Στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος (Δευτερογενείς) 5ο - Ράλλης Ε

Δευτερογενείς στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος Ευστάθιος Ράλλης Αναπλ. Καθηγητής Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας  Κλινική εξέταση δέρματος Κάθε κλινική βλάβη μπορεί να αναλυθεί σε μικρότερα, μορφολογικά στοιχεία που ονομάζονται στοιχειώδεις βλάβες. Κατά τον J....

Δευτερογενείς στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος Ευστάθιος Ράλλης Αναπλ. Καθηγητής Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας  Κλινική εξέταση δέρματος Κάθε κλινική βλάβη μπορεί να αναλυθεί σε μικρότερα, μορφολογικά στοιχεία που ονομάζονται στοιχειώδεις βλάβες. Κατά τον J.Darier οι στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος αποτελούν το αλφάβητο, με το οποίο μπορούμε να «διαβάσουμε» το δέρμα.  Στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος Πρωτογενείς Δευτερογενείς Εμφανίζονται στο Προέρχονται από τις υγιές δέρμα και πρωτογενείς βλάβες τις προκαλούνται άμεσα οποίες και διαδέχονται, από το δερματικό μετά από εξωτερική νόσημα. επίδραση ή λόγω υποστροφής. Ειδικές  Πρωτογενείς στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος 1. Κηλίδα (Macule) 2. Βλατίδα (Papule) 3. Οζίδιο (Nodule) 4. Πλάκα (Plaque, patch) 5. Πομφός (Wheal) 6. Φυσαλίδα (Vesicle) 7. Φλύκταινα (Pustule) 8. Πομφόλυγα (Bulla) 9. Κύστη (Cyst)  Δευτερογενείς στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος  Δευτερογενείς στοιχειώδεις βλάβες του δέρματος 1. Λέπια (Scale) 2. Εφελκίδα (Crust) 3. Διάβρωση (Erosion) 4. Έλκος (Ulcer) 5. Ραγάδα (Fissure) 6. Ουλή (Scar) 7. Ατροφία (Atrophy) 8. Λειχηνοποίηση (Lichenification)  1. Λέπια (Scale) Είναι κεράτινα πέταλα της επιδερμίδας που αποπίπτουν από την επιφάνεια του δέρματος. Μπορεί να προσφύονται χαλαρά (ψωρίαση) ή στερεά (δισκοειδής ερυθηματώδης λύκος) με τις υποκείμενες βλάβες.  2. Εφελκίδα (Crust) Είναι μάζες που προκύπτουν από την πήξη και αποξήρανση λευκωματούχου υγρού, το οποίο μπορεί να εξέρχεται από: – Διαβρωμένο δέρμα – Εξελκωμένο δέρμα – Φυσαλίδα – Φλύκταινα – Τραύμα – Συρίγγιο  Εφελκίδες Μπορεί να είναι κιτρινωπές (μελιτόχροες εφελκίδες του μολυσματικού κηρίου), φαιές ή κιτρινέρυθρες όταν το υγρό είναι αιμορραγικό (αιματογενείς εφελκίδες εκ ξεσμού), κα  3. Διάβρωση (Erosion) Είναι η βλάβη που σχηματίζεται από απώλεια των επιφανειακών στιβάδων της επιδερμίδας μέχρι τη βασική στιβάδα. Η επούλωση γίνεται χωρίς την ανάπτυξη ουλής.  Διαβρώσεις Οι διαβρώσεις διακρίνονται σε: α. Εκδορές: Επιπολής λύσεις της συνέχειας της επιδερμίδας, ποικίλου μεγέθους και σχήματος, ως συνέπεια τραυματισμού. β. Δρυφάδες: Είναι γραμμοειδείς λύσεις της συνεχείας της επιδερμίδας, αποτέλεσμα κνησμού.  4. Έλκος (Ulcer) Είναι η απώλεια των στιβάδων του δέρματος που φτάνει μέχρι το χόριο και μπορεί να επεκταθεί μέχρι το υπόδερμα. Στα έλκη διακρίνουμε: – Τη βάση – Τον πυθμένα – Τα χείλη  Έλκη Τα τραύματα είναι βαθιές απώλειες του δέρματος που οφείλονται σε μηχανικές κακώσεις ή στην επίδραση φυσικών ή χημικών αιτιών.  5. Ραγάδα (Fissure) Είναι η γραμμοειδής σχάση μη- φυσιολογικού δέρματος που φτάνει μέχρι το χόριο. Τα χείλη της βλάβης είναι απότομα κομμένα ενώ ο πυθμένας εμφανίζει έντονη ερυθρή ή ρόδινη χροιά, ενίοτε αιμορραγεί.  6. Ουλή (Scar) Είναι νεοσχηματισμένος συνδετικός ιστός που αντικαθιστά κατεστραμμένο δέρμα. Αποτελείται κυρίως από συνδετικό ιστό και καλύπτεται από επιθήλιο.  Ουλές Η επιφάνεια της ουλής είναι λεία, ρόδινου χρώματος που προοδευτικά γίνεται λευκό. Το δέρμα είναι λεπτό, ενώ στερείται τριχών και αδένων. Διακρίνονται σε: α. Υπερτροφικές ουλές β. Ατροφικές ουλές γ. Χηλοειδή  7. Ατροφία (Atrophy) Είναι η λέπτυνση του δέρματος που προκύπτει ως αποτέλεσμα της μείωσης ή της εξαφάνισης μέρους ή ολόκληρων των στιβάδων του.  8. Λειχηνοποίηση (Lichenification) Είναι η παθολογική κατάσταση κατά την οποία το δέρμα είναι πεπαχυμένο, διηθημένο, σκληρό και μελαγχρωματικό. Συνυπάρχει κνησμός ενώ οι πτυχώσεις του δέρματος διαγράφονται πιο έντονα. Ευχαριστώ