รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 PDF
Document Details
![QuieterRhyme](https://quizgecko.com/images/avatars/avatar-18.webp)
Uploaded by QuieterRhyme
Northfield School
Tags
Summary
This document is a report on the progress of the Sustainable Development Goals in Thailand from 2016-2020. It covers topics of urban development, the progress and challenges of making cities more resilient and sustainable. The document details statistics, case studies and recommendations for future urban planning in Thailand.
Full Transcript
เป้าหมายที่ 11 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย พร้อมรับการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน SDG 11: Make cities and human settlements inclusive, safe, resilient and sustainable 280 รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒ...
เป้าหมายที่ 11 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย พร้อมรับการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน SDG 11: Make cities and human settlements inclusive, safe, resilient and sustainable 280 รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDG Progress Report 2016-2020 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน 11 SDG 11 ความเป็ น เมื อ งก ำ ลั ง ขยายตั ว อย่ า งรวดเร็ ว โดยสหประชาชาติ ค าดการณ์ ว่ า ภายในปี 2593 ประชากรโลกที่อ าศั ย ในเขตเมื อ งจะมี ม ากถึ ง ร้ อ ยละ 68 ของจ ำ นวนประชากรทั่ว โลก หรื อ ที่ จ ำ นวน 6.7 พั นล้ า นคน เนื่อ งจากเมื อ งเป็ น แหล่ ง ส ำ คั ญ ของการจ้ า งงาน มี ค วามพร้ อ มด้ า นระบบสาธารณู ป โภคและการคมนาคมขั้ น พื้ นฐาน และมี ส วั ส ดิ ก าร สังคมต่าง ๆ รองรับ ดังนั้น การท ำให้เมืองที่อยู่อาศัยมีคุณภาพ มีสภาพแวดล้อมที่ดี มีความปลอดภัย และอนุรักษ์ สิ่ ง แวดล้ อ ม จึ ง เป็ น เรื่ อ งที่ ทุ ก ภาคส่ ว นต้ อ งให้ ค วามส ำ คั ญ โดยต้ อ งค ำ นึ ง ถึ ง มิ ติ ค วามแตกต่ า งทางสั ง คม และกลุ่มเปราะบาง อาทิ ผู้พิการ ผู้สูงอายุ สตรีมีครรภ์ และผู้มีรายได้น้อย ให้สามารถด ำรงชีวิตอยู่ในเมืองได้อย่างมี คุณภาพ และเข้าถึงบริการพื้ นฐานต่าง ๆ ได้อย่างเท่าเทียม สถานการณ์การบรรลุเป้าหมาย การพั ฒนาเมืองให้เป็นเมืองที่เหมาะสมต่อการอยู่อาศัย 0.967 ในช่วงปี 2554 - 2559 สะท้อนให้เห็นถึงการใช้ มี ค วามครอบคลุ ม และมี ค วามปลอดภั ย มี แ นวโน้ ม ที่ ดิ น ได้ มี ป ระสิ ท ธิ ภ าพมากขึ้ น และภาครั ฐ ยั ง ได้ บ รรจุ ที่ ดี ขึ้ น โดยผลการส ำ รวจครั ว เรื อ นผู้ มี ร ายได้ น้ อ ย ประเด็ น การพั ฒนาให้ เ ป็ น เมื อ งน่ า อยู่ ส ำ หรั บ คนทุ ก กลุ่ ม ใ น ชุ ม ช น แ อ อั ด ที่ มี ค ว า ม เ ดื อ ด ร้ อ น ด้ า น ที่ อ ยู่ อ า ศั ย ในสั ง คมโดยมี คุ ณ ภาพชี วิ ต สภาพแวดล้ อ ม เศรษฐกิ จ ในปี 2560 มี จ ำ นวน 701,702 ครั ว เรื อ น ลดลง แ ล ะ ก า ร บ ริ ห า ร จั ด ก า ร ที่ ดี ไ ว้ ใ น แ ผ น แ ม่ บ ท ภ า ย ใ ต้ จ า ก 7 9 1 , 6 4 7 ค รั ว เ รื อ น ใ น ปี 2 5 5 8 ใ น ข ณ ะ ที่ ยุ ท ธศาสตร์ ช าติ ประเด็ น เมื อ งน่ า อยู่ อั จ ฉริ ย ะ การก่ อ อาชญากรรมในคดี ท่ี เ กี่ ย วข้ อ งกั บ ชี วิ ต ร่ า งกาย และเพศ ปี 2563 ได้ รั บ แจ้ ง 14,585 คดี ลดลงจาก อย่ า งไรก็ ดี ยั ง มี ข้ อ จ ำ กั ด เรื่ อ งการเข้ า ถึ ง ระบบขนส่ ง 20,744 คดี ในปี 2559 สะท้ อ นถึ ง สถานการณ์ ค วาม สาธารณะได้ โ ดยสะดวกของประชากรในพื้ นที่ เ มื อ ง ปลอดภั ย ของประชาชนที่ ดี ขึ้ น เช่ น เดี ย วกั บ จ ำ นวน โดยประชากรเมื อ งเฉลี่ ย เพี ยงร้ อ ยละ 24 สามารถ ประชากรที่ ไ ด้ รั บ ผลกระทบจากภั ย พิ บั ติ ใ นภาพรวมที่ เข้ า ถึ ง ระบบขนส่ ง สาธารณะได้ โ ดยสะดวก 1 และมี เ พี ยง ลดลง โดยในปี 2561 มีจ ำนวน 1,845 คน ต่อประชากร กรุ ง เทพมหานครเพี ยงแห่ ง เดี ย วเท่ า นั้ น ที่ มี สั ด ส่ ว น 100,000 คนลดลงจาก 6,553 คน ต่ อ ประชากร สู ง กว่ า ร้ อ ยละ 50 ขณะที่เ มื อ งในพื้ นที่ ป ริ ม ณฑล ได้ แ ก่ 100,000 คน ในปี 2559 โดยภั ย พิ บั ติ ที่ ส่ ง ผลกระทบ นนทบุ รี ปทุ ม ธานี และสมุ ท รสาคร มี สั ด ส่ ว นประชากร มากที่ สุ ด ได้ แ ก่ อุ ท กภั ย และภั ย แล้ ง ส่ ว นปริ ม าณขยะ ที่ เ ข้ า ถึ ง ระบบขนส่ ง สาธารณะได้ โ ดยสะดวกต ่ ำ กว่ า มู ล ฝอยที่ น ำ กลั บ ไปใช้ ป ระโยชน์ แ ละได้ รั บ การก ำ จั ด ค่าเฉลี่ย อย่ า งถู ก ต้ อ งเพิ่ มสู ง ขึ้ น โดยปี 2562 มี ข ยะที่ ไ ด้ รั บ การก ำจัดอย่างถูกต้อง 9.81 ล้านตัน เพิ่ มขึ้นจาก 9.57 นอกจากนี้ สั ด ส่ ว นพื้ นที่ เ ปิ ด สาธารณะต่ อ พื้ นที่ เ มื อ ง ล้ า นตั น ในปี 2559 และมี ข ยะถู ก น ำ กลั บ ไปใช้ ป ระโยชน์ อยู่ ใ นระดั บ ค่ อ นข้ า งต ่ ำ โดยเฉพาะสั ด ส่ ว นของพื้ นที่ ในปี 2562 ที่ 12.52 ล้านตัน เพิ่ มขึ้นจาก 5.81 ล้านตัน สี เขี ย ว ซึ่ ง กรุ ง เทพมหานครมี สั ด ส่ ว นพื้ นที่ สี เ ขี ย ว ในปี 2559 เพี ยงร้อยละ 2 ของพื้ นที่เมืองทั้งหมด อีกทั้งยังมีปัญหา มลพิ ษทางอากาศที่ พ บปริ ม าณฝุ่ น ละอองขนาดเล็ ก นอกจากนี้ การใช้ประโยชน์จากทีด ่ น ิ ในเมืองมีประสิทธิภาพ PM2.5 