Summary

This document provides an overview of cancer biology, including the general behaviors of cancer cells, the role of angiogenesis in cancer development, different types of tumors, and the involvement of genes in the cancer process. It also discusses various types of cell death, including apoptosis and necrosis.

Full Transcript

‫سرطان‬ ‫‪1‬‬ ‫رفتارهاي عمومی سلولهاي سرطانی‪:‬‬ ‫‪ -1‬وابستگی آنها به پیام هاي سلول هاي دیگر بـراي رشـد‪ ،‬بقـا و تقس...

‫سرطان‬ ‫‪1‬‬ ‫رفتارهاي عمومی سلولهاي سرطانی‪:‬‬ ‫‪ -1‬وابستگی آنها به پیام هاي سلول هاي دیگر بـراي رشـد‪ ،‬بقـا و تقسـیم کـاهش می یابد‪.‬‬ ‫‪-2‬کمتر اقدام به خودکشی توسط آپوپتوز میکنند‪.‬‬ ‫‪-3‬میتوانند به طـور نامحـدودي تقسـیم شـوند‪.‬‬ ‫‪-4‬از نظـر ژنتیکی ناپایداراند‪.‬‬ ‫‪-5‬مهاجم هستند چون در آنها مولکول هاي اتصال سلول مانند کادهرین ها دچار نقص میباشند‪.‬‬ ‫‪-6‬در بافت هاي غریبه تکثیر و زندگی میکنند و سبب متاستاز میگردند‪.‬‬ ‫در سلولهاي سرطانی مهار تماسی (‪ )inhibition contact‬دیده نمی شود‪.‬‬ ‫در سلول هاي طبیعی کشـت داده شده پس از اینکه سلول ها به اندازه کافی تقسیم شدند و سطح محیط کشـت را کـامالً پوشـاندند‪ ،‬تقسـیم متوقـف میشود‪.‬‬ ‫این فرآیند را مهار تماسی می نامند‪.‬‬ ‫از طرفی تومورها‪ ،‬چه اولیه و چه ثانویه براي رشد و تشکیل اجرام بزرگ‪ ،‬نیاز به برقراري جریان خـون درون خـود دارنـد‪.‬‬ ‫‪2‬‬ ‫اکثر تومورها تشکیل رگ هاي خونی را طی فرایندي به نام‬ ‫آنژیوژنز )‪ )Angiogenesis‬در خود القاء مـیکننـد‪.‬‬ ‫مراحـل مختلف این فرآیند به ترتیب به این صورت است‪:‬‬ ‫تجزیه شدن غشاي پایه احاطه کننده مویرگی نزدیک به تومور‪،‬‬ ‫مهاجرت سلول هاي اندوتلیال مویرگ به درون تومور‪ ،‬تقسیم شدن‬ ‫این سلول هـاي انـدوتلیال و تشـکیل غشـاي پایـه جدیـد‬ ‫اطـراف مویرگ جدید‪.‬‬ ‫تومورهاي اولیه معموالً ترکیبی از خود ترشح مـیکننـد کـه‬ ‫آنژیوژنز در اطراف متاستارهاي ثانویه را مهار میکنند‪.‬بنابراین‬ ‫خارج کردن تومور اولیه با عمل جراحی‪ ،‬تومورهاي ثانویـه‬ ‫متاستاتیک آن را تحریک به رشد میکند‪.‬‬ ‫پروتئین هاي طبیعی متعددي مانند آنژیوژنین و اندوسـتاتین‬ ‫وجـود دارنـد کـه آنژیوژنز را مهار میکنند‪.‬‬ ‫‪3‬‬ ‫تومورهای خوش خیم (‪ )Benign‬و تومورهای بدخیم)‪(Malignant‬‬ ‫‪4‬‬ 5 ‫چهار گروه از ژنها در فرآیند سرطان و گسترش آن دخالت دارند‪ :‬الف) ژن هاي سرطان زا (آنکوژن ها) ‪.‬ب) ژن هاي مهارکننده سرطان(تومورساپرسور ها)‬ ‫د) ژن هاي مرتبط با ترمیم ‪:DNA‬‬ ‫ج)ژن هاي مرتبط با آپوپتوز‬ ‫انکوژن ها در حالت طبیعی پروتوانکـوژن مـیباشـند که پروتئین هاي طبیعی که در کنترل رشد و تقسیم سلولی شرکت دارند‪ ،‬کـد مـیکننـد‪.‬‬ ‫بـراي مثـال پروتوانکـوژن هـاي‪ myc,fos,jun‬پروتئین هایی را کدگذاري میکنند که در حالت طبیعی در هسته قرار داشته و به عنـوان پـروتئین هـاي تنظیمی در‬ ‫رونویسی عمل میکنند‪.‬‬ ‫همچنین پروتوانکوژن هاي ‪ Src,Ras‬پروتئین هایی میباشند که در مسیر گـذر پیام ها در سلولها نقش دارند‪.‬‬ ‫جهش در این ژن ها سبب تبدیل آنها به انکوژن هاي فعال میشـود و سـپس بیـان آنهـا افزایش یافته و با تکثیر سلولی‪ ،‬تومور ایجاد میگردد‪.‬‬ ‫تغییرات بیان ژن در ارتباط با آنکوژن ها باعث میشود میزان بیان افزایش پیدا کند و در نهایت میزان محصول نیز افزایش مییابد‪.‬‬ ‫از ژنهاي مهارکننده سرطان نیز میتوان به ژن ‪ (p53‬القا اپوپتوز) و ‪ (P21‬توقف چرخه سلولی در‪ ( G1‬اشاره کرد‪.‬‬ ‫تمامی مسیرهاي تغییرات بیان ژن از مسیر سیگنالینگ میگذرد‪.‬‬ ‫در سلول ها بی نهایت ژن و مسیر سیگنالینگ وجود دارد که میتوانند باعث فعال سازي و یا عدم فعال سازي شوند‪.‬‬ ‫این ژن ها در حالت عادي پروتوآنکوژن نامیده میشوند ولی در صورت بروز جهش در آنها به آنکوژن تبدیل میشوند که باعث بروز سرطان میشود‪.‬‬ ‫این ژن ها مسئول تمایز و مرگ سلولی هستند‪ ،‬اگر تمایز و مرگ سلولی از حالت عادي خود خارج شود سرطان ایجاد میشود‪.‬‬ ‫پروتوآنکوژن ها میتوانند از طریق جهش نقطه اي‪ ،‬تکثیر ژنی و جابجایی کروموزومی فعال شوند‪.‬‬ ‫از ژن هاي مرتبط با آپوپتوزمیتوان به پروتئین هاي کاسپاز و خانواده‪ BCL2‬اشاره کرد‪.‬‬ ‫از ژن هاي مرتبط با ترمیم ‪ DNA‬به ‪ BRCA1/BRCA2‬در سرطان پستان میتوان اشاره کرد‪.‬‬ ‫‪6‬‬ 7 8 ‫هایپرپالزي )‪ :)hyperplasia‬هایپرپالزي به معنی افزایش تعداد سلولها در یک بافت (ساختمان) است‪.‬در هایپرپالزي در پاسخ به استرس محیطی‪ ،‬تعداد سلولهاي‬ ‫افزایش مییابد‪.‬‬ ‫هایپرتروفی )‪ :)hypertrophy‬در هایپرتروفی در پاسخ به استرس محیطی‪ ،‬اندازه سلول بزرگتر میشود ولی تغییري در تعداد آن رخ نمیدهد‪.‬‬ ‫هایپرپالزي و هایپروتروفی معموالً به طور همزمان با یکدیگر رخ میدهند‪.‬مثالً در بارداري‪ ،‬هم تعداد سلولهاي اندومتر افزایش مییابد و هم اندازهشان بزرگتر میشود‪.‬‬ ‫دیسپالزي)‪ :)dysplasia‬حالتی از نتایج تقسیم سلولی است که در آن سلولها به صورت بدشکل تقسیم شدهاند و بافتی که از این تقسیم حاصل میشود ظاهري نامنظم‬ ‫دارد‪.‬‬ ‫ئوپالزي )‪ :)neoplasia‬نئوپالزي نوعی تقسیم و تغییر سلولی است که در نتیجه آن نوع جدیدي از سلول ایجاد میشود‪.‬این بافتها بدون توجه به محیط اطرافشان و‬ ‫پیامهایی که میرسد‪ ،‬میتوانند تقسیم شوند و خودمختار و مستقل اند‪.‬‬ ‫‪9‬‬ ‫پروتئین ‪ p53‬شروع کننده مرگ برنامه ریزي شده سلولی یا همان آپوپتوز است‪.‬این پروتئین میتواند تنش ها را تشخیص دهد و به نوعی‪ ،‬نقش سنسوري دارد‪.‬‬ ‫این پروتئین می تواند این تنش ها و استرس ها را به پروتئین هاي دیگر اطالع رسانی کند تا مسیر سیگنالینگی به راه افتد که در بهترین حالت‪ ،‬این اتفاق منجر به‬ ‫آپوپتوز میشود‪.‬پروتئین ‪ p53‬به تنهایی موجب مهار مسیرهاي ناشی از تنش ها نمیشود و با تحریک پروتئین هاي‪ DNA repair‬باعث میشود که به آسیب هاي وارد‬ ‫شده به ژن ها رسیدگی شود‪.‬وقتی سلول هاي صدمه دیده قابل بازسازي نباشند‪ ،‬پروتئین ‪ p53‬باعث تحریک برخی پروتئین ها و در نتیجه آپوپتوز در سلول میشود‪.‬‬ ‫هنگامی که ‪ DNA‬آسیب میبیند‪ ،‬غلظت و فعالیت پروتئین ‪ p53‬افزایش می یابد‪.‬سپس این پروتئین به ناحیه تنظیمی ژن مربوط به پروتئین ‪ p21‬چسبیده و‬ ‫رونویسی این ژن را تحرك کـرده و ‪ p21‬سـنتز مـیشـود‪.‬سـپس ‪ p21‬کـه یـک پروتئین بازدارنده ‪ Cdk‬میباشد‪ ،‬به کمپلکس سیکلین‪ Cdk-‬اتصال یافته و آن‬ ‫را غیرفعال میکند‪.‬در این حالت سـلول نمیتواند از فاز ‪ G1‬به فاز ‪ S‬وارد شود و بنابراین فرصتی براي ترمیم ‪ DNA‬آسیب دیده به وجود می آید ولی اگر سـلول در‬ ‫فاز ‪ S‬باشد‪ ،‬پروتئین ‪ p21‬به ‪ PCNA‬مربوط به ‪ DNA‬پلیمراز دلتا متصل شده و آن را غیرفعال میکند‪.