ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ PDF

**Βασικές οδηγίες για τη χρήση των σημείων στίξης** +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Σημεία στίξης** | [[Τελεία]](https://ko | | | utroulis.gr/glossika-ergaleia/sim | | |...

**Βασικές οδηγίες για τη χρήση των σημείων στίξης** +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Σημεία στίξης** | [[Τελεία]](https://ko | | | utroulis.gr/glossika-ergaleia/sim | | | eia-stixis/#telia) \| [[Άνω | | | τελεία]](https://kout | | | roulis.gr/glossika-ergaleia/simei | | | a-stixis/#anotelia) \| [[Κόμμα]{. | | | underline}](https://koutroulis.gr | | | /glossika-ergaleia/simeia-stixis/ | | | #koma) \| [[Δύο | | | τελείες]](https://kou | | | troulis.gr/glossika-ergaleia/sime | | | ia-stixis/#diotelies) \| [[Παύλα] | | | ](https://koutroulis. | | | gr/glossika-ergaleia/simeia-stixi | | | s/#pavla) \| [[Παρένθεση]{.underl | | | ine}](https://koutroulis.gr/gloss | | | ika-ergaleia/simeia-stixis/#paren | | | thesi) \| [[Διπλή | | | παύλα]](https://koutr | | | oulis.gr/glossika-ergaleia/simeia | | | -stixis/#diplipavla) \| [[Αγκύλες | | | ]](https://koutroulis | | |.gr/glossika-ergaleia/simeia-stix | | | is/#agiles) \| [[Εισαγωγικά]{.und | | | erline}](https://koutroulis.gr/gl | | | ossika-ergaleia/simeia-stixis/#is | | | agogika) \| [[Ομοιωματικά]{.under | | | line}](https://koutroulis.gr/glos | | | sika-ergaleia/simeia-stixis/#omio | | | matika) \| [[Θαυμαστικό]{.underli | | | ne}](https://koutroulis.gr/glossi | | | ka-ergaleia/simeia-stixis/#thavma | | | stiko) \| [[Ερωτηματικό]{.underli | | | ne}](https://koutroulis.gr/glossi | | | ka-ergaleia/simeia-stixis/#erotim | | | atiko) \| [[Αποσιωπητικά]{.underl | | | ine}](https://koutroulis.gr/gloss | | | ika-ergaleia/simeia-stixis/#aposi | | | opitika) \| [[Αστερίσκος]{.underl | | | ine}](https://koutroulis.gr/gloss | | | ika-ergaleia/simeia-stixis/#aster | | | iskos) \| [[Σταυρός]] | | | (https://koutroulis.gr/glossika-e | | | rgaleia/simeia-stixis/#stavros) \ | | | | [[Ενωτικό]](https:/ | | | /koutroulis.gr/glossika-ergaleia/ | | | simeia-stixis/#enotiko) \| [[Υποδ | | | ιαστολή]](https://kou | | | troulis.gr/glossika-ergaleia/sime | | | ia-stixis/#ipodiastoli) \| [[Απόσ | | | τροφος]](https://kout | | | roulis.gr/glossika-ergaleia/simei | | | a-stixis/#apostrofos) \| [[Παράγρ | | | αφος]](https://koutro | | | ulis.gr/glossika-ergaleia/simeia- | | | stixis/#paragrafos) \| [[Συν, | | | πλην]](https://koutro | | | ulis.gr/glossika-ergaleia/simeia- | | | stixis/#sinplin) \| [[Διαστήματα | | | και σημεία | | | στίξης]](https://kout | | | roulis.gr/glossika-ergaleia/simei | | | a-stixis/#stixi) \| [[Αριθμοί | | | και σημεία | | | στίξης]](https://kout | | | roulis.gr/glossika-ergaleia/simei | | | a-stixis/#arithmi) | +===================================+===================================+ | **Τελεία (. )** | Η τελεία ανταποκρίνεται σε | | | σταμάτημα ή κατέβασμα της φωνής. | | | Σημειώνεται: | | | | | | Στο τέλος μια πρότασης και | | | δείχνει πως ό,τι ειπώθηκε έχει | | | ακέραιο νόημα: *Το αυτοκίνητο | | | είναι άσπρο*. | | | | | | Ύστερα από μια | | | συντομογραφία: *π.χ.*, *κτλ. *Εξα | | | ιρούνται | | | μερικές συντομογραφίες που | | | σχετίζονται με τις διευθύνσεις | | | του ορίζοντα, που δεν την | | | παίρνουν, π.χ.: *Α= Ανατολή, | | | ανατολικός, ανατολικά, ΝΔ = | | | νοτιοδυτικός, νοτιοδυτικά* κτλ. | | | Όταν πρόκειται, όμως, για | | | προσδιορισμό τόπων, προσθέτουμε | | | στις συντομογραφίες *Α, Β* κτλ. | | | μια τελεία: η **Β. Αμερική, η Ν. | | | Ευρώπη** κτλ. | | | | | | Σε πολυψήφιους αριθμούς, | | | χωρίζοντας σε τριάδες τα ψηφία με | | | αρχή από τα δεξιά | | | (π.χ., *2.234.456*). Οι | | | τετραψήφιοι αριθμοί και οι | | | χρονολογίες δε χρειάζονται τελεία | | | (π.χ., *1821*). | | | | | | Μπορεί να χρησιμοποιηθεί τελεία | | | μετά από ένα απόλυτο αριθμητικό | | | για να νοηθεί ως τακτικό: *9. = | | | ένατος.* (Η χρήση αυτή είναι | | | σπάνια.) | | | | | | Η τελεία του τέλους δε | | | σημειώνεται σε τίτλους βιβλίων, | | | σ' επιγραφές και σ' επικεφαλίδες. | | | | | | **Η τελεία και τα άλλα σημεία της | | | στίξης:** | | | | | | Όταν υπάρχουν εισαγωγικά στο | | | κείμενο, η τελεία σημειώνεται | | | πάντα έξω από αυτά. Το ίδιο | | | ισχύει στις περιπτώσεις χρήσης | | | παρενθέσεων, αγκυλών κτλ. Ωστόσο, | | | όταν μέσα στην παρένθεση υπάρχει | | | ολόκληρη περίοδος, τότε η τελεία | | | σημειώνεται μέσα στην παρένθεση. | | | | | | Τελεία δεν σημειώνεται μετά το | | | ερωτηματικό, το θαυμαστικό και τα | | | αποσιωπητικά. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | +------------------------------+ | Η άνω τελεία δηλώνει αρκετά στενό | | | **Άνω** | | νοηματικό σύνδεσμο με τα | | | | | προηγούμενα και χρησιμεύει για να | | | **τελεία ( · )** | | σημειώνουμε μικρότερη διακοπή | | +==============================+ | παρά με την τελεία και μεγαλύτερη | | | **· = *Alt+0183*** | | παρά με το κόμμα. Ειδικότερα η | | +------------------------------+ | άνω τελεία: | | | | | | Μέσα στην περίοδο χωρίζει ομάδες | | | από προτάσεις. Οι προτάσεις αυτές | | | χωρίζονται μεταξύ τους με | | | κόμματα, π.χ.: *Του Αισχύλου | | | σώζονται τρεις τραγωδίες από τον | | | τρωικό κύκλο, ο Αγαμέμνονας, οι | | | Χοηφόρες, οι Ευμενίδες· του | | | Σοφοκλή, ο Αίας, η Ηλέκτρα και ο | | | Φιλοκτήτης.* | | | | | | Στο εσωτερικό μιας φράσης χωρίζει | | | δυο μέρη της που σχετίζονται | | | μεταξύ τους, αλλά και που έχουν | | | διαφορές, ιδίως όταν το δεύτερο | | | επεξηγεί ή έρχεται σε αντίθεση με | | | το πρώτο, π.χ.: *Αυτός δεν ήταν | | | άνθρωπος· ήτανε θεριό, δράκος, | | | του βουνού στοιχειό.  Του πατέρα | | | σου, όταν έλθης,/ δε θα βρης παρά | | | τον τάφο·/ είμαι ομπρός του και | | | σου γράφω/ μέρα πρώτη του | | | Μαγιού*. (Σολωμός). | | | | | | **Η άνω τελεία και τα άλλα σημεία | | | της στίξης:** | | | | | | Όταν υπάρχουν στην πρόταση | | | εισαγωγικά ή παρένθεση, η άνω | | | τελεία σημειώνεται έξω από την | | | παρένθεση ή τα εισαγωγικά. | | | | | | *[Παρατήρηση:]* Η | | | χρήση της άνω τελείας έχει | | | ατονήσει σήμερα· στη θέση της | | | χρησιμοποιείται το κόμμα ή η | | | τελεία. Ένας επιπλέον λόγος για | | | την ολοένα και αραιότερη χρήση | | | της, αποτελεί το γεγονός της μη | | | παρουσία της στο τυποποιημένο | | | πληκτρολόγιο των υπολογιστών. Η | | | εισαγωγή στο κείμενο πρέπει να | | | γίνει με ειδική πληκτρολόγηση. Το | | | σύμβολο της άνω τελείας | | | αντιστοιχεί στο συνδυασμό | | | πλήκτρων ***Alt+0183*** (με το | | | αριθμητικό πληκτρολόγιο). Μια | | | καλή πρακτική, για όσους | | | χρησιμοποιούν κειμενογράφους που | | | το επιτρέπουν, είναι να | | | αντιστοιχηθεί στην άνω τελεία μια | | | απλή λειτουργία αυτόματης | | | διόρθωσης κειμένου · μια απλή, | | | αποτελεσματική και | | | ευκολομνημόνευτη αλληλουχία | | | πλήκτρων είναι τα δύο συνεχόμενα | | | κόμματα ",,". | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Κόμμα ( , )** | Το κόμμα χρησιμεύει συνήθως για | | | να σημειώσουμε λογικό χωρισμό και | | | μικρό σταμάτημα στο εσωτερικό της | | | περιόδου, ή σε μεγάλες φράσεις | | | για να δώσομε ευκαιρία σε | | | αναπνοή, είτε για να κάνουμε το | | | κείμενο να διαβάζετε ευκολότερα | | | (λ.χ. σε θεατρικά κείμενα, | | | διδακτικά βιβλία) ή για να | | | προκαλέσουμε προσδοκία. Το κόμμα | | | είναι το πιο συχνό σημείο της | | | στίξης και η χρήση του είναι | | | απαραίτητη προκειμένου ν' | | | αποφεύγονται παρανοήσεις και η | | | ανάγνωση, ή η απαγγελία, να | | | γίνεται ευκολότερη. Αν και δεν | | | υπάρχουν απόλυτοι κανόνες για τη | | | χρήση του κόμματος, σε γενικές | | | γραμμές χρησιμεύει για να | | | χωρίζουμε: | | | | | | - Μέσα στην πρόταση του όμοιους | | | αναμεταξύ τους όρους, όταν | | | του παραθέτουμε ασύνδετους, | | | π.χ.: *Η θάλασσα ήταν ήρεμη, | | | γαλήνια, καθαρή.* | | | | | | Στην απαρίθμηση επιθέτων μπρος | | | από ένα ουσιαστικό το κόμμα | | | μπαίνει και πριν το τελευταίο | | | επίθετο, όταν αυτό προσδιορίζει | | | το ουσιαστικό ακριβώς όπως και τ' | | | άλλα: *Με αργά, βαριά, κουρασμένα | | | βήματα.* Αλλά δεν μπαίνει όταν το | | | τελευταίο επίθετο αποτελεί με το | | | ουσιαστικό έννοια που την | | | προσδιορίζουν τα προηγούμενα | | | επίθετα: Με κέρασε άσπρο παλιό | | | κρασί. | | | | | | - Την παράθεση και κάθε είδους | | | επεξήγηση: *Άρχισε μια βροχή, | | | κατακλυσμός.-- Ο Όλυμπος, το | | | ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, | | | ήταν κατοικία των θεών.* | | | | | | - Την κλητική: *Νίκο, σου | | | στέλνω σήμερα το γράμμα.-- | | | Πήρα το γράμμα σου, κυρία | | | Χρυσαυγή, και χαίρομαι που | | | είσαι καλά.* | | | | | | - Ένα μόριο ή ένα βεβαιωτικό (ή | | | αρνητικό) επίρρημα στην αρχή | | | της περιόδου, που χρησιμεύει | | | για τη σύνδεση με τα | | | προηγούμενα: *Ναι, θα φύγω.