โดยเฉลี่ยเพิ่ มสูงขึ้น ้ ขึ น เล็ ก น้ อ ย โดยอั ต ราส่ ว นระหว่ า งอั ต ราการใช้ ท่ี ดิ น ต่ อ อั ต ราการเติ บ โตของประชากร (LCRPGR) ในช่ ว ง ปี 2559-2562 มี ค่ า คะแนนอยู่ ที่ 0.958 ลดลงจาก 1 การเข้าถึงระบบขนส่งสาธารณะโดยสะดวก หมายถึงประชาชนที่อาศัยอยู่ใกล้สถานีรถโดยสารประจ ำทาง รถสองแถวและเรือภายในระยะ 400 เมตร หรืออาศัยอยู่ใกล้สถานีรถไฟ รถไฟฟ้า และรถไฟฟ้าใต้ดิน ภายในระยะ 500 เมตร รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 281 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ 11 มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน SDG 11 การด ำเนินการที่ผ่านมา ความท้าทาย ในช่ ว งปี 2557 – 2561 ภาครั ฐ ได้ ด ำ เนิ น โครงการ ประชาชนที่ ไ ม่ ส ามารถเข้ า ถึ ง ที่ พั กอาศั ย ที่ มี คุ ณ ภาพและ บ้ า นมั่ น คงของรั ฐ บาลมุ่ ง เป้ า ที่ จ ะแก้ ไ ขปั ญ หาชุ ม ชน เหมาะสมยั ง มี อ ยู่ เ ป็ น จ ำ นวนมาก แม้ ว่ า จ ำ นวนดั ง กล่ า ว แ อ อั ด อ ย่ า ง เ ป็ น ร ะ บ บ ทั้ ง เ มื อ ง โ ด ย ส า ม า ร ถ แ ก้ ไ ข ในช่ ว งปี 2559 – 2561 จะลดลง ขณะที่ สั ด ส่ ว นพื้ นที่ ปั ญ ห า ใ ห้ ค น มี ร า ย ไ ด้ น้ อ ย 3 5 , 0 5 5 ค รั ว เ รื อ น สาธารณะสีเขียวในเมืองมีข้อจ ำกัด เช่นเดียวกันกับปัญหา ขณะเดี ย วกั น ได้ มี ก ารประกาศบั ง คั บ ใช้ พ ระราชบั ญ ญั ติ เรื่องฝุ่นละออง PM2.5 ที่ยังมีค่าเกินมาตรฐาน โดยเฉพาะ การผั ง เมื อ ง พ.ศ. 2562 เป็ น กฎหมายแม่ บ ทเกี่ ย วกั บ ในกรุ ง เทพมหานคร และมี แ นวโน้ ม จะทวี ค วามรุ น แรง ก า ร ว า ง ผั ง เ มื อ ง โ ด ย เ ปิ ด โ อ ก า ส ใ ห้ ทุ ก ภ า ค ส่ ว น ม า ก ขึ้ น เ นื่ อ ง จ า ก ก า ร ข ย า ย ตั ว ข อ ง เ มื อ ง ท ำ ใ ห้ มี ส่ ว นร่ ว มในการวางผั ง เมื อ งอย่ า งบู ร ณาการและ การก่ อ สร้ า งที่ พั กอาศั ย และการใช้ ร ถส่ ว นตั ว เพิ่ มสู ง ขึ้ น ยั่ ง ยื น ใ น ทุ ก มิ ติ ร ว ม ทั้ ง จั ด ท ำ แ ผ น ก า ร ป้ อ ง กั น แ ล ะ นอกจากนี้ การเปลี่ ย นแปลงสภาพภู มิ อ ากาศส่ ง ผลให้ บรรเทาสาธารณภั ย แห่ ง ชาติ พ.ศ. 2558 ที่ มุ่ ง เน้ น แนวโน้มการเกิดภัยพิ บัติมีระดับความรุนแรงและความถี่ ก า ร ล ด ค ว า ม เ สี่ ย ง จ า ก ส า ธ า ร ณ ภั ย ค ว บ คู่ ไ ป ้ เพิ่ มมากขึน กั บ ด ำ เนิ น การขั บ เคลื่ อ นให้ ห น่ ว ยงานระดั บ ท้ อ งถิ่ น ประกอบด้ ว ยอ ำ เภอ 878 แห่ ง และองค์ ก รปกครอง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น 7, 8 5 3 แ ห่ ง จั ด ท ำ แ ผ น ป้ อ ง กั น แ ล ะ ข้อเสนอแนะ บ ร ร เ ท า ส า ธ า ร ณ ภั ย ที่ เ ชื่ อ ม โ ย ง กั บ แ ผ น ร ะ ดั บ ช า ติ หน่ ว ยงานที่ เ กี่ ย วข้ อ งควรร่ ว มมื อ กั น ด ำ เนิ น การเพื่ อให้ และสอดคล้ อ งกั บ สภาพความเสี่ ย งภั ย ประชาชนผู้ มี ร ายได้ น้ อ ยสามารถเข้ า ถึ ง ที่ อ ยู่ อ าศั ย ที่ มี คุ ณ ภาพและปลอดภั ย มากขึ้ น ขณะเดี ย วกั น ควรเร่ ง รั ด ขณะที่ ค วามคื บ หน้ า เรื่ อ งการจั ด การสิ่ ง แวดล้ อ มใน และติ ด ตามแผนการลงทุ น ด้ า นระบบคมนาคมขนส่ ง เมื อ ง ประกอบด้ ว ยการประกาศบั ง คั บ ใช้ แ ผนแม่ บ ท เ พื่ อ ช่ ว ย ใ ห้ เ กิ ด ก า ร ก ร ะ จ า ย ก า ร พั ฒ น า ใ ห้ เ ป็ น ไ ป ด้ า นการป้ อ งกั น และแก้ ไ ขปั ญ หามลพิ ษจากขยะและ อย่ า งทั่ ว ถึ ง รวมทั้ ง ช่ ว ยลดการใช้ ร ถส่ ว นบุ ค คล ซึ่ ง จะ ของเสี ย อั น ตราย ระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580) และ ช่ ว ยลดปั ญ หามลพิ ษและฝุ่ น ละอองขนาดเล็ ก PM 2.5 การประกาศให้ ก ารแก้ ไ ขปั ญ หามลภาวะด้ า นฝุ่ น ละออง นอกจากนี้ ควรเร่งสร้างองค์ความรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติ เป็ น วาระแห่ ง ชาติ รวมทั้ ง การจั ด ท ำ แผนแม่ บ ทด้ า น ต า ม แ ผ น รั บ มื อ ค ว า ม เ สี่ ย ง ภั ย พิ บั ติ แ ก่ ห น่ ว ย ง า น การจั ด การคุ ณ ภาพอากาศของประเทศระยะ 20 ปี ร ะ ดั บ ท้ อ ง ถิ่ น ใ ห้ ม า ก ขึ้ น เ พื่ อ บ ร ร เ ท า ผ ล ก ร ะ ท บ แ ล ะ (พ.ศ. 2561 – 2580) นอกจากนี้ ยั ง ได้ ล งทุ น พั ฒนา ความสูญเสียที่อาจเกิดขึ้น ร ะ บ บ โ ค ร ง ส ร้ า ง พื้ น ฐ า น ด้ า น ก า ร ค ม น า ค ม ทั้ ง ใ น กรุ ง เทพมหานครและต่ า งจั ง หวั ด อาทิ การพั ฒนา ร ะ บ บ ข น ส่ ง ม ว ล ช น ใ น ก รุ ง เ ท พ ม ห า น ค ร 5 ส า ย ผลการประเมินสถานะของ SDG 11 ต ่ำกว่าค่าเป้าหมายระดับเสี่ ยง: บรรลุค่าเป้าหมาย: ระยะทางรวม 135.8 กิ โ ลเมตร โครงการนครราชสี ม า สถานการณ์อยู่ในช่วง 51-75% ของค่าเป้าหมาย สามารถบรรลุค่าเป้าหมาย 100% SDG SDG SDG SDG SDG ส า ย สี เ ขี ย ว โ ค ร ง ก า ร ร ะ บ บ ข น ส่ ง ม ว ล ช น จั ง ห วั ด 11.2 11.6 11.7 11.a 11.c ภู เ ก็ ต แ ล ะ โ ค ร ง ก า ร จั ด ท ำ แ ผ น แ ม่ บ ท ก า ร พั ฒ น า ระบบขนส่ ง สาธารณะกลุ่ ม จั ง หวั ด ฉะเชิ ง เทรา ชลบุ รี ระยอง เป็ น ต้ น SDG SDG SDG 11.1 11.3 11.4 SDG SDG 11.5 11.b ต ่ำกว่าค่าเป้าหมาย: สถานการณ์อยู่ในช่วง 76-99% ของค่าเป้าหมาย 282 รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน 11 SDG 11 กรณีศึกษา โครงการบ้านมั่นคง ก า ร เ จ ริ ญ เ ติ บ โ ต ที่ ร ว ด เ ร็ ว ข อ ง เ มื อ ง ส่ ง ผ ล ใ ห้ เ กิ ด โครงการบ้ า นมั่ น คงยั ง มุ่ ง เน้ น การแก้ ไ ขปั ญ หาชุ ม ชน ความแออัด ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมและชุมชน แ อ อั ด แ ล ะ ก า ร ไ ม่ มี ที่ อ ยู่ อ า ศั ย ข อ ง ผู้ มี ร า ย ไ ด้ น้ อ ย แออั ด ที่ อ ยู่ ก ระจั ด กระจายในเมื อ งต่ า ง ๆ โดยเฉพาะใน อย่ า งเป็ น ระบบ โดยครอบคลุ ม ชุ ม ชนทั้ ง หมดของเมื อ ง พื้ นที่ ก รุ ง เทพมหานครและปริ ม ณฑล ดั ง นั้ น การจั ด การ มี ก ารส ำ รวจข้ อ มู ล ความเดื อ ดร้ อ นและใช้ ข้ อ มู ล เพื่ อ ด้ า นที่ ดิ น และที่ อ ยู่ อ าศั ย อย่ า งเป็ น ระบบ โดยเฉพาะใน วางแผนการแก้ ไ ขปั ญ หาเชิ ง รุ ก จั ด ท ำ แผน แนวทาง กลุ่ ม ผู้ มี ร ายได้ น้ อ ยและกลุ่ ม คนเปราะบางในเมื อ งจึ ง และรู ป แบบการแก้ ไ ขปั ญ หาที่ มี ค วามหลากหลายตาม กลายเป็ นประเด็ น ที่ รั ฐ บาลให้ ค วามส ำ คั ญ มาอย่ า ง สภาพปัญหาของชุมชนและแผนการพั ฒนาเมือง รวมทั้ง ต่ อ เ นื่ อ ง โ ด ย ใ น ปี 2 5 4 6 รั ฐ บ า ล ไ ด้ ม อ บ ห ม า ย ใ ห้ ยังเน้นให้เกิดกระบวนการท ำงานและจัดการร่วมกันระหว่าง สถาบั น พั ฒนาองค์ ก รชุ ม ชน (องค์ ก ารมหาชน) ด ำ เนิ น ชุ ม ชนและท้ อ งถิ่ น โดยมี ก ลไกการท ำ งานร่ ว มกั น เป็ น โ ค ร ง ก า ร บ้ า น มั่ น ค ง เ พื่ อ แ ก้ ปั ญ ห า ที่ อ ยู่ อ า ศั ย ข อ ง คณะกรรมการเมือง ซึ่งประกอบไปด้วย เทศบาล ชุมชน ชุ ม ชนคนจนเมื อ งทั่ ว ประเทศ สร้ า งความมั่ น คงใน หน่วยงานท้องถิ่น ร่วมกันวางแผนและพั ฒนาชุมชนแออัด ก า ร ค ร อ บ ค ร อ ง ที่ ดิ น พั ฒ น า ร ะ บ บ ส า ธ า ร ณู ป โ ภ ค สิ่ ง แวดล้ อ มชุ ม ชนให้ ส อดคล้ อ งกั บ วิ ถี ชี วิ ต และความ ในรายงานประจ ำ ปี 2562 ของสถาบั น พั ฒนาองค์ ก ร สามารถในการจัดการของชุมชน ชุมชน (องค์การมหาชน) ระบุว่าการด ำเนินงานโครงการ บ้านมั่นคงในปีงบประมาณ 2562 ได้สนับสนุนการพั ฒนา โครงการบ้ า นมั่ น คงมี แ นวทางการด ำ เนิ น งานที่ ส ำ คั ญ ระบบสาธารณูปโภคและที่อยู่อาศัยของ 2,433 ครัวเรือน คื อ การให้ ชุ ม ชนเป็ น เจ้ า ของโครงการเพื่ อแก้ ไ ขปั ญ หา ใน พื้ น ที่ เ มื อ ง รว ม ทั้ ง อ นุ มั ติ สิ น เชื่ อ ส ำ หรั บอ ง ค์ ก ร และจั ด การตนเอง โดยมี ก ารรวมกลุ่ ม จั ด ท ำ แผนงาน ชุ ม ช น ใ น ก า ร พั ฒ น า ที่ อ ยู่ อ า ศั ย ภ า ย ใ ต้ โ ค ร ง ก า ร โครงการพั ฒนาที่ อ ยู่ อ าศั ย และชุ ม ชน บริ ห ารจั ด การ บ้ า นมั่ น คงไป 24 องค์ ก ร วงเงิ น 389.92 ล้ า นบาท โครงการและงบประมาณ และพั ฒนาศั ก ยภาพชุ ม ชน มีผู้ได้รับประโยชน์ทั้งสิ้น 1,269 ครัวเรือน ใน 58 ชุมชน ในด้านต่าง ๆ ได้แก่ การออมทรัพย์ การบริหารจัดการ โดยผลการด ำ เนิ น งานสิ น เชื่ อ สะสมของสถาบั น ฯ ตั้ ง แต่ องค์กร การบริหารจั ดการงานก่ อ สร้ า ง และการจัด การ เริ่ ม ด ำ เนิ น งานจนถึ ง ปี ง บประมาณ 2562 มี สิ น เชื่ อ ที่ ดิ น เป็ น ต้ น โดยมี ภ าครั ฐ และหน่ ว ยงานท้ อ งถิ่ น ให้ อนุ มั ติ ส ะสม 10,435.41 ล้ า นบาท แก่ 973 องค์ ก ร การสนับสนุน ครอบคลุม 405,370 ครัวเรือน ใน 6,229 ชุมชน ที่มา: สถาบันพั ฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน) รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 283 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ 11 มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน SDG สร้างหลักประกันว่าทุกคนเข้าถึงที่อยู่อาศัยและการบริการพื้ นฐาน 11.1 ที่เพี ยงพอ ปลอดภัย ในราคาที่สามารถจ่ายได้ และยกระดับชุมชนแออัด ภายในปี 2573 ปัจจุบันความเป็นเมืองมีแนวโน้มขยายตัวอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง โดยสหประชาชาติคาดการณ์ว่าจ ำนวนประชากร เมื อ งจะเพิ่ มขึ้ น จาก 4.4 พั นล้ า นคนในปี 2562 เป็ น 6.7 พั นล้ า นคนในปี 2593 เนื่ อ งจากเมื อ งเป็ น ศู น ย์ ก ลาง ความเจริ ญ และการท ำ กิ จ กรรมทางเศรษฐกิ จ และสั ง คมที่ ส ำ คั ญ อี ก ทั้ ง ยั ง มี ร ะบบสาธารณู ป โภคต่ า ง ๆ ที่ เ อื้ อ ต่ อ การด ำ รงชี วิ ต ของมนุ ษ ย์ ท ำ ให้ ค วามต้ อ งการที่ พั กอาศั ย ในเมื อ งเพิ่ มสู ง ขึ้ น อย่ า งไรก็ ดี ยั ง พบว่ า มี ค นเมื อ งอี ก จ ำนวนมากที่ไม่สามารถเข้ า ถึ งที่พักอาศั ย และบริ การสาธารณูปโภคขั้น พื้ นฐานที่เหมาะสมและปลอดภัยได้ ดัง สะท้ อ น ให้ เ ห็ น ได้ ใ นชุ ม ชนแออั ด เนื่ อ งจากคนกลุ่ ม นี้ ส่ ว นใหญ่ มี ข้ อ จ ำ กั ด ด้ า นรายได้ แ ละโอกาสในการเข้ า ถึ ง สวั ส ดิ ก ารที่ เพี ยงพอ ทั้งนี้ เนื่องจากที่พักอาศัยในชุมชนแออัดมีลักษณะที่อยู่รวมกันหนาแน่น ไร้ระเบียบ และช ำรุดทรุดโทรม จึงมี แนวโน้มที่จะน ำไปสู่ปัญหาต่าง ๆ อาทิ โรคระบาด ปัญหาสุขอนามัย มลพิ ษ ปัญหายาเสพติดและอาชญากรรมอื่น ๆ สถานการณ์การบรรลุเป้าหมายย่อย การด ำเนินการที่ผ่านมา จ ำ น ว น ค รั ว เ รื อ น ผู้ มี ร า ย ไ ด้ น้ อ ย ใ น ชุ ม ช น แ อ อั ด ที่ มี ในระยะที่ ผ่ า นมาภาครั ฐ ได้ ด ำ เนิ น มาตรการต่ า ง ๆ เพื่ อ ความเดื อ ดร้ อ นด้ า นที่ อ ยู่ อ าศั ย มี แ นวโน้ ม ลดลงจาก ช่ ว ย เ ห ลื อ ป ร ะ ช า ช น ผู้ มี ร า ย ไ ด้ น้ อ ย ใ ห้ มี ที่ อ ยู่ อ า ศั ย 791,647 ครั ว เรื อ นในปี 2558 เหลื อ จ ำนวน 701,702 ที่ มี คุ ณ ภ า พ แ ล ะ แ ก้ ไ ข ปั ญ ห า ชุ ม ช น แ อ อั ด อ ย่ า ง เ ป็ น ครั ว เรื อ น ในปี 2560 และเมื่ อ พิ จารณาข้ อ มู ล ของ ร ะ บ บ อ า ทิ ( 1 ) โ ค ร ง ก า ร บ้ า น มั่ น ค ง มี ก า ร ก่ อ ส ร้ า ง ปี 2 5 6 0 พ บ ว่ า พื้ น ที่ ก รุ ง เ ท พ ม ห า น ค ร มี จ ำ น ว น บ้ า นให้ ผู้ เ ดื อ ดร้ อ นไปแล้ ว จ ำ นวน 26,429 ครั ว เรื อ น ผู้เดือดร้อนสูงที่สุดในประเทศ จ ำนวน 210,345 ครัวเรือน ( 2 ) โ ค ร ง ก า ร ที่ อ ยู่ อ า ศั ย เ พื่ อ ผู้ มี ร า ย ไ ด้ น้ อ ย มี โ ด ย แ น ว โ น้ ม ดั ง ก ล่ า ว ส อ ด ค ล้ อ ง กั บ ข้ อ มู ล สั ด ส่ ว น การก่ อ สร้ า งให้ ผู้ ท่ี เ ดื อ ดร้ อ นไปแล้ ว จ ำ นวน 27,697 คนเมืองที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดของ UN Global SDG ครั ว เรื อ น และ (3) โครงการบ้ า นเช่ า ผู้ มี ร ายได้ น้ อ ย Database ซึ่ ง ในปี 2561 มี สั ด ส่ ว นอยู่ ที่ ร้ อ ยละ 23.7 โ ด ย น ำ บ้ า น ว่ า ง ห รื อ ห้ อ ง ว่ า ง ใ น ค ว า ม ดู แ ล ข อ ง ลดลงจากร้อยละ 24.6 ในปี 2559 การเคหะแห่ ง ชาติ 20,000 ห้ อ งทั่ ว ประเทศมาเปิ ด ให้ เ ช่ า เดื อ นละ 999 – 2,500 บาท มี ผู้ ส นใจเข้ า ร่ ว ม จ ำนวนครัวเรือนผู้มีรายได้น้อยในชุมชนแออัดที่มี โครงการแล้ ว 28,000 ราย นอกจากนี้ ยั ง มี โ ครงการ ความเดือดร้อนด้านที่อยู่อาศัย (ครัวเรือน) สร้ า งบ้ า นเช่ า 100,000 หลั ง ในพื้ นที่ ก รุ ง เทพมหานคร และจั ง หวั ด อื่ น ๆ ในช่ ว งปี 2564 - 2568 ซึ่ ง มี เ ป้ า หมาย ห ลั ก คื อ ป ร ะ ช า ช น ผู้ มี ร า ย ไ ด้ น้ อ ย ผู้ พิ ก า ร แ ล ะ ผู้ สู ง อายุ ที่มา: สถาบันพั ฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน) 284 รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน 11 SDG สร้างหลักประกันว่าทุกคนเข้าถึงที่อยู่อาศัยและการบริการพื้ นฐาน ที่เพี ยงพอ ปลอดภัย ในราคาที่สามารถจ่ายได้ และยกระดับชุมชนแออัด 11.1 ภายในปี 2573 ความท้าทาย ข้อเสนอแนะ ผลจากการที่ ป ระเทศไทยมี ลั ก ษณะการเติ บ โตของ ภาครั ฐ ควรมุ่ ง กระจายโอกาสทางเศรษฐกิ จ โดยเริ่ ม เมืองแบบเมืองโตเดีย ่ ว1 โดยเฉพาะในเขตกรุงเทพมหานคร จากเมื อ งหลั ก และเมื อ งรองที่ ก ระจายอยู่ ทุ ก ภู มิ ภ าค และปริมณฑล และภาคตะวันออก ซึ่งเป็นพื้ นที่ศูนย์กลาง เ พื่ อ ค ว า ม ต้ อ ง ก า ร ที่ อ ยู่ อ า ศั ย ใ น ก รุ ง เ ท พ ม ห า น ค ร ทางเศรษฐกิ จ และการจ้ า งงาน ท ำ ให้ ก ารเกิ ด ขึ้ น ของ ซึ่ ง ประสบปั ญ หาชุ ม ชนแออั ด มากที่ สุ ด ลดลง ในขณะ ชุ ม ชนแออั ด ในพื้ นที่ ดั ง กล่ า วของไทยมี แ นวโน้ ม สู ง ขึ้ น เดี ย วกั น ควรเร่ ง หาแนวทางการสนั บ สนุ น ให้ ป ระชาชน เนื่องจากประชาชนในพื้ นที่อ่ืน ๆ จ ำเป็นต้องย้ายถิ่นฐาน ผู้ มี ร า ย ไ ด้ น้ อ ย ส า ม า ร ถ เ ข้ า ถึ ง ที่ อ ยู่ อ า ศั ย ที่ มั่ น ค ง เข้ า ไปแสวงหาโอกาสทางเศรษฐกิ จ และสั ง คมที่ ดี ก ว่ า ปลอดภั ย และเหมาะสมได้ ม ากขึ้ น อาทิ การพั ฒนาระบบ ในเมื อ งใหญ่ ดั ง กล่ า ว แต่ ใ นขณะเดี ย วกั น อุ ป สงค์ ท่ี ข้ อ มู ล ด้ า นรายได้ แ ละเศรษฐานะ เพื่ อให้ ส ามารถจั ด สรร เพิ่ มสู ง ขึ้ น อย่ า งต่ อ เนื่ อ ง ท ำ ให้ ร าคาที่ อ ยู่ อ าศั ย ในเมื อ ง ทรั พ ยากรเพื่ อช่ ว ยเหลื อ ผู้ ที่ ต้ อ งการความช่ ว ยเหลื อ อยู่ ใ นระดั บ ที่ ไ ม่ ส ามารถเข้ า ถึ ง ได้ นอกจากนี้ แม้ ภ าครั ฐ ที่ สุ ด ได้ อ ย่ า งมี ป ระสิ ท ธิ ภ าพ และการน ำ ที่ อ ยู่ อ าศั ย ที่ ได้ ด ำ เนิ น โครงการต่ า ง ๆ เพื่ อจั ด หาที่ อ ยู่ อ าศั ย ให้ แ ก่ ถู ก ยึ ด ในกรมบั ง คั บ คดี บริ ษั ท บริ ห ารสิ น ทรั พ ย์ ห รื อ กลุ่ ม ผู้ มี ร ายได้ น้ อ ยในราคาที่ ต่ ำ กว่ า ราคาตลาด แต่ สถาบั น การเงิ น ต่ า ง ๆ รวมทั้ ง บ้ า นว่ า งหรื อ บ้ า นที่ ส ร้ า ง ค่าใช้จ่ายที่เพิ่ มขึ้น อาทิ ค่าที่ดิน และค่าวัสดุต่าง ๆ ท ำให้ เสร็ จ แต่ ไ ม่ มี ใ ครอยู่ ออกมาขายใหม่ ใ นราคาที่ ถู ก แทน ต้ น ทุ น การก่ อ สร้ า ง ตลอดจนราคาที่ อ ยู่ อ าศั ย สู ง ขึ้ น การสร้ า งใหม่ เพื่ อลดต้ น ทุ น การจั ด หาที่ อ ยู่ อ าศั ย แก่ ตามไปด้ ว ย นอกจากนี้ การขอเงิ น กู้ เ พื่ อที่ อ ยู่ อ าศั ย ยั ง ผู้มีรายได้น้อย เป็ น ประเด็ น ท้ า ทายส ำ คั ญ ที่ ท ำ ให้ ผู้ มี ร ายได้ น้ อ ยที่ สุ ด ไม่สามารถเข้าถึงทีอ ่ ยูอ ่ าศัยทีร่ ฐ ั สนับสนุนได้ 1 หมายถึง ความเจริญเกิดขึ้นเฉพาะในเมืองใหญ่โดยมีความแตกต่างจากเมืองอื่น ๆ อย่างเห็นได้ชัด รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 285 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ 11 มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน SDG จัดให้มีการเข้าถึงระบบคมนาคมขนส่งที่ยั่งยืน เข้าถึงได้ และปลอดภัยในราคาทีจ ่ ่ายได้ 11.2 ส ำหรับทุกคน ปรับปรุงความปลอดภัยทางถนน ขยายการขนส่งสาธารณะ โดยให้ความส ำคัญกับความต้องการของผู้ท่อ ี ยู่ในสถานการณ์เปราะบาง อาทิ สตรี เด็ก ผู้พิการ และผู้สูงอายุ ภายในปี 2573 การมี ร ะบบขนส่ ง สาธารณะที่ มี คุ ณ ภาพ ราคาไม่ แ พง และตอบสนองต่ อ ความต้ อ งการของคนทุ ก กลุ่ ม ในสั ง คม โดยเฉพาะผู้ ที่ อ ยู่ ใ นสถานการณ์ เ ปราะบาง เช่ น เด็ ก ผู้ พิ การ ผู้ สู ง อายุ และสตรี มี ค รรภ์ จะส่ ง เสริ ม ให้ ป ระชาชน หั น มาใช้ บ ริ ก ารขนส่ ง สาธารณะแทนการใช้ ร ถยนต์ ส่ ว นบุ ค คลมากขึ้ น น ำ ไปสู่ ก ารลดปั ญ หาการจราจรติ ด ขั ด และปั ญ หามลพิ ษทางอากาศในเขตเมื อ ง ในขณะเดี ย วกั น จะสามารถลดภาระค่ า ครองชี พ ในเมื อ งให้ แ ก่ ป ระชาชน โดยเฉพาะกลุ่ ม ผู้ มี ร ายได้ น้ อ ย ทั้ ง นี้ นอกจากการพั ฒนาระบบขนส่ ง สาธารณะให้ มี ป ระสิ ท ธิ ภ าพและเป็ น มิ ต รต่ อ สิ่ ง แวดล้ อ มแล้ ว การปรั บ ปรุ ง ท้ อ งถนนให้ อ ยู่ ใ นสภาพดี แ ละปลอดภั ย ต่ อ การสั ญ จรก็ มี ส่ ว นส ำ คั ญ ในการยกระดั บ การขนส่งในเมือง อีกทั้งยังจะช่วยรองรับการพั ฒนาเมืองที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วได้อีกด้วย สถานการณ์การบรรลุเป้าหมายย่อย ใ น ภ า พ ร ว ม ค น เ มื อ ง ร้ อ ย ล ะ 2 4 ส า ม า ร ถ เ ข้ า ถึ ง สั ดส่ วนประชากรเมืองที่สามารถเข้าถึงระบบขนส่ ง ร ะ บ บ ข น ส่ ง ส า ธ า ร ณ ะ ไ ด้ โ ด ย ส ะ ด ว ก โ ด ย เ มื อ ง ที่ มี สาธารณะได้โดยสะดวก สั ด ส่ ว นประชากรที่ ส ามารถเข้ า ถึ ง ระบบขนส่ ง สาธารณะ สูงสุด 3 อันดับแรก ได้แก่ กรุงเทพมหานคร ร้อยละ 53 ภู เ ก็ ต ร้ อ ยละ 46 และเชี ย งใหม่ ร้ อ ยละ 43 ในขณะที่ เมื อ งที่ มี สั ด ส่ ว นประชากรที่ เ ข้ า ถึ ง ระบบขนส่ ง สาธารณะ โดยสะดวกต ่ ำ กว่ า ค่ า เฉลี่ ย ได้ แ ก่ นนทบุ รี ปทุ ม ธานี สมุ ท รสาคร ขอนแก่ น และสงขลา โดยเฉพาะสงขลา ( อ ำ เ ภ อ ห า ด ใ ห ญ่ ) ที่ มี สั ด ส่ ว น ป ร ะ ช า ก ร ที่ เ ข้ า ถึ ง ระบบขนส่ ง สาธารณะโดยสะดวกเพี ยงร้ อ ยละ 13 ทั้ ง นี้ เมื อ งหลั ก ที่ คั ด เลื อ กมาเพื่ อค ำ นวณตั ว ชี้ วั ด ดั ง กล่ า ว เป็ น พื้ นที่ เ มื อ งศู น ย์ ก ลางความเจริ ญ ตามเป้ า หมาย ก า ร พั ฒ น า ข อ ง แ ผ น แ ม่ บ ท ภ า ย ใ ต้ ยุ ท ธ ศ า ส ต ร์ ช า ติ ประเด็ น 6 พื้ นที่ แ ละเมื อ งน่ า อยู่ อั จ ฉริ ย ะ ประกอบ ด้วยกรุงเทพมหานครและปริมณฑล (นครปฐม นนทบุรี ป ทุ ม ธ า นี ส มุ ท ร ป ร า ก า ร ส มุ ท ร ส า ค ร ) เ ชี ย ง ใ ห ม่ ขอนแก่ น ภู เ ก็ ต สงขลา และเมื อ งในเขตพั ฒนาพิ เศษ ภาคตะวันออก (ชลบุรี ระยอง ฉะเชิงเทรา) ที่มา: ธนาคารโลก 1 ค ำนวณโดยใช้ชุดข้อมูลประชากร Global Human Settlement Layer (GHSL) ของ European Commission ปี พ.ศ. 2558 (ค.ศ. 2015) จัดท ำโดยกองยุทธศาสตร์การพั ฒนาเมือง ส ำนักงานสภาพั ฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ 2 การเข้าถึงระบบขนส่งสาธารณะโดยสะดวก หมายถึงประชาชนที่อาศัยอยู่ใกล้สถานีรถโดยสารประจ ำทาง รถสองแถวและเรือภายในระยะ 400 เมตร หรืออาศัยอยู่ใกล้สถานีรถไฟ รถไฟฟ้า และรถไฟฟ้าใต้ดิน ภายในระยะ 500 เมตร 286 รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน 11 จัดให้มีการเข้าถึงระบบคมนาคมขนส่งที่ยั่งยืน เข้าถึงได้ และปลอดภัยในราคาทีจ ่ ่ายได้ SDG ส ำหรับทุกคน ปรับปรุงความปลอดภัยทางถนน ขยายการขนส่งสาธารณะ 11.2 โดยให้ความส ำคัญกับความต้องการของผู้ท่อ ี ยู่ในสถานการณ์เปราะบาง อาทิ สตรี เด็ก ผู้พิการ และผู้สูงอายุ ภายในปี 2573 การด ำเนินการที่ผ่านมา ความท้าทาย ภ า ค รั ฐ ไ ด้ ด ำ เ นิ น ก า ร พั ฒ น า ร ะ บ บ ข น ส่ ง ม ว ล ช น ร ะ บ บ ก า ร ข น ส่ ง ส า ธ า ร ณ ะ ยั ง มี ร า ค า ค่ อ น ข้ า ง สู ง ขนาดใหญ่ ใ นพื้ นที่ ก รุ ง เทพมหานครเพื่ อให้ ค รอบคลุ ม เมื่ อ เที ย บกั บ รายได้ เ ฉลี่ ย ต่ อ วั น ของคนเมื อ ง ส่ ง ผล ค ว า ม ต้ อ ง ก า ร ข อ ง ป ร ะ ช า ช น ใ น ทุ ก พื้ น ที่ โ ด ย ให้ ผู้ มี ร ายได้ น้ อ ยไม่ ส ามารถเข้ า ถึ ง บริ ก ารดั ง กล่ า วได้ ปั จ จุ บั น มี ร ะบบรถไฟฟ้ า ที่ เ ปิ ด ให้ บ ริ ก ารแล้ ว 5 สาย หรื อ มี ท างเลื อ กที่ จ ำ กั ด อี ก ทั้ ง พื้ นที่ ก ารให้ บ ริ ก ารที่ ร ะ ย ะ ท า ง ร ว ม 1 3 5. 8 กิ โ ล เ ม ต ร ป ร ะ ก อ บ ด้ ว ย ยั ง ไม่ ค รอบคลุ ม ตลอดจนระบบโครงสร้ า งพื้ นฐานด้ า น (1) สายสุ ขุ ม วิ ท 34.8 กิ โ ลเมตร (2) สายสี ล ม 14.5 การขนส่ ง สาธารณะเพื่ อผู้ มี ค วามต้ อ งการพิ เศษ อาทิ กิ โ ลเมตร (3) สายเฉลิ ม รั ช มงคล (สายสายสี น้ ำ เงิ น ) ผู้ พิ ก า ร แ ล ะ ผู้ สู ง อ า ยุ ที่ ยั ง มี อ ยู่ อ ย่ า ง จ ำ กั ด ท ำ ใ ห้ 3 5 กิ โ ล เ ม ต ร ( 4 ) ส า ย ฉ ล อ ง รั ช ธ ร ร ม ( ส า ย สี ม่ ว ง ) ป ร ะ ช า ช น จ ำ น ว น ม า ก ยั ง จ ำ เ ป็ น ต้ อ ง ใ ช้ ร ถ ย น ต์ 2 3 กิ โ ล เ ม ต ร แ ล ะ ( 5 ) ร ถ ไ ฟ ฟ้ า ร ะ ห ว่ า ง ท่ า อ า ก า ศ ส่ ว นบุ ค คล หรื อ ต้ อ งพึ่ งพาระบบขนส่ ง สาธารณะที่ ย า น สุ ว ร ร ณ ภู มิ – พ ญ า ไ ท ( A i r po r t Ra i l l i n k ) ไม่ เ ป็ น ทางการ ซึ่ ง ให้ บ ริ ก ารโดยเอกชน เช่ น รถยนต์ 2 8. 