অষ্টম শ্ৰেণী: মহাকৰ্ষণ

• পাঠটো অষ্টম অধ্যায়, মহাকর্ষণৰ ওপৰত আধাৰিত।

আগকথা (Introduction)

• জীৱনৰ আৰম্ভণিতে আমি জানিব পাৰোঁ যে সকলো বস্তুৱেই পৃথিৱীৰ ফালে আকৰ্ষিত হয়।
• ওপৰলৈ দলিয়াই দিয়া বস্তু এটা ভূ-পৃষ্ঠলৈ ঘূৰি আহে।
• পাহাৰ বগোৱাতকৈ নামি অহাটো সহজ।
• আকাশত উৰি থকা মেঘৰ পৰা বৰষুণৰ টোপাল সদায়েই তললৈ সৰে।
• ১৬৬৪ চনত গেলিলিওৱে ঘোষণা কৰিছিল যে সকলো বস্তুৱেই সিহঁতৰ ভৰ নিৰ্বিশেষে ধ্ৰুৱক গতিত পৃথিৱীৰ ফালে গতি কৰে।
• ইয়াৰ সত্যতা প্ৰমাণ কৰিবলৈ তেওঁ ৰাজহুৱাভাৱে পৰীক্ষা-নিৰীক্ষা কৰিছিল বুলি জনা যায়।
• হেলনীয়া পথেৰে বাগৰি যোৱা বস্তুৰ গতি অধ্যয়ন কৰি মাধ্যাকর্ষণীয় ত্বৰণৰ মান নিৰ্ণয় কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল।
• এই মানটো পৰৱৰ্তী সময়ৰ উন্নত পৰীক্ষাত পোৱা শুদ্ধ মানৰ যথেষ্ট কাষ চাপিছিল।
• গেলিলিঅ’ৰ পৰ্যবেক্ষণৰ সৈতে গ্ৰহ আৰু নক্ষত্ৰৰ গতিৰ অধ্যয়ন বহু দেশত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় আছিল।
• যিবোৰ তৰা বছৰৰ পিছত বছৰ ধৰি আকাশত একে ঠাইতে দেখা গৈছিল, সেইবোৰক চিনাক্ত কৰা হৈছিল।
• আকাশৰ তৰাবোৰৰ তুলনাত গ্ৰহবোৰৰ গতি অধিক আকৰ্ষণীয় আছিল।
• ২০০০ বছৰতকৈও অধিক সময়ৰ আগতে ট’লেমিয়ে গ্ৰহৰ গতিৰ বিষয়ে এটা ভূ-কেন্দ্ৰিক আৰ্হি প্ৰস্তাৱ কৰিছিল, য’ত সূৰ্য, তৰা আৰু গ্ৰহবোৰে পৃথিৱীক প্ৰদক্ষিণ কৰে বুলি ধৰা হৈছিল, আৰু বৃত্তীয় গতি আছিল নভোমণ্ডলীয় বস্তুৰ একমাত্ৰ সম্ভাৱ্য গতি।