Nasyonalismo sa India

Ang pag-usbong ng nasyonalismo sa India ay nangyari noong panahon ng pananakop ng mga Amerikano sa kanilang bansa.

Ang mga Sepoy ay mga sundalong Indian na tumutol dahil sa religious discrimination na kanilang naranasan mula sa mga Ingles.

Ang rebelyon ng Sepoy ay nagtagumpay dahil sa walang tulong na dumating mula sa ibang lahi.

Ang mga nasyonalistikong Hindu ay gumamit ng mga peryodiko at pahayagan upang maipahayag ang kanilang mga opinyon laban sa mga Ingles.

Ang rebelyon ng Sepoy ay naganap noong 1857-1859.

Si Gopal Krishna Gokhale ay naging lider-repormista sa India na naniniwala na dapat magkaroon ng sariling pamahalaan ang India upang labanan ang pamamahala ng mga Espanyol.

Noong 1909, nagkaroon ng indirektang paghawak ng mga posisyon ang mga Muslim sa Kongreso sa pamamagitan ng Indian Council Act.

Ang pag-aalsa ng mga sepoy ay kilala sa katawagang Rebelyong Sepoy na nagdulot ng pag-usbong ng damdaming nasyonalismo sa India.

Ang Ahimsa o walang karahasan ay isang pamamaraan na naniniwala sa pagsasagawa ng karahasan upang makamit ang kalayaan.

Ang satyagraha ay isang paraan kung saan kailangang ipagpatuloy ang karahasan upang makamit ang layunin.