‬‬ ‫اما اگر در بیان ژن ‪ p53‬اختاللی ایجاد گردد و یا این پروتئین اشتباه عمل کند؛ زمینه براي ایجاد جهش و سرطانی شدن سلول فراهم میشود‪.‬‬ ‫حدود ‪ 50 %‬از سرطانها ناشی از جهش در ژن ‪ p53‬میباشد‪.‬‬ ‫فعالیت پروتئین ‪ p53‬به وسیله پروتئینی به نام ‪ Mdm2‬پایین نگه داشته میشود‪.‬هنگامـی کـه ایـن پـروتئین بـه ‪ p53‬متصل است‪ ،‬توانایی فعال کنندگی‬ ‫رونویسی پروتئین ‪ p53‬را کـاهش داده و بـا اضـافه کـردن مولکـول هـاي یوبی کوئیتین‪ ،‬آن را براي تجزیه پروتئوزومی آمـاده مـیکنـد‪.‬‬ ‫ژن ‪ Mdm2‬به وسیله خود ‪ p53‬فعال میشـود‪ ،‬بنـابراین ‪ Mdm2‬در یک چرخه خودتنظیمی با ‪ p53‬فعالیت میکند‪.‬‬ ‫عالوه بر ‪ p21‬دو پروتئین دیگر نیز به عنوان بازدارنده ‪ Cdk‬شناخته شده اند که ‪ p27‬و ‪ p57‬نام دارند‪.‬‬ ‫به همین دلیل به هـر سـه پـروتئین)‪ Cdk inhibitory proteins (CIP‬مـی گوینـد‪.‬‬ ‫هـر سـه پـروتئین از فعالیـت سـیکیلین ‪ CDK2-A‬ممانعت میکنند و بنابراین قبل از شروع همانندسازي ‪ ، DNA‬باید تجزیه شوند‪.‬‬ ‫‪10‬‬ 11 ‫انواع مرگ سلولی‬ ‫مرگ انتوتیک یا انتوزیس‬ Entotic cell death Ferroptosis ‫فروپتوزیز‬ Immunogenic cell death ‫مرگ سلولی ایمونوژنتیک‬ Lysosome-dependent cell death ‫مرگ نکروز ناشی از انتقال نفوذپذیری‬ Mitochondrial permeability transition (MPT)-driven ‫میتوکندری‬ necrosis Parthanatos / Mitotic death Pyroptosis / Necroptosis Oxeiptosis / NETotic cell death 12 13 14 ‫مرگ سلولی خودخواري یا اتوفاژي )‪(Autophagy‬‬ ‫مرگ غیر آپوپتوتیک است زیرا پروتئین هاي کاسپاز در آن فعال‬ ‫نمی شوند‪.‬‬ ‫ماکرو اتوفاژي‪ :‬محتواي سیتوپالسمی از طریق ادغام با اتوفاگوزوم‬ ‫به لیزوزوم تحویل داده شده تا یک اتولیزوزوم تشکیل شود‪.‬‬ ‫میکرو اتوفاژي‪ :‬محتواي سیتوپالسمی توسط هجوم غشاي لیزوزوم‬ ‫بلعیده میشود‪.‬‬ ‫اتوفاژي با واسطه چاپرون‪ :‬پروتئینهاي هدف که در غشاي‬ ‫لیزوزوم بهصورت کمپلکس با پروتئینهاي چاپرون حمل میشوند‪،‬‬ ‫پس از شناسایی توسط گیرنده غشاي لیزوزومی‪ ،‬پروتئین هاي‬ ‫غشایی مرتبط با لیزوزوم‪ ،‬تخریب میشوند‪.‬‬ ‫‪15‬‬ ‫مراحل اتوفاژي‪:‬‬ ‫نقش اتوفاژي‪:‬‬ ‫تشکیل فاز اولیه‪ :‬فرآیند اتوفاژي با تشکیل ساختارهایی به نام فاز‬ ‫اولیه اتوفاژي شروع میشود که بهعنوان یک غشاي دوگانه‬ ‫حفظ تعادل سلولی‪ :‬اتوفاژي به حذف پروتئینهاي تجمع‬ ‫)‪ (membrane‬در اطراف مواد زائد (مانند پروتئینها یا ارگانلهاي‬ ‫یافته یا اندامکهاي آسیبدیده کمک میکند‪.‬‬ ‫آسیبدیده) ایجاد میشود‪.‬‬ ‫پاسخ به استرس‪ :‬در شرایطی مانند کمبود تغذیه یا‬ ‫آسیبهاي محیطی‪ ،‬اتوفاژي به سلول کمک میکند تا انرژي‬ ‫تشکیل اتوفاگوزوم‪ :‬این غشاي دوگانه از نظر ساختاري تبدیل به‬ ‫و مواد اولیه الزم براي بقاي خود را از منابع داخلی تأمین‬ ‫اتوفاگوزوم میشود که مواد درون آن بهطور کامل محصور میشوند‪.‬‬ ‫کند‪.‬‬ ‫اتصال به لیزوزوم‪ :‬اتوفاگوزوم سپس با لیزوزومها ترکیب میشود تا‬ ‫حذف ارگانلهاي آسیبدیده‪ :‬مانند میتوکندريهاي‬ ‫به ساختار دیگري به نام اتوفاگولیزوزوم تبدیل شود‪.‬‬ ‫آسیبدیده که در جلوگیري از تجمع سلولهاي آسیبدیده‬ ‫و جلوگیري از بیماريهاي مختلف‪ ،‬بهویژه بیماريهاي‬ ‫عصبی‪ ،‬مهم است‪.