5 กิ โ ล เ ม ต ร ร ว ม ทั้ ง ยั ง มี ก ำ ห น ด จ ะ เ ปิ ด ใ ห้ และจั ก รยานยนต์ รั บ จ้ า ง และรถสองแถว ซึ่ ง มี ภ าระ บ ริ ก า ร โ ค ร ง ก า ร อื่ น ๆ เ พิ่ ม เ ติ ม อี ก ใ น อ น า ค ต ทั้ ง นี้ ต้ น ทุ น ค่ า ใช้ จ่ า ยที่ สู ง กว่ า การให้ บ ริ ก ารโดยภาครั ฐ และ การด ำ เนิ น งานก่ อ สร้ า งรถไฟฟ้า เป็ น ไปตามแผนแม่ บ ท ยังขาดความเข้มงวดด้านมาตรฐานความปลอดภัย ระบบขนส่ ง มวลชนทางรางในเขตกรุ ง เทพมหานคร และปริ ม ณฑล (M-MAP) ซึ่ ง คาดว่ า จะก่ อ สร้ า งแล้ ว เสร็ จ ทั้ ง หมด จ ำ นวนทั้ ง หมด 303 สถานี ใ นปี 2572 ข้อเสนอแนะ นอกจากนี้ ได้ มี ก ารพั ฒนาระบบขนส่ ง สาธารณะใน ภาครั ฐ ควรควบคุ ม ค่ า บริ ก ารระบบขนส่ ง สาธารณะ เ มื อ ง ห ลั ก อ า ทิ โ ค ร ง ก า ร น ค ร ร า ช สี ม า ส า ย สี เ ขี ย ว ให้ อ ยู่ ใ นระดั บ ที่ เ หมาะสม เพื่ อให้ ป ระชาชนส่ ว นใหญ่ จั ง ห วั ด น ค ร ร า ช สี ม า โ ค ร ง ก า ร ข อ น แ ก่ น ซิ ตี้ บั ส สามารถเข้ า ถึ ง บริ ก ารได้ อ ย่ า งเท่ า เที ย มกั น อี ก ทั้ ง จั ง หวั ด ขอนแก่ น และโครงการอุ ด รซิ ต้ี บั ส จั ง หวั ด ควรให้ ค วามส ำ คั ญ กั บ การพั ฒนาเครื อ ข่ า ยการขนส่ ง อุ ด รธานี เพื่ อรองรั บ ความต้ อ งการของประชาชนใน สาธารณะให้มีความต่อเนื่องหลายรูปแบบ (multimodal พื้ นที่ ต ลอดจนโครงการจั ด ท ำ แผนแม่ บ ทการพั ฒนา public transport network) ควบคู่ กั บ การขยาย ระบบขนส่ ง สาธารณะกลุ่ ม จั ง หวั ด ฉะเชิ ง เทรา ชลบุ รี พื้ น ที่ ใ ห้ บ ริ ก า ร เ พื่ อ ใ ห้ ค ร อ บ ค ลุ ม แ ล ะ เ พี ย ง พ อ ต่ อ ร ะ ย อ ง เ พื่ อ ร อ ง รั บ ก า ร พั ฒ น า เ ข ต พั ฒ น า พิ เ ศ ษ ค ว า ม ต้ อ ง ก า ร ข อ ง ป ร ะ ช า ช น ใ น พื้ น ที่ น อ ก จ า ก นี้ ภาคตะวั น ออก และโครงการระบบขนส่ ง มวลชนและ ควรเร่ ง ปรั บ ปรุ ง ระบบการขนส่ ง สาธารณะ ตลอดจน โครงการภู เ ก็ ต สมาร์ ท บั ส จั ง หวั ด ภู เ ก็ ต เพื่ อส่ ง เสริ ม โครงสร้ า งพื้ นฐานที่ เ กี่ ย วข้ อ ง อาทิ ถนน และทางเท้ า การท่ อ งเที่ ย ว ให้ มี ค วามสะดวกสบาย ปลอดภั ย และเอื้ อ ต่ อ การใช้ บริ ก ารของประชาชนทุ ก กลุ่ ม ตามหลั ก อารยสถาปั ต ย์ (universal design) มากขึ้น รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 287 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ 11 มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน SDG 11.3 ยกระดับการพั ฒนาเมืองให้ครอบคลุมและยั่งยืน รวมทั้งเพิ่ มพู น ขีดความสามารถในการบริหารจัดการและวางแผนการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ อย่างยั่งยืน บูรณาการ และมีส่วนร่วม ในทุกประเทศภายในปี 2573 การขยายตั ว ของชุ ม ชนเมื อ งอย่ า งรวดเร็ ว โดยขาดการวางผั ง เมื อ งที่ เ หมาะสม มั ก น ำ ไปสู่ ก ารใช้ ที่ ดิ น อย่ า งไม่ มี ประสิ ท ธิ ภ าพและปั ญ หาอื่ น ๆ อาทิ การลดลงอย่ า งรวดเร็ ว ของพื้ นที่ สี เ ขี ย ว ตลอดจนการขาดแคลนที่ ดิ น และความแออั ด ของเมื อ งในอนาคต ดั ง นั้ น การวางผั ง เมื อ งจึ ง มี ส่ ว นส ำ คั ญ ในการพั ฒนาเมื อ งอย่ า งทั่ ว ถึ ง และยั่ ง ยื น เพื่ อสนั บ สนุ น ให้ เ ศรษฐกิ จ เติ บ โตไปพร้ อ มกั บ คุ ณ ภาพชี วิ ต ที่ ดี ขึ้ น ของประชาชน ทั้ ง นี้ การวางผั ง เมื อ ง จึงต้องบูรณาการการท ำงานกับทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องและสนับสนุนการมีส่วนร่วมของประชาชน เพื่ อให้การขยายตัว และการจัดการชุมชนเมืองเป็นไปอย่างครอบคลุม สอดคล้องวิถีชีวิตของประชาชนในปัจจุบันมากขึ้น โดยไม่ลิดรอน ความสามารถในการตอบสนองความต้องการของคนเมืองรุ่นหลัง สถานการณ์การบรรลุเป้าหมายย่อย อั ต ราส่ ว นระหว่ า งอั ต ราการใช้ ที่ ดิ น ต่ อ อั ต ราการเติ บ โต อัตราส่ วนระหว่างอัตราการใช้ที่ดิน (LCR) ของประชากร (Land Consumption Rate to ต่ออัตราการเติบโตของประชากร (PGR) Population Growth Rate: LCRPGR) ใช้ เ พื่ อประเมิ น ประสิ ท ธิ ภ าพการใช้ ที่ ดิ น ในเขตเมื อ งโดยเปรี ย บเที ย บ กั บ ก า ร เ พิ่ ม จ ำ น ว น ข อ ง ป ร ะ ช า ก ร โ ด ย ห า ก จ ำ น ว น ป ร ะ ช า ก ร เ พิ่ ม ขึ้ น ใ น อั ต ร า ที่ ต ่ ำ ก ว่ า ก า ร ใ ช้ ที่ ดิ น หมายความว่ า ที่ อ ยู่ อ าศั ย รวมถึ ง โครงสร้ า งพื้ นฐาน อื่ น ๆ ที่ มี อ ยู่ แ ล้ ว สามารถรองรั บ ประชากรที่ เ พิ่ มขึ้ น ได้ แสดงถึ ง การใช้ ท่ี ดิ น อย่ า งมี ป ระสิ ท ธิ ภ าพ ทั้ ง นี้ ในช่ ว งปี 2559 - 2562 ค่ า LCRPGR ของประเทศไทย อยู่ ท่ี 0.958 1 ลดลงจาก 0.967 ในช่ ว งปี 2554 - 2559 แ ส ด ง ใ ห้ เ ห็ น ว่ า มี ป ร ะ สิ ท ธิ ภ า พ ก า ร ใ ช้ ที่ ดิ น เ พิ่ ม ขึ้ น เล็ ก น้ อ ย ที่มา: ประมวลผลโดย กองยุทธศาสตร์การพั ฒนาเมือง ส ำนักงานสภาพั ฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ 1 อัตราการใช้ท่ีดิน ใช้ข้อมูลอัตราการขยายตัวของพื้ นที่ชุมชนและสิ่งปลูกสร้าง ซึ่งจัดเก็บโดยกรมพั ฒนาที่ดิน ส่วนอัตราการขยายตัวของจ ำนวนประชากร ใช้ข้อมูลซึ่งจัดเก็บโดยกรมการปกครอง โดยระหว่างปี 2559 ถึง 2562 พื้ นที่ชุมชนและสิ่งปลูกสร้างเพิ่ มขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 1.9 ต่อปีและจ ำนวนประชากรเพิ่ มขึ้นเฉลี่ยร้อยละ 0.3 ต่อปี 288 รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน 11 SDG ยกระดับการพั ฒนาเมืองให้ครอบคลุมและยั่งยืน รวมทั้งเพิ่ มพู น ขีดความสามารถในการบริหารจัดการและวางแผนการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ 11.3 อย่างยั่งยืน บูรณาการ และมีส่วนร่วม ในทุกประเทศภายในปี 2573 การด ำเนินการที่ผ่านมา ความท้าทาย ภาครั ฐ ได้ ด ำ เนิ น การเพื่ อเพิ่ มประสิ ท ธิ ภ าพการใช้ ท่ี ดิ น ในระยะที่ ผ่ า นมา อั ต ราการใช้ ท่ี ดิ น ที่ ไ ม่ สู ง นั ก เมื่ อ เที ย บ อาทิ การปรั บ ปรุ ง แนวเขตที่ ดิ น ของรั ฐ การก ำ หนด กั บ อั ต ราการเพิ่ มจ ำ นวนประชากรในเมื