ยุทธศาสตร์ชาติด้านการสร้างความสามารถในการแข่งขัน

บทนำ

• ประเทศไทยเผชิญความท้าทายพัฒนาเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องในช่วง ๒ ทศวรรษที่ผ่านมา
• ปัจจัยที่ส่งผลประกอบด้วยความผันผวนของเศรษฐกิจโลก, การแข่งขันทางการค้า, ทักษะแรงงาน, โครงสร้างประชากรสูงวัย และเทคโนโลยีที่พัฒนาเร็ว
• จำเป็นต้องปรับตัวของภาคเกษตรกรรม, อุตสาหกรรม และบริการเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการที่เปลี่ยนแปลง

เป้าหมายการพัฒนา

• ยกระดับประเทศไทยให้เป็นประเทศที่มั่นคง, มั่งคั่ง, และยั่งยืน โดยยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง
• การพัฒนาต้องสร้างภูมิคุ้มกันและลดความเหลื่อมล้าในสังคม
• สร้างเครื่องยนต์ขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจใหม่เพื่อยกระดับรายได้

ยุทธศาสตร์การสร้างความสามารถในการแข่งขัน

• มุ่งเน้นการวิจัย, พัฒนา, และนำนวัตกรรมเข้าสู่ภาคการผลิตและบริการ
• ปรับโครงสร้างภาคการผลิตและบริการให้มีศักยภาพ
• สร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาอุตสาหกรรมและบริการในอนาคต

แนวทางการพัฒนา

• "ต่อยอดอดีต": ยึดประสิทธิภาพรากเหง้าทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรม ผสมผสานเทคโนโลยีและนวัตกรรม
• "ปรับปัจจุบัน": พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทั้งด้านคมนาคม, วิทยาศาสตร์, เทคโนโลยี และดิจิทัล
• "สร้างคุณค่าใหม่ในอนาคต": เพิ่มศักยภาพผู้ประกอบการและปรับโมเดลธุรกิจให้ตรงตลาด

การสร้างโอกาสทางการค้าและการลงทุน

• ขยายโอกาสการค้าและการลงทุนในระดับโลก
• ยกระดับรายได้และคุณภาพชีวิตของประชาชน
• ส่งเสริมการพัฒนาอุตสาหกรรมและการท่องเที่ยวให้มีมูลค่าเพิ่ม

ตัวชี้วัดความสำเร็จ

• รายได้ประชาชาติและการเติบโตของผลิตภัณฑ์มวลรวม

• ผลิตภาพการผลิตและแรงงานในประเทศ

• การลงทุนด้านการวิจัยและพัฒนา

• ขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศไทยในเวทีสากล### ประเด็นยุทธศาสตร์ชาติด้านการสร้างความสามารถในการแข่งขัน

• การเกษตรของไทยมีศักยภาพในการเป็นผู้ผลิตและผู้ค้านำเข้าที่สำคัญในเวทีโลก เน้นการสร้างมูลค่าเพิ่มจากผลผลิตทางการเกษตร

• มีการส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีและนวัตกรรมในการเพิ่มผลิตภาพและความหลากหลายของสินค้าเกษตร เพื่อพัฒนาฐานรายได้ของเกษตรกร

• แนวทางการเกษตรอัตลักษณ์พื้นถิ่นมุ่งเน้นการสร้างแบรนด์สินค้าท้องถิ่นและการส่งเสริมสิ่งบ่งชี้ทางภูมิศาสตร์เป็นข้อมูลสำคัญในการขยายตลาดในระดับโลก

• เกษตรปลอดภัยมุ่งสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับมาตรฐานความปลอดภัยของอาหาร และการผลิตสินค้าตามมาตรฐานระดับสากล

• เกษตรชีวภาพมีจุดเน้นที่การใช้ทรัพยากรชีวภาพในการสร้างมูลค่าเพิ่ม เช่น การปลูกสมุนไพรและพัฒนาไปสู่อุตสาหกรรมการแพทย์

• เกษตรแปรรูปใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่เพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ที่มีมูลค่าสูง โดยการใช้วัสดุการเกษตรในกระบวนการแปรรูปสินค้า

• เกษตรอัจฉริยะมีการพัฒนาฟาร์มอัจฉริยะด้วยเทคโนโลยีเกษตรสมัยใหม่เพื่อเพิ่มผลิตภาพและความสามารถในการบริหารจัดการฟาร์ม

• อุตสาหกรรมชีวภาพต้องการใช้ความหลากหลายทางชีวภาพเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม รวมทั้งการสร้างพลังงานชีวมวล

• อุตสาหกรรมการแพทย์ครบวงจรเพิ่มความเชี่ยวชาญด้านบริการแพทย์และผลิตภัณฑ์ทางการแพทย์เพื่อรองรับสังคมผู้สูงอายุ

• อุตสาหกรรมดิจิทัลและบริการที่ใช้ข้อมูลและปัญญาประดิษฐ์ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของเศรษฐกิจไทย

• การดึงดูดนักท่องเที่ยวคือการสร้างประสบการณ์การท่องเที่ยวที่หลากหลายโดยรวมทั้งท่องเที่ยวเชิงพาณิชย์ วัฒนธรรม และสุขภาพ

• การสร้างโครงสร้างพื้นฐานที่เชื่อมโยงกรุงเทพฯ กับภูมิภาคต่าง ๆ เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่และเพิ่มขีดความสามารถทางการค้า

• การพัฒนาเศรษฐกิจของผู้ประกอบการยุคใหม่เน้นการใช้เทคโนโลยีและการสร้างนวัตกรรมในทุกขั้นตอนการผลิตเพื่อเพิ่มความสามารถในการแข่งขัน

• มีการเสริมสร้างโอกาสให้เข้าถึงบริการทางการเงิน และพัฒนาผลิตภัณฑ์ทางการเงินที่เหมาะสมกับผู้ประกอบการในทุกรูปแบบ

แนวทางการพัฒนา

• ส่งเสริมการศึกษาและพัฒนาทักษะผู้ประกอบการเพื่อเพิ่มนวัตกรรมและการเข้าถึงตลาด
• สร้างแพลตฟอร์มดิจิทัลเพื่อเชื่อมโยงผู้ประกอบการกับข้อมูลและธุรกิจใหม่ ๆ
• ประสานงานเพื่อสร้างความร่วมมือระหว่างรัฐ เอกชน และการศึกษาในการสนับสนุนอุตสาหกรรมต่าง ๆ
• เพิ่มการสนับสนุนทางการเงินสำหรับผู้ประกอบการ โดยเฉพาะธุรกิจขนาดเล็กและกลาง
• ฟื้นฟูการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน

บทนี้นำเสนอความท้าทายและยุทธศาสตร์ในการพัฒนาความสามารถการแข่งขันของประเทศไทยในช่วง ๒ ทศวรรษที่ผ่านมา โดยพิจารณาจากปัจจัยต่าง ๆ ที่มีผลกระทบต่อเศรษฐกิจ เช่น ความผันผวนของเศรษฐกิจโลกและการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี.