فصل 5 / استرس و سلامت جسمانی و روانی PDF

# فصل 5 / استرس و سلامت جسمانی و روانی ## روانی - زندانی سابق ترکیه که فعال سیاسی و شکنجه شده بودند با 55 فعال سیاسی که شکنجه نشده بودند، مقایسه شدند. - قربانیان شکنجه و آزمودنی های گواه در چند متغیر جمعیت شناختی، از جمله سن، جنسیت، سطح تحصیلات وضعیت ،قومی و شغل همتا شده بودند. - از چند روش ارزیابی استاندارد، از جمله مصاحبه روان پزشکی و آزمون های روان شناختی نیز استفاده شده بود. - یکی از جالب ترین یافته های به دست آمده از این تحقیق میزان نسبتاً پایین PTSD در فعالان سیاسی بود که مورد شکنجه قرار گرفته بودند. - این به خصوص به این علت چشمگیر است که آنها به طور متوسط تقریباً 4 سال زندانی بودند تقریباً 300 دوره شکنجه را متحمل شده و به شیوه های مختلف مورد آزار قرار گرفته بودند - قربانیانی که توانسته بودند عناصری از کنترل شناختی را بر این شرایط اعمال کنند، برای مثال آنهایی که توانسته بودند درد را پیش بینی و خود را برای آن آماده کنند در بلند مدت کمتر تحت تأثیر قرار گرفتند - به با شوغلو و همکاران 1997 مراجعه کنید. - این پژوهشگران نتیجه گرفتند که آگاهی قبلی و آمادگی برای شکنجه احساس تعهد نیرومند به آرمان ایمن سازی در برابر استرس آسیب زا در نتیجه مواجهه مکرر، و حمایت های اجتماعی نیرومند در بازماندگان شکنجه ارزش حفاظتی در برابر PTSD دارند. ## عوامل علیتی در اختلال استرس پس از آسیب - بررسی عوامل خطر علیتی که ممکن است در ایجاد PTSD درگیر باشند، زمینه مجادله بوده است (مک نالی (2008). - دو دلیل عمده برای آن وجود دارد. - اول اینکه خود مفهوم PTSD روشن میکند که PTSD در اثر تجربه کردن آسیب ایجاد میشود. - بنابراین، اگر بخواهیم بدانیم که چه چیزی موجب PTSD می شود، چرا باید بیشتر تحقیق کنیم؟ - موضوع دوم این است که اگر برخی افراد هنگام مواجه شدن با استرس شدید بیشتر از دیگران احتمال دارد که دچار PTSD شوند، آیا امکان دارد که این به قربانی شدن مضاعف منجر نشود، به طوری که به قربانیان آسیب داغ ننگ زده نشود و به خاطر مشکلاتی که دارند مورد سرزنش قرار نگیرند؟ - از سوی دیگر، می دانیم که همه افرادی که با واقعه آسیب زایی مواجه می شوند، دچار PTSD نخواهند شد. - این حکایت دارد که برخی افراد بیشتر از دیگران در برابر دچار شدن به PTSD آسیب پذیرتر هستند. - بنابراین برای پیشگیری از این اختلال و درمان بهتر آن، باید در مورد عوامل درگیر در شکل گیری آن بیشتر بدانیم. ## ۳۴۴ آسیب شناسی روانی - همانگونه که قبلاً اشاره کردیم، ماهیت عامل استرس زای آسیب زا و اینکه تا چه اندازه ای به طور مستقیم تجربه شده باشد میتواند مقدار زیادی از تفاوت ها در پاسخ به استرس را توجیه کند. - برای مثال بین کل تعداد افرادی که در جنگ کشته و زخمی شدند و تعداد علت های روان پزشکی ارتباط نزدیکی وجود دارد جونز) و وسلی، ۲۰۰۲). - سربازانی که از کشتن یا مسئول کشتن بودن در طول صف آرایی خود خبر میدهند نیز بیشتر در برابر دچار شدن به PTSD آسیب پذیر هستند ماگون، لوسنکو و همکاران، ۲۰۱۰). - اگر سطح استرس به قدر کافی بالا باشد، در این صورت، میتوان انتظار داشت که یک فرد متوسط، بعد از واقعه آسیب زا دچار برخی از مشکلات روان شناختی شود (که ممکن است کم دوام یا طولانی مدت باشد. - اما چرا سطح طاقت یک نفر با سطح طاقت دیگری تفاوت دارد؟ - برخی پاسخ ها ممکن است در عواملی نهفته باشند که قبلاً در این فصل مورد بحث قرار دادیم. - در بخشهای زیر، روی برخی زمینه ها که به نظر مهم میرسند، تأکید میکنیم. ## عوامل خطر فردی - وقتی خطر برای PTSD مطرح می شود، باید دو چیز را در نظر داشته باشیم به طوری که پژوهشگران در این حوزه خاطرنشان کرده اند، در صورتی که مواجهه با آسیب وجود داشته باشد، خطر تجربه کردن آسیب و همچنین خطر PTSD وجود دارد (مک نالی، ۲۰۱۳). - وقتی احتمال تجربه کردن واقعه آسیب زا وجود داشته باشد، هر کسی به طور برابر در معرض خطر قرار ندارد. - برخی مشاغل مانند سرباز یا مأمور آتش نشانی بودن خطر بیشتری از مشاغل دیگر مانند کتابدار بودن به همراه دارند - عوامل خطری که احتمال قرار گرفتن در معرض آسیب را افزایش میدهند عبارتند از مرد بودن، تحصیلات کمتر از سطح دانشگاه داشتن، داشتن مشکلات سلوک در کودکی داشتن سابقه خانوادگی اختلال روان پزشکی، و گرفتن نمره بالا در مقیاسهای برونگرایی و روان رنجور خویی (برسلا و همکاران، ۱۹۹۱، ۱۹۹۵). - میزان مواجهه با وقایع آسیب زا در آمریکایی های سیاه پوست نیز بیشتر از آمریکایی های سفید پوست است. - با توجه به اینکه فردی با رویداد آسیب زایی مواجه شده باشد چه عواملی خطر مبتلا شدن او به PTSD را افزایش میدهند؟ - همانگونه که قبلاً اشاره کردیم، زن بودن عامل خطر است. - عوامل خطر فردی دیگر که توسط پژوهشگران مشخص شده اند عبارتند از سطوح پایین تر حمایت اجتماعی، روان رنجور خویی (گرایش به تجربه کردن عاطفه منفی داشتن مشکلات از پیش موجود در رابطه با افسردگی و اضطراب به علاوه داشتن سابقه خانوادگی ،افسردگی، اضطراب و همچنین سوء مصرف مواد (مک نالی ۲۰۱۳؛ ویلک بلیز و همکاران (۲۰۱۰) ارزیابی هایی که افراد مدت کوتاهی بعد از آسیب از نشانه های اضطراب خودشان میکنند نیز مربوط است. - اگر افراد معتقد باشند که نشانه های آنها علامت ضعف شخصی است یا باور داشته باشند که دیگران به خاطر اینکه آنها نشانه هایی را تجربه کرده اند، خجالت زده خواهند شد، بیشتر در معرض خطر PTSD قرار میگیرند، حتی در صورتی که سطح نشانه های اولیه از لحاظ آماری، کنترل شده باشد (دانمور و همکاران (۲۰۰۱). - در روی دیگر این سکه عواملی وجود دارند که ممکن است در برابر PTSD حفاظتی باشند. - به نظر می رسد که توانایی شناختی خوب در اینجا اهمیت دارد. - برسلا و همکاران (۲۰۰۶) داده های هوشبهر را از کودکان 6 ساله ای که در اطراف دیترویت زندگی میکردند گردآوری نمودند. - وقتی این کودکان به 17 سالگی رسیدند، با آنها مصاحبه شد و از نظر مواجهه با آسیب و PTSD ، ارزیابی شدند. - کودکانی که در 6 سالگی نمرات هو شبهر بالای 115 داشتند کمتر احتمال داشت که در 17 سالگی واقعه آسیب زایی را تجربه کرده باشند؛ به علاوه، در صورتی که آنها با آسیب مواجه شده بودند کمتر در معرض خطر دچار شدن به PTSD قرار داشتند. - این یافته ها حکایت دارند که داشتن هو شبهر بالاتر ممکن است محافظی