-- | | | Όχι, δε θέλω.-- Τότε, θα | | | συμφωνήσουμε (δηλ., αφού | | | είναι έτσι).* | | | | | | - Τις κύριες από δευτερεύουσες | | | προτάσεις -- τις | | | αιτιολογικές, τελικές (εκτός | | | όταν εισάγονται με το *να*), | | | αποτελεσματικές, υποθετικές, | | | εναντιωματικές, χρονικές ή | | | που εισάγονται με το *χωρίς | | | να*, ιδίως όταν αυτές | | | προηγούνται ή όταν είναι | | | μεγάλες, π.χ.: *Δεν πρέπει να | | | ξεκινήσομε, γιατί ο καιρός | | | άρχισε να χαλά.-- Αν θέλεις, | | | έλα.-- Χωρίς να το καταλάβω, | | | μου πήραν το πορτοφόλι.* | | | | | | - Τις πλάγιες ερωτηματικές | | | προτάσεις όταν προηγούνται | | | του ρήματος: *Το τι έκρυβε η | | | στάση της, ήταν δύσκολο να | | | διαπιστωθεί*. Αλλά: *Ήταν | | | δύσκολο να διαπιστωθεί το τι | | | έκρυβε η στάση της.*. | | | | | | - Το ρήμα και τον αμέσως κατόπι | | | του εμπρόθετο προσδιορισμό | | | που φανερώνει αντίθεση, | | | π.χ.: *Περισσότερο έβλαψε, | | | παρά ωφέλησε.* | | | | | | - Τις συμπλεκτικές προτάσεις, | | | π.χ.: *Δε θα πάω στα Χανιά, | | | ούτε στο Ρέθυμνο.-- Και | | | γενναίοι άνθρωποι ήταν, και | | | τον εαυτό τους πρόσεχαν.* | | | | | | - Τις διαζευκτικές προτάσεις, | | | π.χ.: *Ή θα σωθούμε, ή θα | | | χαθούμε.* | | | | | | - Τις αντιθετικές προτάσεις, | | | π.χ.: *Δεν έχομε εμείς, μα | | | κάτι θα γίνει.-- Ναι μεν | | | είναι ακριβότερο, αλλά είναι | | | το καλύτερο για τη δουλειά | | | μου.* | | | | | | - Τις συμπερασματικές | | | προτάσεις: *Να ληφθούν τα | | | απαραίτητα μέτρα, ώστε... -- | | | Δεν είναι κακός, να (=ώστε | | | να) μη μας δώσει νερό*. | | | | | | - Το σύνδεσμο *και*, όταν αυτός | | | έχει σημασία συνδέσμου που | | | χρειάζεται κόμμα, π.χ.: *Εσύ | | | μαζεύεις, και (= ενώ) αυτός | | | σκορπά.-- Πήγαινε στο καλό, | | | και (= γιατί) δε σ' έχω | | | ανάγκη.* | | | | | | - Τους όρους μιας πρότασης που | | | συνδέονται με τους | | | συνδέσμους *ή, είτε, μήτε, | | | ούτε*, όταν είναι | | | περισσότεροι των δυο: *Ούτε ο | | | Κώστας, ούτε ο Γιώργος, ούτε | | | η Καλλινόη κατάφεραν να | | | φτάσουν χωρίς να βραχούν*. | | | Αλλά: *Ούτε ο Χαραλάμπης ούτε | | | η Κατερίνα  ήταν στην | | | πλατεία*. | | | | | | Η δυσκολότερη περίπτωση είναι η | | | θέση ή μη του κόμματος πριν από | | | αναφορική πρόταση που ακολουθεί | | | το υποκείμενο, επειδή η | | | λανθασμένη χρήση του κόμματος | | | έχει ως αποτέλεσμα την αλλαγή του | | | νοήματος της πρότασης: | | | | | | *Τα δέντρα του κήπου που είναι | | | καρποφόρα χρειάζονται λίπασμα*.\ | | | ( Η αναφορική πρόταση εδώ | | | προσδιορίζει άμεσα το υποκείμενο. | | | Καθορίζει ποια δέντρα του κήπου | | | χρειάζονται λίπασμα, δηλαδή όσα | | | δέντρα είναι καρποφόρα και όχι | | | όλα.\ | | | *Πέταξαν τα ροδάκινα που είχαν | | | σαπίσει.* (= Πέταξαν μόνο εκείνα | | | από τα ροδάκινα που είχαν | | | σαπίσει). | | | | | | *Τα δέντρα του κήπου, που είναι | | | καρποφόρα, χρειάζονται λίπασμα*.\ | | | (Εδώ μπορεί να παραλειφθεί η | | | αναφορική πρόταση χωρίς να | | | προκύψει αλλοίωση του νοήματος· | | | δηλαδή τα δέντρα του κήπου, που | | | όπως γνωρίζουμε είναι όλα | | | καρποφόρα, χρειάζονται λίπασμα.)\ | | | *Πέταξαν τα ροδάκινα, που είχαν | | | σαπίσει.* (= Πέταξαν όλα τα | | | ροδάκινα τα οποία είχαν σαπίσει). | | | | | | **Το κόμμα και τα άλλα σημεία της | | | στίξης:** | | | | | | - Όταν παραθέτουμε τα λόγια | | | κάποιου άλλου σε εισαγωγικά, | | | σημειώνουμε το κόμμα έξω από | | | τα εισαγωγικά μόνο όταν το | | | απαιτεί η | | | πρόταση: *Κατορθώσαμε να πει | | | «παραδίνομαι», γιατί τον | | | κουράσαμε πάρα πολύ*.\ | | | Αντίθετα, δεν χωρίζουμε με | | | κόμμα τις παρένθετες | | | προτάσεις, μικρές ή μεγάλες, | | | που δηλώνουν ποιος είπε τα | | | λόγια που βρίσκονται στα | | | εισαγωγικά: *«Είμαστε έθνος | | | ανάδελφο» είπε ο Πρόεδρος.*\ | | | Αν, όμως, αυτού του είδους οι | | | προτάσεις υπάρχουν σε | | | διαλόγους χωρίς εισαγωγικά | | | (εισάγονται δηλαδή με | | | παύλες), χρησιμοποιούνται | | | πάντα με κόμμα:\ | | | *-- Μπορείτε να πιείτε νερό, | | | μας είπε ο περβολάρης*. | | | | | | - Δεν σημειώνουμε κόμμα αμέσως | | | μετά το ερωτηματικό και το | | | θαυμαστικό. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Δύο τελείες ( : )ή διπλή | Οι δύο τελείες δηλώνουν ότι θ' | | τελεία** | ακολουθήσει παράθεμα από ξένο | | | κείμενο, απόφθεγμα, παροιμία ή | | **ή πάνω και κάτω τελεία** | ευθύς λόγος. Χρησιμοποιείται | | | ακόμη στις περιπτώσεις που | | | αναλύομε ή ερμηνεύομε κάτι που | | | έχομε καταγράψει, | | | π.χ.: *Σκεπτόμουν καθαρά τούτο: | | | θα εκτελέσω όσο μπορώ καλύτερα το | | | χρέος μου*.Η λέξη ύστερ' από τις | | | δύο τελείες γράφεται με αρχικό | | | γράμμα κεφαλαίο όταν οι δύο | | | τελείες έχουν τη θέση τελείας. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | +------------------------------+ | Η παύλα δηλώνει αλλαγή του | | | **Παύλα** | | συνομιλητή σ' ένα γραπτό κείμενο | | | | | διαλόγου όταν δεν | | | **( -- )** | | χρησιμοποιούνται εισαγωγικά. | | +==============================+ | Επίσης χρησιμοποιείται για να | | | **-- = ** | | φανεί μεγαλύτερη η αντίθεση των | | | | | προηγούμενων με τ' ακόλουθα, | | | ***Alt+0150*** | | π.χ.: *Ξεκίνησαν -- μα δε θα | | +------------------------------+ | φτάσουν ποτέ!* | | | | | | Η χρήση της παύλας δείχνει | | | απότομη αλλαγή ή ανακολουθία στη | | | φράση, π.χ.: *Είδα το Μιχάλη | | | προχθές -- ο Γιάννης ήταν στο | | | τηλέφωνο.* | | | | | | Η παύλα είναι δυνατό να | | | χρησιμοποιηθεί στο τέλος μιας | | | παραγράφου, αμέσως μετά την | | | τελεία, δηλώνοντας ότι έχει | | | ολοκληρωθεί ένα θέμα, μια | | | νοηματική ενότητα. (Σημείωση: Από | | | εδώ βγήκε και η φράση: *«τελεία | | | και παύλα»*, δηλαδή τελείωσε | | | τελείως το ζήτημα.) | | | | | | Επίσης, η παύλα μπορεί να | | | χρησιμοποιηθεί σε διάλογο, όταν | | | διακόπτεται απότομα ο λόγος, σε | | | αντίθεση με τα αποσιωπητικά, που | | | δηλώνουν κυρίως: παύση, | | | αποσιώπηση, αμηχανία κτλ.:\ | | | *-- Μπορώ να σας μιλή--\ | | | -- Σταμάτα! Δεν σου επιτρέπω να | | | μιλάς!* | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Παρένθεση \[ (  ) \]** | Κοινό γνώρισμα και των δύο | | | σημείων στίξης είναι ότι οι | | **Διπλή παύλα** | λέξεις που περικλείονται σ' αυτά | | | παρουσιάζουν, κατά τη γνώμη μας, | | **( --   -- )** | λιγότερο ενδιαφέρον. Έχουν όμως | | | και διαφορές μεταξύ τους, τις | | | ακόλουθες: Η παρένθεση χρησιμεύει | | | για να περικλείσει και ν' | | | απομονώσει λέξη ή φράση ολόκληρη | | | που επεξηγεί ή συμπληρώνει τα | | | λεγόμενα, π.χ.: *«Ο Όμηρος | | | (Οδύσσεια 490) εξυμνεί τη ζωή.»  | | | «Το αυτοκίνητο (σαράβαλο) | | | αγκομαχούσε στον ανήφορο...»* | | | | | | Παρένθεση χρησιμοποιούμε και μετά | | | από μια περίοδο. Στις περιπτώσεις | | | αυτές προηγείται άνω τελεία ή | | | άλλο σημείο στίξης, | | | π.χ.: *«Θέλουν, μα δε βολεί να | | | λησμονήσουν· (Μαβίλης).»  | | | «--Φοβάμαι κάτι χειρότερο! | | | (φεύγουν από τη σκηνή).»* | | | | | | Η παρένθεση επίσης χρησιμεύει για | | | να περικλείσει λέξεις ή φράσεις | | | που μπορούν να παραλειφθούν. Αυτό | | | συχνά το πετυχαίνουμε και με τα | | | κόμματα. Η παρένθεση πρέπει να | | | χρησιμοποιείται στην περίπτωση | | | αυτή, όταν τα παρένθετα λόγια | | | αποχωρίζονται καθαρά στο νόημα | | | και στη διατύπωση από το υπόλοιπο | | | κείμενο και δεν υπάρχει σ' αυτό | | | λέξη που αναφέρεται στα λόγια | | | μέσα στην παρένθεση. | | | | | | Μέσα σε παρένθεση αναγράφονται οι | | | παραπομπές: *«Το γράμμα | | | αποκτείνει, το δε πνεύμα | | | ζωοποιεί», είπε ο Παύλος· (Προς | | | Κορινθίους Β' 3.6).* | | | | | | Η παρένθεση μπορεί ν' ακολουθεί ή | | | και να έχει κατόπι της άλλη | | | στίξη, ιδίως κόμμα. Μπορεί και ν' | | | αρχίζει με κεφαλαίο γράμμα. Η | | | τελεία  μπαίνει πριν κλείσει η | | | παρένθεση όταν η παρένθεση | | | αρχίζει με κεφαλαίο. | | | | | | Η διπλή παύλα χρησιμοποιείται για | | | να απομονωθεί μέρος της φράσης, | | | όπως γίνεται και στην παρένθεση. | | | Αυτό γίνεται ιδίως όταν όταν το | | | μέρος αυτό δεν είναι τόσο | | | δευτερότερο ώστε να κλειστεί σε | | | παρένθεση. Το κλείσιμό του μέσα | | | σε κόμματα θα μπορούσε να | | | προκαλέσει ασάφεια, π.χ.: *«Ο | | | πατέρας μου --ελαφρύ το χώμα που | | | τον σκέπασε-- δεν ήθελε να με | | | κάνει βοσκό.»* | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Αγκύλες \[  \]** | Χρησιμοποιούνται για ν' | | | απομονωθεί μια ένδειξη που | | | βρίσκεται ήδη σε παρένθεση. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | +------------------------------+ | Τα εισαγωγικά σημειώνονται στην | | | **Εισαγωγι-** | | αρχή και στο τέλος παραθεμάτων: | | | | | Μου είπε: *«Δε σε ξέρω | | | **κά ( « » )** | | καθόλου»*. Επίσης όταν αναφέρομε | | +==============================+ | λέξεις ή φράσεις που δεν ανήκουν | | | **« =** | | στην κοινή γλώσσα ή που παίρνουν | | | | | ένα ιδιαίτερο νόημα ή απόχρωση | | | ** *Alt+0171*** | | νοήματος στο λόγο μας: *οι | | +------------------------------+ | παλαιότεροι χρησιμοποιούσαν τη | | | **» = ** | | λέξη «σπουδαίος» με διαφορετικό | | | | | νόημα· σήμαινε το μορφωμένο, το | | | ***Alt+0187*** | | λόγιο*. | | +------------------------------+ | | | | **' = ** | | Τίτλοι βιβλίων, θεατρικών έργων, | | | | | ονόματα πλοίων, εφημερίδων, | | | ***Alt+0145*** | | επιγραφές κτλ., τοποθετούνται | | +------------------------------+ | μέσα σε εισαγωγικά. | | | **' = ** | | | | | | | Ύστερα από τα εισαγωγικά | | | ***Alt+0146*** | | σημειώνεται, όταν χρειάζεται, η | | +------------------------------+ | τελεία και η επάνω τελεία. Το | | | **" =** | | κόμμα δε σημειώνεται, εκτός όταν | | | | | με το κλείσιμο των εισαγωγικών | | | ** *Alt+0147*** | | τελειώνει φράση που απαιτεί | | +------------------------------+ | κόμμα, π.χ.: *«Είναι δυο η ώρα» | | | **" = ** | | είπε η Μαρία «τα μαγαζιά θα έχουν | | | | | κλείσει».* | | | ***Alt+0148*** | | | | +------------------------------+ | Το ερωτηματικό και το θαυμαστικό | | | ***„ =*** | | σημειώνονται μέσα από τα | | | | | εισαγωγικά του τέλους (εκτός κι | | | ***Alt+0132*** | | αν δεν ανήκουν στο κείμενο το | | +------------------------------+ | κλεισμένο μέσα στα εισαγωγικά, | | | και τότε μπαίνουν έξω από τα | | | εισαγωγικά). | | | | | | Όταν το κείμενο των εισαγωγικών | | | συνεχίζεται και σε καινούργια | | | παράγραφο, ξανασημειώνομε στην | | | αρχή της τα εισαγωγικά του τέλους | | | (»), ενώ η προηγούμενη παράγραφος | | | κλείνει χωρίς εισαγωγικά. | | | | | | Στη θέση των εισαγωγικών μπορούν | | | να χρησιμοποιηθούν τα παλιότερα | | | πνεύματα δασεία και ψιλή, μονά ή | | | διπλά ανεστραμμένα (' ' ή " "), | | | κυρίως όταν χρειάζεται να | | | υπογραμμιστεί μια λέξη ή φράση, | | | που βρίσκεται ήδη μέσα σε | | | εισαγωγικά. | | | | | | Όταν ένα τμήμα κειμένου που | | | βρίσκεται μέσα σε εισαγωγικά | | | περιλαμβάνει λέξεις ή προτάσεις | | | που πρέπει να κλειστούν σε άλλα | | | εισαγωγικά, τότε χρησιμοποιούμε | | | τα «ανωφερή εισαγωγικά» ή «διπλά | | | κόμματα» (" " ή " „). | | | | | | Τα εισαγωγικά δεν είναι | | | απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν σε | | | λέξεις που τυπώνονται με | | | διαφορετική γραμματοσειρά. Αυτό | | | συνήθως εφαρμόζεται στις | | | περιπτώσεις παράθεσης μίας λέξης | | | ή ενός τίτλου βιβλίου κτλ. | | | | | | Εισαγωγικά επίσης χρησιμοποιούμαι | | | στους διαλόγους, όταν δεν γίνεται | | | χρήση της παύλας (για να | | | διακρίνονται τα πρόσωπα):\ | | | *«Τι είναι η ζωή;» μονολόγησε ο | | | γερο-Θόδωρος.\ | | | «Ένα ποτήρι νερό» συμπλήρωσε ο | | | Γιάννης.* | | | | | | Όταν στους διαλόγους | | | χρησιμοποιούνται παύλες, | | | παραθέτουμε σε εισαγωγικά τους | | | εσωτερικούς διαλόγους· δηλαδή, τα | | | λόγια που σκέφτονται ή ανακαλούν | | | τα πρόσωπα των διαλόγων:\ | | | -- Περάστε, κύριε Γιώργο. Εδώ | | | έχει δροσιά.\ | | | «Είναι καλύτερα να περάσω τώρα» | | | σκέφτηκε ο κυρ-Γιώργος.\ | | | --Φχαριστώ κυρα-Φρόσω, έρχομαι. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Ομοιωμα-** | Σημειώνονται για να μην | | | επαναληφθεί λέξη που γράφτηκε | | **τικά ( » )** | ακριβώς στο ίδιο σημείο της | | | προηγούμενης σειράς γραπτού | | | κειμένου. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Θαυμαστι-κό ( ! )** | Χρησιμοποιείται ύστερα από ένα | | | επιφώνημα ή μια έκφραση που | | | δηλώνει θαυμασμό, προσταγή, χαρά, | | | ελπίδα, φόβο, ένα ξαφνικό | | | αίσθημα, πάθος ή άλλο συναίσθημα, | | | π.χ.: Ζήτω! Μακάρι! Πήγαινε! | | | Ντροπή! Ίσια το τιμόνι! πρόσταξε | | | ο πατέρας. Το θαυμαστικό που | | | δηλώνει ειρωνεία ή που | | | σημειώνεται για να υπογραμμιστεί | | | κάτι απίστευτο ή ανόητο, και που | | | αναφέρεται σε λέξη μόνο της | | | πρότασης, το βάζομε σε παρένθεση, | | | π.χ.: *Λέει πως ανέβηκε σε μια | | | ώρα(!) στον Όλυμπο.-- Η Σούλα | | | είναι σπουδαία(!) νοικοκυρά.* | | | | | | Σημειώνουμε θαυμαστικό και σε | | | προτάσεις ερωτηματικού τύπου αλλά | | | πραγματικά επιφωνηματικές, | | | π.χ.: *Που καταντήσαμε! Και | | | πιστεύεις κι εσύ τέτοια πράματα!