interni współpracują z musculus transversus thoracis

membranae intercostales internae są przedłużeniem mm. intercostales intimi

włókna mm. intercostales externi biegną ku dołowi i w stronę mostka

nervi intercostales biegną między dwiema warstwami musculi intercostales interni

Ductus thoracicus ma 38-45 cm długości

Ductus thoracicus przechodzi przez foramen venae cavae diaphragmatis

Ductus thoracicus powstaje z połączenia trunci mediastinales

Ductus thoracicus otrzymuje chłonkę z obu kończyn dolnych

Ductus thoracicus przebiega w mediastinum anterius

Vena cava superior posiada liczne zastawki

Vena cava superior powstaje ku tyłowi od cartilago costalis I dextra

Vena cava superior ma 6-8 cm długości

Vena cava superior nie posiada dopływów poza początkowymi – venae brachiocephalicae

żyła ramienno-głowowa prawa jest naczyniem 3-krotnie dłuższym niż lewa

górna część recessus costodiaphragmaticus stanowi przestrzeń dopełniającą dolną

recessus phrenicomediastinalis stanowi przestrzeń dopełniającą przednią

recessus costomediastinalis stanowi przestrzeń dopełniającą przednią

recessus mediastinovertebralis wnika między vena azygos i oesophagus

recessus costomediastinalis anterior sinister nie stanowi przestrzeni dopełniającej

recessus costomediastinalis anterior dexter nie wypełnia się całkowicie płucem nawet przy głębokim wdechu

Ductus thoracicus posiada pars abdominalis, pars thoracica i pars cervicalis

Ductus thoracicus zatacza łuk nad arteria subclavia sinistra

Ductus thoracicus powstaje na wysokości II kręgu krzyżowego

Ductus thoracicus powstaje na zmiennej wysokości Th12-L2

Ductus thoracicus powstaje z połączenia trunci mediastinales

arcus ductus thoracici jest częścią pars abdominalis

Ductus thoracicus uchodzi do miejsca zlania się żył ramienno-głowowych w żyłę główną górną

Ductus thoracicus przechodzi przez foramen venae cavae

Przepona w oddychaniu działa synergistycznie w stosunku do mm. rectus i transversus abdominis

podczas wdechu ruch przepony powoduje obniżanie wątroby

Do przepony przyczepia się ligamentum coronarium hepatis

lewa kopuła przepony dolną stroną przylega do paries anterior gastris

pars costalis przepony dzieli się na crus dextrum i crus sinistrum

przez fissura medialis cruris dextri przepony przechodzi truncus sympathicus dexter

Arteria thoracica interna przebiega na przedniej powierzchni kątów żeber

Arteria thoracica interna biegnie bezpośrednio na powierzchniach tylnych chrząstek żebrowych I-VI

Arteria thoracica interna rozdwaja się na arteria epigastrica superior i arteria musculophrenica

Na poziomie międzyżebrza VI t. piersiowa wewnętrzna rozwidla się na t. mięśniowo-przeponową i t. nabrzuszną górną

Arteria thoracica interna poprzez rami perforantes zaopatruje przednią ścianę klatki piersiowej

Arteria thoracica interna, rami sternales tworzą rete arteriosum sterni posterius

Arteria thoracica interna oddaje gałęzie będące jednym ze źródeł odżywczego unaczynienia płuc

Unaczynienie tętnicze odżywcze płuc pochodzi z gałęzi oskrzelowych t. piersiowej wewnçtrznej

Do światła lewej komory wpukla się wydatna crista supraventricularis

Lewa komora serca jest oddzielona od atrium dextrum przez septum atrioventriculare

W lewej komorze serca musculus papillaris anterior jest unaczyniony przez arteria coronaria dextra

W komorze lewej musculus papillaris posterior jest unaczyniony przez obie tętnice wieńcowe

Zaopatrzenie z obu tt. wieńcowych mają m. brodawkowaty przedni komory prawej i m. brodawkowaty dolny komory lewej

