Girişimcilik Kavramı ve Erken Dönem

Here are the study notes:

Girişimcilik Kavramı

• Girişimcilik kavramı, yöneticilerin risk alması, yenilik yapması ve organizasyonu yönetmesi olarak tanımlanmıştır.
• Girişimcilik literatüründe birçok tanım bulunmaktadır ve tarihsel olarak ya da dönemleri itibariyle şekillenmiştir.

Erken Dönem

• Girişimcilik araştırmalarının çoğu girişimcilerin birey olarak özelliklerine ve yaptıklarına odaklanmaktadır.
• Erken dönem girişimcilik tanımları çoğunlukla “risk, belirsizlik, taahhüt altına girme, üretim faktörlerinin koordinatörü olma, yenilik yapma” gibi kavramlar etrafında şekillenmiştir.

Tarihsel Dönemler

• Ekonomik Dönem (1870-1940)
• Sosyal Bilimler Dönemi (1940-1970)
• Yönetim Çalışmaları Dönemi (1970-günümüz)

Girişimcilik Tanımları

• Cantillon’un girişimcisi belirsizlik altında riski öngörüp, yönetimini gerçekleştiren birey olarak değerlendirilmiştir.
• Adam Smith gibi klasik ekonomistlerde benzer şekilde girişimcinin aldığı risk karşılığında kar elde etmeyi beklediğini belirtmiştir.
• Jean-Baptiste Say’ın girişimcisi üretimin ve dağıtımın koordinatörü rolüne vurgu yapmıştır.

Yönetim ve Girişimcilik

• Yönetim faaliyetleri karar alma, uygulama ve karşılaştırma süreçlerini içermektedir.
• Girişimci ve yönetici arasındaki fark riskin ve yaratıcılığın girişimsel getirisi olarak değerlendirilmektedir.Here are the study notes for the text:

1.1 İlk Dönem Girişimcilik Çalışmaları (1870-1940)

• Sanayi Devrimi ve Klasik iktisadi düşünce dönemidir.
• Bu dönemde çeşitli okullar altında girişimciliği incelemek yerinde olacaktır.
• Schumpeter, "yaratıcı yıkım" olarak bilinen bakış açısında ekonomideki denge, dengesizlik tartışmalarında Alman Okulu kökenlidir.
• Teknolojik, politik, sosyal ve diğer düzenleyici tipte değişimlerin sağladığı sürekli bilgi arzı, zenginliği artırmak için kaynakları kullanmanın farklı yollarını sunar.
• Girişimciler pazarı ya da örgütsel statükoyu yıkarlar ve yeni fırsatları kullanarak, yeni bir girişim ya da pazar kurarak ve yenilikçi stratejilerle pazar ya da örgütsel dönüşümü sağlar.

1.2. 1870 İle 1940 Arasını Kapsayan Ekonomik Dönem

• Bu dönemde girişimcilik çalışmaları, birey ve örgüt análizi düzeyinde ele alınmaya devam edilmiştir.
• Schumpeter, girişimcinin yaratıcı yıkım kavramına vurguyu yapar.
• Girişimciler pazarı ya da örgütsel statükoyu yıkarlar ve yeni fırsatları kullanarak, yeni bir girişim ya da pazar kurarlar.
• Knight, girişimcinin risk ve belirsizlik kavramlarını ayırmıştır.
• Carl Menger, girişimci bireyleri, değişim ajanları olarak görür.
• Israel Kirzner, girişimcinin kâr etme fırsatlarını belirleme ve ele alma konusunda uyanık olması esastır.

1.3. 1940 İle 1970 Arasını Kapsayan Sosyal Bilimler Dönemi

• Bu dönemde girişimcilik çalışmaları, sosyal bilimler açısından ele alınmaya başlanmıştır.
• Schumpeter, toplumun modernizasyon sürecine girmesine vurguyu yapar.
• Olgu ve olaylara sosyal yönleriyle bakış yapmak importante hale gelir.
• Girişimcilik çalışmaları, sosyo-kültürel açıdan bakmaya başlar.

1.4. 1970 – Günümüz Yönetim Çalışmaları Dönemi

• Bu dönemde girişimcilik çalışmaları, yönetim çalışmaları alanında çeşitli ve yeni teknolojiyle birlikte örgütsel yapıda da bazı değişiklikler meydana gelir.
• Kuramsal manada çok çeşitli ve farklı disiplinler girişimcilik alanına katkı sunmuştur.
• Girişimcilik çalışmaları alanı, parçalı görüntüsü, bireye ve birey özelliklerine çok fazla bağımlı olmasıyla karakterizedir.

