Prinsipyo ng Ekolohiya sa Politika ng Kaunlaran

Ang pangangalaga sa kapaligiran ay nangangailangan lamang ng pag-uunawaan ng mga bansa.

Ang Kyoto Protocol ay isang halimbawa ng pang-internasyonal na batas para sa pangangalaga ng kalikasan.

Ang pangangalaga sa kapaligiran ay nangangailangan lamang ng pagbabago sa pamumuhay tungo sa konsyumerismo.

Ang proteksyon ng karapatan sa malinis at maayos na kapaligiran ay maaaring makamit sa pamamagitan ng internasyonal na pagkakaisa at pang-internasyonal na mga batas.

Ang pangangalaga sa kapaligiran ay dapat nagmumula sa paggalang at pasasalamat sa Diyos na siyang naglikha at nag-aalaga rito.

Ang pangangalaga sa kapaligiran ay nangangailangan lamang ng pagbabago sa pamumuhay tungo sa moderasyon.

Ang mga batas at pagkakaunawaan para sa pangangalaga ng kalikasan ay hindi nararapat na gabayan ng mga pangangailangan sa kabutihang panlahat.

Ang pagbabagong tungo sa moderasyon at pagkontrol sa sarili ay hindi kailangan sa pangangalaga ng kapaligiran.

Ang pagiging mapanuri sa paggamit ng mga materyal na produkto ay hindi isang halimbawa ng pagbabago sa pamumuhay para sa pangangalaga ng kapaligiran.

Ang pangangalaga sa mga kagubatan bilang biyaya mula sa Diyos ay hindi isang halimbawa ng espiritwal na pagtugon sa mga isyu ng kalikasan.