Rol van de overheid in welzijnsbeleid

Systematisch werken is stapsgericht werken in een bepaalde volgorde, terwijl systemisch werken niet alleen gericht is op het individu maar ook naar de context kijkt.

Outreachend werken is een werkwijze die uitgaat van een actieve benadering en gericht is op het bevorderen van welzijn, waarbij de werker zich richt op kwetsbare doelgroepen die niet of ontoereikend bereikt worden door het huidige dienst-, hulp- en zorgverleningsaanbod.

Enkele voorbeelden van outreachend werken zijn straathoekwerk, huisbezoeken, en het samenbrengen van mensen.

authenticiteit, betrokkenheid, onvoorwaardelijk, respect, open, betrouwbaar, gelijkwaardig, positief

Het richt zich naar mensen in kwetsbare leefsituaties.

op verschillende manieren: politie, justitiële dienstens en hulpverleners, rondlopen persoon/groep zelf, belang van laagdrempelig zijn

Zelfbeschikking, fysiek welzijn, emotioneel welzijn, materieel welzijn, interpersoonlijke relaties en sociale inclusie.

Omdat sommige mensen niet bereikt worden, niet komen opdagen, of niet willen komen. Het luisteren naar hun leefwereld helpt bij het opbouwen van begrip en het bieden van passende ondersteuning.

Het doel is om wederzijds begrip tot stand te brengen tussen de doelgroep, hun netwerk, het sociale aanbod en de bredere gemeenschap, door middel van niet-voorschrijvend, lokaal en proactief werk.

Erkenning van kwetsbaarheid en opschorting van bepaalde gewoontes of regels

Het doel is gericht op het bevorderen van het welzijn, met de focus op onderbediende groepen en hun omstandigheden, met erkenning van hun waarden en normen.

Stigmatisering kan leiden tot het gevoel van anders-zijn, en vereist empathie, geduld en begrip van de helpers.

Mensen toelaten deel te nemen aan het maatschappelijke leven, ook al is dat niet duidelijk voor hen en andere burgers.

Sociale cohesie gaat over de samenhang tussen mensen, terwijl kwartiermaken zoekt naar nieuwe verbindende factoren van sociale systemen gebaseerd op sociale interactie, verbondenheid met de buurt, sociale veiligheid, en informele sociale controle.

Het kan zich manifesteren in het niet ontvangen van hulp wanneer dat nodig is, of in het gevoel van uitsluiting van de samenleving.

Cliënten voelen zich vaak ondergewaardeerd, niet gehoord en betutteld, wat leidt tot gevoelens van minderwaardigheid.

Het betekent volledige betrokkenheid in het moment en begrip van de situatie van een ander, wat leidt tot effectieve actie en positieve resultaten.

Gelijkheid en sociale grondrechten

Sociale controle uitgeoefend wordt en eigen budget gespaard

Terugtrekken als exploitant maar blijven regulerend of faciliterend en subsidiërend

zelfbeschikking, lichamelijk welzijn, emotioneel welzijn, materieel welzijn, interpersoonlijke relaties en sociale inclusie

Het doel van kwartiermaken is om mensen in kwetsbare leefsituaties te bereiken en te integreren in de samenleving, door begrip, ondersteuning en actieve betrokkenheid te bieden.

Het is belangrijk omdat sommige mensen niet bereikt worden, niet komen, of niet willen komen. Door hun leefwereld te begrijpen, kan er gepaste ondersteuning geboden worden.

Enkele kenmerken zijn respect voor autonomie, ondersteuning bij het stellen van persoonlijke doelen, en het nemen van beslissingen in overleg met de cliënt.

De 'monster-vriend relatie' ontstaat wanneer de hulpverlener de cliënt als 'monster' ziet, wat kan leiden tot een negatieve interactie en beperkte ondersteuning.

