Moral Relativizm Nedir? Etik Bölüm 1 Quiz ve Flaşkartlar

Moral Relativism is the belief that moral judgments are relative to the cultural, historical, or personal contexts in which they are made.
There is no objective moral truth; moral judgments are subjective and vary from person to person.
Moral relativists argue that moral principles are not universally applicable and that what is morally right or wrong depends on the individual or group.
Criticisms of moral relativism include:
- Moral nihilism: the rejection of objective moral standards leads to moral chaos.
- Cultural imperialism: the imposition of one's own moral values on other cultures.

Utilitarianism is a consequentialist ethical theory that aims to maximize overall happiness or well-being.
The moral value of an action is determined by its consequences, not by any intrinsic moral properties.
The principle of utility: actions are right if they promote the greatest happiness for the greatest number of people.
Criticisms of utilitarianism include:
- The tyranny of the majority: the majority's happiness may come at the expense of individual rights or minority groups.
- Difficulty in measuring happiness: it is challenging to quantify and compare the happiness of different individuals.

Deontology is a non-consequentialist ethical theory that emphasizes the inherent moral value of actions, regardless of their consequences.
Moral rules and duties are based on reason and are universally applicable.
The moral value of an action is determined by its adherence to moral rules, rather than its consequences.
Key principles:
- Respect for human autonomy: individuals have the right to make their own decisions.
- Universality: moral rules apply to all rational beings.
- Moral absolutism: certain actions are inherently right or wrong, regardless of circumstances.

Virtue ethics focuses on the character and moral virtues of individuals, rather than moral rules or consequences.
Moral development and moral excellence are achieved through the cultivation of virtues such as courage, justice, and wisdom.
Virtues are acquired through habituation, practice, and education.
Criticisms of virtue ethics include:
- Lack of clear moral guidance: virtue ethics does not provide specific moral rules or principles.
- Difficulty in defining virtues: virtues can be culturally and personally relative.

Ethics of care is a feminist ethical theory that emphasizes the importance of empathy, compassion, and care in moral decision-making.
Moral decisions are based on the well-being and needs of individuals, rather than abstract moral principles.
Key principles:
- Care and empathy: understanding and responding to the needs of others.
- Partiality: prioritizing the needs of those closest to us, such as family and friends.
- Contextual morality: moral decisions are influenced by the specific context and relationships involved.

Ahlaki görecilik, moral yargıların kültürel, tarihi veya kişisel bağlamlarına göre relatif olduğunu savunur.
Nesnel bir moral gerçeği yoktur; moral yargılar subjektif ve kişiden kişiye değişir.
Ahlaki görecilik, moral ilkelerinin evrensel olarak uygulanamaz olduğunu ve neyin moral olarak richtig veya yanlış olduğunun ilgili birey veya grup tarafından belirlendiğini savunur.

Faydacılık, genel mutluluğu veya refahı maksimize etmeye çalışan bir sonuççu etik teoridir.
Bir eylemin moral değeri, sonuçları tarafından belirlenir, kendisinden intrinsic moral özellikleri tarafından değil.
Faydacılığın eleştirileri arasında:
- Çoğunlukların zulmü: çoğunluğun mutluluğu, bireylerin hakları veya azınlık gruplarının pahasına olabilir.
- Mutluluğun ölçümü zorluğu: farklı bireylerin mutluluğunu kvantifiye etmek ve karşılaştırmak zorudur.

Deontoloji, sonuçlarından bağımsız olarak eylemlerin kendiliğinden moral değerine işaret eden bir non-consequentialist etik teoridir.
Moral kurallar ve görevler, akıl tarafından belirlenir ve evrensel olarak uygulanır.
Bir eylemin moral değeri, sonuçlarından değil, moral kurallarına uygunluğuna göre belirlenir.
Ana ilkeleri:
- İnsan özerkliğinin saygınlığı: bireyler kendi kararlarını vermeye hak sahibidir.
- Evrensellik: moral kurallar tüm akıllı varlıklar için geçerlidir.
- Moral mutlakçılık: bazı eylemler, durumlarına göre değil, kendiliğinden richtig veya yanlıştır.

Erdem ethosu, bireylerin karakteri ve moral erdemlerine odaklanır, değil moral kurallar veya sonuçlarına.
Moral gelişim ve moral mükemmellik, erdemlerin yetiştirilmesi, alışkanlık, pratik ve eğitim aracılığıyla elde edilir.
Erdem ethosu eleştirileri arasında:
- Açık moral rehberliğin eksikliği: erdem ethosu, spesifik moral kurallar veya ilkeleri sağlamaz.
- Erdemlerin tanımlanması zorluğu: erdemler, kültürel ve kişisel olarak görecelidir.

Bakım ethosu, feminist bir etik teoridir ve moral karar vermeye, empati, şefkat ve bakımın önemini vurgular.
Moral kararlar, soyut moral ilkelerinden değil, bireylerin iyi oluşu ve ihtiyaçlarına göre belirlenir.
Ana ilkeleri:
- Bakım ve empati: başkalarının ihtiyaçlarını anlamak ve onlara cevap vermek.
- Kısmiilik: aile ve arkadaşlarımızın ihtiyaçlarına öncelik vermek.
- Bağlamsal moral: moral kararlar, ilgili bağlam ve ilişkiler tarafından etkilenir.