Sociologie en Sociale Ongelijkheid

De manier waarop we het sociale benaderen.

De wederzijdse afhankelijkheid van mensen voor hun bestaan en welzijn.

Verband tussen sociale relaties.

Een groep mensen die met elkaar verbonden zijn.

De toenemende afhankelijkheid tussen mensen in de wereld.

Het vermogen om sociale problemen te begrijpen in relatie tot de samenleving.

Toegepaste sociologie die sociale verandering wil bevorderen.

Onvoorziene gevolgen van menselijk handelen.

Een verzameling ideeën en modellen over de samenleving.

De perspectieven van Marx, Durkheim en Weber bieden verschillende manieren om naar de samenleving te kijken. Marx benadrukt conflict en macht, Durkheim focust op gedeelde opvattingen en sociale orde, terwijl Weber aandacht heeft voor individuele motieven.

De benadering van Marx die zich richt op de dynamische en conflictueuze relaties tussen sociale groepen met ongelijke macht en belangen. Denk aan de tegenstelling tussen kapitalisten en arbeiders.

Durkheims focus op het belang van gedeelde waarden en normen (cultuur) voor het creëren van sociale orde en samenhang. Denk aan het idee van collectieve bewustzijn.

Volgens Weber wordt sociale orde gecreëerd door individuele keuzes en motieven. Mensen handelen om hun eigen belangen te dienen.

Max Weber's theorie, beïnvloed door de nadruk op rationaliteit, stelt dat individuen keuzes maken die gebaseerd zijn op eigenbelang en doelen. Denk aan een economische transactie.

De term beschrijft het fenomeen dat verschillende theoretische perspectieven binnen de sociologie bestaan, elk met hun eigen visie op het sociale.

Een algemene kijk op de basisprincipes van het sociale en hoe ze bestudeerd moeten worden.

Het besef dat wat we als normaal beschouwen, vaak gevormd wordt door sociale factoren, en dat deze factoren meer dimensies hebben dan we op het eerste gezicht denken.

Het vermogen om vertrouwde aspecten van de sociale realiteit alsof voor het eerst te bekijken, waardoor we hun verborgen structuur beter kunnen begrijpen.

De rol van de socioloog als kritische onderzoeker die onzichtbare sociale krachten en ongelijkheden aan het licht brengt.

Een systematisch en veralgemeenbaar onderzoek naar sociaal gedrag en sociale structuren, waarbij de focus ligt op empirische bewijsvoering.

De vraag of sociologisch onderzoek neutraal en objectief moet zijn of een activistische rol moet spelen in sociale veranderingen bepleiten.

Standpunt dat stelt dat het onmogelijk is om strikt objectieve kennis te produceren, omdat elke onderzoeker beïnvloed wordt door zijn/haar eigen sociale positie en perspectief.

De waardebepaling van de onderzoeker, die aanwezig is in het keuzeproces van het onderzoeksonderwerp, maar níet in de uitvoering van het onderzoek itself.

De praktijk van objectief en methodisch onderzoek gericht op het vinden van oplossingen voor sociale problemen. Erkenning van sociale onrechtvaardigheid zonder emotionele bias tijdens het onderzoek.

Een streven naar sociale verbetering door middel van onderzoek, waarbij oog is voor rechtvaardigheid en gelijke kansen voor iedereen.

Het gebruik van sociologische kennis als instrument voor verandering.

Het proces waarbij mensen leren hoe ze zich moeten gedragen in hun sociale omgeving.

Het eerste socialisatieproces dat plaatsvindt in de kindertijd, vaak binnen het gezin.

Het socialisatieproces dat plaatsvindt buiten het gezin, bijvoorbeeld op school.

Het socialisatieproces dat plaatsvindt in alle andere sociale verbanden, zoals op het werk, in de sportclub of in de bejaardenvereniging.

De rol van onderwijs in het toekennen van sociale posities, bepaald door diploma's, en beïnvloedt toegang tot de arbeidsmarkt.

De voortdurende beïnvloeding van mensen door hun sociale omgeving.

De aanname van waarden en gedragingen van een sociaal verband waar men nog niet toe behoort.

De manier waarop we de wereld leren kennen, door voortdurende interacties met anderen.

De tendens in de moderne samenleving waar individuen meer vrijheid en autonomie hebben in hun keuzes en acties.

Het proces van het verminderen van de invloed van tradities en gevestigde normen op individueel gedrag en identiteit.

Een samenhangend geheel van organisaties die gebaseerd zijn op dezelfde levensbeschouwing, vaak gekoppeld aan een politieke partij.

Een sociale structuur die gekenmerkt wordt door het bestaan van verschillende, gescheiden zuilen in de samenleving.

Het proces waarbij de invloed van zuilen op individuele levenswijzen afneemt en mensen meer vrijheid hebben om keuzes te maken die losstaan van traditionele groeperingen.

De stress die ontstaat wanneer mensen geconfronteerd worden met een overvloed aan keuze mogelijkheden, wat leidt tot onzekerheid en twijfel over de beste optie.

Een standpunt dat individualisering niet tot meer egoïsme leidt, maar juist tot een grotere druk om rekening te houden met anderen en verantwoordelijk te handelen.

Een standpunt dat individualisering niet betekent dat mensen geen sterke sociale bindingen meer hebben, maar dat de aard en vorm van deze bindingen veranderen.

De tendens dat individuen steeds meer afhankelijk zijn van instituties en systemen zoals onderwijs, economie en media.

De situatie waarin mensen gedwongen worden om keuzes te maken, omdat traditionele normen en structuren minder sturend zijn.

De manier waarop mensen hun dagelijkse leven structureren en hun onderlinge verhoudingen ordenen, gebaseerd op wederzijdse verwachtingen en afspraken.

Een verschuiving van een traditionele samenleving met bevel en hiërarchie naar een samenleving waar meer onderhandelingen plaatsvinden en afspraken gemaakt worden.

De algemene verwachting dat mensen in een geïndividualiseerde samenleving hun beslissingen en conflicten via overleg en onderhandeling zullen oplossen.

De nadruk op eigenbelang en zelfrealisatie in een geïndividualiseerde samenleving, waarbij mensen rekening houden met de verwachtingen van anderen in hun beslissingen.

De toenemende afhankelijkheid van individuen van gespecialiseerde systemen en instituties in een complexe, gemoderniseerde maatschappij.

De stelling dat sociale ongelijkheid directe invloed heeft op het leven van individuen, los van traditionele klasse-identiteiten.

De mate waarin mensen hun leven kunnen vormgeven en keuzes kunnen maken, afhankelijk van hun sociale positie en de beschikbare middelen.

De vraag of traditionele identiteiten zoals klasse en gender nog steeds invloed hebben op het leven van individuen in een sterk geïndividualiseerde samenleving.

De leefwereld van individuen en hun interacties met andere mensen, familie, vrienden en kennissen.

De neiging dat mensen in een geïndividualiseerde samenleving meer gemotiveerd worden om hun eigen interesses te behartigen.