ریزعلی خواجوی: قهرمانی در نجات قطار

ریزعلی خواجوی یک دهقان فداکار بود که برای نجات مسافران قطار از خطری بزرگ، خودش را به خطر انداخت.

او از ریزش سنگ‌ها و مسدود شدن راه آهن باخبر شد و فهمید که اگر قطار به این سنگ‌ها برخورد کند حادثه بزرگی رخ می‌دهد.

او باوجود سوز و سرمای شدید لباس‌هایش را آتش زد و به سمت قطار دوید تا به راننده از خطر خبر دهد.

راننده قطار با دیدن آتش دانست که خطری در پیش است و با کشیدن ترمز قطار را متوقف کرد.

داستان فداکاری ریزعلی خواجوی در کتاب‌های درسی سال سوم دبستان منتشر می‌شود.

او به علت عارضه شدید ریوی در بیمارستان امام رضا (ع) در تبریز در تاریخ 11 آذر 96 درگذشت.

او در تاریخ 23 آبان 96 به علت عارضه کلیوی و ریوی در بیمارستان خاتم الانبیاء میانه بستری شد که حال وی وخیم اعلام شد و به بیمارستان امام رضا (ع) در تبریز منتقل شد.

او در سن 86 سالگی بر اثر عارضه کلیوی و ریوی در بیمارستان بستری شده بود.

ريزعلی، مردی با فداکاری مثال زدنی که در سال ۱۳۴۱ جان صدها مسافر قطار را با ایستادن بر روی ریل و علامت دادن به راننده قطار نجات داد.

ریزالے از این تجربه به عنوان بهترین خاطره زندگی خود یاد می کند، با اینکه در آن شب به شدت کتک خورد.

در آن شب سرد سال ۱۳۴۱، ريزعلی با فانوس و تفنگ شکاری به ایستگاه قطار رفته بود تا باجناغش را همراهی کند.

ریزش کوه باعث مسدود شدن مسیر قطار شده بود و قطار پر از مسافر در راه بود.

با وجودیکه خطر زیادی وجود داشته، ريزعلی با شجاعت تصمیم گرفت به ایستگاه قطار برگردد و جلوی حرکت قطار را بگیرد.

ریزالے با کُت خود و فانوس، به راننده قطار علامت داد تا متوقف شود.

ریزالے در آن شب با وجود نجات دادن جان حدود ۱۰۰۰ نفر، مورد بی مهری قرار گرفت و توسط مأموران قطار کتک خورد.

ریزالے پس از کتک خوردن به دلیل عفونت حاصل از سرماخوردگی، حدود دو ماه تحت درمان بود و تمام دارایی‌اش را به خاطر درمان خرج کرد.

داستان فداکاری ريزعلی ابتدا در کتاب‌های درسی کودکان منتشر شد و بیش از بیست سال طول کشید تا هویت او فاش شود.