Fizyka: Zasady Prawa Hooke’a i Jednostki

1/24 część średniego dnia solarnego.

Średni czas obrotu Ziemi wokół własnej osi.

Jednostka czasu odpowiadająca średniemu czasowi ewolucji Księżyca.

Średni okres czasu odpowiadający jednemu obrotowi Ziemi wokół Słońca.

Jednostka siły, potrzebna do nadania masie 1 kg przyspieszenia 1 m/s².

Jednostka energii, pracy i ciepła; praca wykonana przez siłę 1N na odcinku 1m.

Jednostka temperatury w układzie SI, używana do pomiaru ciepła.

Skala temperatury oparta na 0°C jako temperatura zamarzania wody.

Ostateczne zdefiniowanie kształtu ciała, aż do pęknięcia.

Zgniecenie kości spowodowane odkształceniem kompresyjnym.

Opisuje relację odkształcenia pod wpływem napięcia w materiałach.

Stan równowagi ciała względem podłoża z minimum trzema podporami.

Powstaje z różnicy sił między molekułami wody na powierzchni.

Siła wypierająca działa na zanurzone ciała, równa wadze wypartej cieczy.

Woda ma mniejszą gęstość w stanie stałym niż w ciekłym.

Stan wymagający pracy mięśni do zachowania równowagi.

Mechanizm wykorzystujący nagromadzenie energii w mięśniach do wyzwolenia energii kinetycznej.

Zasady dotyczące odkształcania ciał pod wpływem sił.

Współczynnik opisujący odkształcenie poprzeczne materiału względem naprężenia.

Współczynnik określający zależność odkształcenia liniowego od naprężenia.

Stosunek odkształcenia poprzecznego do podłużnego przy naprężeniu osiowym.

Zwiększenie długości odkształcenia wymaga podwójnej siły.

Granica, po której następuje trwałe odkształcenie materiału.

Siła powodująca wydłużenie materiału, prowadząc do odkształcenia.

Pomiar energii systemu, uwzględniający energię wewnętrzną oraz pracę.

Energia związana z ruchem cząsteczek w systemie, zależna od objętości, ciśnienia i temperatury.

Układy o stałym ciśnieniu, w którym zmiana entalpii wpływa na energię wewnętrzną i wykonaną pracę.

Układy o stałej objętości, gdzie zmiana entalpii wpływa na energię wewnętrzną i ciśnienie.

Związana z działaniem wywieranym na otoczenie, np. przez zmiany objętości lub ciśnienia.

Opisuje, jak ruch cząsteczek gazu, cieczy i ciał stałych wpływa na ich właściwości.

Generowane przez zderzenia cząsteczek z ściankami naczynia lub innymi cząsteczkami.

Obejmują przejścia między stanami izobarycznymi i izochorycznymi oraz ich wpływ na energię i pracę.

Wzrost wilgotności powietrza do 100% utrudnia oddawanie ciepła, co może prowadzić do udaru cieplnego.

Naturalny sposób chłodzenia ciała przez wydalanie potu zawierającego wodę i jony sodowe.

Metody radzenia sobie z ciepłem, np. wachlowanie, szukanie przeczuwu.

Słonie machają uszami, aby efektywnie schładzać krew i oddawać ciepło.

Naczynia krwionośne blisko skóry, pomocne w oddawaniu ciepła.

Ciemne i białe obszary ciała żyrafy pomagają w regulacji temperatury ich krwi.

Układ krwionośny zwierząt, który miesza ciepłą i schłodzoną krew, aby zrównoważyć temperaturę.

Proces, w którym organizm wymienia ciepło z otoczeniem, aby uniknąć wahań temperatury.

Ciało pozostanie w spoczynku lub w ruchu prostoliniowym, jeśli nie działa na nie zewnętrzna siła.

Pęd ciała to iloczyn jego masy i przyspieszenia; siła wypadkowa równa jest zmianie pędu.

Kiedy dwa ciała oddziałują, działają na siebie z siłami o równej wielkości i przeciwnych kierunkach.

Siła przyciągająca między obiektami posiadającymi masę; średnia grawitacja Ziemi wynosi 9.81 N/kg.

Energia związana z pozycją ciała w przestrzeni; zależy od wypadkowych sił działających na ciało.

Energia ciała związana z jego ruchem; jest proporcjonalna do masy i kwadratu prędkości.

Ilość energii potrzebnej do wprawienia w ruch danego ciała; im większa masa, tym większa inercja.

Właściwość ciała, która zapobiega jego deformacji pod wpływem sił.