Houtverbranding en Pyrolyse Quiz

Het proces waarbij een vaste brandstof bij verhitting afbreekt tot kleinere moleculen, meestal gassen.

Een vaste brandstof verbrandt niet direct. Eerst moet het in kleinere moleculen worden afgebroken. Dit proces wordt pyrolyse genoemd.

De meeste vaste brandstoffen breken bij verhitting af tot kleinere gassen die wel brandbaar zijn. Dit is de reden waarom we vaste brandstoffen kunnen gebruiken.

Stoffen die direct verdampen bij kamertemperatuur, zonder te smelten. Denk aan naftaleen (mottenballen) en methenamine (voor ontstekingstests).

Thermoplastische kunststoffen smelten bij verhitting, breken af tot kleine moleculen en verdampen vervolgens.

Sommige kunststoffen, zoals polyurethaan, breken bij verhitting af tot vloeibare producten die vervolgens verdampen.

Veel vaste brandstoffen, zoals hout, papier en sommige kunststoffen, breken bij verhitting af tot zowel vluchtige stoffen als een gecarboniseerd residu.

Pyrolyse is een essentieel proces voor de verbranding van de meeste vaste brandstoffen. De brandstof moet eerst in kleinere gassen worden omgezet, die vervolgens reageren met zuurstof in de vlam.

De vluchtige stoffen die vrijkomen tijdens pyrolyse. Deze stoffen zijn brandbaar en zorgen voor de zichtbare vlammen.

De laag van een brandende vaste stof waar pyrolyse plaatsvindt. Het is de bron van de brandbare gassen.

Koolstof, een element dat direct kan verbranden, is een van de producten van pyrolyse.

Stoffen die niet direct verdampen of sublimeren, zoals hout en plastic, hebben pyrolyse nodig om te kunnen branden.

Een type bosbrand waarbij de vlammen door de boomtoppen razen. Deze verbranding is vaak de resultante van pyrolyse van bomen en struiken.

Een explosieve vlammenbal die kan ontstaan tijdens branden. Dit is een extreem voorbeeld van de snelle verbranding van brandbare gassen die tijdens pyrolyse vrijkomen.

De tijd die een stuk hout nodig heeft om te ontbranden, wordt beïnvloed door de dichtheid van het hout en de warmteflux die erop wordt toegepast. Hoe lager de dichtheid of hoe hoger de warmteflux, hoe korter de ontstekingstijd.

Bij langdurig verhitten van hout, bijvoorbeeld bij branden, vindt pyrolyse plaats. Dit proces breekt het hout af in kleinere moleculen, waaronder gassen die brandbaar zijn.

Tijdens pyrolyse van hout wordt het hout in verschillende fasen opgebroken. Bij lage temperaturen verdampt vocht, bij hogere temperaturen worden brandbare gassen geproduceerd en blijft er koolstof achter.

De ontstekingstemperatuur van hout is de temperatuur waarbij het hout begint te branden. Deze temperatuur is afhankelijk van de specifieke soort hout en de omstandigheden.

De brandbaarheid van hout hangt af van de aanwezigheid van zuurstof. Als er te weinig zuurstof is, kan het hout alleen smeulen, zelfs bij hoge temperaturen.

De snelheid van pyrolyse van hout wordt beïnvloed door de temperatuur. Hoe hoger de temperatuur, hoe sneller het hout afbreekt en brandbare gassen produceert.

De warmte die wordt vrijgegeven tijdens pyrolyse beïnvloedt de temperatuur van het hout. Als deze warmte wordt vastgehouden, kan de temperatuur stijgen tot de ontstekingstemperatuur.

De snelheid van pyrolyse en de ontstekingstemperatuur van hout worden beïnvloed door de aanwezigheid van andere stoffen, zoals brandvertragers of brandbevorderaars.

Bepaalde gebieden in een woning waar warmtebronnen aanwezig zijn, kunnen leiden tot "koken" zonder zuurstof, wat brandgevaar oplevert.

Ventileer ruimtes rondom warmtebronnen zoals verlichting en open haarden goed om gevaarlijke "koken" te voorkomen.

Rookkanalen, ventilatieopeningen en schoorstenen hebben ingebouwde speling om oververhitting te voorkomen. Toch kan onvoldoende behandelde cellulose-isolatie in aanraking komen met deze warmtebronnen.

Stoomleidingen onder druk kunnen temperaturen bereiken van meer dan 150°C en moeten goed geventileerd worden.

Een warmtebron die een oppervlak van 77°C (170°F) of hoger creëert op houten constructiedelen, moet goed gescheiden of geïsoleerd worden.

De New York City Building Code vereist adequate scheiding of isolatie van warmtebronnen die houten constructiedelen kunnen oververhitten.

Vaste brandstoffen die bij verhitting gassen produceren, kunnen leiden tot brand. Dit proces wordt pyrolyse genoemd.

De temperatuur waarbij een vaste stof begint te smelten.

Kunststoffen die bij verhitting vloeibaar worden en opnieuw kunnen stollen.

Kunststoffen die bij verhitting hard worden en niet meer vloeibaar worden.

Een proces dat plaatsvindt na pyrolyse, waarbij de vrijkomende brandbare gassen met zuurtsof reageren en energie vrijgeven.

Het moment waarop een vaste stof tijdens verbranding in contact komt met zuurstof en begint te branden.

De snelheid waarmee een vaste brandstof verandert in koolstof tijdens verbranding. Hoe sneller de verbranding, hoe hoger de snelheid.

De mate waarin een deur vuur kan tegenhouden. Dit hangt af van de kwaliteit van de deur en de manier waarop deze is gemonteerd.

De eigenschappen van de lijm die gebruikt wordt bij de productie van houtproducten. Een brandbare lijm kan de brand versnellen.

Een brandtest die de vuurweerstand van materialen meet. De E119 test simuleert een brandomgeving.

Een brandtest die simuleert hoe vuur zich in een kamer verspreidt.

De intensiteit van een brand, gemeten in Kilowatt per vierkante meter.

Een deur die van een stevige kern is gemaakt, in tegenstelling tot een holle deur, die minder bestand is tegen vuur.