Kotlin dla programistów Androida

<p>7 maja 2019 roku. (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Typy zmiennych są ustalane podczas kompilacji, co pozwala na wychwycenie błędów typów już na etapie kompilacji. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Android Studio 3.0 (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Licencja Apache 2 (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Współprogramy do programowania asynchronicznego. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Jest to instrukcja warunkowa, która pozwala na wybór jednego z wielu bloków kodu do wykonania na podstawie wartości zmiennej lub wyrażenia. (D)</p> Signup and view all the answers

<p><code>val arr = IntArray(5) { 42 }</code> (A)</p> Signup and view all the answers

<p>[0, 2, 4] (B)</p> Signup and view all the answers

<p>pętla <code>for</code> z kolekcją (A)</p> Signup and view all the answers

<p><code>if (obj is String) println(obj.length)</code> (B)</p> Signup and view all the answers

<p><code>val int1 = obj2 as Int</code> (A)</p> Signup and view all the answers

<p>true (C)</p> Signup and view all the answers

<p><code>val arr = IntArray(5) { it * 1 }</code> (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Umożliwienie tworzenia instancji klasy <code>MyClass3</code> za pomocą metody <code>create()</code>, której implementacja jest dostarczana przez <code>companion object</code>. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Wyświetli &quot;10 15&quot;, ponieważ <code>Derived</code> deleguje implementację <code>print()</code> do <code>BaseImpl</code>. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Wyświetli &quot;2 override&quot;, ponieważ implementacja z <code>Derived</code> nadpisuje delegowaną metodę. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Delegat <code>Delegate</code> przechwytuje operacje odczytu i zapisu do <code>p</code>, wykonując własną logikę. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Wartość właściwości jest obliczana dopiero przy pierwszym dostępie do niej. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Wykonuje wskazaną funkcję (lambdę) po przypisaniu nowej wartości do właściwości. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Delegat musi implementować interfejs. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Jest to sposób na współdzielenie implementacji interfejsu poprzez przekazanie go innemu obiektowi. (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Najpierw logika biznesowa, potem logika UI. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Posiadacz stanu deleguje logikę do odpowiedniego źródła danych. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Prosty UI, łatwość konserwacji i testowalność. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Relacja 1:1, gdzie każdy element UI ma swojego unikalnego posiadacza stanu. (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Wyświetlanie danych bezpośrednio na ekranie bez transformacji. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>ViewModel. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Tworzenie stanu UI dla interfejsów. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Logika biznesowa tworzy stan UI, który jest następnie odczytywany przez UI, a wszystkim zarządza posiadacz stanu. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Udostępnianie danych pozostałej części aplikacji, centralizowanie zmian, rozwiązywanie konfliktów i abstrakcja źródeł danych. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Kontrola interfejsu użytkownika i jego aktualizacja. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Dane powinny być niezmienne, co zapewnia bezpieczeństwo wątkowe i uniemożliwia przypadkowe modyfikacje. (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Używając funkcji <code>suspend</code> w Kotlinie lub wywołań zwrotnych oraz typów RxJava takich jak Single, Maybe, lub Completable w Javie. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Klasy, które stanowią pomost między aplikacją a faktycznym źródłem danych (plik, sieć, baza lokalna). (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Bezpośredni dostęp do źródeł danych by spowodował, że warstwy były by uzależnione od logiki dostępu do danych, co blokuje niezależne skalowanie poszczególnych warstw. (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Poprzez przepływy (Flow) w Kotlinie lub wywołania zwrotne oraz typy RxJava Observable lub Flowable w Javie. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>W przypadkach obejmujących bardziej złożone wymagania biznesowe, gdzie jedno repozytorium może agregować dane z kilku innych. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Pobieranie danych, tworzenie elementów interfejsu i reagowanie na zdarzenia użytkownika. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Zapewnienie gwarancji stanu aplikacji w danym momencie. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Ponieważ interfejs użytkownika staje się odpowiedzialny za zbyt wiele: posiadanie, produkcję i transformację danych. (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Klasą odpowiedzialną za zarządzanie stanem interfejsu użytkownika na poziomie ekranu z dostępem do warstwy danych. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Stan płynie 'w dół', a zdarzenia 'w górę'. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Przechowywanie, udostępnianie stanu dla UI oraz obsługa zdarzeń użytkownika. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>W ViewModelu na podstawie działań użytkownika. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Implementacja wymagań produktu dotyczących danych aplikacji, np. walidacja danych. (D)</p> Signup and view all the answers