Outreachend werken is een werkwijze die uitgaat van een actieve benadering en gericht is op het bevorderen van welzijn. De werker vertrekt vanuit de participatieve basishouding en richt zich op kwetsbare doelgroepen die niet of ontoereikend bereikt worden door het huidige dienst-, hulp- en zorgverleningsaanbod.

Het is belangrijk omdat het individuen erkent als meer dan alleen hun problemen of situaties, en het toont oprechte interesse in hun levens.

Enkele kenmerken van outreachend werken zijn een actieve benadering, focus op welzijn, participatieve basishouding, en gerichtheid op kwetsbare doelgroepen die niet of ontoereikend bereikt worden door het huidige dienst-, hulp- en zorgverleningsaanbod.

Dit kan zich manifesteren in het niet ontvangen van hulp wanneer dat nodig is, of in het gevoel van buitensluiting uit de maatschappij.

Systematisch werken is stapsgericht werken in een bepaalde volgorde, terwijl systemisch werken niet enkel gericht is op het individu maar uitzoomt en kijkt naar de context.

De risico's zijn het verliezen van de unieke behoeften van individuen en het creëren van een afstandelijke relatie met cliënten.

Volgens de tekst heeft de overheid een rol in het bevorderen van vermaatschappelijking en het tegengaan van vermarkting.

Cliënten voelen zich vaak ondergewaardeerd, niet gehoord en betutteld, wat leidt tot gevoelens van minderwaardigheid.

Het luisteren naar en begrijpen van de leefwereld van individuen is belangrijk om zich te begeven in hun leefwereld met erkenning van de daar geldende waarden en normen.

De essentie is om volledig betrokken te zijn in het moment, en om de situatie van een ander goed te begrijpen, wat leidt tot effectieve actie en positieve uitkomsten.

Authenticiteit, betrokkenheid, onvoorwaardelijkheid, respect, openheid, betrouwbaarheid, gelijkwaardigheid, positiviteit.

Het is belangrijk omdat het zich richt naar mensen in kwetsbare leefsituaties en hen de mogelijkheid geeft om zelf rechten op te nemen.

Het doel is om de positie van de persoon te versterken zodat zij zelf rechten kunnen opnemen.

Het risico is dat de individuele behoeften van de doelgroep over het hoofd worden gezien.

Aanmelding via politie, justitiële diensten, hulpverleners, rondlopen persoon/groep zelf, belang van laagdrempelig zijn.

De drie principes van kwartiermaken zijn presentie, relationele afstemming en collectief leren.

Kwartiermaken richt zich op het creëren van ruimte voor mensen in kwetsbare situaties, terwijl sociale cohesie gericht is op het versterken van de onderlinge verbondenheid en samenhang in de samenleving als geheel.

Het risico van methode- en visiegedreven werken is dat er sociale controle kan worden uitgeoefend en dat het eigen budget wordt gespaard.

Enkele kenmerken van een participatieve basishouding zijn het faciliteren van eigen regie, het erkennen van ervaringskennis en het actief betrekken van cliënten bij besluitvorming.

De zes levensdomeinen zijn emotioneel welbevinden, lichamelijk welbevinden, materieel welbevinden, persoonlijke ontwikkeling, interpersoonlijke relaties en sociale inclusie.

Erkenning van kwetsbaarheid, opschorting van bepaalde gewoontes of regels, en kwartiermaken is niet gelijk aan sociale cohesie

Relaties leggen met maatschappelijke verbindingen door informatie te geven, advies te geven, en rond bepaalde regelingen op orde te brengen. Professionals ondersteunen om cliëntperspectief te zien, en vertrouwen te herstellen.

Kwartiermaken richt zich op het toelaten van mensen met psychische kwetsbaarheid tot het maatschappelijke leven, terwijl sociale cohesie de samenhang tussen mensen en 'kleefkracht' in de samenleving beschrijft.

Sociale interactie, verbondenheid met de buurt, sociale veiligheid, en informele sociale controle

Mensen met psychische kwetsbaarheid deel laten nemen aan het maatschappelijke leven, ook al is dat niet duidelijk voor hen en andere burgers.