تحولات پیش از انقلاب اسلامی ایران

Study Notes

دیدگاه‌ها و تحولات پیش از انقلاب اسلامی ایران

آل احمد، شیعه را ایدئولوژی مناسبی برای بسیج سیاسی می‌دانست.
شریعتی، از گرایش دانشجویان به مارکسیسم جلوگیری کرد و با طرح "بازگشت به خویشتن" مسیر جدیدی را در پیش گرفت.
امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۸، نظریه حکومت اسلامی را مطرح کرد و بیداری اسلامی را به مرحله جدیدی رساند.
روی کار آمدن دموکرات‌ها در آمریکا در سال ۱۳۵۴، فضای مساعدی برای جنبش بیداری اسلامی در ایران ایجاد کرد، چرا که دموکرات‌ها بر حقوق بشر تأکید داشتند و این زمینه را برای فشار بر شاه فراهم می‌کرد.
الگوی پیشرفت، بر پایه معرفت‌شناسی و انسان‌شناسی اسلامی و استقلال از بیگانگان استوار بود.
آغاز انقلاب در ایران، ۱۷ دی ماه ۱۳۵۶، همزمان با چاپ مقاله توهین‌آمیز رشیدی مطلق علیه امام خمینی (ره) بود.

دلایل روی‌آوری مردم به مخالفت با نظام

شاه هیچ‌گاه به مردم اجازه فعالیت سیاسی نداده و هیچ پیوندی بین رژیم و طبقات اجتماعی برقرار نکرده است.
توان روحانیان در بسیج مردم بسیار زیاد بود. این توان، حاصل دیدگاه احیاگرانه اسلامی آنان بود.
وجود رهبری، فرمانش برای مردم در حکم واجب شرعی بود و سبب می‌شد که در راه تحقق سخنانش از هیچ کوششی دریغ نکنند.

مراحل گسترش تظاهرات

از مرداد تا مهر سال ۱۳۵۷، مرحله گسترش تظاهرات مردمی در سراسر کشور بود.
از جمله وقایع مهم این دوره، آتش‌سوزی سینما رکس در ۲۸ مرداد و کشتار میدان ژاله در ۱۷ شهریور بود.
فاجعه کشتار میدان ژاله، از مهم‌ترین وقایع دوران انقلاب بود و به موج تظاهرات گسترده و تضعیف جایگاه رژیم انجامید.

حزب‌های سیاسی در زمان انقلاب

در زمان پیروزی انقلاب، چندین حزب در داخل کشور وجود داشتند که موافق یا مخالف انقلاب اسلامی بودند.
گروه مؤتلفه اسلامی از طرفداران انقلاب بودند.

Description

این آزمون به بررسی تحولات و دیدگاه‌های کلیدی پیش از انقلاب اسلامی ایران می‌پردازد. موضوعاتی مانند نقش روحانیان، نظریه حکومت اسلامی امام خمینی و تأثیر سیاست‌های دموکرات‌ها بر جنبش بیداری اسلامی از جمله مباحث مورد بحث خواهد بود.