Nervus phrenicus przechodzi między arteria i vena subclavia

Nervus phrenicus przebiega między pericardium a pleura mediastinalis

Nervus phrenicus przechodzi przez fissura musculorum scalenorum anterior

większość włókien n. phrenicus pochodzi z C4

nervus phrenicus dexter dociera do przepony w pobliżu koniuszka serca

naczyniem towarzyszącym nerwowi przeponowemu jest arteria thoracica interna

Tchawica ma ok. 10 – 12 cm długości

Tchawica u dorosłego rozpoczyna się na poziomie VI – VII kręgu szyjnego

bifurcatio tracheae znajduje się na poziomie IV – V kręgu piersiowego

długość tchawicy jest stała niezależnie od ruchów klatki piersiowej

musculus trachealis znajduje się w obrębie paries membranaceus tchawicy

Tchawica złożona jest z ok. 30 chrząstek tchawiczych

mediastinum superius znajduje się ku tyłowi od manubrium sterni

tylne ograniczenie mediastinum superius stanowią 4 górne kręgi piersiowe

do mediastinum superius mogą przechodzić ropnie zagardłowe ze spatium retroviscerale

ze spatium retrovesicale ropa może z łatwością przesączać się do śródpiersia tylnego

mediastinum superius zawiera arcus aortae

w śródpiersiu górnym znaduje się tchawica wraz z łukiem aorty

w mediastinum superius znajdują się nodi lymphatici tracheobronchiales

mediastinum superius zawiera nodi lymphatici mediastinales anteriores

Pars thoracica aortae rozpoczyna się na poziomie III – IV kręgu piersiowego

Pars thoracica aortae rozpoczyna się na wysokości Th4/Th5”

w środkowym odcinku pars thoracica aortae znajduje się isthmus aortae

Pars thoracica aortae jest częścią aorta descendens

Pars thoracica aortae znajduje się w mediastinum medium

Aorta piersiowa znajduje się w śródpiersiu tylnym

Pars thoracica aortae sąsiaduje z vena hemiazygos

Pars thoracica aortae oddaje zwykle 3 arteriae bronchiales

Pars thoracica aortae wysyła arteriae intercostales posteriores do wszystkich przestrzeni międzyżebrowych

od III do XI aa. intercostales posteriores odchodzą od aorty, a I i II od a.intercostalis suprema, która odchodzi od a. subclavia

Gałęzią pars thoracica aortae jest arteria intercostalis suprema

Pars thoracica aortae zespala się z arteria thoracica interna poprzez tętnice międzyżebrowe

ramus lobi medii odchodzi od pars interlobaris arteriae pulmonalis dextrae

w obu płucach do płatów górnych dochodzą gałęzie odchodzące z pars interlobaris arteriae pulmonales

arteriae pulmonales określa się jako vasa privata pulmonum

gałęzie tętnic płucnych stanowią fizyczną podporę i rusztowanie płuc

końcowe gałęzie tętnic płucnych licznie się ze sobą zespalają, dlatego zator jednej z nich nie zmniejsza zaopatrzenia żadnego fragmentu płuca w krew żylną

Truncus pulmonalis rozpoczyna się na poziomie przyczepu mostkowego III żebra

Średnica truncus pulmonalis wynosi ok. 30 mm

w miejscu rozdwojenia pnia płucnego rozpoczyna się ligamentum arteriosum

Truncus pulmonalis przylega do auricula sinistra

Na truncus pulmonalis znajduje się na nim część powierzchowna splotu sercowego

arteria pulmonalis dextra przechodzi ponad bronchus lobaris superior dexter

arteria pulmonalis sinistra przechodzi pod bronchus lobaris superior sinister

tętnica płucna prawa ma zwykle większą średnicę i jest dłuższa tętnica lewa

arteria pulmonalis dextra przechodzi pod arcus aortae

arteria pulmonalis sinistra oddaje 5 tętnic segmentowych dla lobus inferior pulmonis sinistri

od pars interlobaris a. pulmonalis sinistrae odchodzą gałęzie zaopatrujące górny płat lewego płuca

Sinus transversus pericardii: stanowi część cavum pericardii

Sinus transversus pericardii jest przestrzenią potencjalną

Zatoka skośna, podobnie jak zatoka poprzeczna, jest to szczelinowata przestrzeń potencjalna, której ściany normalnie przylegają do siebie

Sinus transversus pericardi iposiada 2 ujścia

przednim ograniczeniem sinus transversus pericardii są obydwa przedsionki

Sinus transversus pericardii ograniczona jest z tyłu przez oba przedsionki serca

górnym ograniczeniem sinus transversus pericardii jest auricula dextra

w większości przypadków bezpośrednio do vena cava superior uchodzi arcus venae azygos

w większości przypadków bezpośrednio do vena cava superior uchodzi vena hemiazygos accessoria

w większości przypadków bezpośrednio do vena cava superior uchodzi vena thoracica interna

w większości przypadków bezpośrednio do vena cava superior uchodzą venae pericardiacae

nervus laryngeus recurrens prawy owija się dookoła arcus aortae

nerw krtaniowy wsteczny lewy owija się wokół łuku aorty a prawy wokół tętnicy podobojczykowej

nerw krtaniowy wsreczny lewy owija się wokół arcus venae azygos

nervus laryngeus recurrens przebiega między tchawicą a przełykiem

nervus laryngeus recurrens oddaje rami cardiaci thoracici

Nervus vagus oddaje rami cardiaci thoracici

nervus laryngeus recurrens zaopatruje przełyk i tchawicę

Nervus phrenicus prowadzi przywspółczulne włókna z ganglion superius nervi vagi

przy porażeniu nervus phrenicus przepona jest wyżej położona po stronie porażenia

