مشکلات هویتی و موفقیت شغلی

Study Notes

مفاصل، محل اتصال دو یا چند استخوان هستند و عامل اصلی انعطاف‌پذیری و گسترهٔ حرکتی بدن.
استخوان‌ها انعطاف‌پذیر نیستند، اما ارتباطشان به مفاصل به بدن انعطاف‌پذیری می‌دهد.
ساختمان مفصل اغلب نشان‌دهندهٔ عملکرد آن است. مفاصل متحرک، نیمه متحرک و غیر متحرک، بر اساس دامنهٔ حرکتی‌شان دسته بندی میشوند.
مفاصل فایبروس (لیفی)، فاقد حفره ی مفصلی هستند و استخوان ها به وسیله الیاف محکم به هم متصل میشوند، فاقد حرکت یا دارای حرکت جزئی هستند. مانند مفاصل جمجمه.
مفاصل غضروفی، فاقد حفره ی مفصلی هستند و استخوان‌ها توسط غضروف به یکدیگر متصل میشوند. این مفاصل هم فاقد حرکت یا دارای حرکت بسیار جزئی هستند. مانند مفاصل بین مهرهای ستون فقرات.
مفاصل سینوویال، حفره ی مفصل دارند و استخوان‌ها با غضروف مفصلی به یکدیگر مرتبط میشوند. این مفاصل آزادانه حرکت می کنند.

مفاصل سینوویال، دارای حفره ی مفصلی هستند.
مفاصل سینوویال توسط یک پرده (سینوویال) پوشیده شده اند که مایع سینوویال ترشح میکند. مایع سینوویال، باعث لغزنده شدن سطوح مفصل میشود.
غضروف مفصلی، سطح استخوان‌ها را می‌پوشاند و مانع تماس مستقیم آنها میشود.
رباط ها (لیگامنت ها)، مفاصل را تقویت میکنند.
کیسه های زلالی (بورسا)، بین بافتهای نرم که روی هم حرکت میکنند، قرار گرفته و از اصطکاک آنها جلوگیری میکند.

مفاصل، بر حسب میزان حرکت (عملکرد) به سه دستهٔ متحرک، نیمه متحرک و غیر متحرک تقسیم میشوند.
مفاصل، بر حسب ساختمان به سه دسته فایبروس، غضروفی و سینوویال تقسیم میشوند.

استرین به صدمات واحد عضلانی وتری گفته میشود. استرین به سه درجه تقسیم می‌شود - درجه یک، درجه دو و درجه سه.
در استرین درجه یک، چند تار عضلانی آسیب می‌بینند و درد خفیفی احساس می‌شود.
در استرین درجه دو، مقداری از تارهای عضلانی پاره می‌شود و قدرت عضله کاهش می‌یابد.
در استرین درجه سه، اکثر یا تمام تارهای عضلانی پاره می‌شوند و عملکرد عضله تقریباً از بین می‌رود.
درمان استرین حاد، معمولاً شامل پرهیز از فعالیتها، حمایت از عضو آسیب دیده، و استفاده از یخ است.
استرین مزمن، بر اثر استفادهٔ بیش از حد از عضله، و در طول مدت طولانی اتفاق می افتد.

اسپرین، به صدمات رباط ها (لیگامنت ها) گفته می‌شود.
انواع اسپرین، با درجة شدت صدمه متفاوتند – درجة یک، درجه دو، درجه سه.
اسپرین‌ها در اثر فشار یا ضربه ناشی از حرکات غیرطبیعی یا بیش از حد مفصل ایجاد می‌شوند.
درمان اسپرین‌ها، غالباً شامل استراحت و حمایت از مفصل آسیب دیده و استفاده از یخ است.