อ ง ส่ ว นหนึ่ ง ม า ต ร ฐ า น ร ะ ว า ง แ ผ น ที่ แ ล ะ แ ผ น ที่ รู ป แ ป ล ง ที่ ดิ น ใ น เกิ ด จากราคาที่ ดิ น ที่ ป รั บ ตั ว สู ง ขึ้ น ตลอดจนการขยาย ที่ ดิ น ข อ ง รั ฐ แ ล ะ ก า ร จั ด รู ป ที่ ดิ น อี ก ทั้ ง ไ ด้ ป ร ะ ก า ศ ตั ว ข อ ง เ มื อ ง ใ น แ น ว ดิ่ ง ซึ่ ง มี แ น ว โ น้ ม เ พิ่ ม ขึ้ น อ ย่ า ง บั ง คั บ ใ ช้ พ ร ะ ร า ช บั ญ ญั ติ ก า ร ผั ง เ มื อ ง พ. ศ. 2 5 6 2 ต่ อ เนื่ อ ง โดยเฉพาะในบริ เ วณที่ เ ข้ า ถึ ง ได้ โ ดยระบบ ซึ่ ง เ ป็ น ก ฎ ห ม า ย แ ม่ บ ท เ กี่ ย ว กั บ ก า ร ว า ง ผั ง เ มื อ ง ที่ ขนส่ ง สาธารณะ ทั้ ง นี้ แม้ ก ารขยายตั ว ในแนวดิ่ ง จะเป็ น ก ำ ห น ด ห น้ า ที่ แ ล ะ อ ำ น า จ ข อ ง ก ร ม โ ย ธ า ธิ ก า ร แ ล ะ การเพิ่ มประสิ ท ธิ ภ าพการใช้ ท่ี ดิ น ในเมื อ ง แต่ ก็ อ าจน ำ ผั ง เ มื อ ง ห รื อ อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น ใ น มาซึ่งปัญหาอื่น ๆ อาทิ ความแออัด และความเสี่ยงต่อ การวางและจั ด ท ำ ผั ง เมื อ งรวม (Comprehensive โรคระบาดได้ นอกจากนี้ การด ำ เนิ น การด้ า นผั ง เมื อ ง P l a n ) ทั้ ง นี้ ก ฎ ห ม า ย ดั ง ก ล่ า ว จ ะ ช่ ว ย ส่ ง เ ส ริ ม ข อ ง อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น ต า ม น โ ย บ า ย ก า ร มี ส่ ว น ร่ ว ม ข อ ง ป ร ะ ช า ช น ใ น ก า ร ว า ง แ ผ น แ ล ะ การกระจายอ ำนาจยังมีข้อจ ำกัด โดยเฉพาะด้านบุคลากร บ ริ ห า ร จั ด ก า ร เ มื อ ง โ ด ย ก ำ ห น ด ใ ห้ ห น่ ว ย ง า น ที่ ที่ มี ค วามเชี่ ย วชาญ ท ำ ให้ ผั ง เมื อ งรวมจ ำ นวนมาก เ กี่ ย ว ข้ อ ง จั ด ก า ร ป ร ะ ชุ ม รั บ ฟั ง ค ว า ม คิ ด เ ห็ น ข อ ง ยังไม่ ส ามารถบั ง คั บ ใช้ ไ ด้ อ ย่ า งต่ อ เนื่ อ ง ประชาชนเพื่ อรั บ ทราบถึ ง ข้ อ เสนอแนะในการปรั บ ปรุ ง ก า ร ว า ง ผั ง เ มื อ ง เ พื่ อ ก า ร พั ฒ น า เ มื อ ง ใ น ทุ ก มิ ติ มี ค วามครอบคลุ ม และตอบสนองความต้ อ งการของ ข้อเสนอแนะ ประชาชนได้ อ ย่ า งแท้ จ ริ ง ภ า ค รั ฐ ค ว ร ใ ห้ ค ว า ม ส ำ คั ญ กั บ ก า ร ด ำ เ นิ น น โ ย บ า ย เพื่ อแก้ ไ ขปั ญ หาที่ เ กี่ ย วข้ อ งกั บ การพั ฒนาเมื อ งใน มิ ติ อื่ น ๆ เช่ น การขยายระบบขนส่ ง สาธารณะให้ มี ความครอบคลุ ม เพื่ อลดความหนาแน่ น ของประชากร ที่ ก ร ะ จุ ก ตั ว ใ น ย่ า น ใ จ ก ล า ง เ มื อ ง ค ว บ คู่ ไ ป กั บ การยกระดับประสิท ธิภาพการใช้ที่ดิน เพื่ อให้การพั ฒนา เมื อ งน ำ ไปสู่ คุ ณ ภาพชี วิ ต ที่ ดี ข องประชาชน นอกจากนี้ ควรเร่ ง พั ฒนาศั ก ยภาพบุ ค ลากรด้ า นการผั ง เมื อ ง โดยเฉพาะในระดั บ ท้ อ งถิ่ น ให้ ส ามารถปฏิ บั ติ ง านตาม ภารกิ จ ได้ อ ย่ า งเหมาะสม ซึ่ ง บุ ค ลากรในระดั บ ท้ อ งถิ่ น จะมีบทบาทส ำคัญในการท ำงานร่วมกันอย่างมีบูรณาการ ระหว่างภาครัฐและภาคส่วนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะ ภาคประชาชน รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 289 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ 11 มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน SDG 11.4 เสริมความพยายามที่จะปกป้องและคุ้มครองมรดกโลก ทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติ มรดกทางธรรมชาติ และมรดกทางวั ฒ นธรรมที่ มี เ อกลั ก ษณ์ แ ละมี คุ ณ ค่ า ซึ่ ง มี ก ารสื บ ทอดจากคนรุ่ น หนึ่ ง ไปสู่ อีกรุ่นหนึ่ง ทั้งมรดกทางวัฒนาธรรที่จับต้องได้ เช่น โบราณสถาน โบราณวัตถุ และมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้อง ไม่ ไ ด้ อาทิ ภาษา ศิ ล ปะการแสดง และงานช่ า งฝี มื อ ดั้ง เดิ ม มี ค วามส ำ คั ญ ต่ อ ประเทศทั้ง ในเชิ ง สั ง คมและเศรษฐกิ จ โดยเป็ น แหล่ ง ท่ อ งเที่ ย วส ำ คั ญ และท ำ ให้ เ กิ ด การสร้ า งงานและรายได้ ใ ห้ กั บ คนในชุ ม ชน จึ ง ควรมี ก ารส่ ง เสริ ม และ รั ก ษา ตลอดจนอนุ รั ก ษ์ แ ละฟื้ นฟู ทั้ ง มรดกทางธรรมชาติ แ ละวั ฒ นธรรมให้ มี ค วามต่ อ เนื่อ งและยั่ ง ยื น เพื่ อส่ ง ต่ อ ให้ แก่คนรุ่นหลังในสภาพที่สมบูรณ์ สถานการณ์การบรรลุเป้าหมายย่อย ค่าใช้จ่ายทั้งหมดต่อประชากรเพื่ ออนุรักษ์วัฒนธรรม และสิ่ งแวดล้อมและค่า HCExp per capita ค่ า ใช้ จ่ า ยของภาครั ฐ ในการสงวนรั ก ษา ปกป้ อ งและ อนุ รั ก ษ์ ม รดกทางวั ฒ นธรรมและทางธรรมชาติ ข องไทย ในปี 2563 อยู่ ที่ 13,271.16 ล้ า นบาท 1 ปรั บ ตั ว สู ง ขึ้ น เมื่ อ เที ย บกั บ ปี ก่ อ นหน้ า โดยเป็ น การปรั บ เพิ่ มขึ้ น ทั้ ง ใน ส่ ว นของงบประมาณด้ า นอนุ รั ก ษ์ ม รดกทางวั ฒ นธรรม และทรั พ ยากรธรรมชาติ แสดงให้ เ ห็ น ถึ ง ความสนใจ ของภาครั ฐ เพิ่ มขึ้ น ในการแก้ ไ ขปั ญ หาสิ่ ง แวดล้ อ มและ อนุ รั ก ษ์ วั ฒ นธรรม สอดคล้ อ งกั บ ข้ อ มู ล ค่ า ใช้ จ่ า ยใน การสงวนรั ก ษาฯ มรดกทางวั ฒ นธรรมและธรรมชาติ ต่ อ ประชากร (HCExp per capita) ในปี 2563 ที่ เพิ่ มขึ้ น เป็ น 2,474.30 ดอลลาร์ ส หรั ฐ (ประมาณ 76,703.30 บาท) ต่อคน จากเดิมที่ 1,961.37 ดอลลาร์ สหรัฐ (ประมาณ 60,802.47 บาท) ต่อคนในปี 2560 ที่มา: ประมวลผลโดย ส ำนักงานสภาพั ฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ 1 เนื่องจากข้อจ ำกัดด้านข้อมูลภาคเอกชน จึงใช้เพี ยงค่าใช้จ่ายของภาครัฐที่เกี่ยวกับการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมและธรรมชาติ โดยใช้ข้อมูลจาก เอกสารงบประมาณฉบับที่ 3 งบประมาณรายจ่าย ประจ ำปีงบประมาณประจ ำปี พ.