Ενεργειακή Πολιτική του Ιράν

Study Notes

Το Ιράν διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα ενεργειακά αποθέματα στον κόσμο, κυρίως σε αργό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Η παραγωγή αργού πετρελαίου παραμένει σε υψηλά επίπεδα, αλλά δεν αξιοποιείται πλήρως το ενεργειακό δυναμικό του.

Η ενεργειακή πολιτική ορίζεται από στρατηγικές επιλογές που σχετίζονται με εξωτερικούς παράγοντες και την εσωτερική πολιτική.
Η πολιτική του Ιράν επιδιώκει την ενεργειακή αυτονομία και την αποτροπή εξωτερικών πιέσεων.

Η ενέργεια είναι κομβικής σημασίας για την εξωτερική πολιτική του Ιράν, επηρεάζοντας τον τρόπο που διαχειρίζεται τις διεθνείς σχέσεις.
Η ενέργεια συνδέεται άμεσα με την εθνική ασφάλεια και το γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή.

1979-1988: Επανάσταση και πόλεμος υπό την ηγεσία του Χομεϊνί.
1989-1997: Στροφή στον πραγματισμό με τον Ραφσατζανί, επικέντρωση στην ανάπτυξη της οικονομίας.
1997-2005: Περίοδος μεταρρύθμισης κάτω από τον Χαταμί, με στόχο την πολιτική απελευθέρωση και την κοινωνική αλλαγή.
2005-2013: Άνοδος των συντηρητικών με τον Αχμαντινετζάντ, ανάπτυξη πυρηνικών προγραμμάτων και αυξημένες διεθνείς εντάσεις.
2013-2021: Η εποχή του Ροχάνι χαρακτηρίζεται από την υπογραφή της Συμφωνίας JCPOA (Kοινή Ολοκληρωμένη Στρατηγική Δράση), που αφορούσε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Το Ιράν δεν αξιοποιεί πλήρως το ενεργειακό του δυναμικό λόγω διεθνών κυρώσεων, εσωτερικών πολιτικών παραγόντων και τεχνικών περιορισμών.
Η πολιτική αστάθεια και οι γεωπολιτικές εντάσεις περιορίζουν επενδύσεις και συνεργασίες.