‬‬ ‫تجزیه محتویات‪ :‬در این مرحله‪ ،‬آنزیمهاي موجود در لیزوزومها‬ ‫(مانند پروتئازها و لیپازها) محتواي اتوفاگوزوم را تجزیه میکنند و‬ ‫نقش در ایمنی‪ :‬اتوفاژي به ایمنی سلولی کمک میکند‪ ،‬زیرا‬ ‫اجزاي سلولی به اجزاي پایه تبدیل میشوند که میتوانند دوباره‬ ‫اجزاي سلولی میتوانند مواد خارجی (مانند ویروسها و‬ ‫براي ساخت ترکیبات جدید در داخل سلول مورد استفاده قرار‬ ‫باکتريها) را بلعیده و تجزیه کنند‪.‬‬ ‫گیرند‬ ‫‪16‬‬ ‫بیگانه خواري یا فاگوسیتوز‬ ‫‪17‬‬ ‫نقش فاگوسیتوز‪:‬‬ ‫مراحل فاگوسیتوز‪:‬‬ ‫دفاع ایمنی‪ :‬فاگوسیتوز نقش حیاتی در دفاع ایمنی‬ ‫شناسایی و اتصال‪ :‬فاگوسیتها ابتدا ذرات هدف (مانند میکروبها بدن دارد‪.‬فاگوسیتها میکروبها و سایر عوامل‬ ‫یا سلولهاي مرده) را شناسایی میکنند‪.‬این شناسایی معمو ً‬ ‫ال‬ ‫بیماريزا را شناسایی و از بدن حذف میکنند‪.‬‬ ‫توسط گیرندههایی در سطح فاگوسیتها انجام میشود که به‬ ‫مولکولهاي سطحی روي هدف متصل میشوند‪.‬‬ ‫حذف سلولهاي مرده‪ :‬فاگوسیتها سلولهاي مرده و‬ ‫بلعیدن ذره‪ :‬پس از شناسایی‪ ،‬فاگوسیتها بهطور فیزیکی ذره را‬ ‫آسیبدیده را از بافتها پاك میکنند‪ ،‬که به ترمیم‬ ‫احاطه کرده و آن را به داخل خود بلعیده و درون فاگوزوم حبس‬ ‫بافتها و پیشگیري از التهاب کمک میکند‪.‬‬ ‫میکنند‪.‬‬ ‫تنظیم پاسخ ایمنی‪ :‬این فرآیند همچنین به تنظیم و‬ ‫ترکیب با لیزوزوم‪ :‬فاگوزوم به لیزوزومها متصل میشود تا بهطور‬ ‫مشترك یک ساختار به نام فاگولیزوزوم ایجاد کنند‪.‬‬ ‫تقویت پاسخهاي ایمنی بدن کمک میکند‪ ،‬زیرا‬ ‫فاگوسیتها میتوانند آنتیژنها را پردازش کرده و به‬ ‫تجزیه محتویات‪ :‬آنزیمهاي موجود در لیزوزومها مواد بلعیدهشده‬ ‫سایر سلولهاي ایمنی مانند سلولهاي ‪T‬منتقل کنند‪.‬‬ ‫را تجزیه میکنند تا اجزاي آنها به شکل مواد قابل استفاده براي‬ ‫سلول درآید‪.‬‬ ‫‪18‬‬ ‫آپوپتوز )‪(apoptaosis‬‬ ‫هنگامی که سلولی در بدن نیاز نباشد‪ ،‬با فعال شدن مرگ درون سلولی به سوي خودکشی سوق داده میشود‪.‬‬ ‫به این فرآیند مرگ برنامه ریزي شده سلولی و یا اصـطالحاً آپوپتـوز میگوییم و از دو مسیر خارجی (وابسته به گیرنده مرگ) و داخلی (میتوکندریایی) انجام میشود‪.‬‬ ‫میـزان آپوپتـوز در جنـین و بافـت هـاي بزرگساالن زیاد است‪.‬براي مثال در تکوین دستگاه عصبی مهره داران‪ ،‬بیش از نیمی از سلول هاي عصبی پـس از ایجـاد‪،‬‬ ‫میمیرند‪.‬دست ها و پاهاي انسان در طی دوران تکوین جنینی از طریق آپوپتـوز شـکل مـی گیرنـد‪.‬از بـین رفـتن دم در قورباغه بالغ طی فرایند دگردیسی از‬ ‫طریق آپوپتوز اتفاق میافتد‪.‬‬ ‫آپوپتوز یک سیستم دفاعی مهم در برابر سرطان است‪.‬ژن ‪ p53‬در آپوپتـوز نقـش دارد‪.‬هـمچنـین اگـر میـزان تخریـب ‪ DNA‬به حدي باشد که سلول قادر به‬ ‫تعمیر آن نباشد‪ ،‬سلول به سمت آپوپتوز میرود‪.‬‬ ‫برخالف آپوپتوز سلول هایی که در پاسخ به آسیب بافتی میمیرند‪ ،‬تغییرات مورفولوژیکی متفاوتی را نشان میدهند که به این حالت نکروز (‪ )necrosis‬گویند‪.‬‬ ‫معموالً سلول هایی که این روند را متحمل میشوند‪ ،‬متورم شده و محتویات خود را رها میکنند که میتوانند به سلول هاي اطراف آسیب رسانده و در نهایت باعث‬ ‫التهاب گردند‪.‬آپوپتوز مرگ فیزیولوژیک سلولی است و در طی تحریکات خاصی اتفاق میافتد در حالیکه نکروز مرگ پاتولوژیک و ناگهانی سلول است و در طی آسیب‬ ‫هاي شدید به سلول اتفاق میافتد که باعث التهاب میشود‪.‬‬ ‫آپوپتوز به وسیله خانواده از پروئتازها به نام کاسپازها (پروتئین هاي سیستئین‪ -‬آسپارتات) انجام مـیشـود کـه در جایگـاه فعال خود داراي اسید آمینه سیستئین‬ ‫میباشند و اتصال پپتیدي را به طور ویژه بعد از باقیمانده اسید آمینـه آسـپارتات هیدرولیز میکنند‪.‬شکل غیرفعال آنها پروکاسپاز است که در اثر هضم‬ ‫پروتئولیتیکی فعال می شوند‪.‬‬ ‫کاسپاز فعـال شـده‪ ،‬شکافته شده و دیگر اعضاء خانواده را فعال میکند و منجر بـه تشـدید آبشـار پروتئولیتیـک مـیگـردد‪.‬آنهـا نیـز سـایر پروتئین هاي سلولی‬ ‫مانند المین هاي هسته اي را برش میدهند‪.‬‬ ‫‪19‬‬ 20 21 ‫مکانیسم آپوپتوز از طریق چند نوع مسیر انجام میشود‬ ‫الف) مسیر داخلی یا میتوکندریایی آپوپتوز‪:‬‬ ‫زمانیکه سلول در معرض استرس و تنش قرار میگیرد میزان پروتئین ‪ p53‬و ‪ p21‬افزایش پیدا میکند‪.‬در اثر افزایش میزان پروتئین ‪ p53‬در سلول‪ ،‬پروتئین های دیگری در سلول فعال میشوند‬ ‫و میزان آنها در سلول افزایش پیدا میکند( پروتئین های ‪ PUMA‬و ‪ )NUXA‬در اثر افزایش ‪ p53‬فعال شده و سپس میزان پروتئین ‪ BAX‬نیز افزایش می یابد‪.‬در ادامه ‪ BAX‬با پروتئین‬ ‫دیگری بنام ‪ BAK‬دایمر میشود و میزان ‪ BCL2‬کاهش می یابد‪.‬سلول به سمت مسیر داخلی آپوپتوزیس پیش میرود‪.‬در واقع دایمر ‪ BAX/BAK‬همانند یک خنجر در غشای میتوکندری‬ ‫فرو میرود‪.‬در اثر این آسیب پروتئین سیتوکروم ‪ c‬که در زنجیره انتقال الکترون و در غشای داخلی میتوکندری حضور دارد‪ ،‬از غشای آسیب دیده میتوکندری رها شده و وارد فضای سیتوپالسمی‬ ‫میشود‪.‬در داخل سیتوپالسم پروتئینی بنام ‪ Apaf-1‬وجود دارد‪ ،‬سیتوکروم ‪ c‬باین پروتئین متصل میشود و موجب تغییر شکل فضایی پروتئین ‪ Apaf-1‬میشود‪.‬کمپلکس آپوپتوزوم ایجاد‬ ‫میشود‪ ،‬کاسپاز آغازگر ‪ 9‬فعال میشود و کاسپازهای اجرایی‪7 ، 6‬و ‪3‬را فعال میکند‪ ،‬در همین مرحله کاسپاز ‪ 3‬میتواند با برش اسکلت سلولی ( ‪F-actin‬ها) موجب آپوپتوز شود و یا کاسپاز ‪3‬‬ ‫میتواند‪ ICAD ،‬را که مهار کننده پروتئین ‪ CAD‬میباشد و در حالت نرمال به آن متصل است را از ‪ CAD‬جدا کند‪ CAD.‬وارد هسته سلول میشود و از طریق برش رشته های‪DNA‬‬ ‫موجب القای آپوپتوز در مسیر داخلی میشود‪.‬‬ ‫‪22‬‬ ‫مراحل فعال شدن مسیر داخلی‪:‬‬ ‫استرسهاي درونسلولی‪ :‬این استرسها میتوانند شامل آسیب به ‪ ،DNA‬نقص در عملکرد میتوکندري‪ ،‬تجمع پروتئینهاي غیرطبیعی‪ ،‬یا‬ ‫ ‬ ‫کمبود انرژي باشند‪.‬‬ ‫آزاد شدن سیترات سیتوکروم‪ : C‬در واکنش به این استرسها‪ ،‬میتوکندريها دچار تغییرات ساختاري میشوند و در نتیجه سیتوکروم ‪ C‬از‬ ‫ ‬ ‫فضاي میانمیتوکندري به سیتوپالسم رها میشود‪.‬‬ ‫تشکیل کمپلکس آپوپتوزومی‪ :‬آزاد شدن سیترات سیتوکروم ‪ C‬به همراه پروتئینهاي دیگر مانند‪ Apaf-1‬باعث تشکیل کمپلکسی به نام‬ ‫ ‬ ‫آپوپتوزوم میشود‪.‬‬ ‫فعال شدن کاسپازها‪ :‬کمپلکس آپوپتوزوم کاسپاز ‪ 9‬را فعال میکند‪ ،‬که به نوبه خود کاسپازهاي پاییندستی مانند کاسپاز‪ 6 ،3‬و ‪ 7‬را فعال‬ ‫ ‬ ‫میکند‪.‬این کاسپازها پروتئینهاي ساختاري و آنزیمهاي داخل سلولی را تجزیه کرده و باعث مرگ سلول میشوند‪.‬‬ ‫‪23‬‬ ‫ب) مسیر خارجی آپوپتوز‪:‬‬ ‫مسیر خارجی در سلول هاي ایمنی اتفاق میافتد و با گیرندههاي آپوپتوزي یا‬ ‫گیرندههاي مرگ فعال میشود که در غشاي بیشتر سلولهاي بدن وجود دارد‬ ‫و از خانواده گیرندههاي فاکتور نکروز تومور (‪ (TNF‬است‪.‬‬ ‫از طریق لیگاند ‪ Tnf-α‬و اتصال با دومین سیتوپالسمی گیرنده مرگ ‪،Fas‬‬ ‫مسیر خارجی القا میشود‪.