2. GİRİŞİMCİLİK TANIMLARINDAKİ ORTAK VURGULAR

• Girişimcilik alanında olan bu karmaşayı çözmesi noktasında girişimciliği anlama amacıyla tarihsel süreçte öne çıkarılan girişimci tanımlarından hareketle girişimciliği etkileyen faktörlerinin entelektüel kökenine ulaşılmaya çalışılmıştır.
• Bu çalışma birey, örgüt ve toplum análizi düzeyini içine alacak şekilde çoklu análizi tasarlanmıştır.### Girişimcilik Tanımları
• Girişimcilik, birey, grup veya organizasyon düzeyinde uygulanan bir terimdir.
• Girişimcilik tanımları, hangi alanın paradigmasından geldiği ya da hangi alana yakın olduğuyla ilgili farklılık gösterir.

Dönemler İtibariyle Temel Kavramlar

• Erken Dönem: Belirsizlik ve risk, ihtiyaç fazlası üretim, takas, taahhüt altına girme, koordinatör, yenilik yapma, arbitraj.
• Ekonomik Dönem: Yaratıcı yıkım, yeni kombinasyonlar, girişimci mucit ayrımı, sigorta edilebilir risk ve doğru belirsizlik, girişimsel uyanıklık, heterodoksi.
• Sosyal Bilimler Dönemi: Başarı ihtiyacı, sosyal grup, anormal bir davranış olarak girişimcilik, girişimcilik ve ağlar.
• Yönetim Çalışmaları Dönemi: İnovasyon, kurumsal girişimcilik, mükemmel liderlik, finansör, bilgi, rekabet, değer yaratma, motivasyon.

Girişimcilik Tanımlarında Ortak Noktalar

• Girişimcilerin risk alan, yenilikçi, fırsatları kollayan ve yaratma çabasında olan bireyler oldukları savunulur.
• Girişimcilik tanımları içerisinde en çok tekrar eden unsurlar; yenilik yapma, yeni bir iş ve organizasyon kurma, değer ve istihdam yaratma, fırsatları kollama ve yaratma, fikir üretme, yeni kombinasyonları öne sürme, refah yaratma, risk alma ve belirsizlik içinde çalışma, büyüme.

Farklı Okulların Girişimcilik Tanımları

• Alman Okulu: Girişimciyi "yaratıcı yıkımı" olarak ifade eder ve aslında değişim ve rekabet kavramlarına bu şekilde ifade edilir.
• Chicago Okulu: Risk ve belirsizlik kavramlarını öne çıkarmış ve yine değişime vurgu yapmıştır.
• Avusturya Okulu: Girişimciyi değişim ajanı olarak görür, lakin bu değişimin bireylerin durum karşısındaki farkındalığı, uyanıklığıyla görebileceği ve liderliğiyle sürdürebileceğini ve rekabetteki yerini koruyabileceğini vurgulamıştır.

Girişimcilikteki Rolü

• Girişimciliğin rolünü sosyal, kültürel ve örgütsel faktörlerle açıklamaya çalıştıkları görülür.
• Girişimcilik, bireyin kişilik özellikleriyle, sosyal bir varlık olarak çalışma eğiliminde olduğu görülür.

Analiz Düzeyleri

• Sosyal bilim araştırmalarında seçilecek analiz düzeyi araştırma değişkenlerinin hangi düzeyde veriyle ölçüleceğiyle ilgili bir konudur.
• Girişimcilik tanımlarının analiz düzeyleri noktasında ele alınmasının nedeni, kavramı ele alırken psikolojik veya sosyolojik ya da tamamen kültürel nedenlerle açıklamaya gitmek istenmesidir.

Tek Boyutlu ve Çokyapılı Yapı

• Girişimcilik tanımlarını da tek boyutlu ve çok boyutlu yapı etrafında değerlendirmeye almak gerektiği düşünülmektedir.
• Tek boyutlu yapı, "girişimcilik yönım" örgütleri muhafazakârlıkla girişimcilik arasında uzanan bir cetvelde konumlandıran makro seviyede bir olgu olarak değerlendirilmiştir.
• Çok boyutlu yapıda ise girişimcilik yönelimi, işletmelerin değer üretmek için özel amaçları kapsayan uygulamaları, aktiviteleri, süreçleri, örgütün stratejik duruşunu da içeren bireysel girişimsel çabalarını ve kararlarını ifade etmektedir.