Przy jednostronnym porażeniu nerwu przeponowego porażona połowa przepony wykonuje ruchy paradoksalne – unosi się przy wdechu i obniża przy wydechu

Nervus phrenicus prowadzi włókna współczulne z truncus sympathicus

ramus phrenicoabdominalis posterior nervus phrenicus przechodzi na dolną stronę przepony

obustronne porażenie n. phrenicus uniemożliwia głębokie oddychanie

Nervus phrenicus nie zaopatruje osierdzia włóknistego

Nervus phrenicus przebiega między pericardium fibrosum a pleura mediastinalis

Nervus phrenicus przebiega między pericardium fibrosum a pleura pericardiaca

nerw przeponowy lewy jest dłuższy niż prawy

Arteria thoracica interna odchodzi od arteria axillaris

gałęzią arteria thoracica interna jest arteria thoracica lateralis

a. thoracica interna, rami perforantes biorą udział w unaczynieniu

arteria thoracica interna przechodzi przez apertura thoracis superior

arteria pericardiacophrenica jest gałęzią końcową a. thoracica interna

ganglion thoracicum I wchodzi w skład ganglion stellatum

odgałęzienia ganglia thoracica VI – X tworzą nervus splanchnicus maior

Vena azygos stanowi przedłużenie lewej vena lumbalis ascendens

arcus venae azygos znajduje się na poziomie IV-V kręgu piersiowego

Vena azygos przebiega wzdłuż przednio-bocznej powierzchni trzonów kręgów piersiowych

Vena azygos przechodzi przez przyśrodkową szczelinę w crus sinistrum partis lumbalis diaphragmatis

Przepona unerwiona jest przez rami phrenicoabdominales nervi phrenici

pars lumbalis przepony unerwiona jest ruchowo prze nervus splanchnicus maior

pars costalis przepony unerwiona jest ruchowo przez nervi intercostales

trigonum lumbocostale stanowi miejsce zmniejszonego oporu

przednia część centrum tendineum wchodzi w bezpośredni kontakt z osierdziem włóknistym

obrębie centrum tendineum znajduje się foramen venae cavae

Centrum tendineum stanowi wspólne ścięgno końcowe wszystkich części przepony

część centrum tendineum stanowi trigonum sternocostale

Przepona przyczepia się do trzonów trzech górnych vertebrae lumbales

Przepona przyczepia się do processus xiphoideus

Przepona przyczepia się do corpus sterni

Przepona przyczepia się do cartilagines costales VII – XII

Przepona przyczepia się do kątów V – X żebra

Przepona przyczepia się do trzonów X - XII kręgów piersiowych

Przepona przyczepia się do wyrostków poprzecznych X – XII kręgu piersiowego

arteria coronaria dextra przebiega między conus arteriosus dexter a auricula sinistra

arteria coronaria dextraoddaje ramus interventricularis posterior

Arteria coronaria dextra poprzez gałąź stożka tętniczego zespala się z arteria coronaria sinistra

Arteria coronaria dextra rozpoczyna się w prawej zatoce aorty

Arteria coronaria dextra jest głównym źródłem zaopatrzenia struktur należących do systema conducens cordis

Arteria coronaria dextra zaopatruje musculus papillaris anterior komory lewej

Arteria coronaria dextra zwykle jest jedynym źródłem unaczynienia musculus papillaris posterior komory prawej

gałęzie przegrodowe tylne arteria coronaria dextra zaopatrują 1/3 przegrody międzykomorowej

Arteria coronaria dextra zaopatruje część facies sternocostalis komory lewej

arteria coronaria sinitra w przeważającej większości przypadków zaopatruje nodus sinuatrialis

końcowy odcinek ramus circumflexus a. coronaria sinitra biegnie w sulcus interventricularis posterior

arteria coronaria sinitra wytwarza zespolenia z tętnicą wieńcową prawą

arteria coronaria sinistra zaopatruje musculus papillaris anterior komory prawej

arteria coronaria sinistra, ramus circumflexus zaopatruje ścianę przedsionka lewego

arteria coronaria sinistra wysyła gałązki do trabecula septomarginalis

Arteria coronaria sinistra w przeważającej ilości przypadków zaopatruje część facies sternocostalis ventriculi sinistri