‬‬ ‫با اتصال لیگاند مرگ به گیرنده مرگ اداپتورهاي ‪TRADD‬و ‪ FADD‬به‬ ‫گیرنده هاي مرگ متصل می شوند‪.‬در این مسیر کاسپاز ‪ 8‬و ‪ 10‬دخیل‬ ‫هستند کاسپاز ‪ 8‬موجب فعال شدن کاسپاز ‪ 3‬میشود که کاسپار ‪ 3‬میتواند از‬ ‫طریق برش میکروفیالمنت هاي اکتینی باعث القاي آپوپتوز شود و یا اینکه از‬ ‫طریق جدا کردن ‪ ICAD‬از ‪ CAD‬و ورود ‪ CAD‬به داخل هسته سلولی و‬ ‫برش رشته هاي ‪ DNA‬باعث القاي آپوپتوز شود‪.‬‬ ‫کاسپاز ‪ 8‬همچنین میتواند باعث شود پروتئینی بنام ‪ Bid‬فعال شود‪ ،‬این‬ ‫پروتئین نقشی همانند ‪ p53‬را در پیش گرفته‪ ،‬میزان ‪ Bax‬را افزایش داده و‬ ‫ادامه مسیر همانند مسیر داخلی پیش میرود‪.‬‬ ‫‪24‬‬ ‫مراحل فعال شدن مسیر خارجی‪:‬‬ ‫◦ فعال شدن گیرندههاي مرگ‪ :‬این مسیر با تعامل مولکولهاي مرگزاي خارجی مانند )‪ FasL (Fas Ligand‬یا ‪TNF-α‬‬ ‫)‪ (TumorNecrosisFactor alpha‬با گیرندههاي مرگزا مانند ‪ Fas‬یا ‪ TNF-R1‬در سطح سلول آغاز میشود‪.‬‬ ‫◦ تشکیل کمپلکس مرگ‪ :‬هنگامی که این مولکولها به گیرندههاي خود متصل میشوند‪ ،‬پروتئینهاي ‪(Fas-associated death‬‬ ‫)‪ FADD domain‬و )‪TRADD (TNF receptor-associated death domain‬به گیرندهها متصل میشوند و یک کمپلکس مرگ‬ ‫را تشکیل میدهند‪.‬‬ ‫◦ فعال شدن کاسپاز ‪ :8‬کمپلکس مرگ کاسپاز‪ 8‬را فعال میکند‪.‬این کاسپاز در ادامه کاسپازهاي پاییندستی مانند کاسپاز‪ 6 ،3‬و ‪ 7‬را فعال‬ ‫میکند که باعث تجزیه پروتئینهاي ضروري سلولی و مرگ سلول میشود‪.‬‬ ‫◦ مکانیسمهاي مکمل‪ :‬در برخی موارد‪ ،‬مسیر خارجی میتواند با مسیر داخلی (میتوکندري) ترکیب شود‪ ،‬که در آن کاسپاز‪ 8‬میتواند بهطور‬ ‫غیرمستقیم میتوکندريها را تحت تأثیر قرار دهد و آزادسازي سیترات سیتوکروم ‪ C‬را تحریک کند‪.‬‬ ‫‪25‬‬ 26 27 ‫نکروز‬ ‫مرگ نکروز نوعی مرگ غیر فعال می باشد و نوعی مرگ پاتولوژیک است‪.‬‬ ‫مهمترین ویژگی نکروز التهاب است و میتواند توسط یک القا خارج سلولی رخ می دهد مثل جراحت یا سکته در سلول هاي میوکارد قلبی و در‬ ‫بیماري هاي التهابی و عفونی مثل بیماري سل و سرطان بروز کند‪.‬حتی شیمی درمانی و ترکیبات سمی‪.‬‬ ‫معموال سلول بزرگ و متورم می شود و محتویات سلولی با پاره شدن غشا سلولی به بیرون می ریزد در نتیجه با حذف غشا عبور و مرور مواد از‬ ‫کنترل خارج شده و نهایتا تجزیه و تخریب سلول رخ می دهد و هسته سلول متالشی می شود‪.‬‬ ‫ورود کلسیم از خارج به درون سلول از طریق کانال کلسیم می باشد از طرف دیگر شبکه آندوپالسمی اندامکی است که محل ذخیره یون کلسیم‬ ‫است‪.‬‬ ‫القا عوامل محیطی نکروز دهنده می تواند با تاثیر بر کانال هاي غشایی سلول همراه باشد‪.‬یون هاي کلسیم هم از شبکه آندوپالسمی به داخل‬ ‫سیتوزول وارد شده و هم از طریق کانال هاي کلسیمی وارد سیتوزول می شود این امر باعث افزایش تراکم کلسیم سیتوپالسمی شده که به دنبال آن‬ ‫پروتئین هایی نظیر کالپائین‪ ،‬کاتپسین و کاسپاز ها فعال می شوند‪.‬این پروتئین ها می توانند بر اندامک هاي درون سلولی مختلف مرگ سلولی را‬ ‫القا کنند‪.‬‬ ‫براي مثال پروتئین کالپائین باعث تخریب غشا لیزوزم می شود در نتیجه پروتئین کاتپسین آزاد می شود که عامل مرگ سلولی است‪.‬‬ ‫همچنین فعال شدن کاسپازها نیز با تاثیر بر پروتئین هاي سلولی می تواند مرگ سلولی را القا کند‪.‬‬ ‫‪28‬‬ 29 ‫مرگ به واسطه کتستروف ها‬ ‫مرگ در طی میتوز در محل چک پوینت هاي چرخه سلولی‪.