Engeland in de 17e en 18e eeuw

Study Notes

Engeland omvatte in 1377 Engeland en Wales. Wales werd in 1284 een 'prinsdom van Wales'
Wales werd in 1535-1542 opgenomen in het koninkrijk Engeland.
Dit proces resulteerde in de volledige assimilatie van Wales in 1536-1542.

Jacob Stuart, ook bekend als James VI van Schotland, werd in 1603, Jacob I van Engeland-Wales en Ierland.
Dit markeerde het begin van een persoonlijke unie tussen Engeland, Schotland en Ierland.
De Act of Union (1707) creëerde de effectieve unie tussen Engeland en Schotland, die in 1707 leidde tot het ontstaan van het Koninkrijk Groot-Brittannië.
Het Koninkrijk Groot-Brittannië werd later uitgebreid in 1800 met Ierland in het Verenigd Koninkrijk.
1604 leverde een periode van relatieve vrede intern en extern.
Belangrijke gebeurtenissen in deze periode waren de Gunpowder Plot (1605) en de Spaanse huwelijksplannen (1623).
Puriteinse principes waren relevant voor leer, organisaties en moraal.

Charles I regeerde van 1625 tot 1649.
Hij voerde oorlog met Spanje van 1625 tot 1629.
Vanaf 1629 tot 1640 regeerde hij zonder parlement, wat leidde tot financiële druk.
De Prayer Book-controverse in Schotland (1637) leidde tot een opstand.
Het parlement werd in 1640 bijeengeroepen, maar er volgden botsingen en in de periode 1642-1653 de Engelse Burgeroorlogen.
Charles I werd in 1649 terechtgesteld.

Oliver Cromwell leidde de Engelse parlementaire troepen tegen Karel I, een puritein.
Engeland, Ierland en Schotland werden geregeerd door het parlement als Commonwealth (1649-1653).
Cromwell introduceerde het protectoraat (1653-1659), een militaire dictatuur.
De bestaande politieke en kerkelijke structuren van koningschap, Hogerhuis en de bisschoppelijke structuur werden afgebroken onder puriteinse principes.

De restauratie in 1660 bracht Charles II aan de macht (1660-1685).
Er was geen terugkeer naar de situatie pre-1649.
James II, de broer van Charles II, regeerde van 1685 tot 1688.
Willem III (van Oranje) en Mary II (Stuart) werden in 1688 in een Glorieus Revolutie ingevoerd.
De anti-katholieke en anti-absolutistische Engelsen nodigden Willem III uit.
Deze nieuwe heersers creëerden een alliantie tegen Frankrijk.
In 1690 vond de Slag bij de Boyne plaats.

Belangrijke ontwikkelingen in burgerrechten waren de Magna Charta (1215), de Petition of Rights (1628), de Habeas Corpus Act (1679) en de Bill of Rights (1689).
Dit leidde tot een parlementaire monarchie met tolerantie voor verschillende levensbeschouwingen en sterke aristocratieën, lage landadel en handelaren.