<p>Stan reprezentuje dane do wyświetlenia w danym momencie i nie może być modyfikowany. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Przetwarza zdarzenia, definiuje logikę i wykonuje transformacje danych. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Interfejs użytkownika tylko odczytuje i wyświetla stan UI. (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Poprzez wywołanie funkcji w ViewModelu, które inicjują zmiany stanu (C)</p> Signup and view all the answers

<p>Ułatwienie śledzenia przepływu danych i separowania odpowiedzialności. (A)</p> Signup and view all the answers

<p>Dowolne elementy wyświetlające dane. np: Views oraz Jetpack Compose. (B)</p> Signup and view all the answers

<p>Dane płyną w dół, zdarzenia w górę. (C)</p> Signup and view all the answers

Wieloplatformowy, statycznie typowany język programowania wysokiego poziomu, który w pełni współdziała z Javą. Został zaprojektowany do kompilacji do JVM, JavaScript i kodu natywnego.

Firma JetBrains stworzyła Kotlin jako projekt w 2011 roku.

Wersja 1.0 Kotlina została wydana 15 lutego 2016 roku, co oznaczało zobowiązanie firmy JetBrains do zapewnienia długotrwałej kompatybilności.

Google ogłosiło preferencyjne wsparcie dla Kotlina na Androida podczas Google I/O 2017.

Od wersji Android Studio 3.0 (październik 2017 roku) Kotlin jest dostępny jako alternatywa dla standardowego kompilatora Java.

Kompilator Android Kotlin domyślnie generuje bajtkod Java 8.

Kotlin pozwala programistom wybrać wersję Java od 9 do 20 dla optymalizacji.

Kotlin 1.2 (listopad 2017) zawiera funkcję współdzielenia kodu między JVM i JavaScript.

Wyrażenie when jest używane do wyboru jednego z wielu bloków kodu do wykonania na podstawie wartości wyrażenia.

Wyrażenie when może być użyte do porównania wartości z wieloma opcjami i wykonania odpowiedniego bloku kodu.

Możliwe jest użycie wyrażeń logicznych w when, aby określić warunki wykonania danego bloku kodu.

Funkcja arrayOf tworzy tablicę o podanych elementach.

Funkcja arrayOfNulls tworzy tablicę o danej ilości elementów, z których każdy jest równy null.

Zastosowanie klasy Array i konstruktora pozwala stworzyć tablicę z elementami o określonych wartościach.

Pętla for może być użyta do iterowania po numerach z zakresu.

Pętla for może być użyta do iterowania po elementach kolekcji

Funkcja tworząca obiekt, która jest częścią interfejsu.

Interfejs, który definiuje metodę tworzącą obiekt.

Implementacja interfejsu Factory w klasie MyClass3 korzystająca z obiektu towarzyszącego.

Przeniesienie implementacji interfejsu do składowych innego obiektu.

Klasa BaseImpl implementuje interfejs Base i ma własne pole x.

Klasa Derived delegowana do obiektu klasy Base.

Funkcja zapewniająca leniwe inicjalizowanie zmiennej. Wykonywana tylko raz przy pierwszym dostępie do zmiennej.

Funkcja tworząca delegata, który wywołuje funkcję podczas modyfikacji zmiennej.

Element UI wyświetlający zdjęcie bieżącego użytkownika.