ศ..... และ เอกสารงบประมาณโดยสังเขป ฉบับปรับปรุง ตามพระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจ ำปีงบประมาณ พ.ศ. 25.. ส ำนักงบประมาณ ส ำนักนายกรัฐมนตรี ส่วนจ ำนวนประชากรไทย ณ สิ้นปีปฏิทิน อ้างอิงจาก ระบบสถิติทางการทะเบียน ส ำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย โดยค ำนวณตามปีปฏิทิน PPP หมายถึง ค่า Purchasing Power Parity อ้างอิงจาก World Development Indicators database ของธนาคารโลก 290 รายงานความก้าวหน้าเป้าหมายการพั ฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทย พ.ศ. 2559-2563 Thailand’s SDGs Report 2016-2020 ท ำให้เมืองและการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ มีความครอบคลุม ปลอดภัย ยืดหยุ่น ต่อการเปลี่ยนแปลงและยั่งยืน 11 SDG เสริมความพยายามที่จะปกป้องและคุ้มครองมรดกโลก 11.4 ทางวัฒนธรรมและทางธรรมชาติ การด ำเนินการที่ผ่านมา ในปี 2559 ได้ มี ก ารประกาศใช้ พ ระราชบั ญ ญั ติ ส่ ง เสริ ม แ ล ะ ป ร า ส า ท เ มื อ ง ต ่ ำ ( 2 ) อุ ท ย า น ป ร ะ วั ติ ศ า ส ต ร์ และรั ก ษามรดกภู มิ ปั ญ ญาทางวั ฒ นธรรม พ.ศ. 2559 ภู พ ระบาท (3) พื้ นที่ ก ลุ่ ม ป่ า แก่ ง กระจาน (4) วั ด พระ เ พื่ อ ส่ ง เ ส ริ ม แ ล ะ คุ้ ม ค ร อ ง ม ร ด ก ท า ง วั ฒ น ธ ร ร ม มหาธาตุ ว รมหาวิ ห าร (5) อนุ ส รณ์ ส ถานแหล่ ง ต่ า ง ๆ หรื อ คุ้ ม ครองการใช้ ป ระโยชน์ จ ากวั ฒ นธรรมที่ จั บ ต้ อ ง แ ล ะ ภู มิ ทั ศ น์ วั ฒ น ธ ร ร ม ข อ ง เ ชี ย ง ใ ห ม่ น ค ร ห ล ว ง ไ ม่ ไ ด้ ซึ่ ง สื บ ท อ ด กั น ม า ตั้ ง แ ต่ บ ร ร พ บุ รุ ษ แ ล ะ เ ป็ น ของล้ า นนา และ (6) พระธาตุ พ นม กลุ่ ม สิ่ ง ก่ อ สร้ า ง การอนุ วั ติ ก ารตามอนุ สั ญ ญาว่ า ด้ ว ยการสงวนรั ก ษา ทางประวั ติ ศ าสตร์ และภู มิ ทั ศ น์ ท่ี เ กี่ ย วข้ อ ง มรดกวั ฒ นธรรมที่ จั บ ต้ อ งไม่ ไ ด้ (Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage) ซึ่ ง มี ผ ลบั ง คั บ ใช้ ตั้ ง แต่ ปี 2549 ความท้าทาย ค ว า ม ส ำ เ ร็ จ ข อ ง ก า ร อ นุ รั ก ษ์ แ ล ะ ฟื้ น ฟู ม ร ด ก นอกจากนี้ ในปี ง บประมาณ 2563 กรมศิ ล ปากรได้ ทางวั ฒ นธรรมให้ ค งอยู่ อ ย่ า งยั่ ง ยื น จ ำ เป็ น ต้ อ งได้ รั บ จั ด สรรงบประมาณในการปกป้ อ งและการอนุ รั ก ษ์ ม รดก การสนั บ สนุ น ทั้ ง การเงิ น และการด ำ เนิ น งานจากภาครั ฐ ท า ง วั ฒ น ธ ร ร ม เ พิ่ ม ขึ้ น จ า ก ปี ก่ อ น ห น้ า ร ว ม ทั้ ง มี และภาคเอกชน แต่ ใ นปั จ จุ บั น ยั ง ขาดมาตรการจู ง ใจ ก า ร เ พิ่ ม แ ผ น ง า น บู ร ณ า ก า ร พั ฒ น า พื้ น ที่ ร ะ ดั บ ภ า ค ให้ ภ าคเอกชนมี ส่ ว นร่ ว มและตระหนั ก ถึ ง ประโยชน์ ข อง โดยมี โ ครงการย่ อ ย 6 โครงการ อาทิ โครงการพั ฒนา มรดกทางวัฒนธรรมเหล่านี้ นอกจากนี้ ควรเร่งผลักดัน ก ลุ่ ม ท่ อ ง เ ที่ ย ว ม ร ด ก โ ล ก โ ค ร ง ก า ร พั ฒ น า แ ล ะ การเสนอแหล่ ง มรดกทางวั ฒ นธรรมและทางธรรมชาติ ส่ ง เสริ ม การท่ อ งเที่ ย วเชิ ง ประวั ติ ศ าสตร์ ศาสนา และ อีก 6 แห่ง ของไทยให้สามารถขึ้ น ทะเบียนเป็ น มรดกโลก วั ฒ น ธ ร ร ม ใ น ข ณ ะ ที่ ก ร ม ป่ า ไ ม้ มี ก า ร แ บ่ ง แ ย ก ได้โดยเร็วต่อไป แผนงานบู ร ณาการพั ฒนาพื้ นที่ ร ะดั บ ภาค มี ก ารแยก โครงการเพื่ อการอนุ รั ก ษ์ อ ย่ า งชั ด เจน เช่ น โครงการ พั ฒ น า ท รั พ ย า ก ร ธ ร ร ม ช า ติ แ ล ะ แ ก้ ไ ข ปั ญ ห า ข้อเสนอแนะ สิ่ ง แ ว ด ล้ อ ม โ ค ร ง ก า ร ป้ อ ง กั น แ ล ะ แ ก้ ไ ข ปั ญ ห า ภาครั ฐ ควรให้ ค วามส ำ คั ญ กั บ การด ำ เนิ น นโยบายเพื่ อ ค ว า ม เ สื่ อ ม โ ท ร ม ข อ ง ท รั พ ย า ก ร ธ ร ร ม ช า ติ แ ล ะ แก้ ไ ขปั ญ หาที่ เ กี่ ย วข้ อ งกั บ การพั ฒนาเมื อ งในมิ ติ อื่ น ๆ สิ่ ง แวดล้ อ ม เช่น การขยายระบบขนส่งสาธารณะให้มีความครอบคลุม เพื่ อลดความหนาแน่ น ของประชากรที่ ก ระจุ ก ตั ว ใน ก า ร ว า ง แ ผ น ง บ ป ร ะ ม า ณ ข อ ง ห น่ ว ย ง า น ข้ า ง ต้ น ชี้ ย่านใจกลางเมือง ควบคู่ไปกับการยกระดับประสิทธิภาพ ใ ห้ เ ห็ น ว่ า ภ า ค รั ฐ ใ ห้ ค ว า ม ส ำ คั ญ กั บ ก า ร รั ก ษ า แ ล ะ การใช้ ที่ ดิ น เพื่ อให้ ก ารพั ฒนาเมื อ งน ำ ไปสู่ คุ ณ ภาพ ก า ร อ นุ รั ก ษ์ ม ร ด ก ท า ง วั ฒ น ธ ร ร ม ม า ก ขึ้ น โ ด ย มี ชี วิ ต ที่ ดี ข องประชาชน นอกจากนี้ ควรเร่ ง พั ฒนา ก า ร จั ด ท ำ โ ค ร ง ก า ร เ พื่ อ ก า ร อ นุ รั ก ษ์ ที่ ชั ด เ จ น เ ป็ น ศั ก ยภาพบุ ค ลากรด้ า นการผั ง เมื อ ง โดยเฉพาะในระดั บ ร ะ บ บ ร ว ม ทั้ ง ยั ง ใ ห้ ค ว า ม ส ำ คั ญ กั บ ก า ร ด ำ เ นิ น ก า ร ท้ อ ง ถิ่ น ใ ห้ ส า ม า ร ถ ป ฏิ บั ติ ง า น ต า ม ภ า ร กิ จ ไ ด้ อ ย่ า ง จั ด ท ำ แ ผ น ก า ร บ ริ ห า ร จั ด ก า ร แ ล ะ เ ต รี ย ม น ำ เ ส น อ เหมาะสม ซึ่งบุคลากรในระดับท้องถิ่นจะมีบทบาทส ำคัญ เพื่ อรอรั บ การพิ จารณาและประกาศขึ้ น ทะเบี ย นเป็ น ในการท ำ งานร่ ว มกั น อย่ า งมี บู ร ณาการระหว่ า งภาครั ฐ แ ห ล่ ง ม ร ด ก โ ล ก ท า ง วั ฒ น ธ ร ร ม แ ล ะ ท า ง ธ ร ร ม ช า ติ