علیه تجربه کردن آسیب و دچار شدن به PTSD باشد زیرا کودکانی که از نمرات هو شبهر متوسط یا زیر متوسط برخوردار بودند، در معرض خطر برابر برای PTSD قرار داشتند. - یافته های مشابهی در مورد کهنه سربازان ویتنام گزارش شده اند. - کرمن و همکاران (۲۰۰۷) اطلاعاتی را از نمونه بزرگ دو قلوها و همچنین اطلاعاتی را در مورد نمرات توانایی شناختی آنها قبل از اینکه به خدمت در ویتنام فرستاده شوند، گردآوری کردند. - تمام مردانی که در این تحقیق مشارکت داشتند، بعداً در طول خدمت نظام خود با وقایع آسیب زا مواجه شده بودند. - مردانی در آزمون صلاحیت نیروهای مسلح مقیاس توانایی شناختی در چهار یک بالا نمره گرفته بودند، در مقایسه با مردانی که در چهار یک پایین نمره گرفته بودند 48 درصد خطر کمتر برای دچار شدن به PTSD داشتند. - چرا ممکن است توانایی های شناختی بالاتر پیش از آسیب محافظی علیه PTSD باشند؟ - یک احتمال این است که افراد دارای منابع عقلانی بیشتر ممکن است بهتر بتوانند به تجربه های آسیب زای خود معنی بدهند و آنها را به نوعی حکایت شخصی تبدیل کنند. - قبلاً در این فصل، درباره منافع درمانی نوشتن منظم درباره رویدادهای ناراحت کننده، بحث کردیم. - شاید افرادی که توانایی شناختی بالاتری دارند به طور طبیعی بهتر میتوانند تجربه های آسیب زای خود را به شیوه ای که در نهایت انطباقی و از لحاظ هیجانی حفاظتی باشند در حکایت های زندگی خویش ادغام کنند. ## عوامل زیستی - با توجه به اینکه PTSD اختلال استرس است امکان دارد انتظار برود که افراد مبتلا به این اختلال سطوح بالاتر هورمون های استرس مانند کورتیزول دارند. - اما به نظر نمی رسد که به طور کلی چنین باشد (یانگ و برسلا (۲۰۰۴). - تحت شرایط استرس آزمایشی (وارد شده یادآورهای آسیب چالشهای شناختی به نظر میرسد که افراد مبتلا به PTSD پاسخ کورتیزول بیش از حد نشان میدهند (د کولت و همکاران ۲۰۰۶). - اما سطح خط پایه کورتیزول افراد مبتلا به PTSD در مقایسه با افراد گواه سالم، اغلب خیلی مشابه است (می ویسی و همکاران (۲۰۰۷). - در این مورد جنسیت ممکن است عامل مهمی باشد. - به نظر می رسد که زنان مبتلا به PTSD از زنان بدون PTSD ، سطح خط پایه بالاتر کورتیزول دارند. - این در مورد مردان مبتلا به PTSD و بدون آن، صدق نمیکند. - یافته جالب دیگر این است که سطح کورتیزول در افراد مبتلا به PTSD که بهره کشی جسمی یا جنسی را تجربه کرده اند پایین تر است. - به عبارت دیگر، نوع آسیب ممکن است عامل مهمی باشد (میویسی و همکاران (۲۰۰۷). - گرچه خیلی از یافته ها در این زمینه گیج کننده هستند ولی پژوهشگران هنوز مشغول بررسی بی نظمی های زیستی در PTSD هستند. - تمرکز جالب دیگر پژوهش، تعاملهای ژن - محیط است. - قبلاً در این مورد بحث کردیم که به نظر میرسد افراد دارای نوع خاصی از ژن (SHTTLPR) ، یا ژن ناقل سروتونین در صورت مواجه شدن با چهار یا تعداد بیشتری ،رویداد زندگی بیشتر در معرض خطر دچار شدن به افسردگی قرار دارند. - اکنون داده ها حکایت دارند که این ژن ممکن است عامل خطری نیز برای ابتلا به PTSD باشد. - کیل پاتریک و همکاران (۲۰۰۷)، داده های DNA را گردآوری کرده و با ۵۸۹ بزرگسال