Uwarunkowania klimatyczne w Polsce

Ilość energii słonecznej docierającej do danej powierzchni zależy od szerokości geograficznej. Polska leży między 49°N a 55°N, co oznacza, że ilość energii słonecznej jest umiarkowana.

Położenie Polski w środkowej części Europy, między Oceanem Atlantyckim a Azją, sprawia, że klimat ma cechy kontynentalne, charakteryzujące się większymi wahaniami temperatur i mniejszymi opadami.

Im dalej na wschód w Polsce, tym mniejsze opady deszczu i większe różnice temperatur między latem a zimą.

Wskaźnikiem kontynentalizmu klimatu jest roczna amplituda temperatury powietrza, czyli różnica między średnią temperaturą najcieplejszego i najzimniejszego miesiąca w roku.

Linie izoterm na mapie łączą punkty o takiej samej średniej temperaturze. Wskazują one na rozkład temperatur w danym regionie.

Wpływ oceanu sprawia, że temperatury są bardziej umiarkowane niż w głębi kontynentu.

Charakteryzuje się wyraźnymi różnicami temperatur między latem a zimą.

Góry są barierą dla mas powietrza, wpływają na rozkład opadów.

Masom powietrza przesuwają się z obszarów wysokiego ciśnienia (W) do obszarów niskiego ciśnienia (N).

Linie na mapach pogodowych, łączące punkty o tym samym ciśnieniu atmosferycznym.