‬‬ ‫در این پدیده میکروتوبول ها آسیب میبینند زیرا فرایندهایی که در طی آن‬ ‫میکروتوبول ها پایدار یا ناپایداري می شوند باعث فرایندهاي سلولی مثل حرکت و‬ ‫انقباض می شود‪.‬اگر چنین مرگی اتفاق بیافتد با مختل شدن میکروتوبول ها کل‬ ‫حرکات‪ ،‬انقباضات‪ ،‬تشکیل رشته هاي دوك در تقسیم سلولی مختل می شود‪.‬‬ ‫پروتئین کتستروف میکروتوبول ها را تکه تکه می کند و چون این میکروتوبول ها‬ ‫ساختار دوك میتوزي را تشکیل می دهند و باعث جابجایی کروموزوم ها در طی‬ ‫میتوز می شوند‪.‬‬ ‫این نوع مرگ با التهاب همراه است و توسط عوامل درونی سلول می تواند القا شود‪.‬‬ ‫در انتهاي مثبت میکروتوبول ها همیشه سرعت اضافه شدن توبولین هاي آلفا و بتا‬ ‫بیشتر از انتهاي منفی است وگاهی در حضور کتستروف ها تکه تکه شدن یا‬ ‫‪ shrinking‬میکروتوبول ها در انتهاي مثبت اتفاق می افتد که می تواند موجبات‬ ‫مرگ سلول را با حذف میکروتوبول ها فراهم کند‪.‬‬ ‫‪30‬‬ ‫برخی روش هاي آزمایشگاهی براي شناسایی ناپایداري ژنومی‬ ‫تست میکروهسته )‪ :(Micro Nucleus Assay‬این روش براي شناسایی آسیبهاي ژنتیکی و جهشها استفاده میشود و میکروهستهها را در سلولها شناسایی میکند‪.‬‬ ‫تست )‪ : SISTER CHROMATID EXCHANGE (SCE‬این روش تبادل بین خواهر کروماتیدها را ارزیابی میکند و به شناسایی آسیبهاي ‪ DNA‬و جهشها کمک‬ ‫میکند‪.‬‬ ‫آزمون )‪ : CIRCULAR DICHROISM (CD‬این روش به بررسی ساختارهاي دوتایی ‪ DNA‬و تغییرات آنها در برابر عوامل آسیبزا میپردازد‪.‬‬ ‫روش )‪ :PCR (Polymerase Chain Reaction‬این روش براي شناسایی جهشها و تغییرات در توالیهاي ‪ DNA‬استفاده میشود و حساسیت باالیی دارد‪.‬‬ ‫آزمون ‪ :TRIPLEX FORMATION‬این روش به بررسی توانایی ‪ DNA‬در ایجاد ساختارهاي سهتایی در برابر مواد شیمیایی و عوامل آسیبزا میپردازد‪.‬‬ ‫روش ‪ :NEXT-GEN SEQUENCING‬این تکنیک به تحلیل توالیهاي ‪ DNA‬و شناسایی جهشها و تغییرات ژنتیکی در سطح گسترده کمک میکند‪.‬‬ ‫‪31‬‬ ‫تست میکروهسته )‪(Micro Nucleus Assay‬‬ ‫یک روش آزمایشگاهی است که براي بررسی آسیبهاي ژنتیکی و جهشها در سلولها استفاده میشود‪.‬این تست به ویژه در مطالعات سمشناسی و ارزیابی مواد شیمیایی‬ ‫سرطانزا کاربرد دارد‪.‬‬ ‫مراحل اصلی تست میکروهسته‪:‬‬ ‫کشت سلول‪ :‬سلولها در شرایط کشت مناسب رشد داده میشوند‪.‬‬ ‫در معرض مواد شیمیایی قرار دادن ‪ :‬سلولها در معرض مواد شیمیایی یا عوامل آسیبزاي دیگر قرار میگیرند‪.‬‬ ‫متوقف کردن تقسیم سلولی‪ :‬با استفاده از ترکیبات خاص‪ ،‬مانند کلشیسین‪ ،‬تقسیم سلولی متوقف میشود تا سلولها در مرحله خاصی از چرخه سلولی بررسی شوند‪.‬‬ ‫رنگآمیزي و مشاهده‪ :‬پس از رنگآمیزي‪ ،‬سلولها تحت میکروسکوپ بررسی میشوند تا وجود میکروهستهها شناسایی شود‪.‬‬ ‫میکروهستهها‪ :‬هستههاي کوچکی هستند که به دلیل آسیبهاي ‪ DNA‬یا نقص در تقسیم سلولی به وجود میآیند‪.‬این ساختارها به راحتی قابل شناسایی و شمارش هستند و‬ ‫افزایش تعداد آنها نشاندهنده آسیب ژنتیکی و خطرات بالقوه سرطانزایی است‪.‬‬ ‫کاربردها‪:‬‬ ‫ارزیابی تأثیر مواد شیمیایی بر ‪. DNA‬‬ ‫بررسی پتانسیل جهشزایی و سرطانزایی‪.‬‬ ‫استفاده در مطالعات بیولوژیکی و محیطی‪.‬‬ ‫تست میکروهسته به عنوان ابزاري موثر در پژوهشهاي علمی و ارزیابی ایمنی مواد شیمیایی شناخته میشود‪.‬‬ ‫‪32‬‬ ‫تست )‪Sister Chromatid Exchange (SCE‬‬ ‫یک روش آزمایشگاهی است که براي بررسی تبادل اطالعات ژنتیکی بین کروماتیدهاي خواهري در طی تقسیم سلولی (میوز یا میتوز) استفاده میشود‪.