Intra- en intermoleculaire krachten

Study Notes

Intra- en intermoleculaire krachten

Intramoleculaire krachten zijn de chemische bindingskrachten tussen atomen in een molecuul. Deze krachten bepalen de stabiliteit en chemische eigenschappen van een stof.
Intermoleculaire krachten zijn krachten tussen afzonderlijke moleculen. Ze zijn zwakker dan intramoleculaire krachten en bepalen fysische eigenschappen zoals smelt- en kookpunt (hoe sterker de aantrekking, hoe hoger de smelt- en kookpunten).

Soorten intermoleculaire krachten

De syllabus bespreekt verschillende soorten intermoleculaire krachten, afhankelijk van de molecuulstructuur:
- Dispersiekrachten (Londonkrachten)
- Geïnduceerde dipool-dipoolinteracties
- Dipoolkrachten
- Waterstofbrugkrachten
- Ion-dipoolinteracties
- Ion-ion-interacties

Ionverbindingen en metalen

Bij ionverbindingen en metalen bestaan geen moleculen.
De intra- en intermoleculaire krachten zijn dezelfde roosterkrachten.

Polaire atoombindingen

De meeste atoombindingen vertonen een percentage ionisch karakter (behalve enkelvoudige stoffen). Dit leidt tot polaire atoombindingen.
Het verschil in elektronegativiteit (EN-waarde) tussen de atomen is belangrijk voor de polariteit en bepaalt de mate van verschuiving van de bindingselektronen.
Een hoger verschil in EN leidt tot een grotere verschuiving van de bindingselektronen en dus een groter polair karakter.
π-bindingen hebben meer beweeglijke elektronen dan σ-bindingen.
Een polaire binding ontstaat doordat de bindingselektronen zich meer concentreren bij het atoom met de hoogste EN-waarde.
Dit resulteert in een dipool, met een partieel negatieve lading (δ−) op het meest elektronegatieve atoom en een partieel positieve lading (δ+) op het minst elektronegatieve atoom.

Apolaire bindingen

In een apolaire binding is er geen verschil in EN-waarde tussen de atomen en dus geen dipool.

Molecuulpolariteit

De polariteit van een molecule hangt af van zowel het verschil in EN-waarde als de asymmetrische ladingsverdeling in de molecuulstructuur.
Ladingsvectoren kunnen helpen om de ladingsverschuiving in een molecule te visualiseren. De lengte van de vector geeft het verschil in EN weer. De netto som van de ladingsvectoren laat de netto ladingsverschuiving zien.
Polaire moleculen of dipoolmoleculen hebben een positieve en negatieve pool. Een polaire molecule is dus een molecule met een permanent dipoolmoment.

Londonkrachten (Dispersiekrachten)

Geïnduceerde dipool-geïnduceerde dipoolinteracties (Londonkrachten/dispersiekrachten) zijn de aantrekkingskrachten tussen apolaire moleculen.
Ze ontstaan door de beweging van elektronen.
Polariseerbaarheid is de mate waarin de elektronenwolk van een atoom of molecule zich kan verformen in aanwezigheid van een elektrisch veld. Dit is belangrijk voor het ontstaan van de Londonkrachten.

Description

Test je kennis over intramoleculaire en intermoleculaire krachten. Dit quiz behandelt de verschillende typen krachten en hun impact op de stabiliteit en eigenschappen van stoffen. Leer meer over de rol van deze krachten in ionverbindingen en metalen.