* | | | | | | Το θαυμαστικό σημειώνεται μέσα | | | από τα εισαγωγικά όταν ανήκει στα | | | λόγια που κλείνονται σ' αυτά, και | | | έξω από αυτά όταν ανήκει στο | | | κείμενο που εισάγει τα ξένα | | | λόγια, π.χ.: *«Ζήτω η Ελλάδα!» | | | βροντοφώναξε.-- Και ποιος δε | | | θυμάται του Λεωνίδα το «μολών | | | λαβέ»!* | | | | | | Η λέξη ύστερα από θαυμαστικό | | | (εκτός όταν αυτό συνοδεύει ένα | | | επιφώνημα) γράφεται με κεφαλαίο | | | στην αρχή. Συνεχίζομε με μικρό | | | γράμμα, όταν η συνέχεια συνδέεται | | | άμεσα με τα προηγούμενα: *«Ίσια | | | τα πανιά!» πρόσταξε ο | | | καπετάνιος.* | | | | | | Όταν η επιφωνηματική πρόταση | | | αρχίζει από επιφώνημα, | | | παραλείπουμε συνήθως από αυτό το | | | θαυμαστικό: *Αχ, και να φυσούσε | | | λίγο!* | | | | | | Τα επιφωνήματα που παρατείνουν το | | | τελευταίο φωνήεν, γράφονται | | | κιόλας έτσι, π.χ.: *άαα! ήταν | | | φανταστικό!, έεε! πρόσεχε!, ώωω! | | | την πατήσαμε!, άααχ!, πωπώωω!, | | | όφουουου!, όχουουου!, | | | άουουου!* λάβρες μας! κτλ. | | | | | | **Το θαυμαστικό και τα άλλα | | | σημεία της στίξης:** | | | | | | Για το θαυμαστικό ισχύουν τα ίδια | | | που [[ισχύουν για το | | | ερωτηματικό]](http:// | | | www.gr/users/kutrulis/Glosika/Sti | | | xi.htm#%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%BA%C | | | F%84%CE%B7%CF%821). | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Ερωτημα-** | Τοποθετείται στο τέλος κάθε | | | ευθείας ερωτηματικής πρότασης, | | **τικό ( ; )** | π.χ.: Θα πάμε για καφέ;-- Είναι | | | καλός χτίστης ο Γιάννης; Η πλάγια | | | ερώτηση δε χρειάζεται | | | ερωτηματικό, π.χ.: *Με ρώτησε | | | γιατί δεν τον περίμενα. -- Δεν | | | έμαθα που πήγε.* | | | | | | Τοποθετημένο μετά μια λέξη, σε | | | παρένθεση, δηλώνει ειρωνεία ή | | | αμφιβολία ή αμφισβήτηση, | | | π.χ.: *Περηφανευόταν πως ήταν ο | | | καλύτερος(;) κυνηγός.* | | | | | | Σε σειρά από ερωτήσεις | | | σημειώνεται το ερωτηματικό μόνο | | | στην τελευταία, όταν οι ερωτήσεις | | | απαιτούν την ίδια | | | απάντηση: *Θέλεις να μείνεις | | | μόνος, να υποφέρεις, να | | | καταντήσεις | | | αλκοολικός; *Αλλά: *Γιατί | | | άργησες; πού ήσουν; τι | | | έκανες;* (Παρατήρηση: στην | | | περίπτωση μικρών προτάσεων δεν | | | είναι αναγκαίο το πρώτο γράμμα | | | μετά το ερωτηματικό να είναι | | | κεφαλαίο. Αλλά: *Μάνα τι έχεις | | | και βογκάς; Τι κακό σου 'καμε ο | | | γιος σου; Σε παράκουσε, λόγο σου | | | αντιγύρισε ποτέ;* | | | | | | Οι διμερείς (ή πολυμερείς) | | | ερωτήσεις παίρνουν ερωτηματικό | | | στο πρώτο μέρος και τελεία στο | | | δεύτερο, που διαζευγνύεται από το | | | πρώτο, π.χ.:*Έρχεσαι σα φίλος; ή | | | σαν εχθρός.-- Αυτό είναι | | | κουνουπίδι; είναι λάχανο; ή είναι | | | μπρόκολο.* | | | | | | Το ερωτηματικό σημειώνεται μέσα | | | από τα εισαγωγικά όταν ανήκει στα | | | λόγια που κλείνονται σ' αυτά, και | | | έξω από αυτά όταν ανήκει στο | | | κείμενο που εισάγει τα ξένα | | | λόγια, π.χ.: *«Πού πάμε;» | | | βροντοφώναξε. -- Ποιος είπε το | | | «μολών λαβέ»;* | | | | | | Η λέξη ύστερα από ερωτηματικό | | | γράφεται με κεφαλαίο στην αρχή. | | | Συνεχίζομε με μικρό γράμμα, όταν | | | η συνέχεια συνδέεται άμεσα με τα | | | προηγούμενα: *«Είστε καλά;» | | | ξαναρώτησε και έφυγε, κλείνοντας | | | την πόρτα πίσω του.* | | | | | | **Το ερωτηματικό και τα άλλα | | | σημεία της στίξης:** | | | | | | - Δεν μπαίνει ποτέ κόμμα μετά | | | από ερωτηματικό: *-- Πάλι | | | πήρες άδεια από τη σημαία; με | | | ρώτησε γελώντας πονηρά*.\ | | | Παρατήρηση: η ίδια πρόταση | | | μπορεί να γραφεί ισοδύναμα με | | | τη χρήση του κόμματος, αλλά | | | χρησιμοποιώντας | | | εισαγωγικά: *«Πάλι πήρες | | | άδεια από τη σημαία;», με | | | ρώτησε γελώντας πονηρά*. | | | | | | - Το ερωτηματικό σημειώνεται | | | μέσα στην παρένθεση, στα | | | εισαγωγικά, τις διπλές παύλες | | | κτλ., μόνον όταν ολόκληρη η | | | ευθεία ερώτηση είναι | | | παρενθετική: Μας άφησε να | | | σκεφτόμαστε διάφορα (μήπως | | | ήταν κι η πρώτη φορά;), πριν | | | μας εξηγήσει... | | | | | | - Όταν υπάρχουν αποσιωπητικά, | | | το ερωτηματικό σημειώνεται | | | πριν από αυτά:\ | | | *-- Είναι λογικό να μη μας | | | λέει τίποτα;*... | | | | | | - Όταν υπάρχουν εισαγωγικά, το | | | ερωτηματικό μπαίνει  μέσα σ' | | | αυτά, εκτός κι αν δεν ανήκει | | | στο κείμενο που βρίσκεται | | | μέσα σ' αυτά: *«Τι καιρό | | | κάνει σήμερα;» με ρώτησε η | | | Μαρία*.\ | | | Αλλά: *Σε ρώτησε πράγματι «Τι | | | καιρό κάνει σήμερα»;* *Η | | | Μαρία με ρώτησε: «Τι καιρό | | | κάνει σήμερα;»*. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | +------------------------------+ | Τα αποσιωπητικά σημειώνονται όταν | | | **Αποσιω-** | | δεν τελειώνουμε τη φράση. Επίσης | | | | | όταν σε παράθεμα από συγγραφέα | | | **πητικά** | | παραλείπομε ένα τμήμα φράσης ή | | | | | και φράσεις ολόκληρες· στις | | | **(... )** | | περιπτώσεις αυτές τα αποσιωπητικά | | +==============================+ | τοποθετούνται μέσα σε | | | ***... =*** | | αγκύλες: *Για την απάντηση στο | | | | | ερώτημα των εξετάσεων, δείτε στη | | | ***Alt+0133*** | | σελίδα 41 του βιβλίου την | | +------------------------------+ | παράγραφο: «Από τη σοβαρότητα | | | \[...\] είναι επανάσταση των | | | ιδεών.»*. Με τα αποσιωπητικά | | | δηλώνεται επίσης θαυμασμός, | | | ειρωνεία, συγκίνηση, φόβος, | | | δισταγμός, ντροπή, περιφρόνηση, | | | απειλή κτλ., για όσα θα | | | σημειωθούν αμέσων κατόπιν, | | | π.χ.: *«Μην ξανάρθεις αδιάβαστος, | | | γιατί...»  «Κι έπειτα... έπειτα | | | όλα τέλειωσαν.»* | | | | | | Αποσιωπητικά σημειώνομε, σ' | | | ορισμένες περιπτώσεις, και μετά | | | από θαυμαστικό ή ερωτηματικό, | | | στις περιπτώσεις αυτές δείχνουν | | | ένα σταμάτημα στην ομιλία, | | | π.χ.: *«Και τι δε θα 'κανα!... | | | Φτάνει να μ' άφηνες.» «Πώς μας | | | θωρείς ακίνητος;...»* | | | | | | Αποσιωπητικά χρησιμοποιούμε και | | | στην περίπτωση δισταχτικής | | | ομιλίας, χωρίς ν' αποσιωπούμε | | | τίποτα, προκειμένου να τονιστούν | | | εκείνα που θ' ακολουθήσουν. | | | | | | *Σημείωση: Η αγγλική ονομασία των | | | αποσιωπητικών (ellipsis) και ο | | | αντίστοιχος δεκαδικός κωδικός | | | ASCII, μου υποδείχθηκαν από τον | | | Σεμπαστιάν Νικολάου | | | ([[www.sebdesign.eu]] | | | (http://www.sebdesign.eu/)), | | | τον οποίο και ευχαριστώ.* | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | +------------------------------+ | Συχνά συνοδεύει τη χρονολογία | | | **Σταυρός** | | θανάτου ενός προσώπου. | | | | | | | | **( † )** | | | | +==============================+ | | | | **† = ** | | | | | | | | | | ***Alt+0134*** | | | | +------------------------------+ | | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Αστερί** | Στο τέλος μιας λέξης δηλώνει | | | παραπομπή σε υποσημείωση | | **σκος ( \* )** | κειμένου. Σε φιλολογικά κείμενα | | | στην αρχή μια λέξης δηλώνει ότι η | | | λέξη είναι υποθετική. Κοντά σε | | | μια χρονολογία δηλώνει τη γέννηση | | | ενός προσώπου. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Ενωτικό** | Βάζουμε ενωτικό στο τέλος της | | | αράδας όταν η λέξη δε χωράει | | **( -- )** | ολόκληρη και θα πρέπει να | | | συλλαβιστεί. Σημειώνεται ενωτικό | | | συνήθως σε μακρόσυρτες συνθέσεις | | | λέξεων: *κοινωνικο-οικονομικός*. | | | Απαραίτητο είναι όταν σε | | | περίπτωση βραχυλογίας | | | χρησιμοποιούνται δύο παράλληλες | | | λέξεις: *πρωί-βράδυ, μέρα-νύχτα*. | | | | | | Βάζουμε ενωτικό ύστερα από τα | | | προταχτικά: *αγια-, αϊ-, γερο-, | | | γρια-, θεια-, κυρα-, μαστρο-, | | | μπαρμπα-, παπα-*, χατζη-, όταν | | | πάνε μπροστά από κύριο όνομα, | | | π.χ.: *αγια-Μαρίνα, αϊ-Γιώργης, | | | γερο-Δήμος, κυρα-Ρήνη, | | | μαστρο-Νικόλας, μπαρμπα-Γιάννης, | | | παπα-Κωστής* κτλ. Οι προταχτικές | | | λέξεις δεν παίρνουν τόνο. | | | | | | Χρησιμοποιούμε ενωτικό στην | | | απαρίθμηση ή παράθεση σταθμών | | | δρομολογίων, π.χ.: *Η γραμμή | | | Ηρακλείου -- Χανίων. Το ταξίδι | | | Πειραιά -- Ηράκλειο διαρκεί δέκα | | | ώρες.* | | | | | | Τοποθετούμε ενωτικό στα σύνθετα | | | παραθετικά, δηλαδή σε ονοματικά | | | σύνολα που αποτελούνται από δύο | | | ομοιόπτωτες λέξεις με ιδιαίτερη | | | σημασιολογική σημασία, | | | π.χ.: *ταξίδι-αστραπή, | | | λέξη-κλειδί, πλοίο-φάντασμα* κτλ. | | | | | | Στις περιπτώσεις ελληνικών ή | | | ξενικών κυρίων ανθρωπονυμικών | | | ονομάτων που αποτελούνται από δύο | | | μικρά ονόματα, σημειώνεται το | | | ενωτικό μόνο όταν | | | χρησιμοποιούνται και τα δύο μαζί | | | για να προσδιορίσουν τον ίδιο | | | άνθρωπο: Ζακ-Υβ Κουστό, | | | Αντρέ-Μαρί Αμπέρ, Άννα-Μαρία κτλ. | | | Αντίθετα, όταν υπάρχουν δύο μικρά | | | ονόματα τα οποία δεν | | | χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα, τότε | | | το ενωτικό δε | | | σημειώνεται: *Αντώνιος Εμμανουήλ | | | Κατακουζηνός, Ηλέκτρα Ελένη | | | Μαυρογένη*· | | | αλλά, *Γεώργιος-Αλέξανδρος | | | Μαγκάκης.