از فلوریدا، ۶ تا ۹ ماه بعد از توفان دریایی مصاحبه کردند. - شیوع PTSD پس از توفان دریایی در این نمونه ۳/۲ درصد بود. - عوامل خطر برای دچار شدن به PTSD ، سطح بالای مواجهه با توفان های دریایی و سطح پایین حمایت اجتماعی بودند. - اما افرادی که تیپ ارثی پرخطر (SS) ژن ناقل سروتونین، داشتند اگر مواجهه زیاد با توفان دریایی و حمایت اجتماعی کم نیز داشتند خیلی بیشتر در معرض مبتلا شدن به PTSD قرار داشتند. - میزان PTSD در افراد این گروه ۱۴/۸ درصد بود - ۴/۵ برابر بالاتر افراد دارای تیپ ارثی SS چنانچه مواجهه زیاد با توفان دریایی و حمایت اجتماعی کم داشتند نیز، بیشتر احتمال داشت که به افسردگی مبتلا شوند. - این یافته ها حکایت دارند که داشتن نوع SS ژن ناقل سروتونین، وضعیت بد را بدتر میکند. - افراد دارای این تیپ ارثی ممکن است نسبت به تأثیرات استرس آسیب، زا خیلی آسیب پذیر باشند مخصوصاً در صورتی که حمایت اجتماعی کم نیز داشته باشند. - در مورد مغز افراد مبتلا به PTSD چه میدانیم؟ - تحقیقات نشان میدهند که به نظر می رسد اندازه ناحیه ای از مغز به نام هیپوکامپ در افراد مبتلا به PTSD کوچک شده باشد. - هیپوکامپ ناحیه ای از مغز است که معلوم شده در حافظه مشارکت دارد - هیپوکامپ همچنین ناحیه ای از مغز است که معلوم شده نسبت به استرس حساس است. - گیلبرتسون و همکاران (۲۰۰۲) در یک تحقیق اندازه هیپوکامپ را در کهنه سربازان جنگ مبتلا به PTSD و بدون آن، اندازه گرفتند. - نتایج نشان دادند که کهنه سربازان مبتلا به PTSD اندازه هیپوکامپ کوچکتر از کهنه سربازان بدون PTSD داشتند. - دلیل اینکه این تحقیق خیلی اهمیت دارد این است که تمام این مردان دو قلوی یک تخمکی بودند. - هنگامی که گیلبرتسون و همکاران اندازه هیپوکامپ را در دو قلوهای سالم کهنه سربازان مبتلا به PTSD به دست آوردند، معلوم کردند که این مردان نیز درست مانند برادران شان اندازه هیپوکامپ کوچک داشتند. - در مقابل کهنه سربازان جنگ که PTSD نداشتند، مانند دوقلوهایشان که درگیر جنگ نبودند اندازه هیپوکامپ مشابه (و بزرگتر) داشتند. - آنچه این یافته ها نشان میدهند این است که به دلایلی که ما هنوز نمی دانیم، اندازه کوچک هیپوکامپ ممکن است در افرادی که در معرض آسیب قرار داشته اند، عامل آسیب پذیری برای PTSD باشد. - مشکل عمده در رابطه با تحقیق در این زمینه این است که تعدادی از نابهنجاری های مغزی که با PTSD ارتباط دارند از جمله کاهش اندازه ،هیپوکامپ در افرادی که افسرده هستند نیز یافت شده اند. - چون PTSD و افسردگی اختلالات بسیار همزمان هستند و با هم روی میدهند بنابراین برای پژوهشگران دشوار است که مطمئن شوند کدام نابهنجاری های مغزی مخصوص PTSD هستند و کدامیک ممکن است از افسردگی ناشی شده باشند (کروز و همکاران، ۲۰۱۱). - اما شاید قدری ساده لوحانه باشد که انتظار داشته باشیم که PTSD با نابهنجاری های مغزی ارتباط دارد که کاملاً منحصر و مجزا هستند و اختلالات دیگر در آن سهیم نیستند. - ما می دانیم که استرس در ایجاد افسردگی و PTSD نقش دارد. - ما این را نیز میدانیم که استرس (از طریق گلوکوکورتیکوئیدها بر نواحی مغز مانند هیپوکامپ که برای عملکرد هیجانی سالم اهمیت دارند، تأثیر منفی دارد. - بنابراین وقتی به افرادی توجه میکنیم که اختلالاتی دارند که استرس در آنها درگیر است، چرا نباید انتظار داشته باشیم که ویژگیهای مشترکی بین آنها ببینیم؟ ## عوامل اجتماعی - فرهنگی - به نظر میرسد که عضو گروه اقلیت بودن افراد را در معرض خطر بیشتر دچار شدن به PTSD قرار میدهد. - دیگراند و همکاران (۲۰۱۱) ۳۲۷۱ نفر را که در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ از برجهای مرکز تجارت جهانی تخلیه شده بودند بررسی کردند. - دو تا سه سال بعد از حملات، 15 درصد از افرادی که ارزیابی شده بودند، PTSD داشتند. - بازماندگان آمریکایی آفریقایی تبار و اسپانیایی در مقایسه با سفید پوستان به احتمال بیشتری PTSD داشتند. - با توجه به بحثی که قبلاً در این فصل درباره انعطاف پذیری داشتیم تحصیلات بیشتر و درآمد سالیانه بیشتر نیز عواملی بودند که با میزان پایین تر PTSD ارتباط داشتند. - به نظر میرسد که متغیر های اجتماعی - فرهنگی در تعیین سازگاری فرد با نبرد نیز نقش دارند. - از جمله عوامل مهم میتوان به توجیه نبرد و اینکه تا چه اندازه ای هدف های جنگ برای فردی که زندگی اش به مخاطره افتاده است، روشن و پذیرفتنی هستند، اشاره کرد. - همانند سازی با واحد نبرد و کیفیت رهبری نیز اهمیت دارد جونز و وسلی (۲۰۰۷). - این روزها روان پزشکان نظامی روشهایی را اجرا میکنند که ظرف قرن گذشته معلوم شده به کاهش لطمه های روان شناختی کمک میکنند. - معلوم شده است که مداخله هایی که روحیه را بالا می برند و به هم پیوستگی را ترغیب میکنند که در طول جنگ جهانی دوم و جنگهای کره و ویتنام ابداع شده بودند، در کاهش لطمه های روان شناختی سربازان آمریکا در مدت صف آرایی آنها در مناطق جنگی افغانستان و عراق مؤثر واقع میشوند ریچی (۲۰۰۷). ## تأثیرات بلند مدت استرس پس از آسیب - همانگونه که قبلاً اشاره کردیم، سربازانی که فرسودگی جنگ را تجربه کرده اند، ممکن است نشانه های استرس پس از آسیب را برای مدت زمان طولانی آشکار سازند. - در صورتی که PTSD ایجاد شود میتواند اختلال شدید و مزمنی باشد. - از این گذشته در برخی موارد سربازانی که در مدت صف آرایی خود به طرز استثنایی مقاومت نشان دادند بعد از برگشتن به وطن، PTSD تأخیری را تجربه کرده اند. - مشکلات سازگاری مجدد با زندگی به عنوان یک فرد غیر نظامی بعد از مدت طولانی دور بودن از وطن را نمیتوان دست کم گرفت. - احساس مسئولیت مرتبط با کشتن به علاوه احساس گناه زنده ماندن در حالی که دوستان و هم قطاران واحد زنده نمانده اند نیز در اینجا نقش دارند. - ماهیت و میزان PTSD نیز تا اندازه ای بحث انگیز است (מקנלי, 2008). - نوع تأخیری PTSD چندان خوب تعریف نشده است و تشخیص دادن آن از اختلالاتی که مدت کوتاهی بعد از واقعه تسریع کننده پدیدار میشوند دشوارتر است. - از این گذشته، به استثنای کهنه سربازان ویتنام، موارد شروع تأخیری PTSD خیلی نادر هستند، به طوری که فقط یک مورد PTSD تأخیری گزارش شده است. - ربط دادن گزارشهای نشانگان استرس تأخیری در بین کهنه سربازان جنگ ویتنام به استرس نبرد، نیز اغلب دشوار است، زیرا این افراد ممکن است مشکلات