Potok produkcyjny stanu UI, w którym logika biznesowa musi być stosowana przed logiką UI.

Posiadacz stanu odczytuje i przechowuje stan, delegując logikę do odpowiedniego źródła.

Typ posiadacza stanu odpowiedzialny za przetwarzanie zdarzeń użytkownika i przekształcanie danych w UI.

Typ posiadacza stanu, który odpowiada za logikę wyświetlania UI.

Obiekty ViewModel, które zapewniają funkcje do zarządzania stanem logiki biznesowej.

Posiadacze stanu logiki biznesowej tworzą stan UI dla swoich interfejsów.

Posiadacze stanu logiki biznesowej są odpowiedzialni za przetwarzanie zdarzeń użytkownika, danych i domeny.

Klasy repozytoriów są odpowiedzialne za udostępnianie danych innym częściom aplikacji, centralizację zmian w danych, rozwiązywanie konfliktów między wieloma źródłami danych, abstrakcyjne źródła danych od reszty aplikacji oraz realizację logiki biznesowej.

Każda klasa źródła danych powinna być odpowiedzialna za pracę tylko z jednym źródłem danych, np. plikiem, siecią lub lokalną bazą danych.

Klasy źródeł danych pełnią rolę pośrednika między aplikacją a faktycznym źródłem danych.

Inne warstwy aplikacji nigdy nie powinny mieć bezpośredniego dostępu do źródeł danych. Do warstwy danych należy zawsze uzyskać dostęp poprzez klasy repozytoriów.

Posiadacze stanów lub klasy przypadków użycia (warstwa domenowa) nigdy nie powinny mieć źródła danych jako bezpośredniej zależności.

Użycie klas repozytoriów jako punktów wejścia umożliwia niezależne skalowanie różnych warstw architektury.

Dane udostępniane przez warstwę danych powinny być niezmienne, co zapobiega manipulowaniu nimi przez inne klasy i pozwala na bezpieczne obsługę przez wiele wątków.

Klasy w warstwie danych zazwyczaj udostępniają funkcje umożliwiające wykonywanie jednorazowych wywołań CRUD (Create, Read, Update, Delete) lub otrzymywanie powiadomień o zmianach danych w czasie.

Klasy, które przechowują dane, udostępniają je interfejsowi użytkownika i zarządzają logiką biznesową.

Elementy interfejsu użytkownika, takie jak aktywności i fragmenty, które wyświetlają dane.

Warstwa aplikacji odpowiedzialna za przechowywanie i zarządzanie danymi.

Proces pobierania danych aplikacji i przetwarzania ich do postaci nadającej się do wyświetlenia w interfejsie użytkownika.

Tworzenie elementów interfejsu użytkownika w oparciu o dane przystosowane do wyświetlenia.

Reagowanie na zdarzenia użytkownika, takie jak kliknięcia, wpisywanie tekstu, itp. i aktualizowanie stanu interfejsu użytkownika.

Opis stanu interfejsu użytkownika, który jest niezmienny (np. definiowany za pomocą val i List).

Gwarancja, że ​​stan aplikacji w danym momencie jest stabilny i spójny.

Skupienie się interfejsu użytkownika wyłącznie na odczytywaniu stanu i odpowiedniej aktualizacji elementów UI.

Zakaz modyfikowania stanu interfejsu użytkownika bezpośrednio w UI.

Mediator odpowiedzialny za przetwarzanie zdarzeń, definiowanie logiki i generowanie stanu UI.

Logika obsługi zdarzeń nie powinna być umieszczona w interfejsie użytkownika.

Wzorzec architektoniczny, gdzie strumień danych płynie w jednym kierunku - od stanu do UI, a zdarzenia w przeciwnym.

Klasy odpowiedzialne za tworzenie i zarządzanie stanem UI.

Zalecany typ klasy do zarządzania stanem UI na poziomie ekranu.