Persoonlijke Identiteit en Vrije Wil

De theorie dat alle gebeurtenissen, inclusief menselijke acties, volledig bepaald zijn door eerdere gebeurtenissen en de wetten van de natuur.

De overtuiging dat we een vrije wil hebben en dat onze keuzes niet volledig bepaald zijn door eerdere gebeurtenissen.

De theorie die stelt dat determinisme waar is en dat vrije wil dus niet bestaat.

De opvatting dat alles in de wereld, inclusief ons handelen, onderworpen is aan een vastgesteld patroon, dat niet te veranderen is.

Het vermogen om te kiezen uit verschillende opties en om anders te handelen dan we doen.

De studie van de hersenen en hoe deze gedachten, gevoelens en gedragingen beïnvloedden.

De veronderstelling dat we een keuze kunnen maken en anders kunnen handelen dan we uiteindelijk doen.

De vraag naar wie we zijn, met onze bewustzijn, gevoelens en handelingen.

De theorie dat de identiteit van een persoon volledig afhankelijk is van de fysieke continuïteit van het lichaam.

De vraag of we onze hersenen zijn of meer dan dat.

De vraag wat persoonlijke identiteit is en of er een 'echte' versie van onszelf is.

Het veranderen van hoe we bepaalde karakteristieken classificeren gedurende de tijd. Denk aan homoseksualiteit, die vroeger als een stoornis werd beschouwd, terwijl dat nu niet meer zo is.

Het proces waarbij een stoornis in het dagelijks taalgebruik wordt gezien als een op zichzelf staande oorzaak van gedrag, in plaats van slechts een beschrijving van symptomen.

Het proces waarbij een stoornis als object van de gezondheidszorg wordt gezien en er een behandeling voor wordt gezocht.

Het geven van een etiket aan een stoornis dat een norm oplegt over wat 'normaal' is. Dit kan leiden tot stigmatisering en onterechte discriminatie.

ADHD wordt vaak gezien als een stoornis die te maken heeft met een tekort aan aandacht of een teveel aan activiteit. Belangrijk is te onthouden dat ADHD niet de oorzaak is van hyperactief gedrag, maar slechts een manier is om dit te beschrijven.

De DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) bevat criteria die helpen bij het diagnosticeren van ADHD. Deze criteria worden gebruikt om de aanwezigheid van ADHD vast te stellen.

De manier waarop we over onszelf en anderen denken en omgaan is beïnvloed door de manier waarop we verwachtingen en labels toevoegen in onze samenleving. Voorbeeld: roze voor meisjes en blauw voor jongens.

Onze keuzes worden bepaald door een samenspel van factoren, waaronder onze eigen wil, onze omgeving, onze ervaringen en de verwachtingen die we in de wereld tegenkomen.

De gedachte dat we zowel vrije wil als determinisme hebben. Dit betekent dat al onze keuzes en handelingen door voorafgaande oorzaken worden bepaald, maar dat sommige van deze handelingen toch als vrij kunnen worden beschouwd.

Het principe dat een handeling alleen als vrij kan worden beschouwd als de handelende persoon de mogelijkheid had om anders te handelen. Met andere woorden, er moeten alternatieve mogelijkheden zijn geweest.

De mate waarin iemand controle heeft over zijn of haar handelingen. Een keuze is vrij wanneer we een hoge mate van controle hebben over onze beslissing.

Een experiment dat toont dat mensen verantwoordelijk kunnen zijn voor hun keuzes, zelfs als ze geen alternatieve mogelijkheden hadden.

De vraag of mensen moreel verantwoordelijk kunnen zijn voor hun handelingen als hun keuzes volledig door voorafgaande oorzaken zijn bepaald.

Een interne oorzaak voor een handeling. Dit betekent dat de handeling voortkomt uit de eigen wil van de persoon.

Een externe oorzaak voor een handeling. Dit betekent dat de handeling niet voortkomt uit de eigen wil van de persoon, maar wordt veroorzaakt door een ander.

Een medische behandeling waarbij elektroden in de hersenen worden geplaatst om specifieke gebieden te stimuleren. Het wordt gebruikt voor aandoeningen zoals Parkinson en OCD.

De vraag of we na een DBS-behandeling nog dezelfde persoon zijn, gezien de mogelijke veranderingen in persoonlijkheid en gedrag.

Het gevoel van authenticiteit, of we meer onszelf zijn met of zonder DBS.

Wie is verantwoordelijk voor de handelingen van iemand die DBS ondergaat? De patiënt zelf of de medicijnen?

Dennett's gedachte-experiment over de relatie tussen lichaam, geest en brein, en welke we het belangrijkst vinden voor onze identiteit.

Fysieke continuïteit, geheugen en overlap in psychologische verbindingen zijn belangrijke criteria voor numerieke identiteit. Deze criteria kunnen door DBS beïnvloed worden.

De twijfels die optreden na een plotselinge verandering in persoonlijkheid door DBS, over de identiteit, authenticiteit en autonomie van de patiënt.

De moeilijkheid bij het nemen van beslissingen voor een DBS-patiënt die manische symptomen ontwikkelt, tussen stoppen van de behandeling (verlies van motorische functies) en voortzetten (psychiatrische problemen).

Een benadering van cognitie die mentale processen beschouwt als symbolenmanipulatie, vergelijkbaar met een computer.

Een hypothetische situatie die de geldigheid van computationalisme in vraag stelt. Een persoon in een kamer volgt instructies om Chinese tekens te verwerken zonder te begrijpen wat er gebeurt.

Een benadering van cognitie die het brein als een complex netwerk van neuronen beschouwt. Deze benadering is bottom-up, waarbij de nadruk ligt op de constructie van neurale netwerken.

Een filosofische positie die stelt dat mentale toestanden niet bestaan en zullen worden vervangen door neurowetenschappelijke termen.

De theorie die mentale toestanden gebruikt om gedrag te verklaren, bijvoorbeeld 'ik heb dorst, dus ik drink water'.

De bewering dat de hersenen de basis vormen voor alle mentale ervaringen en gedrag. Alle mentale toestanden zijn te reduceren tot hersenprocessen.

Een toestand waarin je je aandacht op een bepaalde manier richt, wat kan leiden tot andere mentale toestanden, zoals geluk of verminderde cortisolniveaus.

De studie van de relatie tussen de hersenen en mentale processen. Het bestudeert hoe hersenactiviteit mentale toestanden beïnvloedt.