Geosystemy i Ekosystemy

Elementy systemu podzielone na statyczne, kinetyczne, i dynamiczne.

Statyczny aspekt systemu obejmujący struktury przestrzenne, łącznikowe, formy i liczebność komponentów.

Kinetyczny aspekt systemu odnawiający dynamikę między komponentami.

Funkcjonalno-systemowa jednostka z połączeniami komponentów przez procesy naturalne.

Jednostka składająca się z biocenozy i biotopu; powiązane życie i środowisko.

Skały, powietrze, woda i organizmy jako podstawowe elementy geosystemu.

Grupa osobników jednego gatunku zamieszkujących wspólny obszar.

Analiza źródeł i obserwacje w terenie dla kartowania i lokalizacji obiektów.

Całkowita ilość opadów w danym obszarze, nie przekraczająca 1000 mm.

Zjawisko związane z różnym natężeniem nasłonecznienia w pasach geograficznych.

Zjawisko zmiany temperatury i wilgotności w miarę wzrostu wysokości nad poziomem morza.

Wysokość, powyżej której śnieg się nie topnieje, zależna od klimatu.

Obszary geograficzne o specyficznych warunkach klimatycznych i biologicznych.

Naturalne zbiornik wodny z organizmami i wodą.

Podstawowe zmiany zachodzące w systemie geologicznym.

Układy, które wymieniają energię i materię.

Czynniki charakteryzujące zmiany w układach przyrodniczych.

Przemieszczanie się substancji i energii między geosystemami.

Jednorodne struktury do badań materialnych i energetycznych.

Procesy badawcze analizujące funkcjonowanie geosystemów.

Kroki w procesie zbierania danych w terenie.

Możliwości ukryte w krajobrazie, które wymagają udziału człowieka do realizacji.

Zasoby i walory krajobrazu mogące zaspokajać potrzeby człowieka teraz i w przyszłości.

Trudności w określeniu pełnego potencjału, dzielą się na samoregulacyjny, zasobowy i percepcyjny.

Korzyści płynące z ekosystemu dla ludzi, takie jak żywność i regulacja klimatu.

Zdolność krajobrazu do przeciwdziałania zmianom spowodowanym przez czynniki zewnętrzne.

Zdolność krajobrazu do zaspokajania energetycznych i materialnych potrzeb człowieka.

Wymiana materii, energii i informacji z otoczeniem, co wpływa na zmiany wewnątrz geokompleksu.

Zależność działania geosystemu od dostawy energii, głównie słonecznej.

Przeciwieństwo całościowości, które utrudnia mówienie o systemie.

Holistyczne pojmowanie przyrody, które jest kluczowe dla analizy systemów krajobrazowych.

Całościowość spada przy przechodzeniu od populacji do krajobrazu roślinnego.

Zależności między jednostkami na różnych poziomach taksonomicznych w systemie.

Uporządkowanie elementów systemu, które wpływa na stabilność przy oddziaływaniach zewnętrznych.

Możliwość przewidywania stanu systemu na podstawie znajomości wcześniejszego stanu z pewnym prawdopodobieństwem.

Możliwość oddziaływania systemów niezależnie od zajmowanego miejsca w hierarchii.

Każdy poziom hierarchiczny ma własne prawa, które są odrębne i nie wynikają z niższych poziomów.

Minimalna ilość opadów potrzebna dla rozwoju drzew w Tybecie wynosząca 5000 m.

Oddziaływanie na proces w celu zmniejszenia odchyleń od pożądanego przebiegu.

Strategia regulacji poprzez minimalizowanie zakłóceń, np. zwierzęta budują nory.

Więcej niż n-1 sprzężeń między n elementami w systemie.

Warunki dla zorganizowania i złożoności systemu, polegające na wymianie substancji z otoczeniem.

Elementy, które tworzą system krajobrazowy i wpływają na jego dynamikę.

Właściwości systemu krajobrazowego związane z przewidywalnością i układami komponentów.