* | | | | | | Το ενωτικό χρησιμοποιείται σ' | | | όλες τις περιπτώσεις των | | | ελληνικών ονομάτων με δύο | | | επώνυμα: *Θανάσης | | | Πετσάλης-Διομήδης, Κατερίνα | | | Περισυνάκη-Κουτρούλη*. | | | | | | Βάζουμε ενωτικό σε εμπορικούς | | | τίτλους ή επωνυμίες επιχειρήσεων, | | | π.χ.:*Αγραφιώτης -- Πουρνάρας και | | | Σία*. | | | | | | Το ενωτικό σημειώνεται στο τέλος | | | ή στην αρχή ενός γλωσσικού τύπου, | | | για να δειχτεί πως αυτός δε | | | γράφεται ολόκληρος: *μονο-*, | | | δηλαδή λέξεις που αρχίζουν από | | | το *μονο*. | | | | | | Σημειώνουμε το ενωτικό σε φράσεις | | | που λειτουργούν ως ένα όνομα: *το | | | σ' αγαπώ-σε-μισώ, ο φίλος μου ο | | | Αυτός-που-γίνεται-τύφλα* κτλ. | | | | | | Δεν παίρνουν ενωτικό τα *κυρ, | | | πάτερ* και *καπετάν*, π.χ:: *ο | | | κυρ Αντώνης, ο πάτερ Στυλιανός, ο | | | καπετάν Μιχάλης* κτλ. | | | | | | Το ενωτικό ανάμεσα σε όμοιες | | | λέξεις συνήθως αποφεύγεται, | | | π.χ.:*Προχώρα σιγά | | | σιγά.* *Περπατούσαμε άκρη άκρη | | | στο δρόμο.* | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Υποδια-στολή ( , )** | Σημειώνεται στην αναφορική | | | αντωνυμία *ό,τι* (= καθετί) και | | | στο χρονικό σύνδεσμο *ό,τι* (= | | | μόλις): *ό,τι μου πεις θα το | | | κάμω. -- Ό,τι ήρθε.* | | | | | | Σ' ένα δεκαδικό αριθμό χωρίζει το | | | ακέραιο μέρος από το δεκαδικό: | | | (*3,14*). | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Απόστρο-φος ( ' )** | Σημειώνεται στην έκθλιψη: *απ' | | | αυτά*· στην αφαίρεση: *μου | | | 'πε·* στην αποκοπή: *φέρ' το.* | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | +------------------------------+ | Δηλώνεται μικρή διακοπή στο λόγο, | | | **Παρά-** | | ιδίως όταν ο λόγος προχωρεί σε | | | | | διαφορετικό κύκλο ιδεών. Η έναρξη | | | **γραφος** | | παραγράφου δηλώνεται με αλλαγή | | | | | σειράς, και το ξεκίνημα της | | | **( §)** | | γραφής λίγο πιο μέσα από τη | | +==============================+ | συνηθισμένη αρχή της σειράς. | | | **§ = ** | | | | | | | | | | ***Alt+0167*** | | | | +------------------------------+ | | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | +------------------------------+ | Όταν βρίσκεται κοντά σε μια | | | **Συν,** | | χρονολογία, σημαίνει το περίπου, | | | | | τη μη βεβαιότητα σε σχέση με τη | | | **πλην ( ± )** | | χρονολογία. | | +==============================+ | | | | **± = *Alt+0177*** | | | | +------------------------------+ | | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | **Αριθμοί και σημεία στίξης** | Το κόμμα χρησιμοποιείται για να | | | χωρίζει τις ακέραιες μονάδες από | | | το δεκαδικό μέρος του αριθμού. Οι | | | πολυψήφιοι αριθμοί παριστάνονται | | | ανά ομάδες τριών ψηφίων· κάθε | | | ομάδα τριών ψηφίων χωρίζεται από | | | την προηγούμενη ή την επόμενη με | | | σταθερό ημιδιάστημα (***Ctrl + | | | Shift + Space***). Τα δεκαδικά | | | ψηφία δεν χωρίζονται μεταξύ τους. | | | Εναλλακτικά, στη  θέση του | | | ημιδιαστήματος μπορεί να | | | χρησιμοποιηθεί η τελεία. Για | | | παράδειγμα: Η απόσταση μεταξύ | | | αυτών των δύο περιοχών είναι | | | 1 256 456,1256 μέτρα. Το βάρος | | | του χαμένου φορτίου ήταν | | | 2.526.253,145 κιλά. | | | | | | Ο διαχωρισμός σε ομάδες των τριών | | | ψηφίων δεν συνηθίζεται στην | | | περίπτωση των χρονολογιών. Για | | | παράδειγμα: | | | | | | Η Επανάσταση του 1821. Η | | | καταστροφή του συντελέστηκε το | | | 4500 π.Χ. Η περιοχή κατοικήθηκε | | | πολύ πριν το 10500 π.Χ. | +-----------------------------------+-----------------------------------+ | ***Πηγές:*** | | | | | | 1. *Οδηγός της νεοελληνικής | | | γλώσσας*, επιμ. Άννα Ιορδανίδου, | | | εκδόσεις Πατάκη. \| 2. | | | Χανδριώτης, Ελλάδιος, *Προφορά | | | και στίξη*, Λευκωσία 1972. \| 3. | | | Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη -- | | | Αριστοτέλειο\ | | | Πανεπιστήμιο | | | Θεσσαλονίκης, *Νεοελληνική | | | Γραμματική (της Δημοτικής)*, | | | Θεσσαλονίκη 1973. \| 4. *Ελληνικό | | | Λεξικό*, Τεγόπουλος-Φυτράκης. \| | | | 5. Υπηρεσία Εκδόσεων της | | | Ευρωπαϊκής Ένωσης, *Διοργανικό | | | εγχειρίδιο σύνταξης κειμένων* \| | | | 6. Σακελλαρίου, Χάρης, *Κλιτικό | | | λεξικό δημοτικής*, εκδόσεις Ι. | | | Σιδέρης, Αθήνα. \| 7. Κριαράς | | | Εμμανουήλ, *Νέο ελληνικό λεξικό | | | της σύγχρονης δημοτικής γλώσσας*, | | | Εκδοτική Αθηνών. | | +-----------------------------------+-----------------------------------+ https://koutroulis.gr/glossika-ergaleia/simeia-stixis/