سازگاری مهم دیگری نیز داشته باشند. - برخی مقامات این موضوع را که آیا واکنش تأخیری باید اصلاً به عنوان PTSD تشخیص داده شود، زیر سؤال برده اند؛ به جای آن، برخی این گونه واکنش را به عنوان اختلال اضطرابی دیگر طبقه بندی می کنند. - برای مثال، افراد مبتلا به مشکلات سازگاری ممکن است مشکلات کنونی خود را به وقایع خاص گذشته خود مانند تجربه هایی در جنگ نسبت دهند. ## مرور کنید - تفاوت اصلی بین اختلال استرس حاد و PTSD چیست؟ - چه عوامل خطری با تجربه کردن آسیب ارتباط دارند؟ - چگونه ممکن است هو شبهر بالا، عامل حفاظتی در برابر PTSD باشد؟ - چگونه ممکن است عوامل ژنتیکی در ایجاد PTSD نقش داشته باشند؟ - درباره تشخیص PTSD تأخیری چه مجادله هایی وجود دارد؟ ## پیشگیری و درمان اختلالات استرس ### پیشگیری - یک راه برای پیشگیری از PTSD کاهش دادن فراوانی رویدادهای آسیب زاست. - گرچه فجایع طبیعی اجتناب ناپذیر هستند ولی برای کاهش دادن دسترسی نوجوانان به اسلحه گرم میتوان اقداماتی انجام داد. - این میتواند فراوانی خشونت در مدرسه و تیراندازی ها را کاهش دهد. - تغییرات دیگر در قانون و در خط مشی سیاسی نیز ممکن است تأثیرات مفیدی به بار آورند. - در نظر گرفتن این موضوع نیز مفید است که آیا با آماده ساختن افراد از پیش و تأمین اطلاعات و مهارت های مقابله ،کردن برای آنها امکان پیشگیری از پاسخ های ناسازگارانه، به استرس وجود دارد. - همانگونه که قبلاً اشاره کردیم، معلوم شده که این روش برای افرادی که استرس جراحی عمده ای را تجربه میکنند مفید است. - پژوهش دیگری از این عقیده حمایت می کند که آمادگی روان شناختی میتواند انعطاف پذیری را در فعالان سیاسی که دستگیر و شکنجه شده اند، تقویت کند (باشوغلو و همکاران (۱۹۹۷). - آموزش مناسب و آمادگی برای عوامل استرس زا ی شدید نیز میتوانند به سربازان، مأموران آتش نشانی و دیگران که خیلی احتمال دارد با رویدادهای آسیب زا مواجه شوند، مفید باشند. - یافته های به دست آمده از تحقیقی که PTSD را در کارکنان عملیات نجات در مرکز تجارت جهانی بررسی کرد با این موضوع هماهنگ است (پرین دیگراند و همکاران (۲۰۰۷) میزان PTSD در مشاغل مختلف به طور چشمگیری تفاوت داشت به طوری که میزان پایین تر در پلیس (۶/۲ درصد) و بالاترین میزان در داوطلبان (۲۱/۲ درصد) یافت شد که مشاغل کاملاً متفاوت با کارکنان عملیات نجات داشتند مثل امور مالی و املاک و مستغلات - استفاده از روشهای شناختی - رفتاری برای اینکه به افراد کمک شود تا موقعیت های بالقوه استرس زا یا وقایع دشوار را مدیریت کنند، وسیعاً مورد بررسی قرار گرفته است. - این راهبرد پیشگیرانه که، اغلب آموزش ایمن سازی در برابر استرس نامیده می شود، با تغییر دادن چیزهایی که افراد قبل یا در طول واقعه استرس زا به خودشان میگویند، آنها را برای تحمل کردن تهدید مورد انتظار آماده می سازد. - با اینکه این روشها مفید هستند اما آماده بودن از لحاظ روان شناختی برای اغلب فجایع یا موقعیتهای آسیب زا که بنا بر ماهیت شان پیش بینی ناپذیر و کنترل ناپذیر هستند، تقریباً غیر، ممکن است - با توجه به این موضوع برای افرادی که به تازگی واقعه آسیب زایی را تجربه کرده اند ،چه کاری میتوان انجام داد؟ چگونه میتوانیم خطر PTSD را کاهش، دهیم؟ - ممکن است عجیب به نظر برسد ولی بازی کردن تتریس ممکن است تا، اندازه ای مفید باشد (به قسمت دنیای پیرامون ما مراجعه، کنید). ### درمان اختلالات استرس - همانگونه که قبلاً اشاره کردیم خیلی از افرادی که در معرض عامل آسیب زایی قرار می گیرند، دچار نشانه هایی میشوند و بعد بدون هرگونه کمک حرفه ای بهبود می یابند. - بعد از حملات تروریستی به مرکز تجارت جهانی مشاوران سوگ و بحران در نیویورک سیتی تجمع کردند، زیرا انتظار می رفت که تعداد بی شماری از افراد جویای کمک روان شناختی خواهند بود. - اما تعداد نسبتاً کمی از افراد درخواست کمک حرفه ای کردند و چند میلیون دلار که برای پوشش دادن هزینه های تأمین مشاوره رایگان اختصاص یافته بود، خرج نشد (مک نالی و همکاران، 2003). - معمولاً با گذشت زمان و با کمک دوستان و خانواده، افراد آسیب دیده به طور طبیعی بهبود می یابند. - تلفن قرمز خطوط تلفن قرمز ملی و محلی برای افرادی که تحت استرس شدید قرار دارند و آنهایی که در فکر خودکشی هستند کمک ارایه میدهند. - به علاوه، تلفن های قرمز خاصی برای قربانیان تجاوز جنسی و افرادی که فرار کرده اند، وجود دارد - خیلی از این تلفن های قرمز را داوطلبان اداره میکنند. - اینکه داوطلب چقدر ماهر و آگاه باشد نقش مهمی را در رضایت مصرف کنندگان ایفا میکند - تحقیقات همچنین حکایت دارند که اغلب پیامدهای مثبت زمانی حاصل میشوند که یاری رسانها به فرد تماس گیرنده همدلی نشان دهند و به او احترام بگذارند (میشارا و همکاران (۲۰۰۷). - همان گونه که شاهد بودیم، افرادی که موقعیت های آسیب را را تجربه کرده اند. معمولاً از احساسات شدید اضطراب افسردگی، کرختی، افکار مزاحم و خواب آشفته خبر میدهند. - برای تسکین نشانه های شدید PTSD از چند دارو میتوان استفاده کرد. - برای مثال دارو های ضدافسردگی گاهی در تسکین نشانه های افسردگی مزاحمت و اجتناب PTSD مفید هستند. - (رینک و همکاران (۲۰۰۷) در برخی موارد دارو های ضد روان پریشی مانند آنهایی که برای درمان اختلالاتی چون اسکیزوفرنی مصرف میشوند مورد استفاده قرار میگیرند (بار تزوکیس و همکاران، ۲۰۰۵؛ دیوید و همکاران (۲۰۰۴). - با این حال هنوز در مورد میزان تأثیر داروها در درمان نشانه های PTSD تردیدهایی وجود دارد (الرز ۲۰۰۰؛ جارانسون و همکاران (۲۰۰۱). ## درمانهای شناختی - رفتاری - اگر شما فیلم ترسناکی را بارها تماشا، کنید، چه اتفاقی می افتد؟ - به مرور زمان ترس کاهش می یابد و این فیلم برای شما کمتر ترسناک میشود. - یک راهبرد درمان که گرایش رفتاری دارد و اکنون برای PTSD استفاده میشود، مواجهه سازی طولانی است (کلویتر، ۲۰۰۹). - این درمان دقیقاً بر طبق همین اصل عمل میکند. - از بیمار درخواست می شود به طور واضح رویداد آسیب زا را بارها تعریف کند تا اینکه پاسخ های هیجانی او کاهش یابند. - این روش همچنین مواجهه مکرر یا طولانی به صورت واقعی یا تجسمی با محرک های مرتبط با آسیب را که فرد از آنها می ترسد و اجتناب میکند شامل می شود (فو و راج، ۲۰۰۴؛ پاورز و همکاران (۲۰۱۰). - روشهای رفتاری دیگر نیز میتوانند مکمل