H7

Een zelf ondertekend certificaat is een certificaat dat door de uitgevende instantie zelf wordt ondertekend. Het wordt vaak gebruikt voor testen en in private netwerken.

Een certificeringsinstantie (CA) is een betrouwbare instantie die digitale certificaten uitreikt en verifieert.

Een digitale certificaat is een elektronisch document dat een persoon of apparaat identificeert en verbindt met een openbare sleutel.

Het HTTPS-protocol zorgt voor een veilige verbinding tussen een website en een gebruiker door gebruik te maken van encryptie.

Het HTTP-protocol is een protocol dat wordt gebruikt om webpagina's en andere informatie te versturen over het internet.

Een type encryptie waar dezelfde sleutel gebruikt wordt om data te coderen en te decoderen.

Een type encryptie waar twee verschillende sleutels gebruikt worden: een publieke sleutel om data te coderen en een private sleutel om data te decoderen.

Een aanval waarbij een hacker zich voordoet als een betrouwbare partij om toegang te krijgen tot geheime informatie.

Een digitaal document dat de identiteit van een persoon of organisatie bevestigt.

Een vertrouwde instantie die digitale certificaten uitdeelt en beheert.

Een digitaal certificaat bevat een publieke sleutel die gekoppeld is aan de identiteit van een persoon of organisatie.

De identiteit van de persoon of organisatie die het certificaat heeft aangevraagd.

De datum waarop het certificaat niet meer geldig is.

Organisaties die certificaten uitgeven en beheren. Ze fungeren als vertrouwenspersoon door de identiteit van gebruikers te controleren en digitale handtekeningen aan certificaten toe te voegen.

Een speciaal tekstbestand dat een gebruiker aanvraagt bij een CA. Het bevat de publieke sleutel van de gebruiker en informatie over zijn identiteit, die vervolgens door de CA wordt gecontroleerd.

Een standaard die de structuur en inhoud van certificaten definieert. Het zorgt ervoor dat verschillende systemen certificaten consistent kunnen lezen en verwerken.

Een methode om een privénetwerk te creëren over het publieke internet, waardoor gebruikers veilig data kunnen uitwisselen tussen verschillende locaties.

Een server die data verstuurt zonder tussenkomst van de gebruiker. Deze kan de privacy van gebruikers schaden door hun online activiteiten te volgen.

Een verbinding die wordt gemaakt met een VPN om toegang te krijgen tot een privénetwerk, alsof de gebruiker zich rechtstreeks op dat netwerk bevindt.

Het vermogen van een VPN om de geografische locatie van een gebruiker te maskeren.

Het gebruik van VPN om internetverkeer te versleutelen, waardoor niemand, inclusief de internetprovider, kan zien welke websites de gebruiker bezoekt.

Het versleutelen van data tijdens de communicatie tussen een VPN-server en een client.

Het beschermen van data tegen onbevoegde toegang. VPN zorgt ervoor dat alleen de bevoegde partijen data kunnen bekijken

Een VPN die gebruik maakt van TLS/SSL certificaten. Deze certificaten garanderen een veilige verbinding.

Een VPN verbergt je IP-adres en versleutelt het verkeer tussen jouw apparaat en de website die je bezoekt.

Een VPN server kan al je online activiteiten zien, omdat alles door de server gaat.

Sommige VPN providers bewaren logs van je online activiteiten. Dit kan inbreuk maken op je privacy.

Sommige VPN providers geven inzicht in hun beleid met een transparency report. Dit toont aan hoe ze met gebruikersdata omgaan.

Een VPN verbergt je IP-adres voor websites, waardoor het lijkt alsof je vanuit een ander land surft. Dit kan nuttig zijn om geo-restrictions te omzeilen.

Het enige wat verborgen blijft is je IP-adres en websites kunnen je verkeer zien, maar niet de inhoud.

Een VPN vertraagt soms de snelheid van je internetverbinding. Gratis VPN's beperken vaak de bandbreedte en blokkeren bepaalde diensten, zoals P2P.

VPN's kunnen handig zijn voor privacy en veiligheid, maar wegen de voor- en nadelen goed af voordat je een VPN gebruikt.

Een certificaat is een digitaal document dat de identiteit van een gebruiker of apparaat bevestigt. Het bevat de publieke sleutel van de gebruiker en is ondertekend door een vertrouwde instantie, genaamd een certificeringsinstantie (CA).

Een certificeringsinstantie (CA) is een vertrouwde organisatie die digitale certificaten uitreikt. Ze verifiëren de identiteit van de aanvrager en ondertekenen het certificaat met hun eigen private sleutel.

Een CA-certificaat is een speciaal certificaat dat de identiteit van de CA zelf bevestigt. Het is noodzakelijk om de authenticiteit van andere certificaten te verifiëren.

Het certificaat wordt ondertekend met de private sleutel van de CA. Om de geldigheid van het certificaat te controleren, gebruikt Alice de publieke sleutel van de CA. Als de handtekening van de CA geldig is, kan Alice er zeker van zijn dat het certificaat afkomstig is van de CA en dat de publieke sleutel van Bob echt is.

Als Alice het certificaat van Bob kan controleren, kan ze er zeker van zijn dat ze met de juiste persoon communiceert. Dit beschermt tegen man-in-the-middle (MitM) aanvallen, waarbij een aanvaller de communicatie tussen Alice en Bob onderschept en vervalst.

De publieke sleutel van de CA is essentieel voor het verifiëren van certificaten. Het is belangrijk om deze sleutel veilig te verspreiden om te voorkomen dat kwaadwillende mensen certificaten vervalsen.

CA-certificaten worden geïnstalleerd samen met programma's die gebruik maken van certificaten, zoals besturingssystemen, webbrowsers, VPN-clients en SSH-clients. Dit zorgt ervoor dat gebruikers de publieke sleutel van de CA hebben om certificaten te verifiëren.

Als je een eigen CA gebruikt, moet je het certificaat handmatig toevoegen aan je systeem. Als je dit niet doet, krijg je een foutmelding omdat het systeem de geldigheid van het certificaat niet kan verifiëren.