‬‬ ‫این تست به ویژه براي ارزیابی آسیبهاي ‪ DNA‬و پتانسیل سرطانزایی مواد شیمیایی به کار میرود‪.‬‬ ‫مراحل اصلی تست ‪: SCE‬‬ ‫کشت سلول‪ :‬سلولها در شرایط مناسب کشت داده میشوند تا تقسیم شوند‪.‬‬ ‫توقف تقسیم‪ :‬با استفاده از مواد شیمیایی خاص‪ ،‬تقسیم سلولی متوقف میشود و سلولها در مرحله مشخصی از چرخه سلولی نگهداشته میشوند‪.‬‬ ‫رنگآمیزي‪ :‬با استفاده از رنگهاي خاص‪ ،‬کروماتیدهاي خواهري رنگآمیزي میشوند تا تبادل بین آنها قابل مشاهده باشد‪.‬‬ ‫مشاهده میکروسکوپی‪ :‬با میکروسکوپ‪ ،‬تبادلهاي بین کروماتیدها شناسایی و شمارش میشوند‪.‬‬ ‫کاربردها‪:‬‬ ‫ارزیابی اثرات مواد شیمیایی و عوامل محیطی بر ‪. DNA‬‬ ‫شناسایی پتانسیل جهشزایی و سرطانزایی‪.‬‬ ‫مطالعات مربوط به سمشناسی و ژنتیک‪.‬‬ ‫این تست میتواند به عنوان یک ابزار مهم در تحقیقات ژنتیکی و پزشکی به کار رود‪.‬‬ ‫‪33‬‬ ‫تست کامت )‪(Comet Assay‬‬ ‫به نام آزمایش "آزمون ژنومیک درون سلولی" نیز شناخته میشود‪ ،‬یک روش آزمایشگاهی براي ارزیابی آسیبهاي ‪ DNA‬در سلولها است‪.‬این روش به ویژه براي بررسی تأثیرات مواد‬ ‫شیمیایی‪ ،‬اشعه‪ ،‬و سایر عوامل آسیبزا بر روي ژنوم استفاده میشود‪.‬‬ ‫مراحل اصلی تست کامت‪:‬‬ ‫آمادهسازي سلولها‪ :‬سلولها از نمونههاي زیستی (مانند خون یا بافت) جدا میشوند و در یک ژل آگاروز قرار میگیرند‪.‬‬ ‫شکستن سلولها‪ :‬سلولها تحت شرایط خاصی قرار میگیرند تا غشاي سلولی و هستهها شکسته شوند و ‪ DNA‬آزاد شود‪.‬‬ ‫الکتروفورز‪ :‬با استفاده از الکتروفورز‪ DNA ،‬آزاد شده در میدان الکتریکی به سمت قطب مثبت حرکت میکند‪.‬در این مرحله‪ ،‬آسیبهاي ‪ DNA‬باعث ایجاد شکل "کامتی" (شبیه دم یا‬ ‫دنباله شهاب سنگ) میشوند‪.‬‬ ‫رنگآمیزي و مشاهده‪ :‬پس از الکتروفورز‪ DNA ،‬رنگآمیزي میشود و با میکروسکوپ بررسی میشود‪.‬شکل و اندازه "کامتها" اطالعاتی درباره میزان و نوع آسیب ‪ DNA‬ارائه میدهد‪.‬‬ ‫طول و شکل کامت‪ :‬طول و شکل "کامتها" به شدت آسیب ‪ DNA‬و نوع آسیب (مانند شکستهاي دو رشتهاي یا تغییرات شیمیایی) اشاره دارد‪.‬‬ ‫کاربردها‪:‬‬ ‫ارزیابی تأثیرات مواد شیمیایی‪ ،‬داروها و عوامل محیطی‪.‬‬ ‫بررسی آسیبهاي ‪DNA‬در تحقیقات سرطان‪.‬‬ ‫مطالعات سمشناسی و زیستمحیطی‪.‬‬ ‫تست کامت به دلیل سادگی و توانایی آن در شناسایی انواع آسیبهاي ‪ ،DNA‬ابزاري ارزشمند در تحقیقات علمی و پزشکی به شمار میآید‪.‬‬ ‫‪34‬‬ ‫تست ‪AMES‬‬ ‫به نام دانشمندي به نام "بروس امس" )‪ (Bruce Ames‬نامگذاري شده است‪.‬‬ ‫یک آزمایش علمی است که براي بررسی قابلیت مواد شیمیایی در ایجاد جهش در ‪ DNA‬استفاده میشود‪.‬‬ ‫این تست به ویژه در ارزیابی سرطانزایی مواد شیمیایی کاربرد دارد‪.‬‬ ‫در این آزمایش‪ ،‬باکتريهاي خاصی (معموالً گونهاي از باکتريهاي رودهاي) مانند ‪ Salmonella‬که در برابر یک ماده خاص حساس‬ ‫هستند‪ ،‬مورد استفاده قرار میگیرند‪.‬‬ ‫با اضافه کردن ماده مشکوك به باکتريها و مشاهده تغییرات در رشد آنها‪ ،‬میتوان تعیین کرد که آیا این ماده میتواند موجب‬ ‫جهش در ژنها شود یا خیر‪.‬‬ ‫تست ‪ AMES‬به دلیل سادگی و سرعت در انجام و همچنین هزینه کم‪ ،‬به طور گستردهاي در تحقیقات دارویی و ارزیابی ایمنی‬ ‫مواد شیمیایی به کار میرود‪.‬‬ ‫‪35‬‬

Use Quizgecko on...
Browser
Browser