مواجهه سازی طولانی شوند (تیلور (۲۰۱۰). به عنوان مثال برای اینکه به فرد کمک شود تا اضطراب را بعد از رویدادی آسیب زا مدیریت کند، از آموزش آرمیدگی هم میتوان استفاده کرد. - چون درمان مواجهه سازی طولانی مستلزم قانع کردن در مانجویان به روبرو شدن با خاطرات آسیب زایی است که از آنها می ترسند رابطه درمانی در این نوع مداخله بالینی، اهمیت زیادی دارد (چارو و استرا و کلویتر (۲۰۰۸). - درمانجو باید به قدر کافی به درمانگر اعتماد داشته باشد تا در درمان مواجهه سازی مشارکت کند. - در تمام کارهای بالینی مهم است که درمانگر محیط امن صمیمی و حمایت کننده ای را تأمین کند تا بتواند به تغییر بالینی کمک نماید. - برای کسانی که آسیب دیده اند و آنهایی که ممکن است در رابطه با اعتماد مشکلات شدید داشته باشند، داشتن درمانگر با کفایت و دلسوز خیلی ضروری است. - مواجهه سازی طولانی درمان مؤثری برای PTSD است در یک تحقیق جدید که زنانی را در بر داشت که در ارتش خدمت کرده بودند ده جلسه درمان 90 دقیقه ای به کاهش نشانه ها و کاهش تعداد زنانی که ملاکهای تشخیصی را برای PTSD برآورده می کردند، در مقایسه با نمونه زنانی که تحت نوعی درمان قرار گرفته بودند که بر مشکلات زندگی کنونی آنها تمرکز داشت، انجامید (شائر) و همکاران (۲۰۰۷). با این حال یکی از مشکلات درمان مواجهه سازی طولانی این است که بیشتر از روشهای دیگر ترک درمان دارد این بدون تردید به علت آن است که برای افراد مبتلا به PTSD مواجه شدن با خاطرات آسیب زای خودشان دشوار است. - مایه نگرانی کنونی دیگر این است که تأثیرات این درمان تا چه مدتی ادامه می یابند. در تحقیقی که شرح داده شد تأثیرات بلند مدت درمان مواجهه سازی طولانی کمتر از آن بود که انتظار می رفت. - با توجه به اینکه درمان PTSD باید بهتر شود اکنون روشهای دیگری ابداع شده اند. الرزا و همکاران (۲۰۰۵) درمانی را برای PTSD ابداع کرده اند که بر مبنای مدل شناختی این اختلال استوار است. - به بیان دقیق تر تصور میشود PTSD زمانی تداوم می یابد که افراد آسیب دیده ارزیابی های بیش از اندازه منفی از آنچه برای آنها اتفاق افتاده است، داشته باشند. - درمان شناختی PTSD برای تغییر ارزیابی های بیش از اندازه منفی از آسیب و پیامدهای آنها، کاهش دادن تهدیدی که بیماران هنگام فکر کردن به رویداد آسیب زا احساس میکنند، و حذف راهبردهای شناختی و رفتاری مشکل آفرین طراحی شده است. - شواهد حکایت دارند که این روش درمانی بسیار مؤثر است. - در سه تحقیق مختلف بیمارانی که تحت درمان شناختی قرار گرفته بودند با بیماران گروه گواه لیست انتظار مقایسه شدند. - میزان بهبود به طور قابل ملاحظه ای در گروه درمان شناختی بالاتر بود و از ۷۱ تا ۸۹ درصد گسترش داشت. - میزان ترک درمان نیز بسیار پایین بود. - در واقع تنها بیماری که درمان را ترک نمود خانمی بود که به خارج از کشور نقل مکان کرد (الرز و کلارک (۲۰۰۸). - به علاوه، به نظر می رسد که منافع این درمان بعد از اینکه درمان خاتمه یافته باشد، ادامه می یابد. Scanned with CamScanner

فصل 5 / استرس و سلامت جسمانی و روانی PDF

Document Details

Tags

Related

Summary

Full Transcript